ตอนที่8 แคชบทละคร

ต๭นที่8 แคชบทละคร แพรวายังไม่ทันได้ตอบออกไปทันที เธอเพียงถามกลับว่า “ผู้จัดการพนิตคะฉันก็เป็นแค่นักแสดงที่ไม่ได้ฮอตฮิตอะไร ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณยังต้องอยากให้ฉันต่อสัญญา ฉันเองคิดว่าตัวเองก็ไม่ได้มีค่ามากมายขนาดนั้น” “ฉันเองก็สงสัยมาโดยตลอดว่าอะไรคือเหตุผลที่ทำให้เธอไม่รับงานที่มีฉากจูบหรือฉากที่มีการถ่ายทำแบบใกล้ชิด” พนิตยิ้ม “ถ้าหากคุณยกเลิกสัญญากับบริษัทเรา แล้วไปเซ็นสัญญากับบริษัทอื่นอีกทั้งยังยกเลิกกฎนี้อย่างกระทันหัน สำหรับฉันแล้วมันเป็นการสูญเสียใช่ไหม? แทนที่จะทิ้งความเป็นไปได้นี้ให้กับคนอื่น สู้พัฒนาตัวเองให้ดีต่อไปจะดีกว่า” เขาเป็นนักธุระกิจที่ฉลาดคนหนึ่ง โดยปกติแล้วเขาเข้าใจและรู้ถึงความสามารถของนักแสดงที่อยู่ภายใต้การดูแลของเขาดี และแพรวาไม่มีทางจะเป็นแค่หนังแสดงแถวหลังอย่างแน่นอน “เมื่อสักครู่จิตราเพิ่งจะพูดว่า คุณรับถ่ายโฆษณาของบริษัทเอส.อา ตามสัญญาบริษัทจะต้องได้ค่าโฆษณาเป็นจำนวน60% แต่ถ้าคุณยอมต่อสัญญาหล่ะก็ ผมสามรถให้คุณได้ถึง70% และหลังจากที่คุณเซ็นเราจะปั้นให้คุณมีชื่อเสียงที่โดงดัง คุณคิดอยังไง?” “ข้อเสนอของผู้จัดการพินิจน่าสนใจมากค่ะ” แพรวายิ้ม “แต่ฉันไม่ได้มีความทะเยอทะยานขนาดนั้น ค่าโฆษณานี้30ล้านนี้ เดิมทีฉันก็รู้สึกไม่ชอบ คุณต้องการจะหักเปอร์เซ็นต์จากค่าตัวของฉัน ก็หักตามสบายเลยค่ะ” ที่จริงเธอเซ็นสัญญาที่ไหนก็ได้ จุดประสงค์ของเธอก็แค่ต้องการปรากฎตัวอยู่บนหน้าจอบ่อยๆเท่านั้นแต่การที่มีการขู่ให้เธอต่อสัญญาแบบนี้มันทำให้เธออารมณ์เสีย “สัญญาของฉันเหลืออีก43วัน เวลาที่เหลืออยู่ขอให้เราทำงานร่วมกันอย่างราบรื่นนะคะ” แพรวายิ้มแล้วยื่นมือออกไป สีหน้าของพนิตไม่ยินดียินร้ายแล้วยิ้มแบบปลอมๆจากนั้นยื่นมือออกไปจับมือกับแพรวา “งันผมก็ขอคุณจะมีอนาคตที่สดใสน่ะ” ในตอนบ่ายของวันหนึ่ง ทางบริษัทได้ขอให้แพรวากลับไปทำงาน แผนการเดินทางได้จัดให้ไปอยู่ที่เดือนหน้า บทภาพยนตร์ โฆษณาทุกอย่างล้วนตกไปอยู่ที่เธอ แปรงสีฟัน สบู่ ผ้าอ้อม ชุดชั้นใน ยาคุมกำเนิดสินค้าทุกอย่างล้วนเป็นแบรนด์เล็ก ๆ ที่ไม่มีชื่อเสียง แพรวาเข้าใจว่า พินิตคิดที่จะบีบให้เธอทำงานให้สมกับค่าตัวครั้งสุดท้ายของเธอทำให้เธอได้รู้ว่าที่จริงแล้วเธอสามารถหาเงินได้มากน้อยแค่ไหน เมื่อเทียบกับความโกรธของจิตรา ถือว่าเธอค่อนข้างจะรับมันได้ สถานกาณ์แบบนี้อธิบายได้ดีกว่าการโกหกลับหลังแพรวา อีกทั้งแพรวายังมีเงินที่ตัวเองหามาได้ และที่สำคัญไปกว่านั้นคือบริษัท ไม่ได้ยึดคอนโดของเธอ ยุ่งแบบข้ามวันข้ามคืน หกโมงเช้าแพรวากลับถึงคอนโดก็นอนเลย นานแล้วที่ไม่ได้ยุ่งขนาดนี้ จำนวนงานที่เยอะแบบนี้ทำให้เธอกินไม่ได้ บ่ายสามโมงเย็น ขณะเธอยังคงหลับอยู่เธอถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงเคาะประตูอย่างรุนแรง เธอรวบผมที่รุงรังของเธออย่างอารมณ์เสียแล้วเดินลงจากเตียงไปเปิดประตู “ฉันไม่รู้ว่าเธอยังนอนอยู่” จิตรายัดกระเป๋าใบหนึ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอก่อนที่จะพูดว่า “ไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า วันนี้ตอนเย็นก่อนงานเลี้ยงปิดกล้องของละครเรื่อง《รักเก่า》จะพาเธอไปพบผู้กำกับคนนึง “ผู้กำกับอะไร?” “ดนพ ชนัตบอกว่าตอนนี้มันยังเป็นความลับที่เขากำลังจะสร้างหนังเรื่อง 《รักเล่ห์ทะเลสีคราม》ฉันอยากพาเธอไปรับบทนี้ แพรวายิ้มพลางเดินชนไหล่ของจิตรา “จิตราแฟนของเธอยังคงเข้าอกเข้าใจความต้องการของเธอดีน่ะเนี้ย” “จิตราตอบกลับว่า “ถ้าไม่เข้าอกเข้าใจ ฉันจะเอาเขามาทำไม? อย่ามัวนอกเรื่องรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดได้แล้ว” แพรวาหยิบกระเป๋าแล้วเข้าห้องน้ำไป 5โมงเย็น ที่ทไวไลท์บันเทิงซิตี้ แพรวาใส่ชุดโชว์ไหล่สีแดงเข้ารูปปรากฎตัวที่ห้องโถง สีชุดที่เธอใส่ตัดกับสีผิวที่ขาวทำให้เธอดูมีออร่ามากยิ่งขึ้น คนที่ผ่านไปผ่านมาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองเธออย่างไม่อยากคาดสายตา ในขณะที่รอลิฟท์อยู่นั้น แพรวาถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้งก่อนจะพูดว่า “จิตรา ทำไมฉันรู้สึกว่าตัวเองเหมือนผู้หญิงขายบริการอย่างไรอย่างนั้น เธอเลือกชุดที่มันดูแจ่มเกินไปไหม” จิตราทำเสียง จุๆ ก่อนพูดว่า “《รักเล่ห์ทะเลสีคราม》ผู้หญิงที่อยู่ในนั้นแน่นอนว่าจะต้องสวยและโชกโชนพอสมควร ฉันถึงให้เธอใส่ชุดนี้ไง สักพักจะเจอคุณดนพแล้วอย่าพูดอะไรไร้สาระหล่ะ” ในระหว่างที่พูด ลิฟท์ก็มาพอดี จิตราพาแพรวามาถึงหน้าห้อง312 จากนั้นก็เคาะประตู คนเปิดประตูก็คือชนัต เมื่อเขาเห็นเธอทั้งสองจึง ขยิบตาให้แล้วเชิญพวกเธอเข้ามาก่อนที่จะยิ้มแล้วพูดกับคนที่นั่งอยู่บนโซฟา “คุณดนพ คุณนัทธ์ครับนี่คือคนที่ผมพูดถึง……แพรวา” แพรวาเหลือบตาขึ้นไปมองเห็นคนสองคนที่นั่งอยู่บนโซฟา คนนึงคือผู้กำกับดนพที่จิตราพูดถึง และยังมีอีกคนคือคุณนัทธ์เป็นโปรดิวเซอร์ของภาพยนตร์เรื่อง《รักเล่ห์ทะเลสีคราม》คุณนัทธ์เป็นคนที่มือชื่อเสียงมากในแวดวงการบันเทิง พูดถึงภาพยนตร์เรื่องนี้เขาเป็นคนลงทุนเอง เขาอยากจะสร้างด้วยวิธีของเขา