ตอนที่ 49 ขอโทษ

ต๭นที่ 49 ขอโทษ ณ หน้าประตูโรงเรียน Eileen นภสรคิดไม่ถึง ว่าที่แท้บ้านตุงคนาครก็ทำงานเร็วใช้ได้เหมือนกัน ใช้เวลาแค่คืนเดียว พวกเขาก็สามารถหาตัวกชนิภาจนเจอ ธนภพส่งกชนิภามาที่โรงเรียนด้วยตัวเอง พร้อมกับถิรมนและจรินทร์ จรินทร์เห็นนภสรแล้วก็เดินเข้าไปหาทันที เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า:"สวัสดีค่ะคุณนภสร ขอโทษจริงๆนะคะ ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิดน่ะค่ะ" "ใช่ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด"ธนภพพูดตามทันที หลังจากนั้น จรินทร์ก็เริ่มอธิบายว่า:"ผิดที่ฉันดันไปเข้าใจผิดเอง มนปล่อยคุณกชนิภาไปแล้วจริงๆ แต่ฉันคิดมากไปเอง ปกติมนค่อนข้างเอาแต่ใจน่ะค่ะ ฉันกลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น เลยซ่อนตัวคุณกชนิภาไว้ก่อน ฉันผิดเองที่คิดเองเออเองไปก่อน เลยทำให้เกิดความเข้าใจผิดขึ้นกันแบบนี้" "ที่เธอพูดเป็นความจริงเหรอ"นภสรถามกชนิภา "อืม"กชนิภาพยักหน้า "วันนั้นฉันถูกปล่อยทิ้งไว้ที่นอกเมืองลับตาคน แล้วจากนั้นคุณจรินทร์ก็ปรากฏตัวขึ้น เธอกลัวว่าฉันจะเป็นอันตราย ก็เลยให้ฉันอาศัยอยู่ที่บ้านพักของเธอก่อนน่ะ" จรินทร์กลัวว่าน้องสาวตัวเองจะจงใจปล่อยกชนิภาไปแล้วทำร้ายเธออีก ก็เลยซ่อนเธอไว้ที่คฤหาสน์ต์ส่วนตัวของตัวเองก่อน จรินทร์ดีกับเธอมาก แถมยังให้คนใช้ดูแลเธออย่างดีด้วย "งั้นก็ขอบคุณคุณจรินทร์นะคะ"นภสรพูดพลางมองไปที่จรินทร์ แม้ว่าจรินทร์ดูท่าทางแล้วจะเป็นคนอ่อนโยนใจกว้าง แถมเป็นคนที่จัดการเรื่องได้ค่อนข้างดีและสุจริต แต่นภสรก็ไม่ได้รู้สึกดีกับผู้หญิงคนนี้เลยสักนิด จรินทร์พูดเสียงอ่อนโยนว่า:"เพื่อเป็นการไถ่โทษ ฉันให้พ่อบ้านเตรียมเงินห้าแสนไว้เป็นค่าปลอบขวัญแล้ว ให้คุณกชนิภาและครอบครัวของเธอ เงินพวกนี้อาจทำให้เธอลืมเรื่องราวทั้งหมดไปไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็คงแบ่งเบาภาระของพ่อแม่เธอได้ และเธอเองก็ไม่ต้องวิ่งวุ่นทำงานพาร์ทไทม์อีกแล้ว" "บ้านตุงคนาครเป็นตระกูลผู้ดีที่เลื่องชื่อขนาดนั้น ให้เงินแค่นี้น้อยไปมั้ง" "เพราะช่วงนี้สภาพบ้านตุงคนาครเองก็ไม่ค่อยจะดีนักน่ะค่ะ ซึ่งเหตุผล.......ฉันคิดว่าคุณนภสรคงจะรู้ดีที่สุด หวังว่าคุณนภสรจะเข้าใจนะคะ" ความหมายโดยนัยของจรินทร์ก็คือ เพราะว่านภสร บ้านตุงคนาครเลยอยู่ไม่เป็นสุขนั่นเอง แต่ถึงบ้านตุงคนาครอยู่ไม่เป็นสุขยังไง ก็คงไม่ถึงขั้นเอาเงินออกมาได้แค่นั้นหรอก "ก็น้อยไปจริงๆนั่นแหละ หนึ่งล้าน ให้พ่อบ้านส่งเงินหนึ่งล้านไปที่บ้านของคุณกชนิภาก็แล้วกัน"ธนภพพูดขึ้นทันที ขอแค่ทำให้คุณหนูนภสรตรงหน้าคนนี้หายโกรธและยกโทษให้พวกเขาผ่านวิกฤตครั้งนี้ของบ้านธัญญขันธ์ไปได้ เงินหนึ่งล้านก็ดูไร้ค่าไปเลย "งั้นก็ขอบคุณคุณจรินทร์และคุณธนภพแล้วกันนะคะ"นภสรยิ้ม จากนั้น