ตอนที่10

ต๭นที่10 《หรูเมิ่งลิ่ง》เป็นเกมออนไลน์รูปแบบย้อนยุคที่ผลิตภายในประเทศมันดึงดูดผู้ทดสอบเกมตั้งแต่เกมยังไม่เปิดให้บริการและได้รับการยืนยันว่าเป็นเกมดีน่ายกย่องส่งเสริม ถึงว่าทำไมผู้คนถึงได้ตั้งหน้าตั้งตารอเกมนี้กันเป็นจำนวนมากขนาดนี้บริษัทเจียเฉิงได้กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงอย่างเต็มตัวบริษัทไม่ได้มีขนาดใหญ่โตมากมายการลงทุนไม่สูงเริ่มต้นมาก็เกิดสภาวะเงินทุนไม่เพียงพอดังนั้นจึงได้ผลิตและสร้างแต่เกมเล็กๆรูปแบบเกมง่ายๆแต่กลับมีความแปลกใหม่,รูปแบบเกมดูน่าสนใจ,เล่นง่ายและค่อยๆได้รับการยอมรับจากกลุ่มผู้เล่น หลังจากนั้นไม่นานเมื่อบริษัทเริ่มมีเงินทุนมากขึ้นบริษัทก็ได้ผลิตเกมเทิร์นเบสสุดคราสสิกบนโทรศัพท์มือถือออกมาและมันก็ได้รับความนิยมถึงขั้นสุดกลุ่มนักสตรีมเกมต่างมาทดลองเล่นเกมกันอย่างเซ็งแซ่การแสดงความคิดเห็นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆชื่อของบริษัทเจียเฉิงก็เริ่มแพร่กระจายเป็นที่รู้จักนับแต่นั้นมาและทำให้ทุกคนต่างพากันรอคอยและคาดหวังมากขึ้นไปอีก ในระยะเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่ปีบริษัทก็ได้ปล่อยเกมใหม่ๆออกมาอีกนับสิบในระหว่างนั้นก็ได้มีผู้เล่นเพิ่มมมากขึ้นเรื่องๆจนถึงตอนนี้ก็ยังคงเป็นที่พูดอย่างตอเนื่อง มีข่าวลือว่าถูหนานไม่ใช่บอกสใหญ่ของบริษัทที่แท้จริงแต่เป็นคนอื่น ส่วนเรื่องที่ว่าคนๆนั้นเป็นใครต่างคนต่างพูดต่างเดากันไปมากมายแต่ว่าผู้คนไม่ได้สนใจประวัติความเป็นมาและความสำเร็จของเจ้าของบริษัทสักเท่าไหร่บวกกับว่าถูหนานมีบุคลิกที่หาตัวจับยากเขามักจะไปปรากฏอยู่ในงานสังคมต่างๆมีแฟนคลับสาวๆมากมายนับไม่ถ้วนการรายงานของเขาจะสามารถติดเทรนด์การค้นหาได้เป็นเวลานาน เมื่อเวลาผ่านไปก็ไม่มีข่าวลือเกี่ยวกับบอสใหญ่ที่แท้จริงคือใครอีกเลย ...... ในขณะที่เซี่ยหลิงหลิงอยู่ระหว่างดาวน์โหลดเกมอยู่นั้นก็ลองเสิร์ชหาอะไรดูไปพลางๆจึงได้ปรากฏบทความซุบซิบนี้ขึ้นมา เธอปิดมันลงโดยไม่ได้รู้สึกสนใจอะไรนั่งรอให้เกมโหลดอยู่อย่างเงียบๆ ไม่รู้ว่าวันๆนึงเจ้าเฉิงรุ่ยนั้นทำอะไรบ้างเขามักจะขลุกอยู่แต่ในห้องและอาจจะได้ยินเสียงกดแป้นพิมพ์บ้างเป็นบางครั้งบางคราวแต่ส่วนใหญ่แล้วก็มีเพียงเสียงเงียบสงบซะมากกว่าจนบางครั้งเซี่ยหลิงหลิงนึกว่าเขาไม่อยู่บ้านซะอีกแต่ทุกครั้งที่เธอนั่งทานข้าวอยู่คนเดียวก็จะมีร่างของคนอีกคนนึงโผล่ออกมาเงียบๆ หลังจากนั้นมาเป็นต้นมาเซี่ยหลิงหลิงจำได้อย่างขึ้นใจ แต่หากต้องการเช็คให้มั่นใจว่าเฉิงรุ่ยอยู่ในบ้านหรือเปล่านั้นเธอก็ต้องทำอาหารอะไรสักอย่างเฉิงรุ่ยก็เป็นเหมือนแมวน้อยที่ได้กลิ่นคาวเดินตามหลังต้อยๆเพื่อรอกินอาหาร “......” เซี่ยหลิงหลิงเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าตัวเองนั้นอาศัยร่วมบ้านอยู่กับมนุษย์หรืออาศัยอยู่กับแมวขโมยตัวนึงกันแน่ ในขณะที่เหม่อลอยอยู่นั้นเพลงประกอบในเกมก็ดังขึ้นมาเสียงดังติ๊งติ๊งดั่งเสียงกระทบกันของหยกตามมาด้วยเสียงขลุ่ยโบราญดังกระหึ่มขึ้นมาเสียงอันทรงพลังนี้ทำให้ผู้ฟังสะท้านไปทั้งดวงใจเสียงฉาบผสมผสานกันอย่างลงตัวดูไพเราะเสนาะหูจากเสียงดังก้องก่อนจะค่อยๆสงบลงมาก่อนจะปรากฏเป็นภาพยุทธจักรขึ้นมาอย่างนุ่มนวล...... เพลงดีดุจดั่งความฝันเหมือนความฝันเหมือนเข้าไปอยู่ในความฝัน เซี่ยหลิงหลิงอยากจะปรบมือให้ผู้ที่เลือกบทเพลงนี้มาใส่จริงๆ ตัวละครที่สร้างขึ้นมาใหม่มีทักษะประจำตัว,แบ่งตามระดับความยากง่ายเซี่ยหลิงหลิงคิดไปคิดมาตัดสินใจว่าจะเลือกเล่นตัวละครที่เล่นง่ายหน่อยเพราะเธอไม่เล่นไม่ค่อยเก่งงั้นก็เล่นเป็นตัวหมอที่คอยเติมเลือดเติมพลังให้เพื่อนในทีมก็แล้วกันเพราะยังไงเธอก็สามารถเติมเกมได้นี่นา เป็นความคิดของผู้ที่ใช้เงินเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ ชุดสุภาพสีขาวนวลผมดำสรวยถูกม้วนขึ้นไปด้วยกิ๊ฟหยกชายผ้าพริ้วไหวนักทิพย์ที่รูปลักษณ์สวยสดงดงามบนหัวมีตัวหนังสือสามตัว หลิงหลิงหลิง เซี่ยหลิงหลิงขี้เกียจคิดชื่ออื่นแล้วก็แค่การเล่นเกมสิ่งที่สำคัญคัญอยู่ที่กระบวนการเล่นชื่อเป็นเพียงแค่สิ่งรองลงมากดเข้าไปสู่หมู่บ้านสำหรับผู้เล่นมือใหม่ด้วยท่าทีแฮปปี้ภารกิจเริ่มต้นนั้นดูจะเยอะเล็กหน่อยแต่เรื่องราวหลายๆอย่างในนั้นก็ดูน่าสนใจมากๆเซี่ยหลิงหลิงเล่นอย่างถึงรสถึงชาติจนตะวันลับฟ้าไปโดยไม่รู้ตัว มาจนถึงภารกิจไล่จับโจรเซี่ยหลิงหลิงติดอยู่ที่ด่านนี้ไม่ยอมผ่านสักทีภารกิจนี้แบ่งผู้เล่นออกเป็นสองฝ่ายฝ่ายหนึ่งคอยไล่จับโจรอีกฝ่ายก็คอยช่วยโจรหนีเซี่ยหลิงหลิงมีกำลังน้อยแถมยังไม่มีการเล่นเป็นทีมจึงตายเอาง่ายๆในช่วงชุลมุนวุ่นวาย