ตอนที่ 60 คุณทนหน่อยนะ

ต๭นที่ 60 คุณทนหน่อยนะ ทานอาหารกลางวันเสร็จทั้งนภสรและพิมลแขจึงจัดเตรียมเอกสารอีกครั้งเพื่อเตรียมไปบริษัทＬ.Ｋ ตอนที่ทั้งสองคนกำลังเตรียมไปบริษัทＬ.Ｋโทรศัพท์ของพิมลแขได้ดังขึ้น เธอเอาโทรศัพท์ออกมาดูหันมาคุยกับนภสร “เลขาของบอสปองพลโทรมา” นภสรไม่พูดอะไรยกแก้วน้ำขึ้นดื่มรวดเดียวหมด พิมลแขคุยโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว “เลขาของบอสปองพลบอกว่าคุณปองพลอยู่ในงานเลี้ยงที่ club beautiful night งานเลี้ยงใกล้จะจบเลิกแล้วบอกให้พวกเราเข้าไปหาตอนนี้เลย”พอถึง club beautiful nightงานเลี้ยงคงจะเสร็จพอดี นภสรคิดดูแล้วไม่น่ามีปัญหาอะไรจึงพยักหน้า “ไปกัน” …… ตอนที่ทั้งสองคนมาถึง club beautiful nightงานเลี้ยงของปองพลพึ่งจะเสร็จพอดี เขาคาดการณ์ว่านภสรกับพิมลแขคงใกล้จะถึงแล้ว ที่ club beautiful nightเขามีห้องน้ำงานอยู่หนึ่งห้องแต่ไม่ค่อยได้ใช้งานบ่อยวันนี้พอดีเลยจะได้ใช้ พงศกรพานภสรกับพิมลแขมาที่ห้องทำงานของปองพล “คุณนภสร เชิญด้านในครับ” ครั้งนี้พงศกรไม่ได้เรียกเธอว่า “คุณผู้หญิง” นภสรคิดว่าน่าจะเป็นเพราะคำข่มขู่ของเธอครั้งที่แล้ว ห้องทำงานห้องนี้ดูโอ่อ่าหรูหรามากกว่าที่ บริษัทＬ.Ｋ พอนภสรเดินเข้าห้องไปก็ได้เจอปองพล ปองพลเงยหน้าขึ้นแค่มองสำรวจนภสรชั่วครู่แล้วจึงเรียกคนยกน้ำเข้ามา ปองพลนั่งตรงกันข้ามกับนภสรใบหน้าดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่สายตายังคงทำให้คนกลัวอยู่ดี “นำเอกสารมาครบแล้วใช่ไหม” “นำมาครบแล้ว อยู่ในนี้หมด” พิมลแขส่งเอกสารให้เขา ใครจะไปนึกถึงว่าปองพลกลับยื่นมือผลักๆออกเงยหน้ามองนภสร ใบหน้าบ่งบอกให้รู้ว่ากำลังจริงจังในเรื่องงาน “เอกสารพวกนี้เธอเป็นคนจัดเตรียมทั้งหมดใช่ไหม อ่านดูละเอียดแล้วใช่ไหม” “อ่านดูหมดแล้วแน่นอน” นภสรรู้สึกว่าคำถามพวกนี้มันดูไม่น่าถาม ปองพลไม่พูดอะไร แล้วจึงหยิบสัญญาหนึ่งฉบับออกมาจากกองเอกสารนั้น ส่งไปข้างหน้านภสร “ถ้าสัญญานี้ไม่มีปัญหาแล้ว พวกเราก็เซ็นฉบับนี้” หน้าของนภสรเปลี่ยนเล็กน้อย สายตามีแววสงสัย แต่ว่าเธอไม่อยากจะพูดมากจึงเอาสัญญามาดูให้ละเอียดอีกรอบ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะวันนี้อุณหภูมิสูงขึ้นอีกหรือเปล่า อ่านสัญญาเสร็จเธอรู้สึกร้อนขึ้นมาเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ รายละเอียดในสัญญาเรียบร้อยสมบูรณ์มาก ในสัญญาระบุเรื่องผลประโยชน์กำไรชัดเจนเหมือนกับที่ธมกรเคยให้เธออ่านก่อนหน้านี้ สัญญาแบบนี้มันไม่ใช่ว่าชั่วประเดี๋ยวเดียวจะร่างออกมาได้เรียบร้อย ความหมายก็คือปองงพลอยากจะร่วมมือกับธมกรตั้งเริ่มแรก แต่เขาแค่จงใจจะทำให้ธมกรสับสนจึงเจาะจงให้นภสรเป็นคนมาเจรจา เธอไม่คิดว่าเขาแค่ต้องการคืนหุ้นให้เธอ “สัญญาไม่มีปัญหา” นภสรปัดความคิดที่อยู่ในใจออกไป ตอนนี้สิ่งที่เธอควรทำก็คือเซ็นสัญญา “ถ้าไม่มีปัญหาแล้ว ก็เซ็นฉบับนี้” ปองพลพูดอยู่แล้วเอื้อมมือไปเซ็นที่สัญญาแล้วประทับตรา นภสรชำเลืองมอง เห็นว่าเป็นภาษาอังกฤษ นภสรเซ็นไปแค่ครึ่งเดียวจู่ๆรู้สึกว่าร่างกายแปลกๆไป อาการแบบนี้เธอรู้ดีว่าเป็นอะไร เมื่อตอนที่เธอกลับจากต่างประเทศเธอได้เรียนรู้จากนรมนมาแล้ว สีหน้าของนภสรเคร่งเคียดขึ้นมือที่กำลังเซ็นชื่อสั่นเทา หน้าผากมีเหงื่อผุดขึ้นรอบๆ ปองพลเป็นคนละเอียดรอบคอบเขารู้ในทันทีว่านภสรมีอาการแปลกไป เห็นนภสรกัดฟันฝืนเซ็นชื่อ คิ้วของปองพลกระตุกๆไม่พูดจา รอจนเซ็นสัญญาเสร็จหัวของนภสรจึงเต็มไปด้วยเหงื่อ พิมลแขอดไม่ได้จึงถามนภสร “นภสร ทำไมเธอเหงื่อไหลออกมาเยอะขนาดนี้ ไม่สบายหรือ” สายตาของปองพลมองไปที่ริมฝีปากของนภสรที่แดงขึ้นเรื่อยๆ หันไปบอกพิมลแข “คุณออกไปรอข้างนอกก่อน” นภสรแทบแสดงออกมาให้เห็นถึงความต้องการโดยจับแขนพิมลแขไว้ “ฉัน...” พิมลแขลังเลไม่ขยับตัว ส่วนปองพลนั้นยืนขึ้นแล้วดึงให้นภสรลุกขึ้นทั้งโอบทั้งประคองเธอเดินเข้าไปอีกด้านหนึ่งของห้องทำงาน “น....นภสร” พิมลแขไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเดินตามไปด้วยดีไหม หรือว่าไม่ต้องเข้าไปยุ่งดี เธอคิดแล้วคิดอีก จึงตัดสินใจเดินตามไป ปองพลใช้ขาถีบประตูห้องรับรองโอบนภสรเดินเข้าไปข้างใน ตอนนี้นั้นสติของนภสรขาดๆหายๆ ”เธอรู้ว่าคนที่โอบเธออยู่คือปองพล “คุณปองพล คุณจะทำอะไรอีก” ปองพลไม่พูดจา พาเธอเข้าไปในห้องอาบน้ำ ท่าทีดูมุทะลุดุดันเล็กน้อยแต่นภสรไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บ ปองพลบิดเปิดฝักบัว น้ำเย็นจากฝักบัวราดลงใส่ตัวของนภสรทั้งตัว “คุณ....” น้ำเสียงของปองพลยังคงน่าฟัง “คุณอดทนหน่อยนะ” จู่ๆนภสรจึงคิดไปถึงครั้งแรกที่เธอเจอกับปองพล ครั้งนั้นเขาก็ทำแบบนี้ เย็นชาลึกลับไม่เหมือนใครเลยแต่ว่าสิ่งนี้กลับดูน่าดึงดูดความสนใจมาก นภสรถูกน้ำเย็นไหลรดจนตัวเปียก อารมณ์ที่รุ่มร้อนที่รุนแรงค่อยๆหายไป