已经是第一章了
ตอนที่229ตาบอดคือป่วย
ตนที่229ตาบอดคือป่วย
ปองพลฟังแล้วหันไปมองนทจร:“ไม่จำเป็นต้องยั่วยุฉันนี่ไม่มีผลประโยชน์อะไรต่อนาย”
พูดเสร็จเขาเดินออกไปที่หน้าประตู
นทจรหัวเราะพูดว่า:“ยั่วยุนาย?จำเป็นไหม?นายรู้ไหมว่าเธอชอบฉันมาแล้วกี่ปี?เข้าใจว่าอะไรคือสิ่งที่น่าจดจำในตอนเด็กไป?”
ตอนเขาหัวเราะปองพลเปิดป
已经是最新一章了
加载中
