已经是第一章了
ตอนที่20มีเรื่องตอนเมา
ตนที่20มีเรื่องตอนเมา
"นภสรเหรอ"ชายหนุ่มเอ่ยชื่อเธอซ้ำสายตาของเขาขึ้นแววชื่นชมและเป็นประกาย:"หน้าตาสะสวยไม่พอแถมชื่อก็น่าฟังอีกด้วย"
นภสรไม่ได้ตอบกลับเธอยกแก้วเหล้าขึ้นจิบเบาๆ
แค่กๆ!เธอสำลักนี่เป็นครั้งแรกที่เธอดื่มเหล้าแต่ชิมรสชาติก็รู้สึกไม่เลว
ชายหนุ่มพูดต่อว่า:"แต่ว่าดูแล้วเธอน่าจะไม่ได้เป็นคนที่นี่นะมาจากที่อื่นหรือเปล่า"
เพราะเธอเป็นเพื่อนของภูรีแถมยังมาจากโรงเรียนคุณหนูอีกแต่งตัวก็ดูดีมีฐานะเป็นใครก็ต้องคิดว่าเธอเป็นคุณหนูจากตระกูลผู้ดีเป็นธรรมดา
นภสรไม่ตอบเธอเอาแต่ดื่มเหล้าหมดแก้วแล้วก็รินต่อ
ภูรีรู้ว่านภสรเป็นเด็กกำพร้าเธอพูดกับเพื่อนผู้ชายอย่างไม่พอใจว่า:"ถามอะไรเยอะแยะเป็นนักสืบหรือไง"
ชายหนุ่มตอบว่า:"ฉันก็แค่ถามไปงั้นเอง"
นภสรดื่มเหล้าไปหลายแก้วติดๆโดยไม่รู้ตัวภายใต้แสงไฟกะพริบหญิงสาวทำตาปรือใบหน้าแดงระเรื่อเธอหลับตาพริ้มเเล้วยิ้มคนเดียวดูเหมือนเธอจะเริ่มเมาแล้ว
ภูรีมองนภสรอย่างงึนงงเธอถามขึ้นว่า:"ยัยนี่คือดื่มเยอะจนเมาไปแล้วใช่ไหม"
ชายหนุ่มเกาหัวแกรกๆ:"เหมือนจะใช่"
"นภสรเธอเมาแล้วใช่ไหมเนี่ยพอแค่นี้ก่อนไหม"พูดเสร็จภูรียื่นมือจะไปเอาแก้วเหล้าออกจากมือของนภสร
นภสรผละตัวออกและยิ้มหวาน:"ฉันไม่เป็นไรสักหน่อย!"
เวลาเดียวกันณเอ.เค
ทันทีที่กมลภูกลับมาถึงห้องโถงเขาก็เอ่ยถามขึ้นว่า:"นภสรล่ะ"
ฐากูรรู้ดีว่ายังไงก็ปิดบังนายตัวเองไม่ได้จึงตอบอย่างตะกุกตะกักว่า:"คือ....คุณหนูยังไม่กลับมาน่ะครับ"
"หล่อนไปไหน"
"ปะ.....ไป...ไปผับครับแต่!คุณเก้าวางใจได้เลยผมส่งคนไปจับตาดูไว้แล้วครับ"
เมื่อตอนเย็นนภสรบอกให้คนขับรถกลับมาก่อนและได้บอกไว้ว่าเธอจะไปผับกับเพื่อนฐากูรอดเป็นห่วงไม่ได้จึงส่งคนไปจับตาดูเธอไว้
กมลภูสังเกตถึงสายตาของฐากูรที่เหมือนจะปิดบังอะไรไว้เขาถามขึ้นว่า:"เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า"
ด้วยความที่เป็นถึงพ่อบ้านของบ้านธัญญขันธ์แน่นอนว่าต้องสืบเรื่องมาเรียบร้อยก่อนที่เจ้านายจะเปิดปากถามอยู่แล้ว
ฐากูรจึงบอกเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับนภสรในโรงเรียนให้กมลภู
เมื่อได้ฟังแล้วสายตาของชายหนุ่มขึ้นแววเย็นเยือกบรรยากาศเริ่มมาคุและอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก
ผ่านไปสักพัก
ฐากูรปาดเหงื่อและถามอย่างระวังว่า:"คุณเก้าครับตอนนี้จะให้คนส่งคุณหนูกลับมาหรือว่าจะ....."
แววตาของกมลภูมืดมนลงกว่าเดิมและเอ่ยขึ้นว่า:"ถ้าเธออยากเที่ยวนักก็ปล่อยเธอไปเถอะ!"
ณบนดาดฟ้าที่กว้างใหญ่ชายหนุ่มนั่งไขว่ห้างบนโซฟาหรูสีขาวในมือถือแก้วไวน์เเละวนไปมาสายตากำลังจับจ้องไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืน
"จิรายุ....."
"คุณเก้า......"
"ไปรับเธอกันเถอะ!"
"ครับ"
เวลาเดียวกันณผับบาร์
มีผู้ชายดูท่าทางโรคจิตกำลังมองมาที่นภสรอย่างอนาจารพร้อมถือแก้วเหล้าไปหานภสร:"สนใจนั่งด้วยกันไหมครับคนสวยอยากดื่มเท่าไหร่ผมเลี้ยงเอง"
มองดูก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้มาดีแน่ภูรีตอบกลับเสียงเย็นว่า:"ไสหัวไปซะ!"
"ยัยเด็กกระโปกนี่แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร"
บอดี้การ์ดที่ซุ่มยืนดูสถานการณ์อยู่อีกข้างกำลังจะเข้าไปช่วยแต่นภสรกลับปล่อยหมัดต่อยไปที่ท้องของชายคนนั้นเสียก่อน:"อย่ามายุ่งกับฉัน!"
คนโดนต่อยเจ็บจนจุกและงอตัวลงไม่นานนักนภสรก็เตะขาใส่ผู้ชายร่างกำยำคนนั้นอย่างเต็มเเรงเเละล้มลงบนพื้นทันที
已经是最新一章了
加载中
