ตอนที่ 41 หลินไอ้ชิวหาเรื่องข้า

ต๭นที่ 41 หลินไอ้ชิวหาเรื่องข้า พอได้ยินเสียงกรีดร้องของหลินไอ้ชิว หลินหลิงเชียวก็หยุดก้าวเดิน เขาหันหลังมามองเธอ สีหน้ายิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา “อยากจะเป็นห่วงใครนั้นมันเป็นสิทธิ์ของข้า น้องสองยังไม่มีสิทธิ์มายุ่ง อีกอย่าง ข้าไม่อยากได้ยินว่าเจ้ารังแกน้องสามอีก จากวันนี้ไป ข้าจะปกป้องน้องสาม” ในตอนที่หลินหลิงเชียวพูดประโยคนี้ น้ำเสียงที่พูดไม่ออกถึงความจริงจังมองไปทางแววตาที่เย็นชาของหลินไอ้ชิว เขาก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร จู่ๆ ตัวเองก็อยากจะปกป้องหลินหมื้นชิง อาจจะเป็นเพราะว่าเธอหน้าเหมือนกับน้องสาวของเขาที่เสียชีวิตเกินไปแหละมั้ง… ครั้งแรกที่ได้ยินคำขู่ออกจากปากของหลินหลิงเชียว หลินไอ้ชิงอึ้งไปเลย เธอไม่กล้าเบิกตากว้างอย่างมั่นใจ มีความสงสัยเล็กน้อยว่าหูของเธอมีปัญหาหรือเปล่า? ตอนนี้พี่ชายใหญ่ของเธอกำลังขู่เธออยู่หรือ? อีกอย่างยังเป็นเพราะคนนอกคนหนึ่ง! ตั้งแต่เล็กจนโต ถึงแม้พี่ชายใหญ่จะเย็นชาต่อเธอ แต่ก็ไม่เคยใช้น้ำเสียงเช่นนี้พูดกับเธอ ตอนนี้กลับเปิดปากพูดข่มขู่เธอ เพราะยัยหลินหมื้นชิงนั่น “พี่ชายใหญ่ คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้เจ้าจะช่วยยัยผู้หญิงนั้นพูด ข้าไม่ดีตรงไหน ตั้งแต่เล็กจนโต ข้าเคารพเจ้ามาโดยตลอด แต่ทำไมเจ้าถึงไม่ชอบข้าล่ะ ข้าเป็นน้องสาวของเจ้านะ ทำไมเจ้าถึงทำเยี่ยงนี้กับข้า?” น้ำตาในดวงตาของหลินไอ้ชิวกำลังวนเวียนไปมา มองหลินหลิงเชียวด้วยความน่าสงสาร น้ำเสียงก็มีความแข็งกระด้างเล็กน้อย “ข้าไม่ชอบเจ้าที่อวดดีเช่นนี้ ยิ่งไม่ชอบจิตใจที่เลวทรามของเจ้า ช่วงเวลาที่ข้าไม่อยู่ตำหนัก เจ้าทำอะไรกับน้องสามบ้าง ข้าก็พอได้ยินมาบ้าง ไม่ว่ายังไงน้องสามก็เป็นน้องสาวของเจ้า เจ้าไปหาเรื่องน้องสามครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่ารู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยมากหรือ?” แววตาอ่อนๆ คู่นั้นของหลินหลิงเชียว ค่อยๆ แพร่กระจายความเย็นชา ตอนแรกเขาแค่ไม่ชอบหลินไอ้ชิว แต่ว่าตอนนี้สามารถพูดได้อยากเต็มที่เลยว่าเขาเกลียดเธอเข้าแล้ว ในตอนที่เขากำลังพูดประโยคนี้ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรังเกียจน้ำตาของหลินไอ้ชิวไหลเพิ่มมากขึ้น ตอนนี้ในใจของเธอเต็มไปด้วยความเสียใจ ตอนแรกเธอคิดว่าที่พี่ชายใหญ่เย็นชาต่อเธอเพราะนิสัยของเธอ แต่ตอนนี้พอเห็นความเป็นห่วงเป็นใยที่เขามีต่อหลินหมื้นชิงแล้ว หัวใจของเธอจะพอใจได้เยี่ยงไรกันล่ะ？ เธอต่างหากที่เป็นน้องสาวแท้ๆ ของเขา แต่เขากลับช่วยเหลือคนนอกมารังแกเธอ ไม่เป็นห่วงความรู้สึกเธอเลยแม้แต่น้อย อีกอย่างยังพูดคำพูดที่น่าเกลียดเช่นนี้กับเธอ “rชายใหญ่ แต่ความรู้สึกที่ข้ามีต่อเจ้าเป็นเรื่องจริง เจ้าชอบพี่ชายเช่นนี้อย่างเจ้ามาโดยตลอด ไม่เคยทำเรื่องไม่ดีกับเจ้าเลย” หลินไอ้ชิวยอมรับว่าตัวเองทำเรื่องไม่ดีกับหลินหมื้นชิงไว้มาก แต่สำหรับหลินหลิงเชียว เธอเป็นห่วงเขาจากใจจริงๆ “ไอ้ชิว ถ้าเจ้าไม่อยากให้พี่รังเกียจเจ้า จากนี้ไปก็ไม่ต้องทำเรื่องนี้ทำร้ายน้องสามแล้ว ถ้าหากข้ารู้เข้า ข้าจะออกตัวแทนเธอแน่” ไม่พูดคำไร้สาระมากมายกับเธอแล้ว หลังจากหลินหลิงเชียวพูดประโยคนี้อย่างเย็นชาออกมาแล้ว ก็หันหลังจากไป ไม่หันมามองเธอแม้สายแวบเดียว มองดูภาพข้างหลังที่เขาเดินจากไป ในใจของหลินไอ้ก็ยิ่งโมโหมากขึ้น ในใจยิ่งเต็มไปด้วยความเกลียดแค้นที่มีต่อหลินหมื้นชิง ยัยหลินหมื้นชิง ไม่เพียงแต่แย่งอ๋องหมิงที่เธอรักไป ตอนนี้แม้แต่พี่ชายใหญ่ก็ถูกเธอแย่งไปแล้ว เธอไม่พอใจ ไม่พอใจจริงๆ! พอภาพข้างหลังของหลินหลิงเชียวหายไปจากสายตาแล้ว หลินไอ้ชิวก็หันหลังเดินไปทางสวนของหลินหมื้นชิง ภายใต้ดวงตาเต็มไปด้วยความโมโห “คุณผู้หญิง เรากลับกันเถอะค่ะ เมื่อครู่นี้คุณชายใหญ่พึ่ง…..” สาวใช้ติดตัวของหลินไอ้ชิว ขณะนี้เดินมายังข้างๆ กายเธอ แล้วพูดเตือนด้วยเสียงเบา “ข้าไม่กลับไป ข้าจะลองดูว่ายัยหลินหมื้นชิงนี้มีความสามารถอะไรนักหนา แม้กระทั่งพี่ชายใหญ่ก็ถูกเธอหลอกเป็นคลื่นๆ!” หลินไอ้ชิวอยากจะหาเรื่องเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตอนนี้พี่ชายใหญ่ตักเตือนเธอเพราะหลินหมื้นชิง แน่นอนว่าเธอต้องอยู่ไม่เป็นสุขแน่ๆ “แต่ว่าเมื่อครู่นี้คุณชายใหญ่พึ่ง….” สาวใช้คนนั้นพูดแล้วก็หยุดพูด มองไปทางเธอด้วยความกังวล “เจ้าจะกังวลอะไร! ข้าเป็นถึงคุณผู้หญิงของตำหนักเฉิงเชี่ยง หรือว่าจะต้องกลัวลูกของภรรยารองนั่นหรือ ถึงแม้ว่าจะมีพี่ชายใหญ่ปกป้องเธอ แล้วยังไงล่ะ ข้าเป็นถึงน้องสาวแท้ๆ ของเขา ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะรังแกข้าเพราะคนนอกจริงๆหรอก!” ตอนนี้หลินไอ้ชิวโมโหจนบ้าไปแล้ว ตอนนี้เธออยากจะให้หลินหมื้นชิงรีบไปตายมาก “คุณผู้หญิง….” สาวใช้มองไปทางเธอด้วยความลำบากใจ ยังคิดอยู่ว่าจะพูดอะไร แต่ยังไม่ทันพูดออกจากปาก ก็ถูกหลินไอ้ชิวจ้องเข้าแล้ว “เจ้ากลัวอะไร? เกินเรื่องแล้วยังมีข้า เจ้า ก็แค่สาวใช้เอง เรื่องราวคิดไม่ถึงศีรษะเจ้าหรอก!” หลินไอ้ชิวพูดประโยคนี้ออกมาด้วยความเย็นชา แล้วเดินตรงไปทางสวนของหลินหมื้นชิง หลินหมื้นชิงกำลังจะนอนลงบนเตียง วันนี้เดินอยู่ข้างนอกมาทั้งวัน เหนื่อยมาจริงๆ นอนลงไปซักพักก็หลับแล้ว แต่ว่าเวลานี้ จู่ๆประตูห้องก็ถูกคนถีบออก หลินหมื้นชิงตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ เธอเงยหน้าขึ้นมามองไปรอบๆ ห้อง พอเห็นหลินไอ้ชิวพาสาวใช้ไม่กี่คนมาถึงนี่ สีหน้าก็เย็นชาลงทันที “หลินไอ้ชิว เจ้ามาที่นี่ทำไม?” มองดูสีหน้าของหลินไอ้ชิว ก็รู้แล้วว่าเธอมาด้วยความไม่หวังดี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม “หลินหมื้นชิง ยัยคนเลว ไม่เพียงแต่แย่งผู้ชายที่ข้ารักไป คิดไม่ถึงว่าแม้แต่พี่ชายใหญ่ก็ยังจะมาแย่งกับข้า วันนี้ข้าจะสั่งสอนเจ้า ให้เจ้ารู้ความสูงของฟ้าความหนาของดิน!” ถ้าหากว่าก่อนหน้านี้ อยากจะหาเรื่องหลินหมื้นชิง หลินไอ้ชิวจะหาข้ออ้างที่เหมาะสม แต่ว่าตอนนี้ เธอไม่สนใจอะไรพวกนี้แล้ว ตอนนี้เธออยากจะฆ่าหลินหมื้นชิงตายเลนด้วยซ้ำ หลินไอ้ชิวเป็นผู้ชายที่มีใจขี้อิจฉาสูงมาก “หลินไอ้ชิว ก่อนที่ข้ายังไม่โมโห ดีที่สุดคือเจ้ารีบจากไป ไม่เช่นนั้น ผลที่ตามมาเจ้าต้องรับผิดชอบเองนะ!” หลินหมื้นชิงมองดูคนที่โมโหจนอยากจะฆ่าคนด้วยสายตาที่เย็นชา แววตาเย็นชาจนน่ากลัวมาก ช่วงนี้เธอไม่ได้ไปหาเรื่องของหลินไอ้ชิว แต่หลินไอ้ชิวกลับมาหาเธอเอง ช่วงเวลานี้เธออยากจะอยู่อย่างสงบ แต่มีคนจะมาหาเรื่องเธอ แน่นอนว่าเธอไม่อ่อนมือให้แน่นอน “ผลที่ตามมารับผิดชอบเอง! เจ้าจะทำอะไรข้าได้? ในตำหนักเฉิงเชี่ยงนี้ ยังไม่มีใครกล้าพูดเยี่ยงนี้กับข้าเลย ถ้าเจ้าไม่เชื่อ เดี๋ยววันนี้ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้ดู!” หลินไอ้ชิวที่มีความโมโหเต็มท้องอยู่แล้ว พอได้ยินคำขู่จากหลินหมื้นชิง ความเกลียดแค้นในใจคงไม่ได้เบาบางเหมือนที่แววตาเธอแสดงออกมา เธอไม่สามารถทนได้ ยัยผู้หญิงเลวคนนี้แย่งผู้ชายที่เธอรักไป ตอนนี้แม้แต่พี่ชายใหญ่ก็จะมาแย่งกับเธอ เธอจำเป็นจะต้องสั่งสอนเขาซะหน่อยแล้ว “หลินไอ้ชิว วันนี้ข้าไม่มีอารมณ์มาสนใจเจ้า ก่อนที่ข้ายังไม่ได้โมโห รีบออกไปซะ!” หลินหมื้นชิงจ้องไปทางหลินไอ้ชิว เปิดปากพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะมาขู่ข้า? หลินหมื้นชิง เจ้าไม่ต้องคิดว่ามีพี่ชายใหญ่คอยปกป้อง ข้าก็ไม่กล้าทำอะไรเจ้าแล้ว!” หลินไอ้ชิวเดินตรงไปทางหลินหมื้นชิงด้วยก้าวเท้าที่ใหญ่ ในแววตาของเธอแฝงความเกลียดแค้นอยู่ “ถึงแม้จะไม่มีพี่ชายใหญ่คอยปกป้องข้า เจ้าก็ไม่สามารถทำอะไรข้าได้! หลินไอ้ชิว เรื่องก่อนหน้านี้ข้าไม่อยากคิดคดีกับเจ้าแล้ว แต่ถ้าเจ้ายังมาหาเรื่องข้าอย่างไม่หยุดหย่อนอีก งั้นก็อย่าโทษว่าข้าเป็นคนไร้มนุษยธรรมล่ะ?” ในใจของหลินไอ้ชิวกำลังโมโห ในใจของหลินหมื้นชิงจะไม่โมโหได้เช่นไรล่ะ? ก่อนหน้านี้อยากจะสั่งสอนหลินไอ้ชิวมาโดยตลอด แต่ว่าตอนนี้เธอกลับไม่อยากเป็นศัตรูกับหลินไอ้ชิว ยังไงแล้วเธอก็เป็นน้องสาวของพี่ชายใหญ่ พี่ชายใหญ่ดีกับเธอเช่นนี้ เธอไม่อยากทำเรื่องลำบากใจให้พี่ชายใหญ่ ฉะนั้นเรื่องราวก่อนหน้านี้ที่หลินไอ้ชิวทำกับเธอ เธอก็ไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว แต่ว่าตอนนี้หลินไอ้ชิวกลับมาหาเรื่องเธอก่อน “หลินหมื้นชิง ยัยผู้หญิงเลว ที่ข้าไม่สามารถเป็นพระชายาอ๋องหมิงได้ก็เพราะเจ้า ตอนนี้แม้แต่ความห่วงใหญ่ที่พี่ชายใหญ่มีกับข้า เจ้าก็แย่งไป ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจ้า ข้าจะให้เข้าชดใช้!” เป็นเพราะหลินหมื้นชิงแย่งผู้ชายที่เธอรักไป ในใจเธอจึงเต็มไปด้วยความเกลียดแค้นอยู่แล้ว ตอนนี้บวกกับเรื่องที่พี่ชายใหญ่เย็นชากับเธอมากขึ้นเพราะหลินหมื้นชิง หลินไอ้ชิวจึงนำเรื่องราวพวกนี้มาคิดกับหลินหมื้นชิงทั้งหมด พอได้ยินคำพูดของหลินชิวแล้ว หลินหมื้นชิงก็คิดได้ว่า คงจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้พี่ชายใหญ่ดีต่อเธอและเป็นห่วงเธอมาก หลินไอ้ชิวในใจอยู่ไม่เป็นสุข ก็เลยมาหาเรื่องเธอ “พี่ชายใหญ่เป็นห่วงข้า นั่นเป็นเรื่องของเขา ถึงแม้เจ้าจะรู้สึกไม่พอใจแล้วมันมีประโยชน์อะไรล่ะ?” หลินหมื้นชิงคิดไม่ออกจริงๆ ทำไมยัยหลิวชิวนี้จะต้องตามของสิ่งของที่ไม่ใช่ของๆ เธอ “ท่าทีที่พี่ชายใหญ่ทำต่อข้ายิ่งอยู่ก็ยิ่งเย็นชาลง เหตุมาจากเจ้าทั้งหมด เจ้าต้องใช้กลไกอะไรแน่ๆ! ไม่เช่นนั้น พี่ชายใหญ่คงไม่เป็นห่วงเจ้าอย่างไร้สาเหตุเช่นนี้หรอก!” นิสัยของหลินหลิงเชียว หลินไอ้ชิวรู้อย่างชัดเจน เขาไม่เคยเป็นห่วงใครเป็นพิเศษ ถึงแม้จะเป็นพ่อก็เช่นกัน แต่ว่าทันใดนั้น จู่ๆ เขาก็เป็นห่วงหลินหมื้นชิงขึ้นมาเป็นพิเศษ ตรงกลางเรื่องนี้ต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ ถ้าเธอใช้กลไกอะไรขึ้นมาจริงๆ หลินไอ้ชิวไม่ปล่อยเธอไปแน่！ หลินไอ้ชิวไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ ขณะนี้เธออยู่ในสถานการณ์ที่กำลังระเบิดอยู่ มองดูสภาพที่บ้าคลั่งของเธอหลินหมื้นชิงขมวดคิ้ว ในเวลาเดียวกันก็มีความสงสัยอยู่ในใจ ความจริงแล้วเธอเองก็สงสัยเช่นกัน ทำไมจู่ๆ พี่ชายใหญ่ถึงเป็นห่วงเธอ ก่อนหน้านี้ได้ยินเสี่ยวซิ้วพูดว่า เขามีนิสัยเย็นชา ไม่ใส่ใจใครเป็นพิเศษ แต่ทำไมกลับมาครั้งนี้ถึงดีกับเธอเช่นนี้ล่ะ? เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่เธอคิดไม่ออก แต่สิ่งเดียวที่หลินหมื้นชิงสามารถแน่ใจได้ก็คือ พี่ชายใหญ่ต้องใส่ใจเธอจากใจจริงอยู่แล้ว ถ้าเป็นความเสแสร้ง เธอต้องสามารถรู้สึกได้แน่นอน “หลินไอ้ชิว เป็นเพราะพี่ชายใหญ่ดีต่อข้า ฉะนั้นข้าก็เลยไม่อยากเป็นศัตรูกับเจ้า ฉะนั้นไม่ต้องมาท้าทายขีดจำกัดของข้า” สูดหายใจลึก หลินหมื้นชิงพยายามอดทนกับเปลวไฟในใจ เธอเปิดปากพูดอย่างเย็นชา “เฮอะ! เจ้าคิดว่าข้าจะเชื่อเจ้าหรือ? วันนี้ข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่า เจ้าใช้กลไกอะไรที่ไม่สามารถให้พูดอื่นเห็นได้ มาทำให้พี่ชายใหญ่เปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้!” ความหวังดีของหลินหมื้นชิง หลินไอ้ชิวไม่รับ เธอนึกว่าหลินหมื้นชิงกำลังแสดงละครอยู่ เธอรู้จักพี่ชายใหญ่ดี เขาไม่มีทางดีกับคนนอกอย่าไร้สาเหตุแน่นอน อีกอย่างยังต่อต้านตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะหลินหมื้นชิงอีก!