ตอนที่ 36 อดีตของเขาและเธอ(6)

ต๭นที่ 36 อดีตของเขาและเธอ(6) “น้ำ น้ำ.....” เสียงทุ้มต่ำของธีรวัฒน์พูดออกมาอย่างไม่ชัดเจน ดึงสติขวัญจากความทรงจำทันที บางทีอาจจะคิดนานไป เธอก็เลยดูเหมือนจะมึนงงอยู่นิดหน่อย ลังเลอยู่ชั่วครู่ถึงได้มีปฏิกิริยาตอบกลับ ที่ธีรวัฒน์พูดเมื่อกี้คือหมายถึงอะไร เธอหุนหันพลันแล่นลุกขึ้นจากเตียงหยิบแก้วน้ำข้างๆรีบวิ่งลงไปเทน้ำอุ่นแก้วหนึ่ง รอจนธีรวัฒน์ดื่มน้ำเสร็จ ขวัญก็มาปูผ้าห่มให้เธอมองหน้าเขาอยู่ชั่วครู่ก็ยืนขึ้นเดินไปที่โซฟาหยิบหมอนขึ้นมากอดและนั่งลงขวัญหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้เป็นเวลาตีสามกว่าแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะใจลอยคิดเรื่องราวต่างๆในอดีตของเขาและเธอนานถึงสองชั่วโมงอีกแล้ว ใช่ อีกแล้ว นานนับปีเธอจำไม่ได้แล้วว่ามันกี่ครั้ง อาจจะเป็นเพราะบางประโยคบางเรื่องสถานที่ก็ทำให้เธอนั้นคิดถึงเขาเวลาที่อยู่คนเดียว จากนั้นเธอก็เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง จมดิ่งไปในความทรงจำไม่สามารถถอนตัวเองออกมาได้ โลกของเขาและเธอนั้นห่างกันมากเกินไป ไกลจนเรื่องราวของเขาและเธอไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นพร้อมกันได้ เพราะอย่างนั้นเธอถึงได้จมอยู่แต่ความทรงจำในอดีตของเขาและเธอ บอกตัวเองว่าชายที่เธอรักนั้นครั้งหนึ่งนั้นเคยผ่านเข้ามาในโลกของเธอ เธอไม่ได้รักในช่วงเวลาความทรงจำเหล่านั้นหรอก เธอแค่รักเขาในช่วงเวลาเหล่านั้นต่างหาก ..... เวลาตีสี่ ขวัญกลับขึ้นไปบนเตียงอีกครั้ง มองไปที่ธีรวัฒน์ ระดับแอลกอฮอล์ของเขาหายไปเยอะแล้วถึงได้หลับลึกแบบนี้ ก่อนนอนเขานั้นอ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุงท้องคงจะว่าง ตื่นขึ้นมาก็คงจะหิวน่าดู อีกหลายชั่วโมงกว่าแม่บ้านจะมา ถ้าให้ต้มข้าวต้มก็เกรงว่าน่าจะไม่ทันเขาตื่นพอดี ขวัญคิดอยู่นานก็ตัดสินใจเดินลงมาชั้นล่างเบาๆ ของสดในตู้เย็นแม่บ้านเตรียมไว้อย่างดี ขวัญหยิบผักและเนื้อออกมา สับให้ละเอียด นำใส่ลงหม้อต้ม เปิดไฟแรงต้มให้สุก จากนั้นก็เบาไฟเคี่ยวช้าๆ รอให้ผักและเนื้อต้มจนสุกดี ข้างนอกหน้าต่างก็ทอแสงสว่างเสียแล้ว ขวัญรู้ว่าธีรวัฒน์ไม่ชอบที่เห็นตัวเธอ แล้วก็กลัวว่าธีรวัฒน์ตื่นขึ้นมาเห็นว่าเธอไม่ได้แต่งหน้าทำผม เธอปิดไฟนำข้าวต้มเก็บรักษาอุณหภูมิ ก็รีบขึ้นชั้นบนเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบลงมาข้างล่างอีกรอบแล้วออกไปข้างนอก ขวัญคิดว่าถ้าออกจากบ้านแล้วค่อยโทรหาแม่บ้าน ไม่คิดว่าเธอออกมาจากบ้านพอดีกับที่เห็นแม่บ้านเดินเข้าบ้านไปเสียแล้ว ขวัญรีบหมุนตัวหันหลังให้แม่บ้าน รีบหยิบผ้าปิดปากและแว่นตาจากในกระเป๋ามาใส่ จึงหันหลับมามองไปทางแม่บ้าน ก่อนที่ขวัญจะกลับมาไม่ได้แจ้งให้แม่บ้านทราบก่อน แม่บ้านเห็นเธอก็ประหลาดใจ “คุณ...หนู กลับมาแล้วหรอครับ” “ค่ะ” ขวัญพยักหน้าเบาๆ เว้นไว้สักพักจึงพูดออกเรื่องที่ตอนแรกจะโทรบอกแม่บ้าน “เขาอยู่ในบ้าน ดื่มหนักมากแล้วก็ตอนนี้ยังไม่ตื่น หนูต้มข้าวไว้รอเขาตื่นขึ้นมารบกวนพ่อบ้านให้เขาทานด้วยนะคะ”