แต่จะมีผู้เล่นอยู่คนนึงที่มีความหน้าด้านหน้าทนมากๆดูเหมือนว่าเขาจะว่างเกินซุ่มอยู่ตรงบริเวณที่วิ่งม้าเซี่ยหลิงหลิงมาทุกครั้งก็จะขัดขาม้าของเธอทุกครั้งในทุกๆครั้งจะสามารถทำให้เซี่ยหลิงหลิงสะดุดล้มหัวเปื้อนฝุ่นหน้าเปื้อนดินยังไม่ทันลุกหนีก็ถูกจับตีจนตายซะแล้ว เซี่ยหลิงหลิงเริ่มหัวร้อนขึ้นมา นี่มันแกล้งกันชัดๆ! เธอรีบเติมเกมซื้อเพกเกจสุดหรูสวมอุปกรณที่ดีที่สุดแล้วตรงเข้าไปจัดการทรมานอีกฝ่ายตามคาดนักดาบในชุดเกราะนั่งอยู่กับที่เหมือนตั้งใจรอเซี่ยหลิงหลิงลงม้าด้วยท่าทีสละสลวยชุดเสื้อคลุมยาวสีดำขอบทองเต็มเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตแค้นประเด็นที่น่ายินดีก็คือเสื้อผ้าผู้หญิงที่ให้เซี่ยหลิงหลิงใส่นั้นไม่ได้ขายเซ็กซี่อาจจะมีเผยให้เห็นเนื้อหนังอยู่บ้างแต่ไม่มากแต่ก็ไม่ได้จงใจโชว์หน้าอกหรือโชว์สะโพกแต่อย่างใด นักทิพย์ที่ใช้ชื่อหลิงหลิงหลิงเดินเข้าไปใช้ท่าไม้ตายโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง! ก่อนจะถูกฝ่ายตรงข้ามทำลายพลังชีวิตจนหายไปครึ่งนึง เซี่ยหลิงหลิง:“=_=” หากจะมาดูถูกความพยายามของเซี่ยหลิงหลิงก็ถือว่าคิดผิดแล้วล่ะเธอเคยพูดไว้สิ่งเดียวที่เธอไม่เคยขาดเลยก็คือความพยายามแม้ว่าอีกฝ่ายจะมีความสามารถอยู่พอสมควรแต่ชุดอุปกรณ์ก็ต่างกับเซี่ยหลิงหลิงลิบลับบวกกับตัวละครของเซี่ยหลิงหลิงนั้นมีพลังเลือดที่หนาแน่นกว่าเลือดที่ถูกทำลายก็ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ได้ในเวลาอันรวดเร็วกลับไปกลับมาไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนดั่งการใช้มีดทื่อๆมาหั่นหมูมีความเพียรไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก......บ้าไปแล้ว นี่ถือเป็นการต่อสู้ที่ยาวนานมาก ทั้งคู่ต่อสู้กันอย่างหาผู้แพ้ผู้ชนะไม่ได้อยู่อย่างนั้นเป็นสิบๆนาทีเซี่ยหลิงหลิงยืนหยัดจะขอต่อสู้กับเขาจนถึงสุดท้ายเปรียบเหมือนกับเต่าที่กัดฟันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย การต่อสู้ที่ยาวนานของทั้งคู่ดึงดูดสายตาของกลุ่มผู้เล่นจำนวนหนึ่ง บนหัวของพวกเขาแสดงตัวหนังสือจำนวนนึงว่า“เมฆา”จากตอนแรกแค่เดินผ่านมาเท่านั้นไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนเรียกคนอื่นๆที่เหลือถึงได้หยุดนิ่งลงพวกเขาถูกการต่อสู้ของทั้งคู่ดึงดูดเอาไว้ด้วยท่าทีมีความสนใจอย่างมากยืนดูอย่างถึงรสถึงชาติ เซี่ยหลิงหลิงมัวยุ่งอยู่กับการต่อสู้อย่างหัวร้อนจนไม่ได้สังเกตุเห็นว่ามีกลุ่มคนได้มามุงดูการต่อสู้ในครั้งนี้เลย ม้าไป๋หลง:......