ตอนที่ 13 นานพอแล้ว

ต๭นที่ 13 นานพอแล้ว เด็กผู้หญิงคนนั้นตกใจกลัว จนหน้าแดง อยากจะหนี แต่จินซวุนกลับยิ่งกอดไว้แน่น เล๋ยเซียวเค่อก็เลือกเด็กผู้หญิงมาคนหนึ่ง เด็กผู้หญิงคนนั้นมองไปที่จินซวุนหนึ่งครั้งแล้วก็กลับมามองที่เล๋ยเซียวเค่อ ตกใจกลัวจนร้องไห้ขึ้นมาทันที เล๋ยเซียวเค่อยพูดกับหลิวโอเฉินที่อยู่ด้านข้างอย่างละอาย “น่าเศร้าจริงๆ เพราะว่าฉันหน้าตาไม่ดีจนทำให้ เธอกลัวจนร้องไห้เลยหรอ” หลิวโอเฉินหัวเราะหึๆอยู่สองครั้ง แล้วตั้งใจมองไปที่ซิปกางเกงของเล๋ยเซียวเค่อ “เอ๋? นายยังไม่ได้เอาอาวุธออกมา ทำไมถึงทำให้กลัวจนร้องไห้ได้ล่ะ?” เล๋ยเซียวเค่อยิ้มอย่างขมขื่นพร้อมกับส่ายหัว “แก่แล้ว แก่แล้ว!” ประตูถูกปิดเอาไว้แล้ว สาวคนไหนอยากออกก็ออกไม่ได้แล้ว ภายในห้องเหล่าคุณชายได้เลือกเหยื่อของตัวเองไว้แล้ว มีทั้งปลอบ มีทั้งขู่ ต้องลงมือก็ลงมือแล้ว “อีฟาน นายไม่อยากได้ใครสักคนเลย? สบายใจได้ พี่ชายคนนี้คัดมาให้แล้ว รับรองสะอาดทุกคน! พี่เอาหัวเป็นประกันเลย สะอาดยิ่งกว่าผ้าขาว! นายเลือกมาคนเถอะ? อ่า?” พี่ห้าพยายามชักชวนอีฟานอีกครั้ง เฉียวอีฟานเอานิ้วถูกไปที่ปลายตาเล็กน้อย แล้วยิ้มอย่างสง่างาม “พี่ห้า ช่วงนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย เพิ่งกลับประเทศมา ยังมีเรื่องปวดหัวที่ต้องจัดการอีกหลายเรื่อง วันนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันไปก่อนนะ วันหลังค่อยเรียกพี่มาดื่มกัน” “กลับเร็วจัง?” พี่ห้าไม่เชื่อเบิกตากว้างขึ้น เฉียวอีฟานลุกยืนขึ้น ตบไปที่ไหล่ของเล๋ยเซียวเค่อ “เซียวเค่อ พวกนายสนุกกันไป ฉันกลับก่อนละ” เล๋ยเซียวเค่อโบกมือ เยาะเย้ยเขา “โอ้ ตอนอยู่ต่างประเทศเป็นสัตว์ร้ายออกล่ากลางคืนตลอด พอกลับประเทศทำถึงเปลี่ยนนิสัยไปได้? ไม่ใช่เพราะผู้หญิงแรกอะไรบางคน ถึงได้มีวินัยขึ้นมา?” เฉียวอีฟานยิ้มเบาๆขึ้นมา “นายนี่ไร้สาระ! ไปก่อนละ!” หลิวโอเฉินลุกขึ้นมาด้วยทันที พูดว่า “รอด้วย! ฉันไปด้วย!” พี่ห้าขมวดหน้า “โอเฉิน แบบนี้คงไม่ดีเท่าไหร่ อีฟานปวดหัว นายก็ปวดหัวด้วยหรอ? ไม่ไว้หน้าพี่ชายคนนี้กันเลย?” หลิวโอเฉินมองพี่ห้าอย่างลำบากใจ พร้อมกับมองไปร้องขอความช่วยเหลือจากเฉียวอีฟาน เฉียวอีฟานยอมช่วยเขาในที่สุด “วันนี้ฉันสั่งงานโอเฉินไว้หลายอย่าง เขาคงยังทำไม่เสร็จ ให้เขากลับไปบริษัททำต่อ” พี่ห้าถอนหายใจ “โอ้ ทำงานกับอีฟาน น่าสงสารจริงๆ” หลิวโอเฉินรีบหยิบเสื้อผ้า เดินไปด้านข้างๆของเฉียวอีฟาน เดินออกไปด้วยกัน คางจ๋ายรออยู่ด้านนอกกำลังเล่นไฟแช็กอยู่ มองเห็นเจ้านายเดินออกมา รีบเรียกสติกลับมา เดินตามออกไปด้านนอกด้วยกัน ขณะเดินผ่านห้องโถงที่มีเสียงดัง พี่ห้ายังพูดถึงเรื่องคลับ one more night ที่หูของอีฟานอยู่ ทันใดนั้น ดูเหมือนว่าเฉียวอีฟานจะมองเห็นรูปร่างที่ดูคุ้นเคย “เอ๋?” เขาหยุดเดินแล้ว มองไปตามแนวแสงไฟนีออน พี่ห้าถามอย่างประหลาดใจ “อีฟาน ดูอะไรน่ะ? หรือว่าสนใจสาวคนนั้น? บอกพี่มา ถึงเธอจะมีสามีแล้วสิบคน พี่คนนี้ก็จัดการมาให้ได้!” เฉียวอีฟานขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ยังมีเค้าโครงที่ดูหล่อเหลาอยู่เหมือนเดิม เขาโบกมือเล็กน้อย “ไม่ใช่...เหมือนว่าจะเห็นคนรู้จักคนหนึ่ง...” ผ่านไปอย่างรวดเร็ว... มองไปแล้ว...เหมือนว่าจะเป็น... เซี่ยวลั่วหยาว! ! ! “คนรู้จักคนไหน? เรียกว่าอะไร?” ใบหน้าของพี่ห้าแทบจะติดไปที่หน้าของเฉียวอีฟาน หลิวโอเฉินก็มองออกไปรอบๆด้วยเช่นกัน มีคนรู้จักอยู่ที่ไหนกัน... เฉียวอีฟานพยายามหาจนรอบอย่างดื้อรั้น เป็นเวลาห้านาที พร้อมกับผู้ชายสองสามคนที่ยืนอยู่ด้วยกันอย่างงุนงง ท้ายที่สุด เฉียวอีฟานถอนหายใจ พร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันอาจจะดูผิดไป คนดูเหมือนกันหลายคน...” พี่ห้าไปส่งอีฟานที่รถ รอจนกระทั่งอีฟานขับรถออกไปไกล เขาถึงเดินกลับเข้าไปด้านใน เฉียวอีฟานปิดประทุน ขับรถไปพร้อมกับขมวดคิ้ว เมื่อสักครู่เหมือนเห็นเซี่ยวลั่วหยาวจริงๆ! แน่นอน แค่เสี้ยววินาที... แต่ดูเหมือนจริงๆ... ดูเหมือนดูเหมือน... เฉียวอีฟานหัวเราะเยาะตัวเอง “ฮา ฉันโง่แล้วหรอ ทำไมถึงได้คิดถึงแต่สาวโง่คนนั้น? สาวโง่เพี้ยนแบบนั้น ตีเธอให้ตายก็ไม่กล้าไปที่แบบนั้นหรอก” เมื่อคิดได้แบบนี้ เฉียวอีฟานถึงได้รู้สึกโล่งใจ ไม่นานเขาก็ขับรถถึงวิลล่าริมทะเล ทันทีที่รถจอดก็มีคนมาเปิดประตูรถให้เขาทันที พร้อมกับคำนับ “คุณชาย กลับมาแล้ว” “อืม” คางจ๋ายลงมาจากรถอีกคัน เดินตามเฉียวอีฟานเข้าไปด้านใน เฉียวอีฟานเตะรองเท้าออก แล้วถอดเสื้อคลุมออก แล้วนอนเหยียดตัวไปบนโซฟา เปิดโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดไปที่รายการ “ครอบครัว” ในรายชื่อเบอร์โทรศัพท์ มองไปที่ชื่อของ “สาวน้อยเซี่ยว” อย่างลังเล โทรหาสาวโง่คนนั้นดีไหม? ถามว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? เหงื่อตก โทรไปหาเธอ จะดูไม่มีน้ำยาหรือเปล่า? ประธานบริษัทคนหนึ่ง โทรไปหาผู้ช่วยเล็กๆคนหนึ่งนี่นะ? ไม่สมเหตุสมผลเลย... แต่ว่า นิ้วแม่โป้งของเฉียวอีฟาน กดไปที่ปุ่มโทรออกหา “สาวน้อยเซี่ยว” จากนั้นรีบกดไปที่ปลุ่มวางสาย โทรหา...วางสาย... โทรหา...วางสาย... กลับไปกลับมาแบบนี้หลายรอบ จนไม่ได้โทรออกไปสักสายเดียว ขณะกำลังลังเลอยู่ ก็มีเสียงอ่อนโยนดังขึ้นมา “อีฟาน~~ไปอาบน้ำไหม? เตรียมน้ำไว้เรียบร้อยแล้วนะ ให้ฉันนวดให้ไหม?” ถึงแม้เสียงจะนุ่มนวล แต่ก็ได้ขัดจังหวะความคิดของเขาไปแล้ว! แม้ว่า เฉียวอีฟานจะดูหล่อเหลาแค่ไหน แต่ก็เห็นได้ถึงความไม่พอใจออกมาครู่หนึ่ง คิ้วขมวดเข้าหากัน เงยหน้าขึ้นไปมองผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้า ผู้หญิงคนนี้มีเชื้อสายฝรั่งเศสและญี่ปุ่นผสมกัน อายุยี่สิบสองปี เป็นลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจชาวฝรั่งเศส ทีน่า คนก็เหมือนราวกับชื่อ งดงามดังเทพธิดา นัยน์ตาสีเขียว ดวงตาลึก ผมสีทอง ผิวดูเต่งตึงชุ่มชื้น สีขาวเหลืองดูสุขภาพดี และดูเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน รูปร่างผอมสูง ราว 173 เซนติเมตร ขายาวเอวเพรียวบางมีหน้าอกใหญ่ ตามการวิเคราะห์สัดส่วนแล้ว เธอมีรูปร่างที่สมส่วนเป็นอย่างมาก ในตอนนั้นพ่อของเฉียวอีฟานมอบทีน่าให้กับเขาได้พูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง: “ผู้หญิงคนนี้สวยมาก” เฉียวอีฟานเป็นผู้ชายคนเดียวของทีน่า ตลอดเวลา เธอหลงเฉียวอีฟานเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เจอเขาครั้งแรก เธอก็รักเขาอย่างลึกซึ้งแล้ว ถึงแม้ว่าแววตาของเขาจะดูเย็นชา แต่ก็ทำให้คนหลงใหลได้ มองดูเขาที่เหมือนราวกับกษัตริย์ที่เยือกเย็นและเย่อหยิ่ง ผู้หญิงก็พากันยอมจำนนอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาอย่างง่ายดาย มุมปากบนใบหน้าที่หล่อเหลาของเขากระตุกขึ้นมาเล็กน้อย แต่ก็ทำให้อารมณ์เลือดร้อนของทีน่าปะทุขึ้นมาได้ เธออยู่กับเฉียวอีฟานมาสักระยะหนึ่งแล้ว ประมาณครึ่งปีกว่าแล้ว ในระหว่างนี้ เฉียวอีฟานก็มีผู้หญิงคนอื่นเข้ามา แต่ว่าเขาไม่เคยขับไล่ทีน่าไป ผู้หญิงทั้งสวยขนาดนี้ ทั้งซื่อสัตย์ ทั้งเชื่อฟัง ผู้ชายที่ไหนจะยอมให้หลุดมือไปได้กัน? “ทีน่า เธออยู่กับฉันมานานแค่ไหนแล้ว?” เฉียวอีฟานถามอย่างเย็นชา ในมือก็เล่นโทรศัพท์ด้วยปลายนิ้วยาวของเขาเช่นเดิม พูดประโยคนี้ขึ้นมา ราวกับว่ากำลังคุยถึงเมนูสำหรับอาหารค่ำอย่างเฉยชา ทีน่าตะลึง รู้สึกสับสนเล็กน้อย “อีฟาน...ทำไมถึงถามแบบนี้...” “ตอบฉัน” “ประมาณสิบเดือนกว่าแล้ว...” “อืม นานพอแล้ว” “อ่า?” (⊙_⊙) ร่างกายของทีน่าสั่นไปทั้งตัว ใบหน้าที่งดงามเต็มไปด้วยความตกใจกลัว อีฟานหมายความว่าอย่างไร? เฉียวอีฟานเอาขาซ้ายวางพาดไปบนขาขวา นิ้วเคาะไปบนโซฟา เหลียวมองไปที่ทีน่าเล็กน้อย พร้อมกับพูดอย่างนุ่มนวลว่า: “ทีน่า ฉันคิดว่าพวกเราควรจะจบกันได้แล้ว” “อ่า? จบกัน? ทำไม?” ทีน่าเบิกตากว้างขึ้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา “อีฟาน เป็นเพราะฉันเชื่อฟังไม่พอหรอ? หรือว่าฉันทำผิดตรงไหน? คุณบอกฉัน ฉันสามารถเปลี่ยนได้!” ทีน่ารีบแก้ไขข้อผิดพลาด คุกเข่าลงไปบนพรม กอดขาของเฉียวอีฟาน จนน้ำตาหยดลงมา ยิ่งหยดออกมาก็ยิ่งมากขึ้น เฉียวอีฟานรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที ความหงุดหงิดนี้ทำให้เขาต้องยอมรับ ว่าส่วนใหญ่เกิดจากการที่เขาเห็นคนที่ดูคล้ายกับเซี่ยวลั่วหยาวที่คลับ one more night นอกจากนี้ยังเกิดจากการที่ทีน่าขัดจังหวะที่เขากำลังคิดถึงเซี่ยวลั่วหยาว... เขาปัดมือ ผลักทีน่าล้มลงไปบนพรม มองไปที่ผู้ชายหยิง่ยโสอย่างเจ็บปวด “อีฟาน ฮือฮือ บอกฉัน เกิดไรขึ้น? ทำไมคุณถึงได้เปลี่ยนไป?” ตาของเฉียวอีฟานไร้ความรู้สึก พร้อมกับเสียงที่เย็นชา “ทีน่า ร้องไห้แบบนี้มีประโยชน์ไหม? ตอนแรกพวกเราไม่ได้ตกลงกันแล้วหรอ? ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มเบื่อก่อน ก็แยกกันโดยดี ฉันก็ไม่ทำให้เธอเสียเปรียบ ให้บัญชีธนาคารเธอหนึ่งบัญชี...” “ฉันไม่ต้องการเงิน! ฉันไม่ต้องการเงิน! ฉันไม่ได้ขายตัวให้คุณ! ฉันรักคุณ! อีฟาน ฉันแค่ต้องการคุณ ฉันแค่ต้องการคุณก็พอแล้ว...” ทีน่าตะโกนร้องขึ้นมา ร้องไห้จนไม่รู้เรื่อง เฉียวอีฟานยิ้มอย่างขมขื่น “น่าเสียดาย ฉันไม่ต้องการเธอ. “ไม่! ฉันไม่เชื่อ! อีฟาน บนเตียงพวกเราเข้าจังหวะได้ดีมากเลยไม่ใช่หรอ? ทำไมอยู่ ๆ ถึงได้เป็นแบบนี้? ฮือฮือ อีฟาน ให้ฉันอยู่กับคุณต่อนะ? เฉียวอีฟานรู้สึกรำคาญ แววตาของเขาดุดันขึ้น “ทีน่า เรื่องบนเตียงของพวกเราเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางกายภาพ ไม่เกี่ยวอะไรกับความรัก ไม่มีความรักระหว่างกัน เธอคิดว่ามันจะอยู่ได้นานไหม? รู้ไหมว่าทำไมทุกครั้งที่มีอะไรกับคุณ ฉันถึงต้องใส่ถุงยาง? เพราะฉันไม่ได้รักเธอ สุดท้ายแล้วฉันไม่สามารถสัมผัสเธอได้อย่างสมบูรณ์ ดีแล้ว รักษาศักดิ์ศรีของเธอเอาไว้ ไปจากที่นี่เถอะ เธอเองก็ไม่ได้เสียเปรียบ ไม่ใช่หรอ? ธุรกิจของพ่อเธอก็ได้รับเงินช่วยเหลือก้อนใหญ่จากตระกูลเฉียว และยังได้เหมืองทองคำที่มีไม่จำกัดอีก สิบเดือนมานี้ฉันปฏิบัติต่อเธอก็ไม่แย่แล้ว ไม่เธอทุบตีดุด่าเธอเลย พอใจได้แล้ว ไปเถอะ” ทีน่าลืมตากว้างขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ตกใจอยู่ตรงนั้น เฉียวอีฟานโบกมือเรียกคางจ๋าย คางจ๋ายรีบเดินมาหาทันที “ไป ช่วยเธอเก็บของ รีบส่งเธอไป ฉันไม่อยากเห็นเธออีกในห้องนี้หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ” “รับทราบ!” คางจ๋ายตอบรับอย่างรวดเร็ว ทีน่าตัวสั่น ยิ้มอย่างขมขื่น พร้อมกับน้ำตาที่หยดลงมา “อีฟาน~~~” เธอร้องออกมาด้วยความสิ้นหวัง เฉียวอีฟานมองทีน่าและส่งเสียงตอบกลับจากโพรงจมูกของเขาว่า "หือ?" "คุณ ... จูบฉันหน่อยได้ไหม ... คุณไม่เคยจูบฉัน ... " เฉียวอีฟานกระตุกคิ้ว หัวเราะฮาออกมาครั้งหนึ่ง พูดหยอกออกมาว่า “เธอล้อเล่นอะไร!”