บทที่ 43

บ๗ที่ 43 แผนการมักตามไม่ทันความเปลี่ยนแปลง เซี่ยหลิงหลิงจึงใช้เวลาที่มีอยู่เพียงน้อยนิดในการจัดเตรียมเซอร์ไพรส์วันเกิดให้กับเฉิงรุ่ย เฉิงรุ่ยบอกแค่เพียงว่าต้องบินไปดูงานต่างจังหวัด โชคไม่ดีนักที่ดันไปตรงกับวันหยุดช่วงปีใหม่พอดิบพอดี เซี่ยหลิงหลิงครุ่นคิดว่าควรจะทำอย่างไรเพื่อให้แผนการสามารถดำเนินต่อไปได้ พร้อมกับเคี้ยวกินพุทราทีละเมล็ดๆ ด้วยเหตุนั้นเอง วันรุ่งขึ้นเซี่ยหลิงหลิงจึงเกิดร้อนใน ทำให้เธอมาทำงานพร้อมกับสิวเมล็ดแดงที่ขึ้นกลางหว่างคิ้ว “......” เธอแอบหยิบกระจกขึ้นมาส่องหน้าตัวเอง รู้แบบนี้เธอใช้คอนซีลเลอร์แต้มมันซะหน่อยก็คงจะดี ตอนนี้เป็นไงล่ะ มีสิวขึ้นเมล็ดแดงแจ๋ จนเหล่าเมิ่งหัวเราะเยาะเธออยู่ตั้งนานสองนาน คิดซะว่ามันคือไฝที่ติดตัวมาตั้งแต่ชาติปางก่อน บอกให้เธอรักษามันไว้ให้ดีๆ เซี่ยหลิงหลิงเสียหน้า เธอรู้สึกไม่พอใจแบบสุดๆ ในช่วงบ่ายที่เธอกำลังวาดภาพอยู่ เธอได้แต้มจุดสีแดงไปกลางหว่างคิ้วให้กับตัวละครหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ที่เธอกำลังวาด เหล่าเมิ่งเห็นแวบแรก ก็พูดขึ้นมาว่า : “เฮ้ นี่มันไม่เลวเลยนะเนี่ย” เซี่ยหลิงหลิงสีหน้าเรียบเฉย : “กรุณาปฏิบัติตัวดีๆกับผู้หญิงที่มีไฝกลางหว่างคิ้วด้วย” เหล่าเมิ่งระเบิดหัวเราะออกมา 【สิวของนางฟ้าตัวน้อย [♡]】 ภาพที่ร่างไว้ยังคงเป็นลายเส้นสีขาวดำ หญิงสาวที่นั่งอยู่บนกิ่งไม้ใหญ่ขาข้างนึงเหยียบไปที่กิ่งไม้เล็กๆ ในปากคาบใบหญ้าเอาไว้ กำลังนั่งเหม่อลอยไร้อารมณ์ และในนั้นมีอยู่สีนึงที่ดูสะดุดตามากๆก็คือจุดไฟแดงๆที่แต้มอยู่ระหว่างคิ้ว มันทำให้ภาพทุกอย่างดูมีชีวิตขึ้นมา ในเวลาสั้นๆเพียงหนึ่งชั่วโมง ก็มีคนเข้ามาคอมเม้นท์จนถึงหลักหมื่น ส่วนใหญ่ก็มีแต่คำชมว่ามันน่ารักมาก เซี่ยหลิงหลิงตั้งมันขึ้นเป็นรูปโปรไฟล์ เลขาส่งข้อความมาให้เซี่ยหลิงหลิง บอกว่าถูหนานเพิ่งเข้าประชุมเสร็จ กำลังนั่งจัดการธุระอยู่ในห้องทำงาน และก็มีเวลาว่างที่จะคุยกับเซี่ยหลิงหลิง เมื่อเซี่ยหลิงหลิงรับทราบแล้ว จึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องทำงานของถูหนาน ตอนแรกถูหนานอยู่ในท่าทีที่ดูเป็นผู้นำ แต่เมื่อได้เห็นหน้าเซี่ยหลิงหลิง เขาก็ได้กลายเป็นสุนัขขี้ประจบในทันที “วันนี้พี่สะใภ้ดูสวยจังเลยครับ นั่งลงก่อนสิครับ พี่สะใภ้อยากดื่มอะไรครับ พี่สะใภ้ช่วงนี้ยุ่งมั้ยครับ พี่สะใภ้......” เซี่ยหลิงหลิง : “หยุดหยุดหยุด!” เขาฟังถูหนานเรียกคำว่าพี่สะใภ้ๆๆจนเธอมึนหัวไปหมด ถูหนานท่าทีกลับสู่โหมดปกติเหมือนเดิม : “มีปัญหาเรื่องงานเหรอครับ?” “เออ......