คุณหมอดูสตรองมากเลยนะเนี่ย กีบไปฟ้า:666666 ข้าคือเย่เหลียนเฉิน:ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฉันขำจะตายอยู่แล้ว! ซาลาเปาตีหมา:พวกนายลองทายซิว่าคุณหมอจะชนะมั้ย? ม้าไป๋หลง:น่าจะชนะมั้ง กีบไปฟ้า:เมียฉันพูดว่ายังไงก็อย่างนั้นแหละ ข้าคือเย่เหลียนเฉิน:พวกชอบอวดเมียมักตายไว! กู้โกว๋เสินโหยว:ฮิฮิ ม้าไป๋หลง:มหาเทพ! กีบไปฟ้า:มหาเทพ! ข้าคือเย่เหลียงเฉิน:มหาเทพ! ซาลาเปาตีหมา:มหาเทพXXข้า! คนอื่นๆ:......ไอ้เจ้าบ้าเด็กเนิร์ดนี่รู้จักอายบ้างได้มะ? ม้าไป๋หลง:ท่านมหาเทพท่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? กู้โกว๋เสินโหยว:เข้ามาดูสักพักนึงแล้ว เหมือจะไม่เคยพบเคยเจอผู้เล่นนักเติมเกมจะยอมทุ่มสุดตัวขนาดนี้เขาเองก็ดูอย่างถึงพริกถึงขิงเมื่อเห็นชื่อบ่นหัวของสาวงามผู้นั้นขึ้นว่าหลิงหลิงหลิงสามตัวถึงได้หลุดขำออกมาน่าจะเป็นเพราะว่ามีภาพของนกที่พยายามจิกคู่ต่อสู้อย่างบ่าคลั่งแวบขึ้นมาในความคิดของเขาเป็นภาพที่ดูน่ารักอย่างบอกไม่ถูก นักดาบที่ใช้ชื่อว่าข้าคือท่านรองนั้นหยุดการต่อสู้ลง ข้าคือท่ารอง:สาวน้อยหยุดสู้เถอะมือฉันเป็นตะคริวแล้วเนี่ย หลิงหลิงหลิง:สมควร!แล้วนายจะมาไล่ฆ่าฉันอยู่คนเดียวทำไมล่ะ? ข้าคือท่านรอง:อันที่จริงแล้ว......ที่ฉันขวางเธอไว้ก็เพราะอยากจะมาบอกโฆษณาน่ะ หลิงหลิงหลิง:? ข้าคือท่านรอง:สาวน้อยคอร์สอบรมการเล่นเกมวีแชท7927332 หลิงหลิงหลิง:???? ฉันเชื่อนายเลยจริงๆ! เซี่ยหลิงหลิงทำหน้านิ่วคิ้วขมวดก่อนจะแทงซ้ำไปอีกหนึ่งครั้งให้นักดาบตรงหน้าตายไปต่อหน้าต่อตา จนเมื่อเธอสติกลับคืนมาแล้วนั้นกลุ่มแชทสาธารณะก็มีแต่คนเข้ามาหัวเราะฮ่าฮ่าฮ่าเต็มไปหมดเซี่ยหลิงหลิงเกิดอาการงงขึ้นมาพวกเขาเข้ามาฮ่าฮ่าฮ่าเรื่องอะไรกัน? ในขณะที่เธอก้มหน้าก้มตาจะดึงอีกคนเข้ามาทำภารกิจในด่านต่อไปนั้นก็ได้มีคนส่งคำเชิญเป็นเพื่อนมาให้เธอ ม้าไป๋หลงสาวน้อยขอแอดเพื่อนหน่อยสิ หลิงหลิงหลิง:ไม่ต้องการเข้าคอร์สฝึกขอบคุณ แต่ที่เซี่ยหลิงหลิงไม่รู้เลยก็คือหญิงสาวที่ใช้ชื่อว่าม้าไป๋หลงได้แคปภาพการสนทนาของทั้งสองเอาไปแปะไว้ในแก๊งผู้เล่นเกมกลุ่มคนอีกหนึ่งต่างพากันหัวเราะจนหมดสติกันไปหมดแล้ว ในขณะที่เซี่ยหลิงหลิงรู้สึกหดหู่อยู่นั้นแต่จู่ๆก็พบว่ามีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเธอยืนนิ่งเหมือนกำลังดูเรื่องสนุกๆอยู่เธอกระตุกตาก่อนจะลองนึกย้อนไปถึงตอนที่เธอกำลังต่อสู้กับเจ้าอัศวินตัวนั้นอยู่เหมือนว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะมายืนมุงดูเธอตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว หลิงหลิงหลิง:...... เหมือนเธอจะเริ่มเข้าใจแล้วว่าคนพวกนั้นขำเรื่องอะไรกันอยู่ 【ม้าไป๋หลงได้ส่งคำเชิญเข้าร่วมแก๊งคุณต้องการเข้าร่วมแก๊ง“จันทร์”หรือไม่?】 เซี่ยหลิงหลิงไม่รู้ว่า“จันทร์”ปัจจุบันเป็นแก๊งที่อยู่อันดับต้นๆใน《หรูเมิ่งลิ่ง》เธอคิดเพียงแค่ว่าเวลาเล่นเกมจะได้มีทีมจึงได้ตอบรับคำเชิญไปอย่างรวดเร็วเมื่อเข้าไปในแก๊งแล้วกลุ่มคนจำนวนนึงก็โห่ร้องเรียกชื่อเธอกันอย่างคึกครื้นเหมือนเข้ามาอยู่ในรังนกยังไงอย่างงั้น เซี่ยหลิงหลิง:“......” หลิงหลิงหลิง:คือว่ามีใครกำลังทำภารกิจจับขโมยอยู่หรือเปล่าขอร่วมทีมหน่อย! จากนั้นก็คนแห่เข้ามาตอบเธอภายในเวลาอันรวดเร็ว:มาร่วมทีมด้วยกันสิ เซี่ยหลิงหลิงคิดแก๊งนี้ดูขะมักเขม้นกันมากเลยคนในแก๊งก็ดูเป็นมิตรดีไม่รอให้เธอตอบตกลงหนึ่งในนั้นที่ใช้ชื่อว่า“กู้โกว๋เสินโหยว”บอกมาว่า:“มาเล่นด้วยกันสิวันนี้ฉันว่างพอดี....” ม้าไป๋หลง:ว้าวท่านมหาเทพจะลงสนามเองเลยเหรอเนี่ย! กีบไปฟ้า:ระวังสาวน้อยเซวียนเซวียนจะน้อยใจน้า~~ เมื่อได้เห็นชื่อที่คุ้นเคยนี้เซี่ยหลิงหลิงก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีจากนั้นความตื่นตัวก็ทำเอาเธอขนหัวลุกก่อนจะผลักแป้นพิมพ์ออกไปอย่างไม่รู้ตัว เดี๋ยวนะ...... เซวียนเซวียนคือเซวียนเซวียนคนเดียวกับที่เธอคิดหรือเปล่า?ชื่อของนางเอกในหนังสือไป๋เซวียนเซวียน?!จะพบกันด้วยความบังเอิญขนาดนี้เลยเหรอ??? แล้วจู่ๆเธอก็นึกถึงประโยคนึงในหนังสือขึ้นมา หลังจากที่ได้เกิดใหม่อีกครั้งนางเอกไป๋เซวียนเซวียนอยากจะพัฒนาความสัมพันธ์กับจูหม่าในขณะนั้นเองก็พบว่านางรองได้ปรากฏตัวออกมานางเอกต้องการจะปกป้องรักษาตำแหน่งภรรยาในอนาคตของเธอเอาไว้จึงได้เข้าเกมเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของจากนั้นนางรองก็ค่อยๆถอยออกจากเกมไป ในตอนนั้นเซี่ยหลิงหลิงเสียเงินซื้อมาอ่านจนถึงตอนจบเธอฝืนอ่านมันจนจบเธออ่านมันด้วยความเร่งรีบจึงไม่ได้จำว่าเกมนั้นชื่ออะไรและไอดีในเกมของพวกเขาชื่ออะไร ตอนนี้มาเจอแบบตัวต่อตัว......