ตอนที่47ผิวสามารถอธิบายคุณภาพชีวิตดี

ตอนที่47ผิวสามารถอธิบายคุณภาพชีวิตดี ขึ้นรถแล้วเปิดโทรศัพท์ไม่ได้รับสายหลายสิบสาย มีอยู่สองสายเป็นพรรษิษฐ์โทรมานอกจากนั้นก็เป็นสายของจิตรากับธนชัยที่โทรมา เธอลังเลพักหนึ่งสุดท้ายก็โทรศัพท์กลับไปหาจิตรา พอรับโทรศัพท์จิตราก็ก็ถามกลับไปว่า“เธอไปเสียเวลากับปิยะวัฒน์ใช่ไหม?” แพรวา....... “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เมื่อวานธนชัยโทรบอกฉันเขาเห็นเธอกับปิยะวัฒน์ขึ้นรถไปด้วยตาของตัวเอง!” แพรวาถอนหายใจ“ใช่เมื่อคืนฉันกับปิยะวัฒน์อยู่ด้วยกัน” “นอนด้วยกันแล้ว?” “.....อืม” จิตราโกรธจนไม่รู้จะด่าเธอยังไงแล้ว“ไอปิยะวัฒน์กรอกยาเลิฟอะไรให้เธอกินเธอถึงตายใจให้เขาคนเดียว?ไม่ง่ายที่จะแยกทางกันแล้วฉันคิดว่าเธอจะคิดได้แล้วที่แท้ก็ทะเลาะกันพอดีกันแล้วก็ไปมีความสุขกลิ้งบนเตียงด้วยกัน” “ฉันก็ไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นร่างกายปิยะวัฒน์ดีเกินไปฉันควบคุมตัวเองไม่ได้” จิตรา........ “ไม่ต้องมายิ้มหน้าระรื่นเลยเมื่อวานธนชัยถามฉันปิยะวัฒน์เป็นแฟนเก่าเธอใช่ไหมฉันไม่รู้จะตอบยังไงเลยเด็กน้อยที่น่าสงสารถูกเธอที่โหดร้ายสร้างแผลให้แล้วเธอคิดด้วยตัวเองละกันว่าไปกองถ่ายจะอธิบายกับที่บ้านยังไงตอนนี้ฉันไม่กล้ารับโทรศัพท์เขา” “อธิบายอะไรล่ะอธิบายไปก็จะทำให้เข้าใจผิด” แพรวามองวิวที่เหยียดออกไปนอกหน้าต่างพูดเสียงต่ำ“ฉันกับเขาตั้งแรกก็เป็นเพียงเพื่อนธรรมดาบอกเขาให้รู้ก่อนก็ดีตอนนี้แผลเล็กดีกว่าปล่อยเป็นแผลใหญ่” “เธอมันโหดร้ายจริงๆ” แพรวาหัวเราะแปปหนึ่ง“ฉันก็แค่โหดร้ายนิดหน่อย” ไม่ชอบก็ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายคาดหวัง พอถึงกองถ่ายทุกคนก็มาครบแล้วเหลือเพียงแค่ธนชัยที่ยังไม่มา เปิดกองมาจะครบสัปดาห์แล้วเขาไม่เคยมาสายตั้งแต่แรกก็จะมาเร็วที่สุดออกช้าที่สุดวันนี้เป็นครั้งแรกที่มาสาย ผู้กำกับไม่มาการทำงานของทุกคนก็ไม่ช้าไม่เร็ว ช่างที่แต่งหน้าให้แพรวาเป็นหญิงสาววัยรุ่นแต่งหน้าไปชมไปบอกว่าแพรวาผิวดีแต่งหน้าแล้วขึ้นมาก แพรวายิ้มแล้วยิ้มอีกไม่ได้พูดอะไร