ตอนที่ 51 จะไสหัวไปไหนก็ไป (1)

ต๭นที่ 51 จะไสหัวไปไหนก็ไป (1) จากภาพดังกล่าว อาการแสบร้อนที่ตาของฐีรวัฒน์ก็เกิดขึ้น เขาหันศีรษะไปทางกระจกรถของเขาอย่างรวดเร็ว รถทั้งคันเงียบสงบ มีเพียงเสียงร้องไห้เล็กๆของขวัญ เสียงร้องไห้ดังอย่างต่อเนื่องเข้าไปในหูของฐีรวัฒน์ ดังเข้าไปถึงส่วนลึกของหัวใจของเขา สั่นสะเทือนจนปลายนิ้วของเขาที่วางอยู่บนเอวของเธอสั่นอย่างฉับพลัน หลังจากนั้นเขาก็หันศีรษะกลับมาอย่างกะทันหัน จ้องมองใบหน้าเล็กๆของเธอที่เต็มไปด้วยเม็ดฝนสองวินาที ก็หันร่างกายกลับมาอย่างรวดเร็ว ไปจากร่างกายของเธอ กลับไปนั่งที่ที่นั่งคนขับ เขาออกไปจากเธอแล้ว แต่เธอยังร้องไห้สะอึกสะอื้น ทันใดนั้นฐีรวัฒน์ก็รู้สึกว่าบรรยากาศภายในรถอึดอัด เขายกมือขึ้นแล้วทิ้งลงบนกระจกรถ ลมร้อนอบอ้าวในยามราตรีของฤดูร้อน พัดเข้ามาอย่างช้าๆ พัดเข้ามาจนทำให้เขากลุ้มใจมากขึ้น เขามองทะลุผ่านกระจกมองหลัง กวาดสายตาไปเจอเสื้อผ้าที่เน่าเปื่อยบนร่างกายของเธอที่ อาการใจร้อนไม่เป็นสุขของเขาก็ชัดขึ้น เขาไม่มีอารมณ์ที่จะเอื้อมมือออกไป กดสวิตช์เปิดปิดหนักๆอีกครั้ง และปิดหน้าต่างรถ หลังจากนั้น เขาก็ควานหากล่องบุหรี่ จุดไฟไปที่บุหรี่หนึ่งมวน คาบไว้ที่ปาก สูบไปสูบมา ควันบุหรี่ลอยเป็นเกลียวขึ้นไป แสงจากหางตาของเขายังมองเห็นน้ำตาของเธอที่ยังคงไหล น่าจะเป็นเพราะร้องไห้เป็นเวลานาน ไหล่ของเธอถูกสะกิด ปากของเธอยังคงบ่นพึมพำไม่หยุด จริงๆเสียงเบามาก เขาไม่ได้สังเกตมากเท่าไหร่ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงอะไร ฐีรวัฒน์คาบก้นบุหรี่ จ้องมองไปที่ไฟของถนนอย่างไม่ไกล หันศีรษะไปทางขวัญเล็กน้อย “ปล่อยฉันไปเถอะ..... ขอร้องหละ.....” “....อย่างทำแบบนี้เลย....ฉัน.....จะอยู่ห่างจากคุณ....” “....จะไม่รบกวนคุณแล้ว....ไปอยู่ที่ไหนก็ได้.....อย่าอยู่บนถนน ขอร้องหละ.....” ฐีรวัฒน์ใจจดใจจ่อฟังไปได้สักพัก ถึงได้ยินบางสิ่งบางอย่างจากปากของเธออย่างชัดเจนเป็นระยะๆ แท้จริง สิ่งที่เธอพูดออกมาจากปากของเธอ ทั้งหมดคือพูดให้เขาฟัง? สีหน้าของฐีรวัฒน์ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไร แต่ในแววตาของเขาดูบอบบางลง ในที่สุดเธอก็ถูกเขาข่มขู่แล้วใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะไม่เข้าไปยุ่งกับเขาอีกแล้วใช่ไหม? ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดี ในที่สุดเขาก็ทำสมความปรารถนาแล้ว บรรลุเป้าหมายแล้ว ....ฐีรวัฒน์ดับก้นบุหรี่ที่กำลังลุกไหม้และสูบต่ออีกหนึ่งมวน ยัดเข้าไปที่ปาก ขณะที่เขากำลังถือไฟแช็กไปจุดไฟ ได้ยินผู้หญิงที่อยู่ข้างๆพูดไม่ชัด กระซิบว่า “...ฉันสาบานว่าฉันจะไม่รบกวนคุณอีกแล้ว......ฉันสัญญาว่าฉันจะไปให้ไกลจากคุณเท่าที่จะไกลได้ ......” มือของฐีรวัฒน์สั่น ไฟแช็กคค่อยๆห่างออกไป เปลวไฟที่โผล่ออกมา เผาไหม้ไปที่ปลายนิ้วของเขา ความเจ็บปวดเล็กน้อย ทำให้เขาสังเกตเห็นความผิดปกติของตัวเอง อารมณ์ของเขาก็ปะทุออกมา “ถ้างั้นก็รีบไสหัวออกไป ไสหัวออกไปไกลๆเลย” เสียงของเขาดังขึ้นเล็กน้อย พร้อมด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ทันใดนั้นก็ทำให้ขวัญที่นั่งอยู่ข้างๆตื่นตกใจ