ไม่ใช่ จริงๆแล้วเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ” ถูหนานแอบนึกขึ้นมาในใจ หรือว่าสามีภรรยาคู่นี้จะกำลังทำสงครามประสาทกันอีกแล้ว เขาดึงเก้าอี้แล้วมานั่งลงตรงหน้าเซี่ยหลิงหลิง ทำท่าทางเหมือนพร้อมรับฟังปัญหาแล้ว : “ไหนลองว่ามาสิครับ?” เซี่ยหลิงหลิงบอกออกไปอย่างระมัดระวัง : “ช่วงปีใหม่เฉิงรุ่ยออกไปดูงานเรื่องอะไรเหรอ?” ปีใหม่? ออกดูงาน? ถูหนานชะงักไปเล็กน้อย เขาไม่รู้เรื่องที่เฉิงรุ่ยจะออกดูงานด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นคือ ช่วงเวลาแบบนั้นใครจะกล้าสั่งให้เจ้านายออกไปดูงานกันล่ะ เขาถือเป็นคนเดียวที่ไม่ชอบออกไปไหนที่สุด หากไม่มีใครไปทำงานตรงนั้น เขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะให้ความร่วมมือ แต่ว่า......เมื่อเริ่มรู้สึกแล้วว่าบอสน่าจะกำลังโกหกพี่สะใภ้อยู่ แต่เมื่อเขาเกิดมาเป็นสุนัขขี้ประจบที่มีความจงรักภักดีและมีความเป็นมืออาชีพอย่างเขา เขาจึงทุ่มเทกับมันมาก เขาจึงรีบพูดให้ความร่วมมือกับเซี่ยหลิงหลิง : “ใช่ครับๆ จะบินไปดูงาน ค่อนข้างยุ่งเลยล่ะครับ” เซี่ยหลิงหลิงจึงได้แต่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงผิดหวัง “เหรอ......” ดูท่าแล้วเรื่องที่เฉิงรุ่ยจะต้องบินไปดูงานนั้นคงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นร้านอาหารและตั๋วหนังที่เคยจองไว้ก่อนหน้านี้ก็คงจะต้องยกเลิกมันไปอย่างน่าเสียดายแล้วสินะ ไหนจะเซอร์ไพรส์ที่อุตส่าห์เตรียมไว้ให้แล้วอีก ทุกอย่างศูนย์เปล่าหมดเลย ถูหนานถาม : “พี่สะใภ้ครับ เป็นอะไรเหรอครับ? มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” “ไม่มีอะไร ก็แค่ไม่คิดเลยว่าจะมีคนทำงานในวันหยุดแบบนี้ได้” เซี่ยหลิงหลิงลุกยืน “นึกว่าจะได้ข้ามปีด้วยกัน” “จริงด้วย เขาไปดูงานที่ไหนเหรอ?” ถูหนานกระเอมเล็กน้อย : “เดาได้ว่าอาจจะค่อนข้างไกลเลยล่ะ มั้งครับ” เซี่ยหลิงหลิง : “?” “เออ คือไปที่เมือง เมือง H ครับ” เมือง H ต้องนั่งเครื่องบินไปประมาณสามชั่วโมงกว่า แน่นอนว่าไม่ได้ใกล้จริงๆ เซี่ยหลิงหลิงรู้แล้วว่าการจะให้เฉิงรุ่ยรีบกลับมาก่อนกำหนดนั้นเป็นไปได้ค่อนข้างยาก จึงทำได้แค่เพียงต้องยกเลิกแผนแล้วจริงๆ หลังจากที่เซี่ยหลิงหลิงออกไปแล้ว ในหัวของถูหนานนั้นเต็มไปด้วยภาพละครที่คิดไปเองเยอะแยะมากมาย แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าสามีภรรยาคู่นี้กำลังทำอะไรอยู่ แต่ถูหนานก็ยังคงรักษาคุณสมบัติที่ดีของการเป็นพนักงานเอาไว้อย่างดี คอยช่วยปกปิดความลับให้เฉิงรุ่ยตลอดเวลา ส่วนเรื่องราวจริงๆจะเป็นยังไงนั้น ถูหนานไม่มีความกล้ามากพอที่จะไปถามเฉิงรุ่ย เขาจึงได้แต่กลินความสงสัยของตัวเองกลับลงไปเงียบๆ เมื่อคิดไปถึงว่าหลังจากนี้หากบอสได้รับรู้ถึงความทุ่มเทแรงกายแรงใจในการให้ความร่วมมือของเขา ก็คงจะต้องชื่นชมเขาอย่างแน่นอน ให้เขาได้รับการเลื่อนขั้นเพิ่มเงินเดือนและแต่งงานกับสาวสวยรวยขาวและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข......เหอะๆๆเลื่อนขั้นยังไม่ต้องก็ได้ เพราะตอนนี้เขาแทบจะเลื่อนไปถึงสวรรค์อยู่แล้ว ถูหนานพึงพอใจและภูมิใจกับความฉลาดของตัวเองสุดๆ