พิมลแขที่เดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์นี้จึงเข้าใจแจ่มแจ้งค่อยๆออกไปข้างนอก “พอแล้ว” นภสรยืนขึ้นแล้วปิดฝักบัว เธอเม้มริมฝีปากไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี เมื่อสักครู่ที่ถูกปองพลลากเข้ามา เธอเข้าใจว่าเขา.... ปองพลหันหลังเดินออกไปหาผ้าขนหนูแล้วส่งมาให้เธอ ดวงตาลลึกล้ำของเขาเรียบนิ่ง “เช็ดซะสิ ผมให้คนออกไปซื้อเสื้อผ้าให้คุณ” “ขอบคุณค่ะ” นภสรรับผ้าขนหนูมาจากแล้วเริ่มเช็ดน้ำออกจากบนตัวตัวเอง โทรศัพท์ของปองพลดังขึ้น เป็นเครื่องที่เป็นโทรศัพท์ส่วนตัวมีคนรู้จักแค่สามคน เขาถือออกมาดู เห็นว่าเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักจึงหัวคิ้วจึงย่นขึ้น แล้วรับสาย ปลายสายทางนั้นเห็นชัดว่าใช้เครื่องแปลงเสียง น้ำเสียงแหบแห้งเหมือนเป็ดดูผิดปกติ “คุณปองพล คุณผู้หญิงของคุณกำลังเริงร่าอยู่ที่ club beautiful night กับคนอื่น ” รีบเข้าไปเลย พูดประโยคเดียวแล้วก็ตัดสายไป สายตาที่ไม่อาจคาดเดาได้ของปองพลจ้องที่โทรศัพท์ชั่วครู่ จึงเก็บโทรศัพท์ เขามองไปที่นภสรที่ห่อผ้าขนหนูอยู่เผยแค่หน้าออกมา พูดออกมาช้าๆ “ นรมน ลูกพี่ลูกน้องของคุณอีกแล้วหรือ” “น่าจะใช่” นภสรคิดๆแล้วจึงพูดอีก “ไม่รู้ว่าครั้งนี้เธอมีเป้าหมายอะไร สถานะคุณไม่ธรรมดาถึงแม้ว่าจะมีความสัมพันธ์กับฉันขึ้นแล้วเธอจะได้ประโยชน์ตรงไหน” “รู้ไหมสายที่โทรเข้ามาหาผมพูดว่ายังไง” “พูดอะไรหรือ” “เขาว่าคุณกำลังเริงร่ากับคนอื่นอยู่ที่ club beautiful night บอกให้ผมรู้ว่าคุณเป็นคนอย่างไร” น้ำเสียงของปองพลเรียบเบา “ลูกพี่ลูกน้องของคุณ พยายามใช้ทุกวิถีทางที่จะจัดการคุณ” นรมนไม่รู้ว่าปองพลเป็นประธานบริษัทบริษัทＬ.Ｋ เข้าใจว่าประธานบริษัทＬ.Ｋถูกใจเธอจึงเจาะจงให้เธอเป็นผู้รับผิดชอบงานเจรจาความร่วมมือ ดังนั้นนรมนจึงวางยาเธอเพื่อให้ตอนที่เธอกำลังเจรจาทำสัญญากับประธานบริษัทＬ.Ｋนั้นเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น แล้วจึงเรียกปองพลมา ถ้าเป็นผู้ชายจริงๆไม่มีใครรับได้แน่นอนที่ภรรยาตัวเองไปนอนกับผู้ชายคนอื่น ส่วนท่านประธานบริษัทＬ.Ｋที่อาจจะ “ถูกใจ” นภสรก็ไม่มีทางเลือกของมือสองแน่นอน นี่น่าจะเป็นเป้าหมายคร่าวๆของนรมน น่าเสียดายเธอวางแผนไว้อย่างรอบคอบแต่กลับมีช่องโหว่แค่นิดเดียวประธานบริษัทＬ.Ｋคือปองพลนั่นเอง -โปรดติดตามตอนต่อไป 25/12/2019-