已经是第一章了
บทที่ 96
บ๗ที่ 96
เซี่ยหลิงลิง "......."
เฉิงรุ่ย"... "
ถูหนานยังคงค้างอยู่ในท่าที่เขาเปิดประตูเข้ามา ไหล่ห่อ คอตก ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูยุ่งเหยิงด้วยความกังวลใจ ดวงตาของเขาลอยค้างอยู่กลางอากาศ เขาละอายที่ได้เห็นมัน อยากจะแสร้งทำเป็นมองไม่เห็น ทำเหมือนว่าเป็นคนที่บังเอิญเดินผ่านมา
已经是最新一章了
加载中