งั้นก็แสดงว่า“กู้โกว๋เสินโหยว”ก็คือพระเอกของหนังสือเล่มนี้นั่นเอง! ในขณะที่ทุกคนกำลังอิจฉาที่ท่านมหาเทพได้เล่นเกมคู่กับเซี่ยหลิงหลิง ทันใดนั้นเธอก็รีบปฏิเสธไปในทันที หลิงหลิงหลิง:ขอโทษนะฉันไม่ว่างไว้ครั้งหน้าแล้วกัน พูดจบเธอก็ออฟไลน์ทันทีปล่อยให้คนกลุ่มหนึ่งยืนอ้าปากเหวอด้วยความงุนงง กลุ่มคนจำนวนมากต่างพากันส่งเครื่องหมายคำถามยาวเป็นแถบแม้กระทั่งกู้โกว๋เสินโหยวเองก็อึ้งไปสักครู่เหมือนกันโดยปกติแล้วจะมีแต่คนมาขอให้เข้าเล่นเกมด้วยทั้งนั้นจนเขาเองขี้เกียจจะสนใจแต่ตอนนี้กลับกันโดนปฎิเสธต่อหน้าต่อตาเลย ม้าไป๋หลงพูดขึ้นมาอย่างรู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่น:โย่ต่อจากนี้สาวน้อยเซวียนเซวียนก็ไม่ต้องกังวลใจแล้วสินะ โดยปกติแล้วมักมองท่านมหาเทพเป็นเหมือนพวกหัวขโมยอย่างไงอย่างงั้นไม่เคยปล่อยผ่านสาวๆที่อยู่ในแก๊งเธอเองก็รู้สึกหมดความอดทนแล้วแล้วตอนนี้เป็นไงสมาชิกที่เข้ามาใหม่ไม่แยแสท่านมหาเทพซึ่งมันแตกต่างจากคนอื่นๆเธอแทบอยากจะแคปบทสนทนานี้ไปให้ไป๋เซวียนเซวียนที่อยู่ในกลุ่มคนนั้นได้อ่านเห็นซะจริงๆ อีกฝั่งหนึ่งของหน้าจอกู้โหยวจ้องไปที่ชื่อของหลิงหลิงหลิงแล้วก็ยิ้มออกมา ...... เซี่ยหลิงหลิงไม่รู้สึกเกรงกลัวนางเอกเลยสักนิดแถมเธอชอบลักษณะนิสัยของนางเอกไม่ลงจริงๆเธอเพียงแค่ไม่อยากข้องเกี่ยวอะไรกับพระเอกที่ชื่อกู้โหยวเลี่ยงการหาเหาใส่หัวจากการปฎิเสธไปแบบนั้นมหาเทพเองก็เป็นพวกห่วงภาพลักษณ์อีกฝ่ายก็คงจะไม่อยากมายุ่งเกี่ยวอะไรกับเธออีกแล้วแหละมั้ง เธอผลักประตูออกเดินเข้าไปเทน้ำที่ห้องครัวในห้องครัวที่ดำมืดนั้นมีเงาดำแฝงอยู่ร่างหนึ่งเซี่ยหลิงหลิงตกใจเดินเซถอยหลังไปสองก้าว “นายนายนายเข้าห้องครัวทำไมไม่เปิดไฟเล่า!” เฉิงรุ่ยตอบกลับอย่างเอื่อยเฉื่อยซึ่งมันทำให้คนรู้สึกหงุดหงิด:“ฉันฉันฉันกำลังจะไปเปิดไฟ” เซี่ยหลิงหลิง:“......” เธอตัดสินใจว่าคืนนี้จะกินบะหมี่ของเธอจะใส่ไข่สองฟองและจะให้เฉิงรุ่ยกินถ้วยแทน