ตอนที่24คุณรักได้แค่ผม

ต๭นที่24คุณรักได้แค่ผม นภสรมองไปที่กระจกคิดกับตัวเองว่าคุณชายเก้าทำแบบนี้มันหมายความว่าอย่างไรกันแน่หรือว่าเขาจะให้เธอเอาตัวเข้าแลกหรือว่าเมื่อวานนี้คุณชายเก้าก็เมาเหมือนกัน เมื่อล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จนภสรจึงลงมาข้างล่าง กมลภูนั่งกินข้างอย่างสง่าอยู่บนโต๊ะอาหาร นภสรเดินเข้าไปนั่งข้างๆกมลภูที่ด้านหน้าของเธอมีโจ๊กเตรียมไว้ให้เธอโดยเฉพาะเธอจึงตักโจ๊กกินไปสองคำแล้วให้เกิดความรู้สึกลังเลอยู่สักพักจึงถามขึ้นมา“คุณชายเก้าคะเมื่อคืนคุณเมาหรือเปล่า” ภูมิเงยหน้าขึ้นมองสายตาดูมีเลศนัยมองไปที่ริมฝีปากบวมแดงเล็กน้อยมุมปากโค้งขึ้นน้ำเสียงดูยั่วเย้า“นภสรไม่ต้องถามอ้อมค้อมผมเมาไม่เมาในใจคุณก็รู้ดี” นภสรอึ้งไปเล็กน้อยไม่ได้โต้ตอยกลับไป คุณชายเก้าชอบเธอหรือหรือว่าแค่อยากได้ตัวเธอกันแน่นภสรบรรลุนิติภาวะแล้วเธอเพียงองการจะกลับไปล้างแค้นแล้วแย่งของที่เป็นของเธอทั้งหมดกลับคืนมา นภสรหยุดชะงักไปเหมือนกำลังตัดสินใจได้แล้วจึงพูดขึ้น“คุณชายเก้าฉันจะต้องตอบแทนคุณแน่นอนแต่ว่าฉันไม่สามารถเอาตัวเข้าแลกได้ความซาบซึ้งสำนึกบุญคุณมันไม่ใช่ความรัก” นัยน์ตาของกมลภูดูเยียบเย็นขึ้นแต่แค่ชั่วพริบตาก็หายไป ดวงตารียาวเหมือนหงส์ที่ดูไม่น่าไว้ใจจ้องมองนภสรน้ำเสียงอบอุ่นดูหลอกให้ลุ่มหลง“ไม่เป็นไรความใกล้ชิดคงทำให้เผลอใจได้สักวัน” “ห๊ะ”ใบหน้าเล็กๆของนภสรแดงขึ้นมาฉับพลันคำว่าความใกล้ชิดคงทำให้เผลอใจไม่ใช่เธอคิดไปไกลแต่ว่าลักษณะท่าทางของคุณชายเก้ามันทำให้คิดไปแบบนั้นจริงๆ กมลภูเห็นปฏิกิริยาตอบสนองของนภสรนัยน์ตาของเขายิ่งเพิ่มประกายความร้อนแรงมากยิ่งขึ้นเขาจะต้องทำให้นภสรเข้าใจความเป็นจริงให้ชัดเจนว่าเธอเป็นของเขาไม่สามารถหนีได้พ้น น้ำเสียงทุ้มต่ำเรียบเย็นของกมลภูแฝงด้วยความน่ากลัวและกดดันพูดอีกครั้ง“ผมจะให้เวลาคุณในการตกหลุมรักผมนภสรคุณรักได้แค่ผมเข้าใจไหม” “คุณชายเก้าคะแบบนี้มันเผด็จการเกินไปแล้ว”นภสรกัดริมฝีปากเสียงเบาลงเรื่อยๆ “คุณพึ่งรู้จักผมแค่วันเดียวหรือไง” นภสรอึ้งไปกับคำตอบของคุณชายเก้าเป็นครั้งที่สอง นภสรไม่มีคำอะไรจะมาพูดสู้กับกมลภูได้เธอลืมไปได้ไงผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาเขาไม่เพียงแต่มีอำนาจมากที่สุดในประเทศนี้ปต่ยังเป็นคนที่ถูกเล่าต่อๆกันมาว่าเผด็จการโหดเหี้ยมที่สุดเป็นผู้ชายที่ไม่ควรทำให้เขาไม่พอใจ “แล้ว...แล้วถ้าฉันไปรักคนอื่นล่ะ”นภสรถามอย่างไม่ยอม สายตาเฉียบคมลึกล้ำมองจ้องที่นภสรน้ำเสียงเรียบเย็นกระจายออก“ผมคิดว่าคุณไม่มีทางไปรักคนอื่นหรอก” เห็นแค่ปลายนิ้วมือเรียงยาวกำเข้าที่แก้วนมที่ดื่มหมดแล้วจนได้ยินเสียงแตกร้าวปรากฏรอยแตกออกมาจากการบีบของเขา นภสรถูกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากผู้ชายคนนี้ทำให้ตกใจกลัวมองดูที่แก้วใบนั้นราวกับว่าถ้าเธอไม่เชื่อฟังเธอจะต้องลงเอยด้วยโศกนาฏกรรมเป็นแน่แท้ ดวงตาใสแจ๋วเบิกตาขึ้นกลืนน้ำลายลงคอรู้สึกหวาดกลัวพยักหน้ารุนแรง“อืมใช่ฉันไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน” สายตาราวกับจะฆ่าคนของกมลภูหายไปมือใหญ่ของเขาปล่อยออกจากแก้วคริสตัลที่น่าสงสารเปลี่ยนมาเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทันทีกินข้าวเช้าต่ออย่างสง่างาม ได้ยินแค่เสียงแตกเป็นชิ้นแก้วที่เมื่อสักครู่ที่คุณชายเก้าถือไว้แตกเป็นเสี่ยงๆหล่นลงบนโต๊ะ รูม่านตาของนภสรเบิกกว้างขึ้นหัวใจสั่นไหวเหมือนจะทะลุออกมา คนใช้ที่อยู่ด้านข้างรีบเข้ามาเก็บกวาดเศษแก้วในเวลาเดียวกันยังชำเลืองมามองที่นภสรในสายตาแฝงด้วยอารมณ์ประมาณว่าโชคดีที่ยังรอดชีวิตมาได้และแสดงให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้เวลาโกรธมันน่ากลัวขนาดไหน มิน่าล่ะอายุขนาดนี้ยังไม่มีแฟนต้องมาบังคับคนที่พึ่งจะเกิดขึ้นมาบนโลกให้ไปรักตัวเขาเอง นึกไม่ถึงว่าผู้ชายที่น่ากลัวขนาดนี้จะถูกจัดอยู่ลำดับที่หนึ่งที่ผู้หญิงอยากแต่งานด้วยมากที่สุด “พวกผู้หญิงทั้งหลายมีสติกันหน่อยเถอะ”นภสรได้แค่คิดบ่นพึมพำในใจคนโบราณเค้าว่ากันว่าของยิ่งสวยงามยิ่งทำให้ถึงแก่ความตายเมื่อเธอคิดถึงคติโบราณเธอจึงเริ่มเห็นด้วยกับคำกล่าวนี้มากขึ้นเรื่อยๆโดยเฉพาะผู้ชายอย่างคุณชายเก้าที่หล่อจนทะลุฟ้าและเป็นผู้ชายที่ถือว่าอันตรายด้วยเช่นกัน วันที่อัพต่อ 2019-11-11