ตอนที่8 เป็นของเล่นน้อยๆของฉัน

ต๭นที่8 เป็นของเล่นน้อยๆของฉัน เซี่ยวลั่วหยาวเพื่อนร่วมชั้น ฉันคิดว่าเธอที่ได้รับการศึกษามานานถึงสิบสองปีจะเข้าใจสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปใช่ไหม? เฉียวอีฟานลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างช้าๆเดินไปหาเซี่ยวลั่วหยาว เขาดูสง่างามมาก และดูใจดีเมื่อก้าวเข้ามา การแสดงออกเขาราวกับจักรพรรดิในทุกๆก้าว แต่! อากาศรอบๆตัวเขาเหมือนกับเขาพร้อมที่จะกลืนกินเธอ ประธานเฉียวคนนี้ดูยังไม่แก่มาก โตและคล้ายกับภาพวาด แต่ทำไมเขาถึงน่ากลัวมากเมื่อเข้าใกล้ผู้คน สายตาเขาช่างน่าตกใจราวกับจะกลืนกินคนได้เลย! “เข้า เข้าใจ..คุณขายบริการในราคาคืนละสิบล้าน....” เฉียวอีฟานสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น “เอาคำว่าขายบริการนี่ทิ้งไปเสียที!!” “อ่อๆ ราคาคุณต่อคืนคือสิบล้าน....” “อืม เมื่อไหร่จะให้เงินฉัน?” “ฉันให้คุณไม่ได้หรอก...” เฉียวอีฟานยิ้มและริมฝีปากแดงสดก็พูด “แน่นอนว่าให้ไม่ได้ เธอพูด เธอจะชดใช้สิบล้านของฉันอย่างไร?” ริมฝีปากของทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก ลมหายใจที่เร่าร้อนของเขาเข้าใกล้ใบหน้าเธอ เธอปิดตาหนี “ประธานเฉียว คุณช่วยลดราคาให้ได้ไหม?” เซี่ยวลั่วหยาวทำเสียงร้องไห้ในลำคอ เฉียวอีฟานหันหน้าหนีเซี่ยวลั่วหยาวอย่างกะทันหัน เพื่อไม่ให้เธอเห็นว่าเขากำลังหัวเราะ ฮ่าๆ เด็กน้อยคนนี้ ช่างน่าสนใจ ส่วนลดเหรอ? เขาหันหน้ากลับมาอีกครั้ง และควบคุมตนเองทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เฉียวอีฟานปรับมุมใบหน้าของเขาเล็กน้อยและมุ่งตรงไปยังริมฝีปากสีชมพู เขาจูบเธออย่างคลั่งไคล้ มือข้างหนึ่งจับเหนือเอวของเธอไว้ และมืออีกข้างจับเอวเธอเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เธอขยับหนี จากนั้นสอดมือข้างหนึ่งไปลูบไล้ผมเธอเบาๆ เซี่ยวลั่วหยาวเหมือนกระต่ายตัวเล็กๆที่อยู่ในอ้อมกอดของหมาป่าที่พร้อมจะขย้ำเธอ เซี่ยวลั่วหยาวผลักเขาออกไป เฉียวอีฟานอยากจะทิ้งสมองของตัวเอง เอาแล้ว ทำไมเขาถึงจูบเธอ? จูบแล้วก็จูบไป มันก็แค่การลิ้มรส เพื่อที่จะให้จูบได้ยาวนานมากยิ่งอีกและล้ำลึกมากขึ้น เฉียวอีฟานละสายตาลงมองสิ่งเล็กๆที่อยู่ในอ้อมกอดเขา สมองของเขาคิดวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว ต่อไป เขาควรทำอย่างไรกับเธอ ทำอย่างไร? ทำตามแผน? วางแผน ในที่สุดเซี่ยวลั่วหยาวก็ได้สติ เธอเงยหน้าขึ้นและมีท่าทีเหมือนจะร้องไห้ “คุณทำอะไร! คุณจะจูบใครก็ได้ แต่ฉันไม่ได้! ฉันไม่ยอมให้คุณจูบฉัน คุณนี่มันไร้เหตุผลเกินไปแล้ว!” เฉียวอีฟานประหลาดใจและเลิกคิ้วขึ้น “ทำไม? คุณลังเลอะไร?” ความหมายก็คือ ผู้หญิงอย่างเธอไม่คู่ควรงั้นเหรอ? เซี่ยวลั่วหยาวได้ยินเช่นนั้น จึงน้ำตาไหลและใช้กำปั้นทุบเขา “คุณเป็นขโมย ฉันเตรียมจูบแรกไว้ให้กับรุ่นพี่ที่ชอบ ไม่ใช่สำหรับคุณ คุณมันไร้ยางอาย จูบแรกมีค่ามากมายแต่คุณเอามันไปแล้ว เกลียดคุณ!” “อย่างนี้นี่เอง ฮึๆ เฉียวอีฟานรู้สึกชื่นชมเธอในใจ นี่คือสิ่งเล็กๆน้อยๆของอารมณ์ที่แท้จริง คล้ายกับลูกแมวตัวหนึ่งอย่างมาก” เฉียวอีฟานเป็นคนที่อ่อนไหวมากกับคำว่า "จูบแรก" และทันใดนั้นดวงตาของเขาก็ส่องประกาย “อ่า รุ่นพี่ของคุณช่างน่าสงสาร เธอให้จูบแรกฉันตั้งแต่คืนนั้นแล้ว แต่กลับยังจะไปให้เขาอีก? แบบนี้แสดงว่า เขาสมควรได้รับความอบอุ่นจากริมฝีปากของเธออีกเหรอ?” ตูม! ริมฝีปากของเซี่ยวลั่วหยาวสั่นเครือ ผู้ชายคนนี้ช่างน่าเกลียด เขาน่าเกลียดที่มีความสุขกับบนความทุกข์ของคนอื่น “คืน คืนนั้น?” เฉียวอีฟานก้มหน้าลงมา “อะไร ไม่ใช่เหรอ? ฉันกับเธอคืนนั้น ไม่ใช่ครั้งแรกเหรอ?” เฉียวอีฟานมองใบหน้าของเซี่ยวลั่วหยาว ความหวาดกลัวและความรู้สึกหมดหนทางบนใบหน้าของเธอ แน่นอนว่าเธอคนนี้ใสสะอาดกว่ากระดาษสีขาวเสียอีก ฮ่าๆ สนุกมากๆเลย ดังนั้นเฉียวอีฟานจึงอยู่ใกล้ชัยชนะ “นี่แสดงว่าเธอไม่ได้ดูผ้าปูที่นอนก่อนออกไปสินะ อืมๆ มีดอกพลัมสีแดงสดเหมือนรอยเลือดพรหมจรรย์ด้วยล่ะน่าประหลาดใจจริงๆ” เสียงนั่นเบาบางแต่เธอกลับได้ยินทุกคำพูด “สาวน้อย ครั้งแรกของเธอ เธอมอบให้ฉัน หมายความว่า ทุกอย่างเธอมอบให้ฉันแล้ว ไม่ว่าจะภายในหรือภายนอก ฉันสัมผัสมาหมดแล้ว จะสนใจอะไรกับจูบแรกอีกล่ะ?” เพียะ! มือเล็กๆของเธอมุ่งตรงไปปิดริมฝีปากเรียวบางของเขา “ขอล่ะ..ขออย่าได้พูดอีกเลย ฉันเสียใจไปหมดทุกอย่างแล้ว คุณอย่าพูดมันอีกเลย!” เซี่ยวลั่วหยาวสะอื้นและพูดอย่างไม่เต็มใจ “ในเมื่อฉันมอบคืนแรกให้กับคุณ จูบแรกก็กับคุณ แล้วทำไมคุณถึงไม่ปล่อยฉันไป ทำไมต้องให้ฉันจ่ายเงินมากมายขนาดนั้น? ส่วนลด! คุณควรทำส่วนลด! เช่น สามพัน หรือ ห้าพัน ฉันจะเห็นด้วย!” สิบล้าน....ลดลงอย่างรวดเร็วจนเหลือ3000หรือ5000โดยเซี่ยวลั่วหยาว เฉียวอีฟานชะงักและจับมือเล็กๆขึ้นมาและยิ้มอย่างเย็นชา “เธอคิดว่ากำลังต่อรองซื้อผักเหรอ? ที่จะยอมให้คุณต่อรองขนาดนั้น? ราคาของคุณชาย แม้แต่บาทเดียวก็ต่อรองไม่ได้!” เซี่ยวลั่วหยาวเงยหน้าขึ้น และจูบหลังมือเขาด้วยริมฝีปาก ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้และพูดเบาๆ “อืม นี่มันรีดไถกันชัดๆ!” เฉียวอีฟานกำลังสนุก โดยคิดว่าการจูบครั้งแรกของผู้หญิงที่น่าสนใจนั้นถูกพรากไปเพราะเขาและเขาก็อารมณ์ดีขึ้นอย่างหาสาเหตุไม่ได้ "จริงๆแล้ว ... สิบล้านคนนี้ค่อนข้างง่ายที่จะจ่าย ... "เอ๊ะ? ฉันจะจ่ายได้อย่างไร?" “มาเป็นของเล่นของคุณชาย”