ตอนที่13มีดีที่ฉันชอบ

ต๭นที่13มีดีที่ฉันชอบ นภสรสังเกตเห็นปมหัวคิ้วของกมลภูที่เริ่มคลายลงและรอยยิ้มบางนั่นจึงมั่นใจว่าคุณเก้าพอใจกับคำตอบของเธอแล้วเธอแอบปาดเหงื่อในใจคิดไม่ถึงเลยว่าคุณเก้ายังคงชื่นชอบให้ตัวเองถูกยกยอทั้งๆที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นแล้ว โยธินนั่งมองทั้งสองคนเอ่ยขึ้นว่า:"คนเรานี่มันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือได้จริงๆเลยน้านภสรยิ่งอยู่ยิ่งสวยขึ้นจริงๆในที่สุดก็ดูเหมือนผู้หญิงคนหนึ่งสักทีนะ" โยธินมองนภสรและยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์:"ถึงหุ่นจะบางไปหน่อยก็เถอะคุณเก้าคงต้องใส่ใจมากกว่านี้ล่ะนะ" นภสรได้ยินดังนั้นก็หน้าแดงระเรื่อทันทีหมอนี่เจ้าชู้หน้าม่อสมชื่อจริงๆด้วย "ที่บอกว่าดูเหมือนผู้หญิงสักทีนี่หมายความว่ายังไงกันหนูก็เป็นผู้หญิงอยู่แล้วนี่!"นภสรเบะปากและมองไปที่กมลภูด้วยสายตาที่กำลังร้องเรียนความไม่พอใจ นึกว่าคุณเก้าจะช่วยเธอต่อว่าโยธินเสียอีก แต่ที่ไหนได้ สายตาของกมลภูจับจ้องไปที่ส่วนของร่างกายที่ต่อจากคอของนภสรและเอ่ยขึ้นอย่าเคร่งเครียดว่า:"ผอมไปหน่อยจริงๆด้วย" นภสร:"!!!!!" โยธินหัวเราร่ากับคำพูดนั้น คนใจร้าย!รวมหัวกันมากลั่นแกล้งเธอได้ยังไงกัน! นภสรก้มลงมองตัวเองด้วยใบหน้าที่แดงก่ำเธอร้องในใจว่าใครผอมกัน!ฉันน่ะคัพBเชียวนะ หุ่นฉันดีจะตาย! นภสรวางช้อนส้อมลงและลุกขึ้นยืน:"หนูอิ่มแล้วหนูขอตัวไปทำการบ้านก่อนนะ" "กินให้เสร็จหมดแล้วค่อยไป"กมลภูออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดที่ไม่อนุญาตให้ขัดขืน .นภสรจึงต้องนั่งลงอีกครั้งอย่างไม่มีทางเลือกกินก็กินสิ!เธอจับช้อนส้อมขึ้นแล้วจัดการอาหารที่เหลืออย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็กินเสร็จแล้วนภสรพูดขึ้นอีกครั้งว่า:"หนูกินอิ่มแล้วหนูขอไปทำการบ้านก่อนนะ" ดูกมลภูไม่มีท่าทีจะห้ามเธออีกนภสรจึงลุกขึ้นอีกครั้งหันหลังเดินออกจากห้องอาหาร .โยธินมองแผ่นหลังของนภสรที่เดินจากไปและส่ายหัวเบาๆเขาพูดขึ้นว่า:"ในโลกนี้คนที่กล้าทำตัวเอาแต่ใจกับกมลภูผู้นี้ก็คงจะมีแค่นภสรแน่ๆนี่ฉันสงสัยจริงๆนะยัยหนูนี่มีดีอะไรที่ทำให้แกดูแลใส่ใจได้ขนาดนี้" กมลภูยกแก้วไวน์ขึ้นจิบอย่างสง่าและสุขุมปากบางขยับขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า:"มีดีตรงที่ฉันชอบ!" โยธิน:"!!!" กลับไปถึงห้องอารมณ์ที่คุกรุ่นของนภสรก็หายไปเกือบหมดแล้วจริงๆแล้วมันก็ไม่มีอะไรหรอกเธอยังมีเรื่องสำคัญอย่างอื่นที่ต้องทำอีก เธอนั่งลงตรงหน้าคอมฯและเข้าไปที่เว็บบอร์ดโรงเรียนว่าแล้วเชียวว่าข่าวลือที่เกี่ยวกับเธอถูกแพร่สะพัดไปทั้งเว็บบอร์ดแล้วคิดไม่ถึงเลยว่ายังมีรูปที่เธอยืนอยู่กับพวกอันธพาลในตรอกอีก ไม่ต้องดูก็รู้ว่าบอร์ดแสดงความเห็นคงต้องเต็มไปด้วยการคาดเดาต่างๆนานาไปแล้วแน่ๆ นภสรคร้านจะไปดูจริงๆแล้วด้วยความสามารถของเธอจะลบของพวกนี้ไม่ใช่เรื่องยากอะไรด้วยซ้ำแต่วิธีแบบนี้มันแก้ต้นตอเหตุไม่ได้ไม่มีประโยชน์อะไร ปล่อยให้คนพวกนี้บันเทิงซักคืนหนึ่งไปเถอะ เธอเปิดโน้ตบุ๊คและลงมือทำอะไรบางอย่างไม่กี่น่าทีผ่านไปนภสรยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก เวลายังเช้านภสรนอนไม่หลับเธอจึงกอดหนังสือเรียนออกจากห้องนอนไปยังห้องกระจกที่มหึมานั่นเธอเปิดประตูออกกลิ่นหอมของดอกไม้ดอกหญ้าโชยเข้าจมูกทันที นภสรชอบนั่งบนชิงช้าสีขาวที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางดงดอกไม้ที่สุดเธอชอบที่นี่มากไม่ว่าด้านนอกจะฝนตกแดดออกที่นี่ก็จะเงียบสงบสวยงามเหมือนโลกในเทพนิยายอยู่เสมอ กมลภูเดินขึ้นชั้นสามเขาเห็นเงาคนเลือนรางในห้องกระจกจึงพาตัวเองก้าวเดินเข้าไป