บทที่ 116
บ๗ที่ 116
โรงพยาบาล
พ่อของเฉิงรุ่ยนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยหน้าตาซีดเซียว สายตาเลื่อนลอย ปากครอบหน้ากากออกซิเจน เบ้าตาลึก น้ำหนักลดลงกว่าห้ากิโลกรัม ท่าทางโรยรา เขานอนอยู่บนเตียงไม่ขยับเขยื้อน ราวกับเตรียมตัวตายก็ไม่ปาน
ถ้าเซี่ยหลิงหลิงเห็นคงจะตกใจกลัวเป็นแน่ ผมของเขาขาวเกินกว่าครึ่