ตอนที่79ไปเจอแม่ของเขาเป็นครั้งแรก

ต๭นที่79ไปเจอแม่ของเขาเป็นครั้งแรก มือของเธอสั่นอย่างห้ามไม่ได้น้ำส้มคั้นในแก้วสั่นไปด้วยเธอมองต่ำลงจากนั้นก็วางแก้วน้ำส้มคั้นไว้บนโต๊ะ หลังจากที่ความรู้สึกที่คุนเคยอย่างบอกไม่ถูกแวบเข้ามาในหัวของเธอนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแต่สายตาที่จับจ้องมาที่เธอกลับไม่ได้หายไปแม้แต่น้อย เธอกัดริมฝีปากของตัวเองแล้วก็เงยหน้าขึ้นมองอีกครั้งเธอจำหน้าเขาได้ตอนนั้นตอนที่อยู่บนเรือสำราญเธอทักเขาผิดนึกว่าเป็นปิยะวัฒน์แต่จริงๆแล้วพอมองดีๆแล้วพวกเขาไม่ได้เหมือนกันเลยแม้แต่น้อย ปิยะวัฒน์เป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองและเอาแต่ใจตัวเองไม่เว้นในแต่ละวันแต่ชลธิดาดูเป็นคนที่อบอุ่นและโอนโยน ครู่หนึ่งจุนเฮิงเชิญให้ชลธิดามายืนต่อหน้าทุกคน ธนชัยยืนขึ้นแล้วยื่นมือออกไป“สวัสดีครับคุณชลธิดาก่อนหน้านี้ได้ยินคุณจุนเฮิงพูดถึงคุณวันนี้ได้เจอตัวจริงแล้วรู้สึกเป็นเกียรติผมชื่อธนชัยครับ” ชลธิดายิ้มก่อนที่จะยื่นมือมาจับกับธนชัย“เป็นเกียรติเช่นกันครับ” ธนชัยยิ้มก่อนที่จะแนะนำแพรวาให้เขารู้จัก“คุณชลธิดาครับนี่คือแพรวาคุณจุนเฮิงน่าจะเคยพูดถึงเธอให้คุณฟังแล้ว” ชลธิดาเหลือบไปมองหน้าแพรวาแล้วยิ้มออกมาก่อนพูดขึ้นว่า“จุนเฮิงเก็บความลับเก่งมากผมไม่รู้อะไรเลยนอกจากจะรู้ว่าคุณธนชัยเป็นผู้กำกับละครเรื่องนี้ว่าแต่ว่าคุณแพรวานี่มองไปมองมาคุ้นๆยังไงไม่รู้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนจะนึกออกแต่ก็นึกไม่ออก แพรวายิ้มก่อนที่จะยื่นมือออกไปแล้วพูดว่า”บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าฉันหน้าโหลคุณชลธิดาเห็นเป็นครั้งแรกก็เลยจำผิด” ชลธิดาจ้องไปที่ใบหน้าของเธอจากนั้นก็หัวเราะออกมาแล้วยื่นมือไปจับมือของเธอก่อนจะพูดอยู่ในลำคอว่า“เจอกันครั้งแรก……..” ฝ่ามือของเขาหนาและหยาบกร้านมากอุณหภูมิร่างกายร้อนพลังที่น่าอัศจรรย์แพรวาสะดุ้งก่อนที่จะดึงมือของเธอออกมาจากมือของชลธิดา บรรยากาศค่อนข้างอึดอัดเล็กธนชัยจึงพูดแทรกขึ้นมาว่า“ทุกคนอย่ายืนคุยกันเลยครับมาๆเรามานั่งกันดีกว่า” แพรวาเม้มปากแล้วกำลังคิดว่าที่จะไปนั่งตรงมุมๆทันใดนั้นชลธิดาก็ย้ายจากโซฟาอีกด้านมานั่งอยู่อีกด้านนึงของแพรวา โซฟามันยังเหลือพื้นที่อยู่นิดหน่อยเธอนั่งขั้นกลางระหว่าธนชัยและชลธิดาเหมือนกับใส้ของแซนด์วิชทั้งด้านซ้ายด้านขวาก็ขยับไม่ได้ ชลธิดายกแก้วในมือขึ้นพร้อมกับเหลือบตาไปมองแล้วยิ้มให้แพรวาก่อนจะพูดว่า“คุณแพรวาครับครั้งแรกที่เจอกันผมเคารพคุณ” แพรวาเม้มริมฝีปากจากนั้นก็เอื้อมมือไปยกแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมายังไม่ทันได้หยิบขึ้นมาก็โดนมือนึงคว้าไว้ก่อน” เธอตกใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมอง ชลธิดาจ้องมองเธอแล้วยิ้มพร้อมพูดว่า“คุณแพรวาเจอกันครั้งแรกแล้วดื่มน้ำผลไม้มันดูไม่ค่อยจริงใจไหม?” แพรวาขมวดคิ้วแล้ววางไปแก้วลงก่อนที่จะเหลือบไปมองชลธิดา “จริงใจไม่จริงใจมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับจะดื่มหรือไม่ดื่มเหล้าหรอกเหล้าที่ตั้งอยู่บนโต๊ะนั้นเป็นวิธีของงูพิษที่ใช้กับคนแปลกหน้าเพื่อนกันทำไมต้องเกลี้ยกล่อมให้ดื่มเหล้า?” ชลธิดาอึ้งไปสักพักก่อนที่จะยิ้มแล้วพูดว่า“คุณแพรวาไม่เพียงแค่สวยแต่ยังมีคารมคมคายอีกด้วยนะครับ” แพรวาพูดด้วยสีหน้าเฉยๆ“ฉันแค่พูดไปตามความจริงหรือว่าคุณชลธิดาไม่คิดแบบนั้นหรอคะ?” ชลธิดาเหลือบไปมองเธอก่อนที่จะหยิบน้ำส้มคั้นในมือเธอออกแล้วยื่นน้ำทับทิมให้เธอจากนั้นก็พูดว่า“ดื่มอันนี้” แพรวาอึ้งไปครู่นึงแล้วจ้องไปที่น้ำทับทิมสีชมพู่อ่อนที่เธออยู่ในมือสักพักเธอจึงพูดกล่าวขอบคุณ ชลธิดาไม่ได้พูดอะไรแล้วยกเหล้าขึ้นมาดื่มมือจับขวดรินของเหลวสีแดงไห้ไหลลงไปในแก้วอย่างคล่องแคล่วแพรวาอึ้งอยู่ครู่หนึ่งเธอรู้สึกว่าท่าทางการกระทำเมื่อกี้มันคุ้นมาก “พูดไปแล้วคุณธนชัยกับคุณชลธิดาก็ถือว่ามีที่มา”จุนเฮิงยกบุหรี่ขึ้นมาสูบละยิ้มก่อนจะพูดต่อว่า“คุณธนชัยปีแรกๆไม่ได้ทำงานเป็นผู้กำกับMVนานมากเมื่อก่อนคุณชลธิดาทำเพลงมา” ธนชัยรู้สึกประหลาดใจ“คุณชลธิดาทำเพลง?” “หลายปีมาแล้วหล่ะ”ชลธิดาตอบ“ตอนนี้เป็นแค่นักธุรกิจเมื่อเทียบกับวรรณคดีและศิลปะของพวกคุณมันเทียบไม่ได้เลยทั้งตัวเต็มไปด้วยกลิ่นทองแดง” “คุณชลธิดานี่เจียมเนื้อเจียมตัวจริงเลย” ชลธิดาหันไปมองแพรวาแล้วถามด้วยความสนใจ“มือของคุณแพรวาดูเป็นชั้นบางๆก่อนที่จะมาเข้าวงการคุณทำอะไรมาก่อนครับ?” แพรวากำมือตัวเองก่อนที่จะยิ้มแล้วตอบว่า“คุณชลธิดาก็คิดมากเกินไปรอยที่มือนั้นจะทำอะไรได้นอกจากทำงานบ้าน” “งานบ้าน?” ชลธิดาประหลาดใจยิ้มแล้วพูดต่อไปว่า“มองดูคุณแพรวาแล้วไม่เหมือนคนทำงานบ้านเลย” แพลวายิ้มแล้วพูดว่า“ไม่เหมือนไม่ได้แปลว่าจะทำไม่เป็น” ระหว่างคนสองคนดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยบรรยากาศที่น่าอึดอัดธนชัยรับรู้ได้ว่าสองคนนี้รู้สึกไม่เป็นมิตรกัน เขาก็เลยพูดขึ้นมา“แพรวาคุณช่วยผมลงไปเอาเครื่องชาร์จแบตมาให้ผมหน่อยสิโทรศัพท์มือถือผมแบบหมดแล้ว” แพรวาหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับชลธิดาจึงรีบเดินไปเอากุญแจกับธนชัยแล้วพูดขึ้นว่า“ฉันขอตัวก่อนนะคะ” ชลธิดาจ้องมองตามหลังของเธอมองเห็นเธอเดินลับหายไปก็ยกแก้วในมือขึ้นมาดื่ม ธนชัยยกเหล้าขึ้นมารินให้กับชลธิดาแล้วยิ้มก่อนจะพูดว่า“คุณชลธิดาไม่ต้องไปใส่ใจแพรวาเธอก็อารมณ์แบบนี้แหละครับพูดตรงไปตรงมาแต่ความจริงแล้วไม่ได้มีอะไร” ชลธิดาพยักหน้าแล้วยิ้มก่อนจะพูดว่า“ฟังคุณธนชัยพูดแล้วเหมือนว่าคุณจะเข้าใจแพรวาเป็นอย่างดีนะครับ” ธนชัยยกมือขึ้นปฏิเสธ“จะบอกว่าเข้าใจก็ไม่ใช่ผมแค่รู้จักเธอมานานจึงรู้ว่าเธอเป็นคนยังไง” “คุณธนชัยรู้จักกับแพรวามานานแล้วหรอ?” “ตอนที่เธอเพิ่งจะเดบิวต์ถ่ายMVเป็นครั้งแรกผมเป็นผู้กำกับพูดๆไปก็นับว่าเป็นเพื่อนเก่าไปแล้ว” ชลธิดายิ้มแล้วพูดว่า“เท่าที่ผมรู้มาคุณธนชัยอยู่ต่างประเทศมาแล้วหลายปีเพิ่งจะกลับมาถ่ายงานครั้งแรกก็ได้แพรวามาเป็นนางเอกได้ความสัมพันธ์แบบนี้จะเรียกว่าเป็นแค่“เพื่อนเก่า”มันง่ายไปหรือเปล่า?” ธนชัยพูดแล้วยิ้มแบบแกร็งๆ“คุณชลธิดาก็พูดเป็นเล่นไปได้” ชลธิดาไม่ได้พูดอะไรอีกลุกขึ้นแล้วพูดว่า“ขอโทษนะครับผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน” จากนั้นเขาก็เดินออกมาจากห้องนั้นแล้วยืนอยู่ทางเดินในห้องโถงจากนั้นเขาก็เดินๆไปแล้วถอนหายใจออกมา ครั้งแรกที่เจอ? ไปเจอแม่ของเขาครั้งแรก! เขายื่นมือขึ้นไปขยับเน็คไทของเขาจากนั้นเดินเข้าไปที่บันไดเพื่อสูบบุหรี่ กลิ่นยาสูบอันร้อนแรงลอยไปตามปอดตามทางเดินหายใจเขาไอออกมาสองถึงสามครั้งจึงทำให้รู้สึกดีขึ้น ข้างๆของห้องน้ำมีเสียงรองเท้าส้นสูงดังขึ้นแล้วจากนั้นก็มีเสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้นมา “เธอได้ยินข่าวไหมว่าปีวราถูกฆ่า，《เมืองเมา》ละครเรื่องนี้ถูกดราม่าจริงๆแล้วตอนที่เธอแสดงได้ถูกตัดออกแล้วมีการเลือกนักแสดงมาเพื่อเตรียมที่จะถ่ายทำใหม่เป็นภาพยนตร์ที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านดูเหมือนข่าวรือจะว่ากันว่าแพรวาเป็นอยู่เบื้องหลัง”