ปีวราที่อยู่ข้างๆได้ยินดังนั้นก็ดึงมุมปากลงพูดเย้ย“ผู้หญิงผิวพรรณดีแปลว่ามีชีวิตรักดีพี่แพรวาไม่นานมานี้คงมีความสุขมากเลยสิ” ช่างแต่งหน้าเขินขึ้นมาคำพูดของปีวราราวกับดินปืนน้ำเสียงเหน็บแนมทั้งหมดคือการเยาะเย้ย ห้องแต่งหน้ามีช่างแต่งหน้าเพียงแค่สองคนยังมีผู้ช่วยของปีวราชนิดาอยู่ด้วย ปีวราไม่พอใจแพรวาคนนอกกลับไม่เข้าใจเพียงแค่คำพูดของปีวราพอคนนอกฟังแล้วอย่างกับไร้การศึกษาอย่างมาก แพรวาที่นั่งบนเก้าอี้กวาดตาหนึ่งรอบ“ผิวคุณปีวราทำไมแย่อย่างนี้ดูแล้วต้องเชิญผู้ชายเทคนิคดีๆสองสามคนมายกระดับชีวิตรักให้ดีมิฉะนั้นตอนถ่ายจะทำให้พวกเบื้องหลังลำบากไม่น้อย แพรวาเปรียบเปรยดูถูกได้อย่างดีไม่คิดว่าปากจะมีพิษร้ายขนาดนี้ช่างแต่งหน้าสองคนแอบหัวเราะกลั้นขำอย่างยากลำบาก สีหน้าของปีวราดูไม่ได้ฝ่ามือของเธอปัดไปโดนน้ำที่ชนิดาเอามาตกลงผลลัพธ์คือน้ำร้อนทั้งหมดกระเด็นลวกโดนเธอเธอกรี๊ดออกมาลุกขึ้นมองและตบไปที่ชนิดา แพรวาหลับตาลง “ไม่มีตาหรือไงเทอะไรของแกอยากลวกฉันตายหรือไง?” ชนิดาหน้าซีดด้านหนึ่งพูด“ขอโทษค่ะ”ด้านหนึ่งก็รีบหยิบทิชชู่เช็ดให้เธอ “อย่ามาแตะฉัน!” ปีสราผลักเธอ“เห็นแกแล้วน่ารำคาญขวางมือขวางเท้า!” พูดเสร็จก็สวมส้นสูงเดินออกไป ชนิดาก้มหัวขอโทษกับคนที่กองถ่ายเก็บเศษแก้วน้ำชาที่แตกก็เช็ดน้ำตาออกไป “เด็กคนนี้อายุยังไม่มากแต่ลักษณะอารมณ์ดูแล้วแย่มาก” พอพวกเธอไปแล้วช่างแต่งหน้าที่แต่งหน้าให้แพรวาก็อดไม่ที่จะสบถออกมา“ตัวเองมีค่ามากเลยสิคนอื่นไม่ใช่พ่อแม่คลอดออมาหรือไงตบคนต่อหน้าคนตั้งเยอะแยะน่าละอายจริงๆ “ใช่เลยไม่มีการศึกษาจริงๆ” ช่างแต่งหน้าอีกคนเสริมอีกสองประโยค แพรวาไม่ได้พูดอะไร วงการบันเทิงไม่ใช่สถานที่ที่เก็บความลับได้ถ้าหากวันนี้เธอพูดอะไรไม่ถึงวันบนเว็บต้องระเบิดแน่เธอไม่ได้กลัวใครเพียงแต่ในวงจรนี้ต้องรักษาภาพพจน์ตัวเองก็เท่านั้น เจอแพรวาไม่พูดอะไรสองคนก็ไม่ได้เสวนาต่อมือเพิ่มความเร็วขึ้น แต่งหน้าเสร็จธนชัยก็ยังไม่มาแพรวาหยิบแก้ววางแผนจะไปล้างที่ห้องน้ำหลัวจากนั้นก็จะชงชามาอุ่นมือ เพิ่งถึงหน้าประตูห้องน้ำก็ได้ยินเสียงข้างในมีคนสะอื้นดังออกมา เธอไม่รู้จำทำยังไงค่อยๆเดินเข้าไปอีกสองก้าว เห็นชนิดานั่งยองๆอยู่ในมุมห้องน้ำมือจับที่ด้านล่างของใบหน้ากลบเสียงร้องไห้บ่าของเธอสั่นอย่างแรงมือนึงปิดหน้าอีกมือหนึ่งพาดอยู่บนหัวเข่าแพรวาจึงพบว่ามือข้างนั้นโดนลวกหนักมากเป็นตุ่มแดงใหญ่แถบหนึ่งน่าตกใจมาก ที่แท้น้ำแก้วนั้นมากกว่าครึ่งหกใส่ตัวเธอ แพรวาหดนิ้วกลับรีบกลับไปที่ห้องแต่งหน้า ตอนเธอกลับมามือก็เต็มไปด้วยขวดครีมทาสีเหลืองๆ ได้ยินเสียงเท้าชนิดาก็เช็ดหน้าอย่างระมัดระวังรับยืนขึ้นและเห็นคนที่มาก็คือแพรวา เธอรีบพยักหน้านับว่าเป็นการทักทายจากนั้นก็จะหลีกไป “รอก่อน” แพรวาเรียกเธอให้หยุดเอาครีมให้เธอ“นี่เป็นยาที่ใช้กับแผลลวกได้ผลดีมาก”ทาสักหน่อยสิผิวของผู้หญิงเราสำคัญมากนะมีรอยแผลเป็นแล้วจะไม่สวย” เธอไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนดีเพียงแค่ทนไม่ได้ที่เห็นคนอื่นลำบาก แพรวาเข้าใจอย่างชัดเจนชนิดาเป็นได้เพียงแค่กระสอบทรายของปีวรา ชนิดารู้สึกซาบซึ้งเป็นเวลานานถึงจะยื่นมือไปรับตอบเสียงเบา“ชอบคุณ” แพรวาไม่ได้พูดอะไรหันตัวออกไปก็เห็นธนชัยที่ยืนอยู่ไม่ไกล ท่าทางของเธอค้างไปแปปนึงเดินไปยิ้มแล้วทักทาย“ผู้กำกับธนชัยสวัสดีตอนเช้า” แววตาธนชัยซับซ้อนขึ้นมาผ่านไปสักพักจึงดึงมือเธอพูด”คุณมากับผม” ตลอดทางถูกธนชัยลากมาถึงห้องน้ำชาพอถึงแล้วค่อยปล่อยมือแล้วพูด“คูรบอกผมสามปีก่อนคนที่อยู่ด้วยกันกับคุณใช่ปิยะวัฒน์ใช่ไหม?” “ไม่ใช่ก็คุณรู้อยู่แล้วหรอ? “งั้นทำไมก่อนหน้านี้คุณถึงไม่พูดในเมื่อพวกคุณเลิกกันแล้วทำไมยังไปเกี่ยวข้องกับเขาอีกหรือคุณดูไม่ออกว่าความสัมพันธ์ของเขากับปีวราเป็นยังไง?” ธนชัยไม่เหมือนปิยะวัฒน์พอเกิดมาก็อยู่ในครอบครัวที่ใจกว้างบ้านเขามีคำสอนส่าที่มีวันนี้ได้ล้วนเป็นเพราะความขยันของตนเองแต่พอคลุกคลีกับวงการบันเทิงมานานเขาเข้าใจเกี่ยวกับพวกการซื้อขายที่สกปรกของเศรษฐีพวกนั้นกับดาราดีแต่ไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวแพรวา เขาคิดทั้งคืนก็ยังไม่เชื่อแพรวากับปิยะวัฒน์มีความสัมพันธ์กันแบบนั้น แต่ว่ามีเพียงความสัมพันธ์นี้ถึงจะอธิบายสถานการณ์นี้ได้อย่างชัดเจนก่อนหน้านี้เพื่อเพิ่มความร่วมมือทางธุรกิจกับเขาทันทีที่ถามแพรวาก็ตอบรับทันที แพรวาเม้มริมฝีปาก“ธนชัยความสัมพันธ์ของฉันกับคุณแค่เพื่อนธรรมดาชิวิตส่วนตัวของฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายกับคุณ”