ตอนที่39ปีวราดราม่าควีน

ต๭นที่39ปีวราดราม่าควีน แพรวาหัวเราะออกมา“ยังไงเรื่องทุกอย่างก็โอเคแล้วจะคิดมากไปทำไมกัน” เธอวางกล่องยาแล้วดูเวลา“ธนชัยเพิ่งโทรหาฉันบอกว่าบทละครมีการเปลี่ยนแปลงใหม่ฉันว่าจะเข้าไปดูสักหน่อยเธอช่วยไปส่งฉันที่บริษัททีเข้าไปคุยกับพวกตัวแทนนั่นสักหน่อยจะพยายามคุยข้อตกลงให้ได้ดีที่สุด” “ตกลงฉันเข้าใจแล้ว” หลังจากวางสายแพรวาเตรียมของนิดหน่อยแล้วจึงออกไป วันนี้เป็นครั้งแรกที่ทีมงานถ่ายทำภาพยนตร์ทุกคนมาพบกันจุดประสงค์ก็คือเพื่อให้ทุกคนได้ทำความคุ้นเคยกันก่อนที่จะเริ่มเปิดกล้องถ่ายทำจริงในช่วงการถ่ายทำอาจจะกินเวลานานถึงสองหรือสามเดือนดังนั้นเวลาส่วนใหญ่แล้วทุกคนจะจับกลุ่มทำความคุ้นเคยเพื่อสะดวกในการทำงานต่อไป ภายในห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ที่ธนชัยจองเอาไว้นักแสดงทั้งหมดไปจนถึงคนที่ทำงานเบื้องหลังทั้งหลายในที่สุดก็มากันครบ แพรวาไม่ถือว่ามาเร็วไปนักตอนมาถึงห้องกว่าครึ่งก็ถูกจองไปแล้ว เมื่อธนชัยเห็นเธอมาแต่ไกลก็พาเธอไปแนะนำให้รู้จักกับทีมอาวุโสที่เขาทำงานมาด้วยทั้งหมด แต่ทว่าชญตว์มาไม่ได้เนื่องจากไม่ว่างแต่นอกนั้นผู้อาวุโสทุกคนมาครบหมด ธนชัยสามารถพูดคุยได้อย่างราบรื่นผู้อาวุโสที่รายล้อมอยู่ก็ออกปากชมเขาไม่ขาด คนเริ่มมาพอสมควรแล้วแต่ทว่าธนชัยก็ยังไม่ให้เสิร์ฟอาหาร แพรวาก็ไม่ได้คิดอะไรมากข้างๆมีคนทนไม่ไหวก็หัวเราะแล้วกล่าวขึ้นมา “คนที่หัวหน้าใหญ่ยัดเข้ามาเส้นใหญ่จริงๆขนาดผู้กำกับธนชัยยังรอเธามาอยู่นี่เองถึงจะสั่งให้เสิร์ฟอาหารได้ก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นเทพเซียนมาจากไหน” “เทพเซียน?ฉันกับคิดว่าเขาราวกับเป็นปีศาจได้ยินมาว่าตอนแรกเขาจะให้มาอยู่ในบทนางเอกแต่เหมือนธนชัยจะไม่ยอมไม่กี่วันก่อนธนชัยวิตกกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้จนไม่หลับไม่นอนไปสองวันเต็มๆท้ายที่สุดก็ใช้บทละครเดิมแล้วเพิ่มเพิ่มบทตัวละครนึงเข้ามาถึงแก้ปัญหานี้ได้” “ปรับเปลี่ยนบทละคร?ใหญ่ขนาดนั้นเลย?” “ผู้ลงทุนยัดเข้ามาน่ะสิคุณล่ะคิดว่าไง?” แพรวานั่งจิบไวน์เงียบๆแต่ก็ได้ยินชัดเจนทุกถ้อยคำ “หิวแล้วล่ะสิ?” ธนชัยกระซิบถามเธอเมื่อคนเริ่มบางตาขึ้น แพรวายิ้มออกมาเล็กน้อย“ยังดีค่ะก่อนมาที่นี่ฉันทานอะไรรองท้องมาแล้ว” “รออีกสักสองนาทีก็น่าจะเสิร์ฟอาหารเสร็จแล้วล่ะ” พูดได้เพียงเท่านั้นทันใดประตูก็เปิดออกปิยะวัฒน์กับปีวราก็ปรากฏตัวเข้ามาในสายตา