ตอนที่ 39 อดีตของเขาและเธอ(9)

ต๭นที่ 39 อดีตของเขาและเธอ(9) “เมื่อวานตอนเย็น มีแค่คุณที่อยู่บ้านใช่ไหม” เจอกับคำถามที่ถามออกมาอย่างกระทันหันของธีรวัฒน์แบบนี้ มือของพ่อบ้านก็สั่นเล็กน้อยและทำให้มันสงบจึงตอบกลับ “ใช่ค่ะ” หรือว่าเขาจะจำผิดไป ธีรวัฒน์คิ้วขมวด “คุณธีรวัฒน์คะ” พ่อบ้านเห็นว่าธีรวัฒน์ไม่โต้ตอบกลับมาจึงอดไม่ได้ที่จะเรียกชื่อเขาออกไป สติของธีรวัฒน์ถูกดึงกลับมา บางทีอาจจะเป็นเพราะเขาดื่มเยอะเกินไป ถึงคิดว่าความฝันนั้นเป็นเรื่องจริง เมื่อกี้ที่อยู่ชั้นบนเขาคิดว่าตัวเองนั้นอาเจียน แต่พอหันกลับมาดูก็ไม่มีร่องรอยคราบอาเจียนไว้เลยแม้แต่น้อย ธีรวัฒน์คิดถึงแค่เท่านี้ ก็รีบยื่นมือรับแก้วชามากลั้วปาก จากนั้นก็ลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าเตรียมตัวออกจากบ้าน พอเหมือนว่าจะคิดอะไรขึ้นมาได้พลันสีหน้าก็กลายเป็นเฉยชา น้ำเสียงเย็นชาผิดปกติไม่เหมือนอย่างที่เคย “อ่า ใช่ เธอควรที่จะกลับมาจากกองถ่ายได้แล้ว คุณไปบอกเธอด้วยว่าพุธหน้าไปรอฉันที่เดิม วันเกิดคุณปู่” พูดเสร็จ สายตาของธีรวัฒน์นั้นราวกับเบื่อรำคาญเต็มทน และไม่ลืมที่จะหยิบมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารแล้วเดินออกไป ----- บ้านตระกูลภัทร์ชโยชา ตระกูลผู้ดีมีสกุล เป็นตระกูลเก่าแก่มาหลายร้อยปี คุณงามความความดีของบรรพบุรุษก็มีมากมาย เครือข่ายติดต่อกว้างขวาง วันเกิดของคุณปฏิภาณ เดิมทีไม่ได้วางแผนว่าจะจัดงานใหญ่โตครึกครื้นแบบนี้ อยากจะเชิญแค่ญาติสนิทมิตรสหายมาก็เพียงเท่านั้น รวมตัวกันทานข้าวสังสรรค์ แต่ทว่าในวันพุธวันเดียวกันนั้น ยังมีคนอีกมากมายถือโอกาสงานวันเกิดของคุณปฎิภาณมาสานสัมพันธ์กับคนของตระกูลภัทร์ชโยชา มอบของขวัญให้ คนที่ไม่ได้เชิญก็เข้ามาอวยพรกันมากหน้าหลายตา งานฉลองวันเกิดนั้นเป็นงานมงคล คนมากันหมดแล้วไม่สามารถยืนกันอยู่กลางแจ้งได้ ดังนั้นก่อนห้าโมงเย็น ห้องรับแขกของบ้านตระกูลภัทร์ชโยชาตอนนี้ก็เต็มไปด้วยผู้คนที่มากันครึ่งห้องแล้ว ------ ธีรวัฒน์ที่ฝากให้พ่อบ้านไปบอกขวัญให้มาเจอกันที่เดิมในวันเกิดของคุณปฎิภาณแต่ไม่ได้บอกเวลานัดพบไป เหมือนกันกับครั้งที่แล้วที่คุณปู่เชิญให้ร่วมรับประทานด้วยกันตอนที่คุณปู่กลับมาจากไหหลำ ขวัญก็ยืนรอธีรวัฒน์อยู่หน้าปากซอยนานแล้ว ธีรัวฒน์อาจจะติดพันธุระบางอย่างอยู่ ขวัญรอธีรวัฒน์มาสองชั่วโมงกว่าแล้วสุดท้ายก็ทนไม่ไหวจึงเลิกที่จะรอ ดวงอาทิตย์ในหน้าร้อนช่างยิ่งใหญ่เสียจริง ถึงแม้ว่าขวัญจะยืนอยู่ใต้ร่มเงาก็ยังเหงื่อไหลท่วมตัว เวลาผ่านไปนานก็กระหายน้ำขึ้นมา ธีรวัฒน์ก็ยังมาบล๊อคเบอร์มือถือของเธออีกจะติดต่อก็ติดต่อไม่ได้ เธอไม่รู้ว่าเมื่อไรธีรวัฒน์จะมา ลังเลอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายก็เดินไปตลาดฝั่งตรงข้ามเพื่อซื้อน้ำเย็นหนึ่งขวด เมื่อดื่มน้ำเสร็จในที่สุดรถของธีรวัฒน์ก็ขับเข้ามาอย่างเอ้อระเหย ขวัญนำขวดเปล่าทิ้งลงถังขยะ จากนั้นก็หยิบของขวัญที่เตรียมไว้ล่วงหน้าที่จะให้คุณปฎิภาณขึ้นมาแล้วเดินขึ้นรถไป สองเดือนกว่าที่ไม่ได้เจอกัน วันนี้ได้เจอบธีรวัฒน์เขานั้นยังเหมือนเดิม ขมวดคิ้วสายตาเย็นชาท่าทีออกห่าง ขวัญรู้ว่าธีรวัฒน์นั้นไม่อยากสนทนากับเธอ ดังนั้นพอขึ้นรถแล้วเธอจึงวางตัวไม่ทักทายเขาให้ได้รับความอับอายจากท่าทีที่ดูไม่ยินดีต้อนรับของเขา ธีรวัฒน์มารับเธอช้าเมื่อขับมาถึงบ้านตระกูลภัทร์ชโยชาจึงไม่มีที่จอดรถทำได้แค่จอดข้างถนนด้านนอกบ้าน