ตอนที่ 32 อดีตของเขาและเธอ(2)

ต๭นที่ 32 อดีตของเขาและเธอ(2) ชิดาไม่ได้พูดอะไรมากเกี่ยวกับฐีรวัฒน์ แต่ก็คลายความสงสัยของขวัญได้ ชิดาก็คิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้พอดี “ตอนเย็นแกมีธุระอะไรต่อไหม กรวิชญ์มันชวนทุกคนทานข้าว” “ได้ๆไปดิ” ขวัญตอบไปอย่างไม่ลังเล หางตาก็เหลือบมองไปตรงที่ที่ธีรวัฒน์ยืนอยู่ กรวิชญ์ชวนทานข้าวเขาก็ควรที่จะไปหรือเปล่านะ แต่สุดท้ายแล้วขวัญก็ต้องผิดหวัง พวกเขายังไม่ทันได้ออกจากลานสเก็ต ธีรวัฒน์ก็เดินออกไปเสียก่อนแล้ว เพราะสาเหตุของธีรวัฒน์ หลังจากนั้นกรวิชญ์ขอแค่โทรชวนขวัญออกมาเที่ยวเล่นด้วย ขวัญต้องตอบรับแน่นอน แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะได้มีโอกาสเจอธีรวัฒน์แบบนี้ แต่ว่าเพื่อนของเขาส่วนใหญ่ก็ยังอยู่ที่นี่ ติดต่อกับพวกเขาได้สักพักขวัญค่อยๆรับรู้ว่า เพื่อนๆของธีรวัฒน์ถึงแม้ว่าบางครั้งจะหยอกล้อคุยเล่นกับเขา แต่ทุกคนก็จะคอยระวังการกระทำและคำพูดของตัวเองที่ทำต่อเขาไม่ให้มากจนเกินไป จนกระทั่งเธอมารู้ภายหลังว่า ปกติแล้วเขาจะนำเอาเหล้าและบุหรี่ไปด้วยมันเป็นสินค้าพิเศษไม่สามารถหาซื้อได้ตามตลาดทั่วไป จากนั้นในตอนนั้น ขวัญถึงได้รู้ว่า ธีรวัฒน์นั้นต่างจากผู้ชายที่บ้านรวยที่ตัวเองรู้จัก ต่างกันมากด้วย ถึงขวัญจะดูภายนอกไม่ออก แต่เธอก็ได้สัมผัสด้วยตาสองตาของตัวเองมาแล้ว ฉันได้เห็นร่างสูงม๊ฐานะปรากฎตัวอยู่ในข่าวโทรทัศน์ตอนหนึ่งทุ่ม ตอนที่เห็นโดยเฉพาะตอนที่จอดรถและได้พูดคุยกับเขา และในตอนนั้นเองขวัญถึงได้รู้ว่า เขาและเธอนั้นไม่ใช่คนที่อยู่ในโลกเดียวกันช่างต่างกันเหลือเกิน ถ้าให้เธอนิยามในตัวเขา เขานั้นเป็นเทพบุตร แต่ถ้าให้เขาพูดถึงเธอแล้วละก็แม้แต่ซินเดอเรลล่าก็เทียบไม่ติด เธอชอบเขามากแต่ทำได้แค่ซ่อนไว้ในก้นบึ้งหัวใจไม่ให้ใครรู้ แล้วมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนมันเพิ่มพูนเต็มหัวใจจนเขากลายเป็นทั้งชีวิตของเธอไปแล้ว ธีรวัฒน์ไม่เคยหาโอกาสที่จะได้คุยกับขวัญ และขวัญเองก็ได้แต่มองเขาด้วยใจเต้นรัว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเธอจะเคยได้พูดคุยกับเขา แต่ว่าคุณรู้อะไรไหม ถ้าหากคุณชอบใครสักคนจริงๆ คุณจะไม่สามารถเป็นเพื่อนกับเขาได้ เพราะว่าไม่ว่าคุณจะมองเขามากเท่าไรคุณก็ยิ่งต้องการเขามากขึ้นเท่านั้น ดังนั้น ตอนที่ครั้งหนึ่งได้มารวมกันตลอดคืนที่อินเทอร์เน็ตคาเฟ่ กลางดึกขวัญกำลังไปจะไปห้องน้ำ บังเอิญได้เจอกับธีรวัฒน์ เขาสวมหูฟังนั่งหลังพิงเก้าอี้อย่างเนือยๆ กำลังดูละครอเมริกา ข้างๆเขามีขวดชาเขียวเปล่าวางอยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันหมดแล้วถึงได้หยิบมันเพื่อจะดื่มถึงได้รู้ว่าเขาดื่มหมดแล้ว เขาขมวดคิ้ววางขวดเปล่าไว้บนโต๊ะคอมพิวเตอร์ สองมือไว้หลังศีรษะและจ้องจอคอมพิวเตอร์ต่อ ขวัญไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองเป็นคนที่ชอบเอาใจใส่ดูแล แต่ตั้งแต่ที่เธอกลับออกมาจากห้องน้ำ ก็เดินไปยังเวทีหน้าร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่โดยไม่คาดคิด เธออยากที่จะซื้อชาเขียวให้ธีรวัฒน์ ทว่าเธอกลับกลัวว่าจะถูกคนอื่นรู้ถึงความลับที่อยู่ในใจของเธอ เพราะอย่างนั้นเธอจึงนับจำนวนคนในร้าน ใช้เงินครึ่งเดือนในการดำรงชีวิตซื้อชาเขียวให้ทุกคน เธอถือขวดชาเขียวไว้ “ฉันให้คุณ” นี่เป็นคำแรกในชีวิตที่ได้พูดกับธีรวัฒน์ คำสามคำง่ายๆ แต่เมื่อขวัญพูดออกมาฝ่ามือก็เต็มไปด้วยเหงื่อ เธอไม้กล้าที่จะมองเขาจึงวางขวดชาเขียวไว้บนโต๊ะคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว