ตอนที่46ช่วยฉันด้วย   1/    
已经是第一章了
ตอนที่46ช่วยฉันด้วย
ต๭นที่46ช่วยฉันด้วย เธอก็รู้ว่าเรื่องระยำแบบนี้จะวางใจได้ยังไง! ในตู้เสื้อผ้ามีชุดนอนปกติอยู่แต่เขากลับหยิบชุดนี้มาให้เธอ! เขาจงใจ! เธอกระอักกระอวนใจก้มหัวมองชุดสีแดงที่อยู่ในมือเริ่มสับสน ใส่หรือว่าไม่ใส่? สับสนอยู่นานสุดท้ายก็ใส่มัน ใส่ก็ดีกว่าไม่ใส่อะไรเลยแล้วจะออกไปยังไงละทีนี้? เธอไม่ได้หน้าหนาขนาดนั้น ชุดไม่ยาวมากสวมแล้วก็ประมาณต้นขาเหมาะกับอากาศสบายๆ แพรวาหมุนตัวมองตัวเองหลังจากที่เปลี่ยนชุดในใจก็ไม่อยากใส่ชุดที่สกปรกไปที่เตียง ตอนที่กำลังลังเลอยู่นั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น “เปลี่ยนเสร็จแล้วรึยัง?” ปิยะวัฒน์พูดเสียงอู้อี้ผ่านช่องประตูเข้ามา แพรวากอดอกหลังจากนั้นก็คิดว่าการกระทำแบบนี้มันช่างโง่สิ้นดีตอนนี้ปิยะวัฒน์ก็ยังไม่เห็น “ยังไม่เสร็จชุดนี้ใส่ไม่ค่อยได้คุณไปเอาชุดอื่นมาเปลี่ยนให้ฉันหน่อยสิ” “ใส่ไม่ได้หรอ?” ปิยะวัฒน์ครุ่นคิดกับประโยคนี้แพรวาได้ยินเสียง“แกร๊ก”ประตูเปิดออกแล้ว รูปร่างสูงใหญ่อยู่ๆก็เข้ามา แพรวาคาดไม่ถึงร่างสูงใหญ่นั้นปรากฎอยู่ตรงหน้าเธอ เขาหรี่ตามองชุดที่อยู่บนตัวของแพรวากลืนน้ำลายลงคอน้ำเสียงทุ้มต่ำพูดออกมาว่า“นี่ได้เรียกว่าใส่เสร็จแล้วหรอ?” แพรวาปิดหน้าอกรู้สึกอายมาก เธอพูดด้วยน้ำเสียงทั้งโกรธทั้งอายว่า“ก็คุณไม่ยอมหาชุดดีๆให้ฉันใส่!” ปิยะวัฒน์หัวเราะและเดินเข้ามาเอามือทั้งสองของแพรวาออกดวงตาสีเข้มจ้องมองมาที่เธอพูดด้วยเสียงแหบว่า“ก็ผมชอบรูปร่างของคุณตอนใส่ชุดพวกนี้” ขณะที่พูดเขาก็ก้มลงไปกัดบนเนินอกของเธอ แพรวาหน้าแดงขึ้นมาทันที เธอเซถอยหลังเขาตรงเข้ามาอุ้มเธอแล้วพาเธอไปวางบนอ่างล้างมือ“เสียบแล้วนะ”เสื้อผ้าของเธอถูกเขาฉีกออก อยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตาออกมาแล้วอย่างนี้จะให้ฉันใส่เสื้อผ้าทำไม! เขาเอนหัวไปด้านข้างกัดเบาๆไปที่ติ่งหูของเธอและพูดเสียงต่ำว่า“วันนั้นที่ห้องน้ำก็เป็นแบบนี้ใช่มั้ย?” เขาใช้มือข้างหนึ่งโอบไปที่เอวของเธออีกข้างก็คลึงไปที่เนินอกค่อยๆปลดกระดุมเสื้ออย่างช้าๆ เม็ดแล้วเม็ดเล่าหลังจากนั้นแผงอกก็ปรากฎอยู่ที่สายตาด้านหน้าของเธอ ปิยะวัฒน์เอามือของเธอมาวางไว้บนเสื้อผ้าของเขาพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่า“คุณช่วยให้เสร็จที” พอถึงตอนนั้นปล่อยไว้ครึ่งทางก็ไม่ใช่สไตล์ของเธอ แพรวามองต่ำลงมาขยับมือ “ปิยะวัฒน์รูปร่างคุณมันช่างดูดีจัง” แพรวาชื่นชมอย่างจริงใจ ปิยะวัฒน์เบิกตาโพลงไม่พอใจกับการแก้ปัญหาที่ไม่ถูกจุดนี้เขาจึงจูบลงไปที่ริมฝีปากของเธอ ไม่ว่าเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายถ้ามาเจอเรื่องแบบนี้ก็ไม่อาจต้านทานการยั่วยุนี้ได้ไหวโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เคยเคยลิ้มลองความงดงามนั้นที่ทำให้คนเสพติดมัน จากห้องน้ำไปห้องนอนมาถึงห้องรับแขกสุดท้ายทั้งตัวของแพรว่าก็ราวกับว่ามีน้ำพรั่งพรูออกมาเปียกฉ่ำไปหมด คนตัวใหญ่ดูดกลืนจะพอมันเป็นอารมณ์ที่ยอดเยี่ยมมากเขาอุ้มเธอไปอาบน้ำในตอนนั้นก็เล้าโลมเธออีกรอบจนเธอเหนื่อยหลับไป ภายในห้องมีโคมไฟสีเหลืองนวลเปิดอยู่แสงไฟสาดส่องไปที่ใบหน้าของแพรวาเขาจึงมองเห็นรอยคล้ำใต้ตาของเธอได้อย่างชัดเจน เมื่อเธอล้างเครื่องสำอางออกสีผิวก็ดูซีดเซียวลงกว่าก่อนหน้าปิยะวัฒน์รู้ว่านี้คงเป็นสาเหตุมาจากการที่ไม่ได้พักผ่อน ร่างกายของแพรวาค่อนข้างบอบบางโดนอะไรนิดหน่อยก็ช้ำเป็นรอยแดงพักผ่อนไม่พอวันต่อมาก็จะมีรอยคล้ำรอบดวงตากินอาหารไม่พอสีผิวก็จะซีดลงอย่างรวดเร็ว จริงๆแล้วเขาไม่อยากให้เธอพูดอะไรมากดูจากสีหน้าเธอแล้วก็พอจะรู้ว่าเธอคงเพิ่งจะผ่านเรื่องร้ายๆมา เป็นเพราะการถ่ายละครหรือว่าเป็นเพราะเขา? ปิยะวัฒน์คาดว่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า แพรวาปฏิบัติต่อเขาว่าชอบแน่ๆแต่ชอบขนาดไหนเขาเองก็ยังไม่แน่ใจ อย่างน้อยก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ทิ้งเขาไปอย่างโหดร้าย สำหรับเขาแล้วชอบเธออย่างจริงใจถ้าไม่ชอบก็คงจะไม่ได้อยู่ข้างกายมานานหลายปีขนาดนี้ เขานั่งมองเธออยู่ข้างๆเธอหลับไม่สนิทหายใจหอบถี่คิ้วขมวดกันแน่นเหมือนกำลังฝันแต่ว่าไม่ได้เป็นฝันที่ดีนัก เธอขยับริมฝีปากเปล่งเสียงแผ่วๆออกมาน่าจะกำลังละเมอเขาประหลาดใจขยับเข้าไปใกล้เธอ คำพูดที่ทำให้แตกหักก่อนหน้านี้เขาฟังไม่ชัดเจนดีหน่อยสุดท้ายก็ได้ยินประโยคนั้นชัดเจยสีหน้าของปิยะวัฒน์ก็เปลี่ยนไป เขาดันตัวขึ้นขมวดคิ้วมองเธอถ้าหากว่าเขาฟังไม่ผิดสิ่งที่เธอพูดก็คือ---ฉันรักเธอ รักใคร? นัยน์ตาของเขาเริ่มสั่นแพรวากำลังฝันปลายขอบตาของเธอค่อยๆมีน้ำตาไหลออกมา ใครกันที่ทำให้ฝันของเธอเลวร้ายอย่างนี้ ในใจของปิยะวัฒน์ก็เจ็บปวดขึ้นมาเขาอยากจะใช้มือปลุกเธอขึ้นมาถามให้ชัดเจนแต่พอเห็นรอยคล้ำใต้ตาของเธอจึงต้องอดใจไว้ สุดท้ายเขาก็ไม่ได้ทำอะไรทำได้เพียงแค่ปิดไฟแล้วห่มผ้าให้เธอ ร่างกายที่หนาวสั่นของแพรวาค่อยๆนิ่งสงบลงเธออยู่ในอ้อมอกของปิยะวัฒน์ฟังเสียงหัวใจเต้นของเขาและผลอยหลับไปอย่างสบายใจ 7โมงเช้าวันต่อมาแพรวาถึงตื่นขึ้นมา เธอใช้มือคลำดูข้างๆเธอนั้นว่างเปล่ามันหนาวนิดหน่อยดูแล้วน่าจะไปสักพักแล้ว ในห้องนั้นเงียบมากมีเพียงไอของเครื่องทำความร้อนแพรวามองไปบนเพดานคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานพลางเอามือปิดตา ถ้าเธอเป็นผู้ชายเธออยากจะด่าตัวเองว่า“นังโง่”โดนขนาดนี้ทำไมไม่จำ ตอนนี้นอนเต็มอิ่มแล้วสมองปลอดโปร่งแพรวาก็ก็เริ่มนึกถึงเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นเมื่อเย็นวาน จริงๆแล้วปิยะวัฒน์ต้องการจะทำอะไรกันแน่ทั้งพูดอธิบายกับเธอทั้งพูดว่าแต่งงานกับเธอก็ไม่เลวไม่มีเรื่องอะไรจะหลอกเธอแล้วหรอ? ยิ่งคิดก็ยิ่งเลือนลางในใจของปิยะวัฒน์นั้นจริงๆแล้วคิดอะไรอยู่กันแน่ บางทีอาจจะแค่เบื่อคงจะล้อเล่นสินะ เธอหัวเราะกระโดดลงมาจากเตียงไปหาชุดที่ตู้เสื้อผ้า ปิยะวัฒน์เป็นคนที่ทุกอย่างต้องเป็นระเบียบเรียบร้อยเสื้อผ้าในตู้ทุกๆอย่างจัดอย่างพิถีพิถันแพระวาอยู่กับเขามานานจนเคยชินไปแล้ว อพาร์ทเม้นนี้เดิมทีมีแค่ปิยะวัฒน์แต่หลังจากที่แพรวาเข้ามาเขาจึงแบ่งตู้อีกครึ่งให้เธอดังนั้นฝั่งขวาจึงเป็นที่เก็บเสื้อผ้าของแพรวา แน่นอนส่วนมากจะเป็นชุดชั้นในเซ็กซี่... เธอบ้วนปากล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเอาผ้าที่เลอะใส่ไปในถุงหยิบผ้าเช็ดตัวไปวางในห้องน้ำจากนั้นก็ออกไป 
已经是最新一章了
加载中