ตอนที่38งานเลี้ยงบนเรือสำราญ

ต๭นที่38งานเลี้ยงบนเรือสำราญ วันหยุดเสาร์อาทิตย์เป็นงานหมั้นของคุณชายสามของบ้านธัญญขันธ์ ภายในห้องแต่งหน้าคนใช้กลุ่มหนึ่งกำลังยุ่งวุ่นวายกับการแต่งหน้าทำผมให้นภสร สุดท้ายจึงเปลี่ยนเป็นชุดราตรีนภสรพบว่าชุดราตรีจากที่เป็นเกาะอกเปลี่ยนมาเป็นคอปาดไหล่ดูเรียบร้อยขึ้น ที่แท้คุณชายเก้าชอบสไตล์นี้นี่เอง ชุดพิธีการของกมภูทั้งตัวได้รับการสั่งตัดเย็บระดับสูงขาเรียวยาวทั้งสองข้างนั่งไขว่ห้างอยู่โซฟาหนังสีดำ นัยน์ตาลึกล้ำเหมือนทะเลดวงดาวมองไปที่ประตูห้องแต่งหน้าชั่วครู่ เวลาผ่านไปสักพัก หญิงงดงามและบอบบางราวนางฟ้าได้เดินออกมาจากห้องแต่งหน้า กมลภูรีบยืนขึ้นสายตาทั้งสี่สบประสานกัน “คุณชายเก้าสวยไหมคะ”นภสรถามยิ้มๆ “สวย” ที่แท้คุณชายเก้าชอบสไตล์นี้ “ไปกันเถอะ”กมลภูจำที่มือขาวบอบบางของนภสรมาวางไว้ที่ฝ่ามือตัวเอง “ค่ะ” ทันทีหลังจากนั้นทั้งสองคนจึงลงมาจากตึกคนขับรถได้เตรียมรถรอไว้ที่หน้าประตู หลังจากขึ้นรถแล้วรถได้ทะยานออกจากบริษัทเอ.เคแล่นไปที่สนามบินส่วนตัว นภสรมองตะลึงภาพที่อยู่ต่อหน้ามีเครื่องบินสิบกว่าลำจอดเรียงราย ขนาดเล็กขนาดใหญ่ล้วนมีทั้งหมดสามารถพอจะเป็นสนามบินได้เลย มาอยู่ที่บริษัทเอ.เคได้สองปีเป็นครั้งแรกที่เธอเจอสนามบินส่วนตัวอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจคนมีเงินนี่จะทำอย่างไรก็ได้จริงๆ จิรายุกับฐากูรยืนอยู่หน้าเครื่องบินที่ใกล้กับนภสรและกมลภูมากที่สุดด้านข้างของทั้งสองคนขนาบด้วยบอดี้การ์ดชุดดำที่ยืนนิ่งอยู่สิบคน กมลภูจูงมือนภสรเข้าไปที่ห้องเคบินที่มีขนาดใหญ่หลังจากนั้นจึงปิดประตูทันที จิรายุกับฐากูรและเหล่าบอดี้การ์ดเข้าไปในเครื่องบินอีกลำ ห้านาทีผ่านไปเครื่องบินทั้งสองลำออกบินพร้อมกันมองออกไปที่หน้าต่างดูสถานที่ที่ตัวเองใช้ชีวิตเป็นเวลาสองปีเมื่อมองจากบนฟ้าลงมาเห็นบริษัทเอ.เคที่แท้นั้นยิ่งโอ่อ่าหรูหราใหญ่โตมโหฬาร กมลภูนั่งอยู่โซฟาหรูราอีกข้างสายตาจ้องอยู่ที่โน้ตบุ๊คบนโต๊ะตู้เหล้าสุดหรูจัดแสดงเหล้าราคาแพงหลากหลายชนิด บรรยากาศเงียบสงบกมลภูจึงหันหน้าออกมาจากหน้าจอสายตามองไปที่นภสรที่ดูตื่นเต้นกำลังมองเขม็งออกไปนอกหน้าต่างคิดแล้วน่าจะเป็นครั้งแรกที่เธอนั่งเครื่องบินกมลภูปิดจอลงแล้วถาม“นภสรไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า” เมื่อนภสรได้ยินเสียงจึงหันกลีบมายิ้มหวานๆแต่ว่ารอยยิ้มไม่ได้ส่งไปถึงดวงตาส่งให้กมลภู “ไม่ค่ะคุณชายเก้าฉันสบายดีไม่เป็นอะไร”นิ่งไปชั่วครู่แล้วพูดขึ้นมาอีก“ฉันพียงแต่คิดว่าตัวเองโชคดีมาก” จู่ๆนภสรก็คิดถึงชีวิตของเธอก่อนหน้านี้เธอโชคดีที่ได้เจอกมลภูโชคดีที่ออกมาจากห้องชั้นใต้ดินอับชื้นมืดมิดไม่มีหนูแมลงสาบแมลงขนาดเล็กอีกต่อไป โชคดีที่ทุกวันเมื่อลืมตาขึ้นแล้วรู้ว่ามันไม่ใช่แค่ความฝันที่สวยงาม ดวงตารียาวของกมลภูมองไปที่นภสรอย่างค้นหาเขาคิดว่าแต่ก่อนเธอต้องลำบากไม่น้อยแต่เธอไม่เคยพูดมันออกมาเลยสักคำ งานเลี้ยงจัดบนเรือสำราญขนาดใหญ่ เครื่องบินออกเดินทางไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงจึงค่อยๆร่อนลงที่ดาดฟ้าขนาดใหญ่ คนจำนวนมารออยู่ที่ข้างนอกนั้นล้วนเป็นบุคคลสำคัญในตี้ตูแต่ว่ากมลภูนั้นอยู่ในตระกูลที่คุมอำนาจลำดับที่หนึ่งในตี้ตูเมื่อมาถึงทุกคนจึงทยอยออกมาต้อนรับเพื่อแสดงมารยาท ส่วนเรื่องที่เขาจะพาคู่ควงมาด้วยนั้นมีข่าวแพร่กระจายออกมาก่อนหน้านี้แล้วทุกคนจึงรอคอยที่ดาดฟ้าด้วยความสงสัยและอยากรู้อยากเห็น ทุกคนล้วนอยากเห็นว่าผู้หญิงตามที่คนเล่ากันมาที่คุณชายเก้าให้ความสำคัญรูปร่างหน้าตาเป็นยังไงภูมิหลังเป็นยังไงกันแน่ กลุ่มพี่น้องนิมมานถิรมนและจรินทร์ก็ยืนรออยู่ไม่ไกล จรินทร์คนพี่มีสเน่ห์เฉพาะตัวที่ไม่เหมือนกับถิรมนเลยจรินทร์กิริยาท่าทางดูสง่าสะอาดเรียบร้อยดูกินใจแค่เห็นก็รู้ว่ามาจากตระกูลชั้นสูง เธอคอยเพ่งมองไปที่ประตูห้องเคบินหลายครั้งหลังจากที่ฝึกฝนมาหลายปีก็เพื่อช่วงเวลานี้ที่จะได้เจอคนที่มีอำนาจและสูงศักดิ์มากที่สุดในตี้ตูโดยเฉพาะ ถิรมนก็เพ่งมองไปที่ข้างหน้าตั้งหน้าตั้งตารอด้วยความประหลาดใจ เมื่อประตูเคบินค่อยๆเปิดออกทั้งสองคนเดินออกมาเหมือนเทวดากับนางฟ้าดูแล้วช่างเป็นภาพที่งดงามยิ่งนัก ผู้ชายถึงแม้อายุยังน้อยแต่ว่าดูแข็งแกร่งทรงพลังผู้หญิงเหมือนเทพธิดาที่ตกลงมาสู่โลกมนุษย์วิจิตรสง่างามเหมาะสมกันอย่างที่สุด จรินทร์มองกมลภูอย่างลุ่มหลงดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความชื่นชมผู้ชายที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังแบบนี้ถึงเหมาะสมควรแก่เธอจะแต่งงานด้วย ไม่ว่าจะแลกมาด้วยอะไรก็ตามเธอจะต้องแต่งงานกับกมลภูให้จงได้ จรินทร์มองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ข้างกายกมลภูเธอดูสวยจริงๆแต่เมื่อมองอย่างละเอียดทำไมถึงรู้สึกว่าคุ้นหน้าจังเลย วันที่อัพต่อ 2019-12-2