ตอนที่10 นอนไปแล้วก็นอนไปแล้ว

ต๭นที่10 นอนไปแล้วก็นอนไปแล้ว เซี่ยวลั่วหยาวตะโกนอย่างมั่นใจเสียงของเธอดึงดูดความสนใจจากแขกกลุ่มหนึ่ง หลานซีเวยรีบปิดใบหน้าของเธอด้วยถุงอย่างรวดเร็ว ผ่านไปครู่หนึ่ง หลานซีเวยพูดขึ้น “ผู้ชายอย่างเฉียวอีฟาน เป็นปกติที่จะมีผู้หญิงเข้ามาเล่นด้วย แต่นี่พิเศษเกินไป เธอเป็นเพียงนักศึกษา ถ้าเมื่อปีที่แล้วคุณนอนกับเขาคุณคาดว่าเขาจะเบื่อคุณไม่จ่ายเงินสิบล้านเหรอ? พูดอีกอย่าง อยู่กับเขา เธอไม่ได้โชคร้าย เขาหล่อขนาดนั้น เธอชักชวนเขา เธอเป็นลูกค้าเขา คิดเยอะๆ!” เซี่ยวลั่วหยาวคิดวกวนอยู่นาน และแก้มเธอก็แดงขึ้นก่อนจะพูดออกมา “ฉัน ฉันกลัวจริงๆ คืนนั้นก็ดื่มมากไป จริงๆแล้วความประทับใจในคืนนั้นฉันไม่รู้สึกถึงมันเลย เขาจูบฉัน ฉันก็แทบจะหยุดหายใจ ฉันจะกล้าทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างไร?” “หา? เขาจูบเธอแล้ว ? จูบแล้วจริงๆเหรอ?” หลานซีเวยรู้สึกตื่นเต้นขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกแสดงออกผ่านสีหน้าของเซี่ยวลั่วหยาว “อืม ใช่ จูบแล้ว นอนก็นอนด้วยแล้ว จูบแล้วจะยังไง?” ว้าว ว้าว หลานซีเวยเปิดนิตยสารอย่างร้อนใจในที่สุดหันไปหาหน้าแล้วอ่าน : มีข่าวลือว่าเฉียวอีฟานเกลียดการจูบผู้หญิงมากที่สุดและแฟนสาวของเขาไม่เคยจูบเขา นี่อาจเป็นนิสัยของเฉียวอีฟาน หลังจากอ่านจบแล้ว หลานซีเวยก็จ้องตาเซี่ยวลั่วหยาว และเซี่ยวลั่วหยาวก็จ้องมองเพื่อนที่ดีของเธอด้วย “ต้องมีอะไรผิดแปลกไปแน่! เฉียวอีฟานจะไม่มีวันจูบผู้หญิงคนไหนเลย เขาบอกว่าเขาปฏิเสธที่จะจูบ แล้วทำไมเขาถึงจูบเธอ?” เซี่ยวลั่วหยาวเข้าใจมากขึ้น “งั้น ฉันก็ไม่รู้? เรื่องนี้ ดูเหมือนว่าเธอควรถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันไม่ได้เป็นพยาธิตัวตืดในท้องของเขา” หลานซีเวยเลิกคิ้วขึ้นและพูด “เป็นไปได้ไหมว่า เขาชอบเธอ?” “หา ? เธอพูดตลกอะไรเนี่ย?” “ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ...” หลานซีเวยก็หัวเราะขึ้น “ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องตลกที่ไร้สาระที่สุด! เทพพระเจ้าเฉียวอีฟาน จะมาชอบนักเรียนมัธยมปลายได้ไง พูดอีกอย่าง ต่อให้เธอตายไปก็หาคุณสมบัติความดีไม่ได้เลย” เซี่ยวลั่วหยาวใบหน้าโกรธเคือง “เฮย เคารพ สรุปเธอเป็นเพื่อนใครกันแน่? ฉันแอบสงสัยว่าเธอได้รับอั่งเปาจากเฉียวอีฟาน ทำไมเธอถึงยกยอให้เขาทำร้ายฉัน?” หลานซีเวยบ่นพึมพำ “ก็แค่พูดความจริง...” “คำพูดที่แสนจะซื่อสัตย์!” เซี่ยวลั่วหยาวเชิ่ดหน้าขึ้นและชักสีหน้า “จะพูดยังไง ฉันก็ยังเป็นเด็กสาวและสวยหลังจากปี 1990! จะพูดยังไง ฉันยังเป็นคนรุ่นใหม่ที่จะเข้ามหาวิทยาลัย! จะพูดยังไง ฉันก็จะหาเป็นชายหนุ่มและจะทะเยอทะยาน ...” เขาล่ะ เขาล่ะ? เขาเป็นกลุ่มคนแก่ที่ทำงาน แก่มากๆ เขาแก่มากๆ อายุก็ระดับลุงแล้ว! เขาเป็นวัวแก่ที่ชอบกินหญ้าอ่อน ไร้ยางอาย! หลานซีเวยแตะหน้าผากเธอเล็กน้อยแล้วแตะหน้าผากของเซี่ยวลั่วหยาวพึมพำ : "ก็ไม่มีไข้นี่นา ทำไมถึงพูดแต่เรื่องไร้สาระ?" เซี่ยวลั่วหยาวกำหมัด “หลานซีเวย!” "น่า ไม่ต้องตะโกน เฉียวอีฟานเรียกเขาว่าแก่กว่าได้หรือเปล่า? เขาอายุเพียง 26 ปี! เป็นเวลาที่พอเหมาะสำหรับผู้ชาย! อายุเพียงยี่สิบหกปี ... แล้วถ้าเขาอายุสามสิบหกเขาก็ยังเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม! เธอล่ะ ? เธอก็คงเป็นธาตุอากาศ! มีเพียงคนอย่างเราๆเท่านั้นแหละที่ไม่มีทุนในชีวิต มีเพียงสองขาที่ต้องวิ่งสู้กันไป เธอยังมีหน้ามาพูดอีก?” “เฉียวอีฟาน เฉียวอีฟาน เฉียวอีฟาน เธอนี่ก็แปลก? ทำไมถึงเชื่อฟังอย่างนั้น? ฉันเป็นของตาย ? ตอนนี้ต้องเผชิญกับการล้มละลาย เผชิญหน้ากับหมาป่าตัวร้ายด้วย ฉันสูญเสียตัวเองและสูญเสียเงิน เธอควรปลอบฉันไม่ใช่หรือไง? แต่เธอจะฆ่าฉันอยู่แล้ว น่าเกลียด!” ปากแดงๆของเซี่ยวลั่วหยาวก็หุบยิ้ม “เฮย แล้วเธอคิดดีหรือยัง จะคืนเงินสิบล้านอย่างไร?” “อื้อ...” เซี่ยวลั่วหยาวนิ่งงัน แก้มสีชมพูระเรื่อ ถอนหายใจอีกครั้งและอีกครั้ง "ก็ ยังคิดไม่ดีพอ ... " หลานซีเวยหรี่ตามอง “งั้นเธอก็ยังสามารถต่อรองกับเขาได้ แล้วทำไมถึงมีเวลาแค่ครึ่งปี?” “ฉันไม่ได้...ไม่พอใจกับระยะเวลายาวๆ ฉันแค่ไม่อยากผัดวันประกันพรุ่ง ฉันไม่ต้องการเป็นของเล่นเล็ก ๆ ที่น่าขายหน้าสำหรับคนรวยฉันไม่ต้องการที่จะเป็น.......！” หลานซีเวยคิดอะไรบางอย่างได้ “ฉันมีวิธี” “วิธีอะไร?” เซี่ยวลั่วหยาวตื่นเต้นมากจนใบหน้าของเธอเปลี่ยนสี หลานซีเวยผลักหน้าของเซี่ยลั่วหยาวออกไปเล็กน้อยแล้วหยิบไอศกรีมขึ้นมาจากนั้นเขาก็พูดช้าๆ "ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่ทำงานที่ไนท์คลับ ... " "อ๊ายยยย หลานซีเวย เธออยากตายเหรอ? เธอกล้าจัดการกับคนแบบนั้นได้อย่างไร? เธอคิดผิดแล้ว!” ปั๊ก! หลานซีเวยดีดหน้าผากของเซี่ยวลั่วหยาว “เธอเข้าใจคำว่าลูกบอลไหม นั่นคือหนึ่งในผู้เล่นของฉัน ผู้เล่น... ใช่แล้ว