ตอนที่19เอาแต่ใจสักครั้ง

ต๭นที่19เอาแต่ใจสักครั้ง ถิรมนกะจะไปไล่ตามแต่ถูกนิมมานดึงแขนไว้เสียก่อน:"มนยังมีโอกาสเจอหน้ากันอีกตั้งเยอะแยะไว้คราวหน้าเถอะลูกวางใจเถอะอะไรที่หนูอยากได้หน้าให้หนูได้แน่นอน" "คุณน้าดีกับหนูที่สุดเลย!"ถิรมนกอดนิมมานอย่างตื่นเต้นดีใจจนแทบกระโดดโลดเต้น "เด็กบื้อเอ้ยเอาเถอะที่น้ามาครั้งนี้เพราะมีเรื่องสำคัญจะบอกหนู"นิมมานจับมือของถิรมนอย่างอ่อนโยนและเอ่ยขึ้นอย่างเอ็นดู ครูหมูอ้วนรู้สึกโล่งอกที่เรื่องนี้จบลงด้วยดีพลางคิดว่ายังดีที่เด็กนี่ยังรู้จักเจียมตัวรู้ตัวดีว่าไม่ควรมีเรื่องกับคนของบ้านธัญญขันธ์ "เอาล่ะๆแยกย้ายกันไปเรียนได้แล้ว!" นภสรยืนนิ่งอยู่ที่เดิมเธอมองแผ่นที่จากไปของสองคนน้าหลานนั้นเธอไม่ชอบความหยิ่งผยองและความเอาแต่ใจของถิรมนแต่ในใจลึกๆเธอก็อดที่จะอิจฉาถิรมนไม่ได้เลย แต่ก่อนเธอก็เคยมีครอบครัวมีพ่อแม่ที่คอยให้ความรักความห่วงใยกับเธอ แต่ตอนนี้เธอกลับกลายเป็นเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่ไม่ว่าเธอจะคิดถึงและร้องไห้จนใจแทบขาดยังไงก็ไม่สามารถเจอหน้าพ่อแม่ได้อีก เพราะคมธรรมทั้งนั้นมันเป็นคนพังทลายชีวิตเธอลงมันทำให้พ่อแม่เธอต้องตายทำให้เธอต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าส่วนศมนก็แก่งแย่งสร้อยคอของแม่ไปจากเธอและยังเกือบฆ่าเธออีกเธอต้องชำระแค้นนี้ให้จงได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ภูรีสกิดแขนนภสร:"นภสรเธอไม่เป็นไรนะก็อย่างที่รู้กันบ้านธัญญขันธ์มีอำนาจขนาดไหนเธอต้องทำใจนะว่าพวกเขาไม่ใช่บุคคลธรรมดาที่ควรไปมีเรื่องด้วย" นภสรสูดหายใจเข้าลึกและตอบว่า:"วางใจเถอะฉันไม่เป็นไรหรอก" เหอะ!ถึงเธอเลือกที่จะยอมปล่อยนิมมานไปแต่นั่นไม่ได้แปลว่าเธอจะปล่อยถิรมนและกณิกาด้วย นิมมานและถิรมนเดินไปพลางพูดไปพลาง "คุณน้าคะเรื่องสำคัญที่คุณน้าว่าคืออะไรเหรอคะ"ถิรมนถาม "เดือนหน้าจะมีงานหมั้นของคุณชายสามคุณกมลภูต้องมาร่วมงานด้วยแน่นอนหนูกับพี่สาวหนูต้องไปกับน้านะน้ารู้ว่าหนูชอบภากรเขาเป็นผู้ชายที่ไม่เลวหนูวางใจได้เลยน้าจะช่วยหนูแน่นอน" "แล้วก็พี่สาวหนูด้วยถ้าถูกตาต้องใจคุณกมลภูเข้าแล้วล่ะก็บ้านตุงคนาครของเราก็จะไม่มีใครมาเทียบเทียมได้อีกถ้าหนูจะแต่งงานกับภากรก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป" "อีกอย่างคือน้าได้ยินมาว่าสองปีก่อนมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาอยู่ในเอ.เคด้วยเเถมคุณกมลภูดูจะเอ็นดูเธอไม่น้อยเลยแม้ว่าจะไม่ค่อยรู้อะไรนอกเหนือจากนี้ก็เถอะแต่ว่าเหมือนคนกมลภูจะสั่งตัดชุดให้เด็กคนนี้ไปแล้วด้วยน้าคิดว่าเขาน่าจะไปร่วมงานด้วยแน่ๆ" "หนูกับพี่หนูต้องไปตีสนิทกับเธอในวันงานให้ได้เป็นเพื่อนกันไปเลยยิ่งตีหนึ่งคือเพื่อให้รู้ว่าเธอเป็นใครสองคือถ้าพวกหนูไปด้วยกันได้ดีอาจจะได้เยือนเอ.เคบ่อยๆก็ได้" ถิรมนตาเป็นประกายวับและฟังอย่างตั้งใจ เอ.เคไม่ใช่ที่ๆคนอะไรจะเข้าไปก็ได้เจ้าของที่นั่นเป็นถึงผู้ชายที่หล่อรวยที่สุดในประเทศนี้เป็นความใฝ่ฝันของผู้หญิงทุกคนในโลกเลยก็ว่าได้ แม้ว่าจะเป็นคนของบ้านธัญญขันธ์เเต่ถ้าจะเข้าพบกมลภูก็ต้องนัดไว้ล่วงหน้า แม้ว่าจะนัดไว้ล่วงหน้าจะได้เข้าพบหรือไม่ก็ต้องดูอารมณ์ของกมลภูอีกที ถ้าได้เป็นเพื่อนกับคนสนิทของกมลภูแล้วล่ะก็จะเข้าออกเอ.เคตามใจอยากก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป ถิรมนยกยิ้มอย่างได้ใจเธอพูดขึ้นด้วยความมั่นใจว่า:"คุณน้าวางใจเถอะค่ะหนูน่ะชวนคุยเก่งจะได้ก็แค่เด็กกะโปโลคนหนึ่งเองหนูใช้เวลาไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ!" ค่ำคืนณclubbeautifulworld "นี่ภูรีเธอมีเพื่อนสวยขนาดนี้ทำไมไม่พามารู้จักตั้งแต่แรกล่ะ"ชายหนุ่มมองนภสรและถามว่า:"คนสวยชื่ออะไรครับ" "นภสร"นภสรตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เธอตอบตกลงคำชวนของภูรีแล้วมาผับด้วยกันสองคนแม้ว่าช่วงนี้คุณเก้าเพิ่งจะห้ามเธอไม่ให้กลับบ้านดึกก็เถอะแต่ยังไงเธอก็ขอเอาแต่ใจแค่วันนี้วันเดียวก็เเล้วกัน