ตอนที่ 19 ข้าเป็นพระชายาอ๋องหมิงในอนาคต

ต๭นที่ 19 ข้าเป็นพระชายาอ๋องหมิงในอนาคต ตอนที่พูดหลินหมื้นชิงเข้าใกล้หูนาง เสียงเบาๆ แต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนเย็นถึงกระดูก หลินไอ้ชิวมองดูหลินหมื้นชิงสีหน้าตื่นกลัว ตอนนี้ท่าทางของนางน่ากลัวมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในใจของนางก็มีโอกาสบางอย่าง นางรู้สึกว่าหลินหมื้นชิงอาจจะฆ่านางจริงๆก็ได้ นางเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มาจากไหน มองดูหลินไอ้ชิวที่ดวงตาเบิกโพลง หลินหมื้นชิงแสยะยิ้มมุมปาก จากนั้นก็ผลักนางออก “ชิวเอ๋อ เจ้าไม่เป็นไรไหม?” ฮูหยินเสนาบดีเพิ่งได้สติ รีบเดินไปหาหลินไอ้ชิว ตอนที่เห็นใบหน้าที่เดิมทีสวยงาม แดงไปทั้งแผ่น ในใจก็โกรธขึ้นมาทันที นางหันหน้ามองไปทางหลินหมื้นชิงอย่างแรง ดวงตาต้องที่นางอย่างเย็นเยือก “หลินหมื้นชิง บังอาจตีลูกชิวเอ๋อต่อหน้าข้า วันนี้ข้าจะต้องสั่งสอนเจ้าดีๆสักหน่อย ให้เจ้าได้รู้ถึงฐานะสูงต่ำของจวนนี้!” ฮูหยินเสนาบดีถูกทำให้โกรธมาก หลินไอ้ชิวเป็นลูกสาวที่รักของนาง วันนี้ถูกหลินหมื้นชิงตบหน้าต่อหน้านาง เรื่องนี้จะปล่อยไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด! “เด็กๆ สั่งสอนนาง จากนั้นเอาไปขังไว้ในห้องขัง!” ฮูหยินสั่งการกับคนงานเสียงเย็น วันนี้นางจะต้องระบายให้ได้! “เดี๋ยว! ถ้าพวกเจ้าไม่กลัวตายก็เข้ามา พวกเจ้าอย่าลืมล่ะ ข้าเป็นถึงพระชายาอ๋องหมิงที่ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ ถ้าหากข้าบาดเจ็บแม้สักนิด ถึงเวลาหัวพวกเจ้าหลุดแน่!” ตอนที่คนงานพวกนั้นพุ่งเข้ามา หลินหมื้นชิงก็ขู่เสียงเย็น แม้ว่าด้วยฝีมือของนาง คนพวกนี้ไม่ได้อยู่ในสายตานางเลย แต่ว่าตอนนี้นางยังไม่อยากทำให้เรื่องมันใหญ่โต เพราะยังไงที่นี่ก็ไม่ใช่ยุคปัจจุบัน และนางก็ไม่อยากจะมีเรื่องมากกว่านี้แล้ว แม้ว่านางจะเกลียดตำแหน่งพระชายาอ๋องหมิงนี้ นางเกลียดเซียวชี่จื่อผู้ชายอันตรายคนนั้น แต่ว่าตอนนี้ก็ต้องเอามาเป็นไม้กันหมา ยังไงเสียด้วยฐานะของนางนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ไม่ใช้ก็เสียเปล่า! คนงานพวกนั้นหยุดอยู่กับที่จริงๆหลังนางพูดจบ ทันใดนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไง ใครๆต่างก็รู้ คนที่ไม่ควรมีเรื่องด้วยที่สุดคืออ๋องหมิง และอีก20วันให้หลังหลินหมื้นชิงก็จะแต่งเข้าจวนอ๋องหมิงแล้ว กลายเป็นพระชายาอ๋องหมิง ถ้าหากทำให้อ๋องหมิงไม่พอใจล่ะก็ ถึงมี10ชีวิตก็ไม่พอใช้! ฮูหยินเสนาบดีได้ยิคำขู่ของหลินหมื้นชิง ในใจทั้งโกรธทั้งกังวล เพราะว่ายังไงอ๋องหมิงก็ไม่ใช่คนธรรมดา พวกเขามีเรื่องด้วยไม่ไหว ถ้าหลังหลินหมื้นชิงแต่งเข้าจวนอ๋อง เล่าความลำบากทั้งหมดในจวนเสนาบดีให้อ๋องหมิงฟัง หากอ๋องหมิงจะเอาความ งั้นพวกเขาก็คงต้องลำบากแน่ๆ “ท่านแม่ ท่านต้องให้ความเป็นธรรมกับชิวเอ๋อนะ ท่านดูหน้าชิวเอ๋อโดนตบจนเป็นแบบนี้ ถ้าหากเสียโฉมขึ้นมาจะทำยังไง? ถ้าหากเสียโฉมชิวเอ๋อก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว!” เมื่อครู่นี้นางถูกหลินหมื้นชิงตบไปสองที แค้นนี้นางจะต้องเอาคืนให้ได้ นางไม่ยอมปล่อยนางไปง่ายๆเด็ดขาด ตั้งแต่เล็กจนโต ยังไม่เคยมีใครเคยตบหน้านางมาก่อนเลย หลิวซูอวิ๋นมองดูท่าทางของลูกสาวตัวเองที่กำลังร้องไห้ ก็อดสงสารไม่ได้ “ชิวเอ๋อคนดี ชิวเอ๋อไม่ร้องนะ แม่จะต้องหาความเป็นธรรมให้เจ้าแน่ แต่ว่านางเป็นพระชายาในดนาคตนะ ถ้าหากทำให้อ๋องหมิงไม่พอใจล่ะก็......” หลิวซูอวิ๋นมองดูหลินไอ้ชิวสีหน้าลำบากใจ ฝั่งหนึ่งก็อยากจะช่วยลูกสาวที่รักระบาย อีกฝั่งหนึ่งก็กลัวจะทำให้อ๋องหมิงไม่พอใจ ตอนนี้นางลำบากใจจริงๆ “ท่านแม่ ท่านไม่ต้องไปฟังคำนางพูด ผู้หญิงอย่างนาง อ๋องหมิงจะไปชอบได้ยังไง ไม่อย่างนั้นตอนที่อยู่ที่ห้องโถงครั้งนั้น ทำไมอ๋องหมิงไม่ยอมช่วยนางล่ะ ข้าว่าอ๋องหมิงจะต้องเกลียดนางแน่ๆ!” รู้ว่าท่าแม่เป็นกังวลอะไรอยู่ แต่ว่าหลินไอ้ชิวกลับไม่คิดจะใส่ใจ คิดถึงเมื่อตอนอยู่ที่ห้องโถงครั้งที่แล้ว อ๋องหมิงมองดูเหตุการณ์สายตาเย็นชาตลอด ไม่ได้จะช่วยหลินหมื้นชิงพูดสักคำ หลินไอ้ชิวได้ใจขึ้นมา อ๋องหมิงไม่ได้ชอบนังบ้านี่สักนิด และนางก็ไม่คู่ควรกับอ๋องหมิงสักนิด ตัวเองอาจจะมีโอกาสก็ได้ ฮูหยินเสนาบดีขมวดคิ้วเบาๆ เหมือนกับว่ากำลังครุ่นคิดคำของหลินไอ้ชิว แต่ว่าสีหน้ายังคงลำบากใจ เพราะว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวพันถึงเซียวชี่จื่อ จะต้องคำนึงให้ดี จะทำให้อ๋องหมิงไม่พอใจไม่ได้ “ท่านแม่ ท่านรักชิวเอ๋อที่สุดนะ วันนี้ชิวเอ๋อโดนรังแกขนาดนี้ ท่านแม่จะปล่อยเรื่องนี้ไปอย่างนั้นเหรอ? ชิวเอ๋อเสียใจจังเลย นังหลินหมื้นชิงชั้นต่ำนั่น แย่งผู้ชายที่ชิวเอ๋อชอบไปไม่พอ วันนี้ยังกล้าตบหน้าชิวเอ๋ออีก เรื่องนี้ชิวเอ๋อไม่ยอมหรอก!” เห็นหลิวซูอวิ๋นไม่ได้สั่งการให้คนไปสั่งสอนหลินไอ้ชิว หลินไอ้ชิวจะไม่ยอมถูกตบฟรีๆเด็ดขาด หลินไอ้ชิวเป็นลูกสาวที่หลิวซูอวิ๋นรักที่สุด หลังได้ยินคำของนาง ก็ยิ่งสงสารขึ้นมา จากนั้นสายตาก็หันไปมองที่หลินหมื้นชิง