ตอนที่ 44 แผนแตก(3)

ต๭นที่ 44 แผนแตก(3) “คุณพรรณนาราเป็นอะไรไปคะ” หญิงสาวผอมสูงที่ยืนข้างๆขวัญยื่นมือเข้าไปประคองเธอ “ฉัน.....ฉันปวดท้องค่ะ...” ขวัญแสร้งทำเป็นเหมือนปวดมาก น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นสั่นเครือ ไม่มีใครทันได้สังเกตเห็นสายตาชั่วแวบหนึ่งของเธอที่รู้สึกโล่งใจออกมา ถ้าไม่ใช่เพราะถูกผริตาจับแขนแน่นไว้ตลอดเวลา เธอก็อยากที่จะปลีกตัวออกมาจากตรงนั้น คนอื่นเห็นแล้วก็คงคิดว่าเธอกับผริตานั้นเป็นสองพี่น้องที่สนิทกันมาก แต่เธอรู้แก่ใจว่าผริตาแค่กลัวว่าเธอจะหนีไปทันที เกมฉากหลังร้องออกมาไม่ได้จึงพยายามจับแขนเธอให้ดูเหมือนสนิทกันมากที่สุด อย่างไรก็ตาม ตอนที่เธอจุดประกายความคิดแกล้งทำเป็นว่าปวดท้องนั้น ในใจเธอก็รู้สึกขอบคุณผริตา โชคดีที่เธอนั้นจับแขนเธอไว้ไม่ยอมปล่อยเลยเป็นหลักให้เธอได้โน้มตัวได้ เธอแอบลงแรงไปที่มือของผริตาทำให้ผริตาที่ไม่ได้ตังหลักและกำลังยืนมองธีรวัฒน์เสียหลัก ขณะเดียวกันก็เป็นการขวางไม่ให้ผริตาตะโกนเรียกธีรวัฒน์ คนรอบตัวไหนเลยจะรู้สึกถึงกระแสคลื่นใต้น้ำระหว่างขวัญกับผริตา ทุกคนคงคิดว่าผริตานั้นร่างกายไม่มั่นคง ทันทีที่ขวัญโน้มตัวลงก็พาให้ร่างกายของเธอเอนไปด้วย ไม่มีใครสนใจมากเอาแต่พูดแสดงความคิดเห็นความเป็นห่วงต่อขวัญ “จู่ๆทำไมถึงปวดท้องขึ้นมาละคะ” “คุณพรรณนาราที่ท้องมีตรงไหนปวดอีกไหมคะ” แม้ว่าผริตาจะรู้ดีว่าตัวเองถูกขัดขวางกลับทำได้แค่อดกลั้นไว้ จนกระทั่งเธอเห็นว่าคนอื่นๆต่างพูดแสดงความเป็นห่วงเป็นใยขวัญ ในใจก็โกรธที่ขวัญกำลังทำให้เธอพลาดโอกาสดีๆไป แต่ต้องฝืนยิ้มแสดงความเป็นห่วงออกไป รีบถามขวัญออกไปด้วยความวิตกกังวล “พี่พรรณนารา พี่ไม่สบายตรงไหนคะ ทำไมตัวถึงสั่นขนาดนี้ ต้องไปโรงพยาบาลไหมคะ” “ใช่แล้วๆ พวกเราร้อนรนจนลืมเรื่องธุรกิจไปกันหมดแล้ว รีบโทรเรียกรถพยาบาลดีกว่านะคะ...” ผริตาพูดออกมาอย่างสบายๆ ใครบางคนหยิบโทรศัพท์ออกมา ขวัญแสร้งทำเป็นปวดหนักจนทนไม่ได้ รีบพูดออกมาด้วยเสียงอ่อนแอ ห้ามคนนั้นไม่ให้โทรเรียกรถพยาบาล “ไม่...ไม่ต้องแล้วค่ะ...” “ปวดจนเป็นแบบนี้ จะไม่ไปโรงพยาบาลได้อย่างไร” “ถ้าไม่ไปโรงพยาบาลถ้าอย่างนั้น ก็เรียกหมอมาดูอาการเสียหน่อยดีกว่านะคะ...” “ฉัน ฉันไม่เป็นไรแล้วค่ะ....” ขวัญดูเหมือนว่าท้องก็เหมือนจะปวดขึ้นมาอีกครั้ง สูดลมหายใจเข้า “....คือ....”ขวัญหยุดไปพักหนึ่ง รีบคิดสาเหตุที่ถึงแม้หมอจะมาก็ทำอะไรไม่ได้ “......ปวดประจำเดือน....” ตรงนี้ก็ล้วนเป็นผู้หญิงได้ยินว่าปวดประจำเดือนก็สบายใจไม่มีท่าทีร้อนรนเหมือนตอนแรก ขวัญกลัวว่ายิ่งอยู่ตรงนี้ยิ่งจะมีคนสนใจมากขึ้นจะทำให้ธีรวัฒน์กับคุณปู่มาตรงนี้จึงรีบพูดขึ้นมาว่า “ขอโทษจริงๆค่ะอยู่ดีๆก็ปวดมากเลย” ขวัญฝืนตัวเองให้ยิ้มออกมาก่อนจะพูดลา “...ขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะไม่รบกวนพวกคุณแล้วค่ะ”