แพรวายกมือขึ้นไหว้ก่อนจะพูดทักทาย “คุณดนพ คุณนัทธ์สวัสดีค่ะ” “สวัสดีครับ” คุณดนพมองเห็นแพรวา ตาก็เปล่งประกายทันที ตอนเช้าก่อนที่ชนัตแนะนำคนนี้กับเขา เขาตรวจสอบประวัติของแพรวา ไม่ต้องพูดถึงการแสดง ดูแค่รูปร่างเพียงอย่างเดียว มันก็เข้าตาเขาทันที จากนั้นเขาก็กลับไปดูผลงานของแพรวา พบว่าหญิงสาวคนนี้เคยแสดงเป็นตัวรองมาโดยตลอด ส่วนมากก็ได้รับบทเป็นนางร้าย พูดตามเหตุผลแล้ว มันเป็นเรื่องที่ง่ายมากถ้าแพรวาจะได้เล่นบทนี้ เธอเป็นนังแสดงที่สามารถดึงดูดแฟนคลับได้ เหตุผลก็คือเธอสวยมากเกินว่าที่คนละมาใส่ใจกับการแสดงของเธอ ในเวลานั้นเองผู้กำกับดนพก็พูดออกมาว่า ได้คนที่จะมารับบทนี้แล้วนันก็คือเธอ คุณดนพยังไม่ทันได้พูดอะไร คุณนัทธ์ยิ้มก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณแพรวา ช่วยรอสักครู่น่ะ เพราะว่ายังมีนักแสดงอีกท่านนึ่ง ที่มีความสนใจกับทบบาทนี้” ทันใดนั้นเองประตูได้ถูกดันออกมาจากข้างนอกแพรวาหันไปมองอย่างไม่ทันตั้งตัว เห็นปิยะวัฒน์กับผู้หญิงคนนึงกำลังเดินเข้ามาสบตากับเธอเขาทำอะไรไม่ถูก แพรวากลับยิ้มออกมา เธอกับปิยะวัฒน์อยู่ด้วยกันมาสามปี งานของเธอ เขาไม่เคยจะถามถึงเลย เธอเพียงคิดว่าเขาคงไม่ชอบที่จะเข้ามาแทรกแซงเรื่องของเธอเท่านั้นเอง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งว่าจะได้เห็นกับตาตัวเอง เขาพาผู้หญิงคนอื่นมาแคสงาน เธอละสายตาไปมองผู้หญิงคนนั้นริมฝีปากสีแดงตัดกับฟันสีขาวดูสะอาดตาสวมชุดเจ้าหญิง ตามมาตราฐานผู้หญิงสวยมันค่อนข้างสอดคล้องกับรสนิยมของปิยะวัฒน์เธอก็ดูออกว่า คนนี้คือผู้หญิงที่นิรมลส่งรูปให้เธอดูเมื่อวาน สีหน้าของแพรวาไม่ค่อยดีน่ะ จากนั้นหันหน้าไปจ้องที่ชนัต จากนั้นสีหน้าของชนัตก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน “ท่านประทานเชิญนั่งครับ” คุณนัทธ์ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณผู้หญิงท่านนี้ก็คือนักแสดงที่ท่านผู้ถึง คุณปีวราใช่ไหมครับ” ถ้าหากเป็นคนธรรมดา เมื่อสักครู่ก็คงจะทักทายคนที่นั่งอยู่ไปแล้วแต่ผู้หญิงคนนี้ดูโง่ไปหน่อยหรือก็คงคิดว่ามีปิยะวัฒน์คอยหนุนหลังอยู่ก็เลยคิดว่าฉันเป็นคนเดียวที่ไม่จำเป็นต้องแนะนำตัวเองหรอก คุณนัทธ์ไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้นเขาก็หันไปรินชา ปิยะวัฒน์เองก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน ตาของเขาจ้องไปที่แพรวา กำลังพินิจพิจารณาชุดที่อยู่บนเรือนร่างของเธออยู่ ใส่แบบนี้ไม่ใส่จะดีกว่าอีก ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด