บทที่ 15 คนที่ไม่ได้เรื่อง

บ๗ที่ 15 คนที่ไม่ได้เรื่อง เมื่อได้ยินเธอเรียก “คุณปู่” แขกที่นั่งอยู่ก็รู้ในทันทีว่า ที่แท้แล้วคนๆนี้ก็คือคุณนายอีกคนของบ้านไชยกาล พ่อของเธอคือลูกชายของคุณตาธมกรที่ตอนนี้ติดอยู่ในคุกนั่นเอง แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เอ่ยปากพูด แต่ว่า นภสรก็รู้สึกได้ว่าคำพูดเหล่านี้ถูกแสดงออกมาทางหน้าของพวกเขาแล้ว “แกมาที่นี่ทำไม!” ธมกรขมวดคิ้วจนแทบเป็นปม จีบที่อยู่ระหว่างขนคิ้วนั้นดูหนา เห็นได้ชัดว่า เขาไม่พอใจอย่างมากที่เห็นนภสรในสถานที่แห่งนี้ ในขณะนั้นเองจู่ๆนรมนก็ลุกขึ้นยืน : “นภสรอาจจะมาหาหนูก็ได้ค่ะ มีเรื่องอะไรเราออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่า” ในขณะที่พูด หล่อนก็เดินมาทางเธอ นภสรหลบตัวจากการถูกนรมนจับแขน เสียงเย็นยะเยือก : “ฉันมาหาคุณปู่” มือของนรมนยื่นค้างไว้อย่างนั้นจนเธอทำตัวไม่ถูก หันไปส่งสายตาให้ธมกรด้วยสีหน้าไม่พอใจ แล้วก็หันกลับมาจ้องเธอ น้ำเสียงมีความผิดหวังเล็กน้อย : “นภสร เธออย่าทำแบบนี้สิ ไม่ว่าจะยังไง......” น้ำเสียงของมกรเต็มไปด้วความฉุนเฉียว : “มีอะไรก็ว่ามา!” ที่ผ่านมาเขาเอ็นดูนรมนมาโดยตลอด เพราะเขาคิดว่านรมนเรียบร้อยว่านอนสอนง่าย สวยและฉลาด แถมยังเป็นว่าที่สะใภ้ของบ้านตุงคนาคร จึงทำให้เขาชอบเธอเข้าไปใหญ่ ตรงข้ามกับนภสร ไม่มีส่วนไหนที่ดีเลย สร้างปัญหาตั้งแต่เล็กจนโต การเรียนก็ไม่เท่าไหร่ เกิดมาหน้าตาก็ไม่เหมือนคนในครอบครัว แถมยังเที่ยวสร้างเรื่องขายขี้หน้าให้ตระกูลไชยกาลตลอดอีก “คุณท่านธมกรครับ วันนี้พวกผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” “ที่บ้านธุระด่วน......” คนอื่นๆที่นั่งอยู่ด้วยกันต่างก็เดาสถานการณ์ออก แค่ดูก็รู้แล้วว่าคุณท่านธกรต้องเคลียร์ปัญหาครอบครัว ต่างพากันร่ำลาขอตัวกลับบ้านกันหมด จนเมื่อคนกลับไปหมดแล้ว ธมกรก็หันมาตวาดใส่นภสรเสียงดังลั่น : “มีอะไร พูด!” นภสรหยิบหนังสือสมรสออกมาวางต่อหน้าธมกร : “คุณปู่คะ เงื่อไขที่คุณปู่ขอไว้ หนูทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้คุณปู่สามารถยกส่วนแบ่งหุ้นส่วนของคุณพ่อให้หนูได้แล้วใช่มั้ยคะ?” ธมกรเปิดดูเล่มสมรสด้วยความรู้สึกสงสัย จากนั้นก็มองไปที่นภสร : “นี่แกแต่งงานแล้วจริงๆเหรอ?” นภสรพยักหน้า : “ใช่ค่ะ” เมื่อได้รับการยืนยันคำตอบจากนภสรแล้ว คิ้วของธมกรก็ขมวดเข้าหากันอย่างหนัก มีคนกล้าแต่งงานกับเธอจริงๆด้วย! สีหน้าของธมกรแฝงไปด้วยความสงสัยไม่เข้าใจ หลานสาวของเขาคนนี้เป็นคนสวย แต่ชื่อเสียงไม่ดี ผู้คนในแวดวงไฮโซต่างก็ห่วงชื่อเสียงและภาพลักษณ์ทั้งนั้น เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าไม่มีใครกล้าแต่งงานกับเธอถึงได้พูดแบบนั้นออกมา แต่ตอนนี้เธอกลับแต่งออกไปแล้วจริงๆ เมื่อเห็นท่าทางคิ้วขมวดสงสัยของธมกรแล้ว นภสรเริ่มกังวลว่าเขาอาจจะเปลี่ยนใจ จึงรีบพูดออกไป : “คุณปู่จะยอมทำตามคำพูดที่ให้ไว้จริงๆใช่มั้ยคะ?” แต่นรมนกลับเดินเข้ามาในเวลานี้พอดี เปิดดูหนังสือสมรส ก็บังเอิญเห็นใบหน้าและชื่อของอีกคนที่เธอคุ้นหน้า แล้วเธอก็แสยะยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นพูกกับธมกร : “คุณปู่คะ สามีของนภสรคนนี้ หลานรู้จักอยู่ค่ะ” เมื่อธมกรได้ยินว่าเธอรู้จัก ก็รีบถามกลับทันที : “เป็นคนบ้านไหน?” เขาไม่ได้ห่วงเรื่องว่านภสรจะแต่งงานกับใคร แต่แค่อยากรู้ว่าคนๆนั้นเป็นยังไง จะนำมาซึ่งผลประโยชน์อะไรต่อบ้านไชยกาลหรือเปล่า “เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศค่ะ ไม่เคยได้ข่าวมาก่อน เลยไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเขาทำอะไรอยู่ และอีกอย่าง......” นรมนชะงักเล็กน้อย หันมามองนภสรแวบเดียว นภสรรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที เพราะเธอรู้ว่านรมนจะพูดอะไร “นั่นก็คือ ผู้ชายคนนี้เป็นคนเดียวกันกับผู้ชายที่อยู่ในรูปถายพวกนั้นค่ะ ถ้าคุณปู่ไม่เชื่อล่ะก็ คุณปู่ก็ลองให้นภสรเรียกให้เขามาที่นี่ได้นะคะ และอีกอย่าง เมื่อวานหนูยังเห็นพวกเขาเดินช็อปปิ้งด้วยกันอยู่เลยค่ะ” น้ำเสียงของนรมนนิ่มนวล ธมกรฟังแล้วก็ถึงกับรู้แจ้งกระจ่างชัดขึ้นมาในทันที จากนั้นก็ยกมือขึ้นหยิบแก้วที่วางบนโต๊ะขว้างลงพื้น มองมาที่นภสรพร้อมส่ายหน้าไม่หยุด : “ฉันคิดว่าวันนั้นจะด่าจนแกตาสว่างได้ ไม่คิดว่าแกจะยังดื้อดึงไม่ยอมกลับตัวกลับใจแบบนี้ ฉันสอนยังไงถึงได้หลานแบบแก เพื่อหลอกเอาหุ้นส่วน จนกล้าไปแต่งงานกับคนไม่ได้เรื่องพรรค์นั้น!”