เธอไม่จำเป็นต้องเล่นเกม ใช้สมองก็ไม่เข้าใจ อย่างไรก็ตามอินเตอร์เน็ตก็มีความสัมพันธ์ของพี่สาวที่ดี บ้านเกิดของเธออยู่ในชนบท ฉันไม่มีเงินไปโรงเรียนในเมือง ฉันไปทำงานในไนท์คลับเพื่อหารายได้ เธอบอกว่าเธอทำเงินได้มาก และไม่ต้องขึ้นเวที เป็นเพียงแค่รับลูกค้าที่ส่งไวน์มาให้เปิดขวด หรือร้องเพลงสักสองสามเพลง อย่างไรก็ตามเธอบอกว่าเธอทำงานแบบนี้ มีหมื่นหยวนต่อเดือน!” หมื่น ... คำพูดเหล่านี้กระตุ้นเซี่ยวลั่วหยาว “ไม่ต้องขึ้นเวทีก็สามารถหาเงินได้แล้ว ดีขนาดนั้นเลย?” หลานซีเวยพยักหน้า “ใช่แล้ว ฉันได้ยินมาว่ามีคนร่ำรวยอยู่ที่นั่นเยอะมาก และพวกเขาใจดีด้วย” “อืมอืมอืม” เซี่ยวลั่วหยาวหัวเราะอย่างสนใจ “งั้นฉันก็ต้องเปิดไวน์เยอะๆ เปิดเพิ่มเยอะๆ ร้องเพลงเยอะๆ ฉันสามารถสร้างรายได้หลายล้านต่อเดือนได้น่ะสิ? ฮ่าๆ เป็นเช่นนี้ เฉียวอีฟาน รีดไถฉันเท่าไหร่ ฉันก็สามารถหาให้เขาได้แล้วน่ะสิ! ลองคิดดูสิมันให้ความรู้สึกดีทั้งร่างกายและจิตใจ! ฮ่าฮ่าฮ่า ...” มุมปากของหลานซีเวยก็ยิ้มขึ้น เธอเรียกเฉียวอีฟานว่าเป็นตาแก่ในประเทศเหรอ? เหงื่อไหล เฮ้อ ดูแล้วสำหรับเซี่ยวลั่วหยาวเฉียวอีฟานคงเป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอ “เฮ้อ ฉันเสียใจ เสียใจมากๆ เสียใจอย่างสุดซึ้ง!” หลานซีเวยลูบแก้มของเธอ ส่ายหลัวและถอนหายใจ สายตาของเซี่ยวลั่วหยาวยังคงจดจ่อกับเรื่องไนต์คลับ มองไปที่หลานซีเวยอย่างมีจุดมุ่งหมายและตบหน้าอกตัวเองและพูดขึ้น “มีปัญหาอะไรบอก น้องสาวของฉัน พี่สาวสามารถช่วยเธอได้” “ลั่วหยาว ฉันเสียใจจริงๆ คืนนั้น ฉันจะเปิดห้องกับหัวหน้าเหมา? ฉันไม่ได้เจอกับเขา ฉันไปหาเฉียวอีฟาน ช่างดีเหลือเกินที่คุณจะไปกับหัวหน้าชั้นเรียน” เซี่ยวลั่วหยาวพยักหน้าและร้องโดยไม่มีน้ำตา “หลานซีเวย คุณไม่สามารถทำเรื่องนั้นได้งั้นเหรอ? เฉียวอีฟานคนเลวนั่นต้องเพียงคนที่มีผิวพรรณดีเท่านั้นสินะ!” ใจแคบ เขาคิดผิดไปแล้ว! พูดอีกอย่าง ... ฟันหน้าสองซี่นั้น ... ฉันหรี่ตามอง... ร้อนๆหนาวๆ รู้สึกแปลกๆ เธอกับหัวหน้าจูบกัน โดนฟันกระต่ายของเขาหรือเปล่า? เสียงกระแทก... หลานซีเวยหยิบสิ่งที่สามารถโยนได้ในมือเป็นอาวุธและขว้างใส่เซี่ยวลั่วหยาว “เซี่ยวลั่วหยาว เธอกล้าพูดกับหัวหน้าฉันอย่างนี้เหรอ! เดี๋ยวจะโดน!” บาร์วีไอพีที่ตกแต่งอย่างหรูหรา วิศวกรแสงทำการปรับแสงให้เข้ากับโทนสีทองนุ่มนวลแต่กลับดูเข้ากันดีมาก