已经是第一章了
ตอนที่39นึกไม่ถึงว่าจะเป็นนภสร
ตนที่39นึกไม่ถึงว่าจะเป็นนภสร
กมลภูกับนภสรเดินลงบันไดมาจากห้องเคบินเครื่องบินส่วนตัว
สถานการณ์ที่ดูยิ่งใหญ่แบบนี้นภสรไม่ค่อยชินแต่ยังคงรักษากิริยาอาการไว้สายตาของเธอชายตาไปเห็นถิรมนในกลุ่มคนโดยไม่ได้ตั้งใจ
“นภสรผู้หญิงคนนี้รูปร่างหน้าตาเหมือนกับนภสรหรือว่าจะเป็นเธอจริงๆ”
“ไม่เป็นไปไม่ได้เธอรีบปฏิเสธความคิดนั้นของตัวเองด้วยความรวดเร็ว”
“นั่นดูไปแล้วเป็นผู้หญิงที่สูงศักดิ์สง่างามอย่างยิ่งจะเป็นนภสรไปได้อย่างไรอาจจะเป็นคนหน้าตาคล้ายกันก็เป็นได้”
เห็นสีหน้าสับสนของถิรมนนภสรจึงยิ้มน้อยๆ
แต่เพราะว่ายิ้มนี้ทำให้ถิรมนรู้สึกว่าไม่ได้การแล้วกับสถานการณ์เบื้องหน้า
สายตารอยยิ้มของเด็กผู้หญิงคนนั้นทำให้ถิรมนตัวแข็งค้างไว้หรือว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างกายคุณชายเก้าจะเป็นนภสรจริงๆ
ลองดูอย่างละเอียดอีกทีเธอยิ่งมั่นใจแล้วว่าเป็นนภสรจริงๆ
จรินทร์เห็นท่าทางถิรมนแปลกไปจึงถามอย่างนุ่มนวล“ถิรมนมีอะไรหรือเธอรู้จักเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือ”
นิมมานก็ดูออกว่าถิรมนดูแปลกไปเธอเคยเจอนภสรแค่ครั้งเดียวนานมาแล้วเธอจึงจำเรื่องเกี่ยวกับนภสรไม่ได้
“ถิรมนเธอเป็นอะไร”นิมมานถามอย่างห่วงใย
“คุณอาคะเธอคนนั้นคือนภสรเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างๆคุณชายเก้าคือนภสร”
“นภสรหรือใครคือนภสร”นิมมานถามอย่างสงสัย
“คือผู้หญิงที่ภากรชอบเธอเรียนที่โรงเรียนของพวกเราคุณอาเคยเจอครั้งที่แล้วนภสรที่พวกเราเข้าใจว่าเธอเป็นเด็กกำพร้า”
นิมมานเหมือนจะเริ่มนึกออก“เธอไม่ได้จำคนผิดใช่ไหมน่าจะไม่ใช่นะ”
“ไม่ค่ะไม่ได้จำคนผิดเป็นนภสรจริงๆเมื่อสักครู่เธอยังยิ้มใส่หนูเป็นนภสรจริงๆทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้คาดไม่ถึงว่านังคนชั้นต่ำจะเป็นผู้หญิงที่อยู่ข้างกายคุณชายเก้าไปได้”ถิรมนพูดด้วยความโมโห
ตอนนี้เธอรู้สึกสะอิดสะเอียนยิ่งกว่ากินแมลงวันอีก
“คุณอาเรื่องที่คุณชายเก้าไม่สนใจใยดีบ้านตุงคนาครจะต้องเป็นเพราะมันแน่ๆ”
นิมมานนึกทบทวนย้อนกลับไปเหตุการณ์ที่โรงเรียนวันนั้นแล้วหันมามองเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างๆคุณชายเก้าอีกดูเหมือนว่าจะเป็นคนเดียวกันจริงๆ
ได้ยินเรื่องที่ทั้งสองคนคุยกันจรินทร์จึงพอจะเข้าใจแล้วที่แท้ถิรมนน้องสาวแสนโง่ของเธอไปมีเรื่องผิดใจกันกับคนของของกมลภูมาก่อนแล้วทำอะไรก็ไม่ได้เรื่องแถมยังสร้างความเดือดร้อนอีก
ถึงแม้ว่าเธอจะรำคาญถิรมนแต่จำเป็นต้องแกล้งเป็นพี่สาวที่ดีของถิรมน“ถ้ามีเรื่องเข้าใจกันผิดไปคุยกันให้เข้าใจก็น่าจะได้แล้ว”
นิมมานใช้ดุลยพินิจคิดพิจารณาชั่วครู่จึงจำเป็นต้องพูดโน้มน้าวถิรมน“ถิรมนถ้าอย่างนั้นเธอไปขอโทษนภสรเถอะนะถึงแม้ว่าจะไม่สามารถดีกันได้แต่อย่างน้อยก็ให้มันเบาบางลงรอให้บ้านตุงคนาครผ่านช่วงเวลายากลำบากนี้ไปก่อนค่อยว่ากัน”
ถิรมนกำหมัดแน่นปลายเล็บจิกเข้าไปในเนื้อให้เธอไปขอโทษนภสรไม่เธอทำไม่ได้เธอเห็นแค่ใบหน้านั้นก็อยากจะฆ่ามันจนแทบทนไม่ไหวแล้วตอนนี้ไม่นึกเลยว่าจะให้เธอไปขอโทษมันอีก
กมลภูกุมมือของนภสรไว้ตามด้วยคนที่ตามไปเป็นกลุ่มเดินเข้าไปในห้องงานเลี้ยง
วลานี้นภสรรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเจ้าหญิงดาวเด่นทุกคนทยอยเข้ามาทักทายคอยเอาอกเอาใจส่วนเธอกลับเป็นเหมือนอากาศธาตุที่ไม่มีใครมองเห็น
ที่มุมหนึ่งของห้องจัดเลี้ยงภากรสวมชุดทักซิโด้สีดำสง่างาม
โยธินมองหลานชายตัวเองที่ดูหดหู่แล้วจึงคิดว่าถึงเวลาที่ควรใส่ใจแล้ว“หนุ่มน้อยมีผู้หญิงอีกเยอะแยะทำไมจะต้องมาแอบรักเขาข้างเดียวอยู่ล่ะวันนี้งานเลี้ยงมีสาวสวยมากมายแกถูกใจใครให้บอกลุงลุงจะไปจับตัวมาให้แล้วส่งถึงเตียงเลย”
ภากรชำเลืองมองไปที่ลุงของตัวเองที่ดูไม่เอาไหนอย่างดูถูกพูดเย็นชา“เอาไว้ให้ตัวเองเถอะครับ”พูดเสร็จพลันเดินออกมา
已经是最新一章了
加载中