ธนชัยเหลือบมองเวลาสีหน้าของเขาไม่ค่อยดีนักศิลปินที่เป็นที่นิยมสูงสุดยังต้องตรงต่อเวลาแล้วคนเข้ามาใหม่ที่ใช้ความสัมพันธ์เพื่อเข้ามากลับมาสายไปสิบนาทีแล้วต้องให้ผู้อาวุโสมากมายต้องมารอนั่งรออยู่ตรงนี้ วันนี้เป็นวันแรกที่ได้พบปะกันและปิยะวัฒน์ก็อยู่ที่นี่ด้วยเขาไม่อยากให้ยุ่งยากเกิดขึ้นดังนั้นเขาจึงเข้าไปทักทายปิยะวัฒน์และสั่งให้บริกรมาบริการทันที แพรวาที่ตอนแรกยังมีความรู้สึกรอคอยที่จะมาอยู่รวมกันกับทีมงานกองถ่ายภาพยนตร์นี้แต่พอเห็นปิยะวัฒน์ปรากฏตัวพร้อมกับปีวราก็ทำให้เธอรู้สึกแย่อย่างกับกินแมลงวันเข้าไปเลย เธอถอนหายใจเงียบๆปีนี้เป็นช่างปีที่ไม่ราบรื่นเอาซะเลยเธอออกจากบ้านถ้าไม่เจอศัตรูก็เจอแฟนเก่า ปิยะวัฒน์เป็นผู้สนับสนุนสูงสุดให้กับภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะต้องได้นั่งข้างธนชัย แพรวาถูกธนชัยดึงไปนั่งข้างๆกันแต่ในสายตาของปีวรากลับมองมาราวกับจะทิ่มแทงทั้งที่มันไม่มีอะไรจากที่เธอนั่งอยู่ห่างซะขนาดนี้ยังกังวลราวกับว่าเธอจะไปปล้นผู้ชายของหล่อนได้อย่างนั้นแหละ ธนชัยคุยเก่งมากโดยเฉพาะต่อหน้าผู้ลงทุนรายใหญ่ที่สุดอย่างปิยะวัฒน์ยิ่งช่างพูดมากขึ้นไปอีก ดูเหมือนว่าตั้งแต่ที่ไปมีปากเสียงกันวันนั้นจะมีประโยชน์อยู่บ้างประธานปิยะวัฒน์ทำเหมือนเธอเป็นธาตุอากาศตลอดหลังจากได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับบทละครทั้งหมดเขายังให้คำแนะนำออกมานิดหน่อยด้วย อยู่ได้ประมาณครึ่งชั่วโมงปิยะวัฒน์ก็ต้องไปแล้วในที่สุดแพรวาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เป็นการยากกว่าที่งานเลี้ยงจะจบลงเธอจึงออกจากงานเลี้ยงไปข้างนอกจะช้าเร็วก็ยังต้องเผชิญหน้ากับปีวราอยู่ดี พึ่งอยากจะใช้ชีวิตที่เงียบสงบผ่านไปได้เพียงไม่กี่วันแต่มันคงจะไม่เงียบสงบอีกต่อไปแล้ว “แพรวาเจอฉันแล้วเธอจะหลบไปไหนงั้นหรือวันนั้นที่คุยโทศัพท์กันไม่ใช่ว่าเธอเก่งมากหรือไง?” ในโถงทางเดินนี้ไร้ผู้คนปีวราใส่ชุดที่ค่อนข้างรัดรูปเธอเชิดหน้าขึ้นแล้วยิ้มเหยียด“เจอหน้กันแค่นี้ก็จะหลบเสียแล้วดูไม่ใช่เธอเลยนะ” แพรวาเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้หล่อน“คุณปีวราช่างสร้างเรื่องให้ตัวเองเก่งจริงๆค่ะ” “อย่ามาแกล้งทำเหมือนไม่รู้เรื่องกับฉันนะ”ปีวรากัดฟันพูด“ในการแสดงครั้งนี้คุณปิยะวัฒน์บอกอย่างชัดเจนแล้วว่ามันเป็นของฉันแล้วทำไมชื่อนักแสดงถึงกลายเป็นแกไปได้แกไปทำยาสเน่ห์อะไรใส่ประธานปิยะวัฒน์กัน” แพรวาตอบกลับอย่างรวดเร็ว“ฉันทำได้แต่ก็มีคนยอมกินคุณลองกลับไปถามคุณปิยะวัฒน์ดูดีกว่าไหมฉันเองก็สงสัยเหมือนกันว่าเขาคิดยังไงแต่คุณปีวราวางใจได้ครั้งนี้ฉันเข้าไปคุยกับเขาพร้อมสวมเสื้อผ้าสมบูรณ์” “แก--”ปีวราชี้หน้าเธอนิ่งโกรธจนไม่รู้จะด่าอะไรออกมา