ตอนที่25ถูกทำให้ตกใจ

ต๭นที่25ถูกทำให้ตกใจ กมลภูเงยหน้ามองนภสรที่ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ใช้ช้อนคนไปมาอยู่ในถ้วยโดยไม่ยอมตักเข้าปากเลยหรือว่าจะตกใจกับท่าทางเมื่อสักครู่ที่เขาทำ “ใกล้จะเรียนจบแล้วปิดเทอมหน้าร้อนอยากจะไปเที่ยวไหน”น้ำเสียงมีเสน่ห์น่าดึงดูดใจดังขึ้นมาอีกครั้ง พอนภสรได้ยินสติจึงกลับมาเงยหน้าขึ้นรวดเร็ว “เอ๊ะเรียนจบไปเที่ยวหรือนี่คุณชายเก้าจะให้ของขวัญเรียนจบฉันหรือเปล่า”นภสรคิดแล้วคิดอีกแต่ไหนแต่ไรมาเธอเธอไม่เคยเห็นทะเลมาก่อนก่อนหน้านี้เจอแต่ในทีวีและรูปภาพรู้สึกว่าทะเลสวยมากทำให้จิตใจเฝ้ารอปรารถนาถึงโอกาสที่จะได้ไป ช่วงนี้ลักษณะท่าทางของคุณชายเก้าดูแปลกๆเหมือนไม่ใช่เขามักจะมีท่าทีเหมือนพร้อมจะกินเธอได้ตลอดเวลาถ้าเธอไปอยู่เกาะใช้ชีวิตอิสระสักสองหนุ่มฮ็อดเพื่อเตรียมตัววางแผนการต่อไปจะให้ไปทำอะไรไปที่ไหนก็จะไม่มีปัญหาอิดออด ยังไงเสียคุณชายเก้ายุ่งกับงานขนาดนี้คงไม่ไปเที่ยวกับเธอแน่นอน นภสรสรยิ้มอย่างพึงพอใจนับถือในความฉลาดของตัวเองมากแล้วพูดขึ้นมา“คุณชายเก้าฉันไม่เคยเห็นทะเลเลยอยากจะไปดูทะเลฉันไปเกาะที่อยู่ในทะเลได้ไหมคะ” เห็นผู้หญิงที่อยู่ต่อหน้านี้จากที่มีสีหน้าอึดอัดลำบากใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาหลายครั้งกมลภูก็สามารถเดาได้แล้ว่านภสรกำลังคิดอะไรอยู่แต่เขาไม่ได้พูดออกมาริมฝีปากบางโค้งขึ้นน้ำเสียงมีจังหวะจะโคนยั่วเย้าตอบออกมา“ได้สิ” นภสรดีใจเหมือนกลีบดอกไม้บานตั้งหน้าตั้งตารอวันปิดเทอมฤดูร้อนที่จะมาถึงโดยไม่รู้เลยสักนิดว่าตัวเองจะกลายเป็นอาหารอันโอชะอยู่บนเกาะรอให้หมาป่ามากิน วันที่ทัศนียภาพสวยงาม นภสรพึ่งจะถึงหน้าประตูโรงเรียนมองเห็นภากรภากรยืนอยู่ข้างถนนดูเป็นจุดสนใจสายตาของพวกผู้หญิง ที่จริงเธออยากจะเดินเข้าไปขอบคุณเรื่องที่เมื่อวานเขาช่วยเธอแต่คิดไปคิดมาที่สาธารณะคนเยอะแยะแบบนี้เพื่อหลีกเลี่ยงมีข่าวเสียหายแพร่กระจายออกไปอีกเธอไม่เข้าไปหาเขาดีกว่า นภสรค่อยๆเดินเลียบถนนเข้าไปโรงเรียนนึกไม่ถึงว่าทันใดนั้นภากรจะเรียกเธอไว้“นภสร”เรียกเสร็จเขาพลันเดินเข้ามาหาเธอ นภสรชะงักค้างไปเข้าใจว่าภากรไม่เห็นตัวเองจึงรู้สึกวางตัวไม่ถูกหันกลับไปทางภากรแล้วยิ้มเล็กน้อย“ภากรบังเอิญจังเลย” “ไม่ได้บังเอิญหรอกฉันมารอเธอต่างหาก”ดวงตาเป็นประกายแวววาวเพ่งมองที่นภสร “รอฉันหรือ”ใบหน้าของนภสรเต็มไปด้วยความสงสัยคิดไปคิดมาหรือว่าจะเป็นเรื่องเมื่อวานเหมือนกับเธอจะได้สติขึ้นมาเธอจึงรีบพูดขึ้น“อ้อนึกออกแล้วเรื่องเมื่อวานขอบคุณมากนะที่ช่วยฉัน” “เรื่องเมื่อวานไม่เป็นไรฉันกลับคิดแค่ว่าเธอจำเป็นต้องให้ฉันมาช่วยมากกว่าอีกในวันนี้” “หืม”ใบหน้าของนภสรดูงุนงงภากรพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไรกัน ภากรไม่พูดอ้อมค้อมแล้วจึงพูดตรงๆว่า“ไม่งั้นเธอจะอธิบายว่าอย่างไรเรื่องแค่คืนเดียวที่บ้านงอนรถล้มละลายหรือว่าเธออยากจะบอกทุกคนว่าเธอเป็นคนของบริษัทเอ.เค” “อะไรนะบ้านงอนรถล้มละลายหรือ”นภสรตกตะลึงพูดออกมาด้วยความตกใจ “เธอไม่รู้เรื่องหรือ” นภสรไม่รู้เรื่องจริงๆเธอเพียงวางแผนจะสั่งสอนกณิกาเล็กน้อยแต่เธอยังไม่ได้ลงมือเรื่องนั้นต้องเป็นฝีมือคุณชายเก้าทำแน่ๆ แต่ว่าภากรรู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นคนของบริษัทเอ.เคแล้วรู้สถานะของเธอมากแค่ไหนเธอก็ไม่อยากจะคาดเดาแล้วจึงถามออกมาตรงๆ“ทำไมคุณรู้ว่าฉันอยู่ที่บริษัทเอ.เค” ภากรยิ้มสบายอกสบายใจพูดเรียบๆ“วันนั้นผมเห็นคุณจัดการพวกอันธพาลพวกนั้นต่อมาจึงรู้สึกประหลาดใจจึงไปเช็คป้ายทะเบียนรถของคุณนึกไม่ถึงว่าคุณเป็นคนของบริษัทเอ.เค” นภสรมองภากรอย่างระมัดระวังเขาตรวจสอบเรื่องของเธอวันนี้ยังมาดักรอเธอแล้วยังจะมาช่วยเธออีกนายภากรคนนี้จะมาไม้ไหนกันแน่