ตอนที่ 8 ข้างห้องมีผู้ชายหล่อขั้นเทพ(8)

ต๭นที่ 8 ข้างห้องมีผู้ชายหล่อขั้นเทพ(8) “คุณท่านเองที่ดื่นดึกนอนไม่หลับ แล้วออกมาเดินเล่นๆ เลยเอากำไลมาให้คุณทีเดียว” ป้าฝนเดินตามขวัญเข้าไปในห้องนั่งเล่น “คุณปู่ก็มาด้วย?” ขวัญสะดุ้ง ป้าฝนยังไม่ทันได้ตอบ ก็เห็นแม่บ้านยกน้ำยาร้อนๆไว้ แล้วยื่นให้กับปฏิภาณที่นั่งอยู่บนโซฟา ขวัญรีบพูด“คุณปู่” “อืม” เพื่อจะดื่มน้ำชา ปฏิภาณตอบอย่างไม่ชัด พอกลืนน้ำชาเสร็จแล้วพูด“ทำไมกลับดึกป่านนี้?” พูดจบ ปฏิภาณก็รู้สึกมีอะไรผิดปกติ ยักคิ้ว แล้วมองไปที่หน้าต่างทางสวน ไม่เห็นรถของฐีรวัฒน์ ถามต่อ “ฐีรวัฒน์ล่ะ? ไม่ได้กลับมาพร้อมกันรึ?” ตามที่ปฏิภาณชักถามเลื่อยๆ เห็นได้ชัดเจนว่าเขาเริ่มไม่แฮปปี้ “เขายังเป็นเหมือนเดิม ทิ้งหนูไว้คนเดียวในบ้าน ไม่สนใจไร ไม่กลับมาทั้งวัน?” “ไม่ใช่ค่ะ......”ขวัญตอบปฏิภาณยังไม่คิดอะไร สาเหตุที่ฐีรวัฒน์ตั้งใจแสดงเล่นละครในคืนนี้แบบนี้ก็เพราะอยากให้คุณปู่เห็นว่าเขากับเธออยู่กันอย่างมีความสุข หากคุณปู่รู้ว่าเธอกับเขาไม่ได้ดีกันอย่างนั้น ต้องโกรธฐีรวัฒน์แน่ๆ สุดท้าย คนที่รับโทษก็คือเธออยู่ดี อีกอย่าง เดือนที่แล้วเขามานอนกับเธอแล้วให้กินยาอีก นี่มันก็เหยียบย่ำกันมากพอแล้ว ตอนนี้เธอกล้าที่ไหนที่จะบอกเรื่องราวระหว่างเขาสองคนให้ปู่รู้ เพื่อเหยียบย่ำตัวเองอีก? ขวัญรีบคิดข้อแก้ตัว และในขนาดเดียวกันก็ยังยิ้มให้กับปฏิภาณ “ฐีรวัฒน์เขาได้รับสายกระทันหัน บอกว่าบริษัทเกิดปัญหาเล็กน้อย ต้องไปแก้ไข “ทีแรกฐีรวัฒน์จะส่งหนูกลับมาอยู่หรอก แต่หนูอยากเดินเล่นๆ ก็เลยให้เขาส่งถึงหน้าปากซอย หนูเลยเดินกลับมาเองคนเดียวค่ะ” เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาปฏิภาณที่คิดไรอยู่ไม่รู้ ขวัญไม่มีความตื่นเต้นเลยสักนิด เธอพูดอย่างปกติ สีหน้าก็ปกติมาก ทำให้คนจับผิดไรไม่ได้ “วันไหนที่ฐีรวัฒน์ไม่มีธุระอะไร ก็กลับบ้านตลอดค่ะ หากคุณปู่ไม่เชื่อก็ลองถามแม่บ้านดูสิ่ค่ะ” พอพูดเสร็จ ขวัญก็ส่งสายตาให้แม่บ้าน พ่อบ้านก็รู้แล้วรีบตอบกลับ “ใช่ครับ คุณท่าน เวลาที่คุณฐีรวัฒน์ว่าง ก็กลับบ้านครับ” “ถ้างั้นก็ดี......”พอได้ยินพ่อบ้านพูดเสร็จ สีหน้าของปฏิภาณก็เริ่มดีขึ้น พูดไปด้วยพร้อมลุกขึ้นยืน “......ฉันก็ไม่มีธุระอะไรแล้ว ก็แค่เดินเล่นๆ ดึกมากแล้ว ฉันต้องกลับบ้าน” ขวัญรู้ว่าปฏิภาณถูกตัวเองหลอกสำเร็จ ถอนหายใจ “คุณปู่ หนูไปส่งค่ะ” …… ขวัญยืนอยู่หน้าประตูแล้วมองดูรถของปฏิภาณจากไปแล้ว ถึงจะหันหลังแล้วเดินขึ้นห้องไป ก่อนอื่นแม่บ้านต้มนมร้อนๆให้กับขวัญ ถึงจะออกไปปิดประตูใหญ่ คาดไม่ถึงเลยว่ารถของปฏิภาณยังจอดไว้ตรงนอกประตูไม่ไปไหน พ่อบ้านเงิบ ยังไม่ทันสติ หน้าต่างรถของปฏิภาณก็เลื่อนวลมา ป้าฝนเรียกเสียงเบา “ฐากูร คุณท่านเรียก” พ่อบ้านรีบเดินหน้าไป เรียกปฏิภาณอย่างมีมารยาท “คุณท่าน”