ตอนที่ 2 ข้างห้องมีผู้ชายหล่อขั้นเทพ(2)

ต๭นที่ 2 ข้างห้องมีผู้ชายหล่อขั้นเทพ(2) น้ำเสียงของเขาก็เหมือนกับน้ำเย็นในหิมะและเทกลับมาให้กับขวัญอย่างไร้ความปราณี ร่างกายของเธอสั่นอย่างรุนแรงเเล้วหัวสมองก็ว่างเปล่า เธอนึกว่า สองปีก่อนที่เจอกันในตอนนั้น เขานึกคำพูดที่พูดต่อหน้าคนอื่นว่า “เธอเป็นใคร” มันก็เเย่มากเเล้ว เเต่ไม่นึกเลยสองปีผ่านไปเเล้วได้มาเจออีก มันเเย่กว่าเดิม ขวัญยืนอยู่ที่หลังรั้วบันไดของชั้นสอง เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังจ้องมองด้านหลังของฐีรวัฒน์ เเต่ว่าเธอไม่เห็นว่าเขาออกไปอย่างไง เห็นได้ว่าเธอรู้สึกว่ามีความเจ็บปวดที่หน้าอก ในใจจะหนัก เเละทุกครั้งที่หัวใจกระโดด ทั้งตัวก็จะเจ็บปวด ทำให้ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ รอขวัญได้สติกลับมาเเล้ว เสียงรถของฐีรวัฒน์ดังมาจากข้างนอก เธอกลัวว่าพ่อบ้านกลับเข้าบ้านเเล้ว เห็นสภาพที่นี้ของตัวเอง ก็รีบวิ่งกลับที่ห้องเเล้วปิดประตู ขวัญเพิ่งรู้สึกถึงว่าในดวงตาของตนถูกปกคลุมไปด้วยหมอก ขวัญรอเเต่ละอองน้ำจางหายหมด อารมณ์จะได้สงบลงได้ เเค่เเกล้งทำเป็นเพิ่งตื่นนอนเเล้วเดินลงไปอีกครั้ง พ่อบ้านได้เห็นเธอ หยุดทำงานทันทีเเล้วพูดว่า “ ตื่นเเล้วเหรอครับ คุณหนู?” จริงเเล้วพ่อบ้านควรเรียกเธอว่า “นายหญิง” ฐีรวัฒน์ไม่ให้เรียก ก็เลยร้องเรียก “คุณหนู” ขวัญไม่ได้ใส่ใจ ทำสีหน้าธรรมดาเเล้ว “อืม” คำเดียว เเล้วพุ่งไปในที่โต๊ะอาหาร เมื่อก่อนเวลาที่ขวัญทานข้าว พ่อบ้านเสิร์ฟอาหารเสร็จไปทำงานของตนเองเเล้ว เเต่ในวันนี้ พ่อบ้านเสิร์ฟอาหารเสร็จก็ยืนข้างโต๊ะไม่ไปขยับไปไหน ขวัญเเกล้งทำเป็นไม่สงสัยอะไรเเล้วกินข้าวเช้าต่อ พ่อบ้านที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็เริ่มลังเลเเละไม่สบายใจหลายครั้งที่ขวัญจะขยับปาก ราวกับจะพูด เเต่เมื่ออ้าปากจะพูดก็พูดไม่ออกเสียงเลยสักคำ ก็ต่อเมื่อขวัญวางตะเกียบลง เเละในที่สุดพ่อบ้านก็พูดว่า “คุณหนู……” “ในบ้านมียาคุมกำเนิดมั้ยขอรับ?” ขวัญไม่รอให้พ่อบ้านพูดเสร็จก่อน เเล้วขัดจังหวะคำพูดของเขา เเต่มีบางคำที่พูดออกมาจากพ่อบ้าน ก็สามารถทำให้เธออับอายเเละเสียศักดิ์ศรี เเต่เธอรู้ว่า พ่อบ้านรู้ว่าฐีรวัฒน์ไม่ชอบเธออย่างมากเเค่ไหน เเต่เธอก็ไม่ยอมให้คนอื่นดูตลกต่อหน้าเธอ ขวัญมองหน้าพ่อบ้าน เเล้วพูดน้ำเสียงเเบบธรรมดาว่า “ถ้ามีก็ช่วยเอามาให้ฉันทีเถิด” ตอนที่พ่อบ้านฟังคำพูดของเธออยู่ สีหน้าของเธอตกตะลึงอย่างชัดเจน จากนั้นพ่อบ้านก็ไม่ได้พูดอะไรเเล้วทำตามที่ขวัญบอก ขวัญอยู่ต่อหน้าพ่อบ้านเเล้วกินยาลงไป เสร็จแล้วก็เอากระดาษทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำบนปากทิ้ง เเล้วยืนขึ้นมาอย่างสง่างามเเละเดินออกไปจากห้องอาหาร เธอเดินสักสองสามก้าว พ่อบ้านที่อยูาด้านหลังก็พูดว่าออกมาว่า “คุณหนู……” ขวัญก็หยุดเดินเเล้วหันหลังกลับ “คุณหนู คุณฐีรวัฒน์บอกว่าคืนนี้เขาจะไปที่ไห่หนาน……” พ่อบ้านลังเลสักครู่เเล้วเริ่มพูดต่อว่า “คุณฐีรวัฒน์พูดอีกว่า ผู้มีพระคุณของคุณหายไปเเล้ว ดังนั้นคุณอย่าไปรบกวนเขา” เธอนึกว่าตนเองเสนอที่จะกินยา จะรักษาศักดิ์ศรีของตนเองได้ เเล้วไม่นึกเลยว่ายังสั่งให้พ่อบ้านพูดเเบบนี้อีก……นิ้วมือของขวัญสั่นเเบบเบาๆ สีหน้าสงบไม่มีการคลื่นราวกับว่าคำพูดของพ่อบ้านไม่ได้พูดให้เธอฟัง เเล้วยังถามว่า “ยังมีเรื่องอะไรอีกไหม”