แพรวาปัดมือหล่อนออกแล้วพูดเสียงเย็น“นี่คุณไม่รู้รึไงว่าทำแบบนี้กับคู่สนทนามันเหมือนไม่มีคนสั่งสอนถ้าอยากจะเล่นไล่จับก็ไปหาคนอื่นดีกว่าค่ะฉันไม่มีอารมณ์จะมาเล่นกับคุณ” แพรวาฉวยโอกาสตอนปีวรานิ่งอึ้งเดินขึ้นลิฟต์ไปอย่างรวดเร็วปิดประตูลิฟต์ลง “กรี๊ดดดดดดด!” ปีวรากระทืบเท้ากับพื้นแพรวาว่าเป็นคนที่ถูกทิ้งชัดๆทำไมถึงมากดหัวเธอได้กัน! “พี่ปีวราคะนี่กาแฟของพี่ค่ะ” ชนิดาวิ่งถือกระเป๋าโซเซมายื่นกาแฟให้ ด้วยความรีบร้อนทันใดนั้นก็สะดุดบางอย่างทำให้แก้วกาแฟหลุดมือไปผลลัพธ์จึงออกมาที่ว่ากาแฟกระเด็นไปเปื้อนชุดเดรสสีขาวของปีวรา ปีวราหน้าเปลี่ยนสียกมือขึ้นตบชนิดาไปที “แพรวามันหัวเราะเยาะฉันแม้แต่แกก็ยังมาแกล้งฉันบ้าพวกแกมันบ้า!” ชนิดากุมหน้าดวงตาแดงก่ำ“คุณปีวราคะฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ........” ปีวราหัวเราะเสียงเย็น“ครั้งที่แล้วที่แกให้คำแนะนำแย่ๆกับฉันทำให้ฉันขายหน้าต่อหน้าคุณปิยะวัฒน์ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่าที่จริงแกเป็นพวกเดียวกันกับยัยแพรวาใช่ไหม!” หล่อนด่าทอจนพอใจแล้วจึงเดินเตะแก้วกาแฟนั้นออกไปด้วยสีหน้าเย็นชา สามวันหลังจากนั้นภาพยนตร์เรื่อง《โชคชะตา》ก็ได้ทำการเปิดกล้องถ่ายทำ เพราะชญตว์ไม่สามารถมาแสดงในอาทิตย์นี้ได้ดังนั้นจึงต้องเลื่อนบทของคนอื่นมาถ่ายทำแทนไปก่อนไม่รู้โชคดีหรือร้ายในการถ่ายทำครั้งแรกจึงเป็นฉากของปีวราและแพรวา บทของปีวรานั้นเดิมไม่ได้มีอยู่แต่เป็นบทส่วนที่ธนชัยเพิ่มเข้ามามีเพียงไม่กี่ฉากเท่านั้นแต่กว่าครึ่งเป็นฉากที่ต้องแสดงร่วมกับแพรวา ปีวรามีนั้นเป็นนางแบบมาก่อนจึงไม่มีประสบการณ์ทางด้านการแสดงทำให้การเข้าถึงบทบาทของตัวละครนั้นเป็นเรื่องที่ยากเป็นพิเศษ ปกติแพรวาเป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนโยนและอบอุ่นแต่พอเริ่มเปิดฉากถ่ายทำก็เหมือนเธอเปลี่ยนไปเป็นจริงจังขึ้นมา ฉากแรกที่ถ่ายทำผู้กำกับต่างชื่นชอบการทำงานที่เป็นไปตามแผนที่วางไว้อย่างราบรื่นเพื่อที่จะสามารถขายบ๊อกซ์ออฟฟิศได้ ผลในการถ่ายฉากแรกกลับกลายเป็นติดขัดตลอดทันทีที่ปีวราเริ่มพูดธนชัยก็ตะโกนคัทสุดท้ายเข้าก็โกรธจนไม่สนใจแล้วว่าหล่อนจะเป็นคนที่ปิยะวัฒน์ฝากเข้ามาก็ตามเปิดปากสั่งสอนว่า“แค่บทร้องไห้ทำไม่ได้หรือไง?เธอเคยเห็นใครที่ร้องไห้แล้วไม่มีน้ำตาบ้างเอาแต่ทำเสียงโหยหวนเธอคิดว่านั่นมันเรียกว่าร้องไห้เสียใจรึไง?”