นภสรกับกชนิภาก็เดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมกัน ถิรมนโกรธเคือง แต่ก็ทำได้เพียงอดกลั้นอารมณ์ไว้ จรินทร์เตือนถิรมนด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า:"มน อย่าไปมีเรื่องกับคุณนภสรอีกเลยนะ เธอเป็นคนของคุณเก้า นั่นเป็นคนที่ใครก็ห้ามแตะต้องเด็ดขาด บ้านงอนรถย่ำแย่ขนาดนั้น บ้านตุงคนาครเองก็อยู่ไม่เป็นสุข เก็บอารมณ์อดทนไว้หน่อยเถอะนะ" ธนภพมองดูลูกสาวคนโตที่ความคิดเป็นผู้ใหญของตัวเองด้วยความภูมิใจและวางใจ เเล้วจ้องเขม็งไปที่ลูกสาวคนเล็ก บ้านตุงคนาครเกือบล้มละลายเพราะน้ำมือของยัยเด็กเอาแต่ใจคนนี้เสียแล้ว "พี่แกพูดถูก ช่วงนี้แกทำตัวดีๆนะ อย่างสร้างปัญหาให้ฉันอีก!"ธนภพเตือนเสียงดัง "หนูรู้แล้วน่า"ถิรมนจำใจรับปากอย่างไม่มีทางเลือก ธนภพกลับไปที่รถ มองดูสีหน้าเหยเกของถิรมน จรินทร์พลันแอบยกยิ้มในใจ เธอเรียกถิรมนที่กำลังจะไป และพูดต่อว่า:"มน เธอต้องจำให้ขึ้นใจเลยนะ ว่าบ้านตุงคนาครจะเป็นเหมือนบ้านงอนรถไม่ได้เด็ดขาด จริงสิ เธอสนิทกับลูกสาวบ้านงอนรถไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เพื่อนเธอคนนั้นคงต้องเสียใจและสิ้นหวังมากแน่ๆ ไม่แน่เขาอาจจะยังอยากแก้แค้นคุณนภสรอยู่ก็ได้นะ อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนกัน เธอก็ช่วยไปเตือนกันหน่อยละกันว่าอย่าหาเรื่องคุณนภสรอีก" สิ้นเสียง จู่ๆถิรมนก็รู้สึกว่าจรินทร์พูดถูก เธอลืมยัยกณิกาไปได้ยังไงกัน บ้านงอนรถถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดีขนาดนั้น กณิกาคงจะเคียดแค้นยัยนภสรมากแน่ๆ เธอควรไปเตือนยัยนั่นไว้จริงๆ "เอาน่าพี่ หนูรู้แล้ว พี่ไปเถอะ"พูดเสร็จ ถิรมนก็เดินเข้าโรงเรียนไปทันที พวกผู้หญิงเริ่มซุบซิบกันเมื่อเห็นว่ากชนิภาและนภสรเดินเข้ามาในโรงเรียนมาพร้อมกัน "นั่นไม่ใช่กชนิภาหรอกเหรอ ได้ยินว่าหายตัวไปนี่ แล้วกลับมาได้ไง" "ใครจะไปรู้ล่ะ ไม่แน่ยัยนั่นอาจจะไปทำใครไม่พอใจมาล่ะสิ" "ดูเหมือนว่านภสรจะเป็นคนเอาตัวเธอกลับมาแน่ๆ พอประจบบ้านคชวงศ์แล้วอะไรก็ไม่เหมือนเดิมไปเลยนะ!" กชนิภามองนภสร ดวงตาพลันแดงก่ำ:"นภสร ขอบคุณเธอมากนะ" "ไม่เป็นไรหรอกกชนิภา ที่ถิรมนทำกับเธอแบบนี้ก็เป็นเพราะฉันด้วย ฉันผิดเอง ที่ไม่รู้ว่าเธอ. หายตัวไป"พลันถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงว่า:"เธอไม่เป็นไรใช่ไหม ถิรมนไม่ได้ทำอะไรเธอนะ" "ไม่ได้ทำหรอก"กชนิภาส่ายหัวพลางยกยิ้มบาง แต่นภสรนภสรก็ทันจับสังเกตได้ถึงแววบางอย่างในสายตาของกชนิภา "ไม่ได้ทำจริงนะ?"