เช่นเดียวกับแขกที่มาที่นี่เพื่อเล่นพวกเขาล้วนเป็นคนที่ประสบความสำเร็จการเล่นคือความสง่างามและรสชาติ ไม่เหงาเกินไป ไม่หยาบคายเกินไป ไม่น่าเบื่อเกินไป ไม่ดุร้ายเกินไป นอกจากนี้ยังมีระดับการร้องเพลงและเต้นรำ แต่ก็ไม่แออัดเหมือนไนต์คลับ ที่นี่มีแขกน้อยกว่าบริกรเสมอ "อีฟานเรากลับไปที่ประเทศจีนในวันนี้ ทำร้ายจิตใจใครบ้างหรือเปล่า?" ท่านอาจารย์จินซวุนสวมเสื้อยืดสีน้ำตาลถือแก้วไวน์ไว้ในมือพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า “ทำไมเราถึงไม่ได้ยินข่าวซุบซิบบ้างล่ะ? อี้ฟานทำตัวย่ำแย่ หลังจากกลับมาที่จีนหรือไม่?” เล๋ยเซียวเค่อสวมชุดสีดำและไม่มีท่าทีแสดงอาการใดๆและมองไพ่ในมือ “ช่างเถอะ ท่าทางเสือผู้หญิงของเขา ไปที่ไหนก็ดึงดูดผู้คนเสมอ จากโรงเรียนประถมถึงมัธยมฉันดูเขาและกวาดผู้หญิงเป็นจำนวนมาก” มันคือความรู้สึกที่ท่วมท้น อีฟานตอนอยู่ต่างประเทศคบผู้หญิงมานับไม่ถ้วน ใครจะเชื่อว่าเมื่อกลับประเทศเขาจะหยุดตัวเองได้ สายตาของหลาย ๆ คนมองไปที่หลิวโอเฉินผู้ซึ่งเงียบงัน หลิวโอเฉินนิ่งเงียบและไม่ค่อยพูดถึงอะไรมากนัก เขาเป็นทั้งแขนที่ทรงพลังของเฉียวอีฟานและเป็นเพื่อนของเฉียวอีฟาน หลิวโอเฉินจ้องมองเพื่อนสนิทสองสามคนดูเหมือนว่าเขาจะต้องพูดในเวลานี้ดังนั้นเขาจึงไอสองครั้ง “อืม กลับประเทศครั้งนี้ คุณเฉียวดูจะเป็นเด็กดีมากขึ้น..” “ฮ่าๆๆๆ เด็กดี อีฟานเป็นเด็กดี ?” จินซวุนเกือบหัวเราะน้ำตาไหลแล้วตบโต๊ะ เล๋ยเซียวเค่อก็ยังนิ่งเช่นนั้น และพูดขึ้น “ฉันบอกโอเฉิน อย่ามาหลอกเรา” อีฟานเหมือนปีศาจ เขาคิดจะเป็นเด็กดี พวกผู้หญิงทำให้เขาเป็นเหรอ? “ก็ใช่ พ่อของเขาฝึกฝนเขาในเทคนิคการต่อสู้และการต่อสู้ทุกชนิด มีร่างกายที่แข็งแรง ทำให้ผู้หญิงหลงใหล ฉันจำได้ว่าฉันพบซูเปอร์โมเดลในฝรั่งเศส เธอพูดกับฉันอย่างน่าสงสาร บอกว่าอีฟานเพื่อนของคุณดุร้ายมากจนเธอลุกขึ้นจากเตียงไม่ได้เป็นเวลาสองวัน แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถติดต่อเขาได้และขอให้ฉันหาเขา ผู้หญิงคนนี้ราคาถูกและเธอกำลังจะตาย เธอยังคิดถึงอีฟานอยู่” หลิวโอเฉินสูดลมหายใจและพูดช้าๆ: “อีฟานเหมือนจะเปลี่ยนรสนิยมแล้ว” "อะไรนะ!!" จินซวุนและเล๋ยเซียวเค่อมองไปที่หลิวโอเฉินอย่างไม่เชื่อ เปลี่ยนรสนิยม? ชายผู้เหี้ยมโหดอย่างเฉียวอีฟานคนที่ทิ้งผู้หญิงเหมือนทิ้งเสื้อผ้า ... เขาเปลี่ยนรสนิยมของเขาได้อย่างไร จวินซวุนได้ถามขึ้นและน้ำเสียงสั่น “คงไม่ใช่ว่า....เฉียวอีฟานชอบผู้ชายหรอกนะ?”