นภสรถามอีกครั้ง กชนิภาหยุดคิด แล้วเอ่ยว่า:"จริงๆแล้ว ก็มีผู้ชายคนหนึ่งจะแกล้งฉันจริงๆนั่นแหละ แต่ถูกฉันทิ่มเข็มยาสลบไปก่อนน่ะ ตอนที่เขาตื่นแม้ว่าจะโกรธมาก แต่ยังดีที่เหมือนว่าเขาจะได้รับคำสั่งให้ปล่อยฉันไปก่อน" วันนั้นหลังจากที่เธอถูกบอดี้การ์ดของถิรมนจับตัวไปที่ห้องใต้ดินแล้ว วันแรกไม่มีใครสนใจเธอเลย พอวันที่สองกลับมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องใต้ดิน แล้วมองเธอด้วยสายตาโรคจิตก้าวเข้ามาหาเธอทีละนิด กชนิภาดูออกอยู่แล้วว่าผู้ชายคนนั้นหวังร้ายกับเธอ แต่ยังดีที่เธอเตรียมรับมือไว้ก่อน เธอกำเข็มฉีดยายาสลบไว้ในมือเเน่ พอผู้ชายคนนั้นเข้ามาใกล้ เธอก็ใช้โอกาสในตอนที่เขาไม่ทันตั้งตัวทิ่มลงไปในตัวผู้ชายคนนั้น เขาหยุดเคลือนไหวไปทันที หลังจากสลบไปเกือบสิบชั่วโมงเขาก็ตื่นมา และในจังหวะเดียวกันกับที่เขาจะลงไม้ลงมือกับเธอ มือถือเขาก็ดังขึ้นเสียก่อน พอผู้ชายคนนั้นรับสายเสร็จ เขาก็ปล่อยเธอไปทันที ถิรมนหากณิกาจนเจอ สภาพกณิกาดูผอมโทรมไปมาก ทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยแผล ดูก็รู้แล้วว่ามาจากการถูกเฆี่ยนตี หลังจากที่เธอกับแม่ถูกไล่ออกมาจากบ้านงอนรถ พวกเธอก็ต้องอาศัยอยู่ในห้องพักเล็กๆอย่างไม่มีทางเลือก แม่ของกณิกาเดิมทีก็เป็นภรรยาน้อยอยู่แล้ว ที่ขึ้นตำแหน่งเป็นคุณหญิงได้ก็เพราะตั้งท้องเสียก่อน แต่ลูกที่คลอดออกมากลับเป็นลูกผู้หญิง เลยทำให้อยู่ไม่เป็นสุขในบ้านงอนรถมากนัก ตอนนี้ก็ดูเหมือนจะยิ่งโกรธแค้นถิรมนมากกว่าเดิมด้วย ถิรมนมองดูรอยแผลบนร่างกายของกณิกา พลันกอดตัวเองและเอ่ยว่า:"กณิกา ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วยเธอนะ" เธอถอนหายใจ และกล่าวต่ออีกว่า:"เธอก็คงจะรู้ ว่าตอนนี้บ้านตุงคนาครเองก็ยังแทบจะเอาตัวไม่รอดเลย นภสรตอนนี้มีคนหนุนหลังแล้ว เลยไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลย ยัยนั่นทำลายบ้านงอนรถไม่พอ แล้วยังหาเรื่องให้บ้านตุงคนาครอีก ถึงฉันอยากจะช่วยเธอยังไงก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี" กณิกาแค่นเสียงเย็น:"เหอะ!งั้นเหรอ?" ถิรมนถึงจะโง่ยังไงก็ดูออก ว่ากณิกากำลังแค้นเคืองเธออยู่ เห็นท่าทางที่เย็นชาของกณิกาแล้ว ถิรมนไม่ต่อความสาวยืดอะไรอีก ยังไงเป้าหมายเธอก็สำเร็จแล้ว นภสรอยากทำลายบ้านงอนรถเอง กณิกาต้องเกลียดแค้นนภสรมากแน่ๆ ถิรมนหันหลังเดินจากไป กณิกามองดูแผ่นหลังของถิรมนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น ทีแรกเธอแค่กะว่าจะประจบถิรมน เพื่อให้บ้านตุงคนาครมาลงทุนบ้านงอนรถ แล้วคนบ้านงอนรถก็จะเห็นเธออยู่ในสายตาบ้าง คิดไม่ถึงเลยว่าสุดท้ายกลับเป็นเธอกับแม่เองที่ถูกไล่ออกจากบ้านงอนรถ แถมยังทำให้บ้านงอนรถเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้เต็มประดา ถิรมนที่ตอนนี้แสร้งทำเป็นมาดูเธอ ก็เพียงแค่อยากใช้เธอเป็นเครื่องมืออีกเท่านั้น คิดว่าเธอจะโง่เขลาขนาดนั้นให้เธอหลอกใช้อีกครั้งจริงหรือ ไม่ว่าจะเป็นนภสรหรือถิรมน เธอก็จะไม่ปล่อยใครไปแม้แต่คนเดียว ถ้าเธอไม่มีความสุข งั้นก็อย่าคิดจะมีความสุขเหมือนกัน