ตอนที่ 114 พูดด้วยคำพูดสวยหรูก็คือคนเจ้าชู้ พูดด้วยคำหยาบก็คือคนเลว

ต๭นที่ 114 พูดด้วยคำพูดสวยหรูก็คือคนเจ้าชู้ พูดด้วยคำหยาบก็คือคนเลว เสียงของเธอยิ่งแผ่วเบาลง ส่วนปิยะวัฒน์ไม่เอ่ยปากพูดสักคำ แต่วางสายไปเลย โกรธแล้ว... แพรวาถอนหายใจ และเก็บโทรศัพท์ ธามอยากทำให้เธออับอาย อยากเห็นเธอหน้าแตก ขายหน้า ดังนั้นหากเธอปฏิเสธครั้งนี้ ครั้งหน้าก็ต้องมีอีก เธอรู้สึกว่าตัวเองตอนนี้เหมือนกำลังเดินอยู่บนสะพานต้นเดียวที่อยู่ท่ามกลางอุปสรรคที่เบื้องหน้ามีเสือดุร้าย และข้างหลังมีหมาป่าหิวโหย ส่วนข้างหน้าเป็นอุปสรรค เพราะเธอยืนอยู่บนเส้นขนานความสัมพันธ์สามคน เลยทำให้เธอตกอยู่ในช่องว่างที่คับแคบมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าความมั่นคงชั่วคราวนี้จะสามารถยืดหยันนานแค่ไหน ความขุนเคืองของธามคงไม่มีวันผ่อนลงแน่ เธอคงไม่สามารถปรับความเข้าใจได้ ส่วนปิยะวัฒน์ เธอไม่สามารถคาดการณ์ได้ ถ้าหากวันหนึ่งความลับที่ซุกซ่อนในหัวใจของเธอถูกเปิดเผยขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ ใช่ ตอนนี้เขาดีต่อเธอมาก แต่การทำดีของเขาก็ต้องอยู่ในโอวาทของเขา ถ้าหากวันหนึ่งหน้าตาของเธอเปลี่ยนแปลงไป ทุกอย่างก็จะไม่เหมือนเดิม หลังจากที่ธามจากไปไม่นาน ผู้ช่วยของอขาก็เดินเข้ามา "พี่แพรวาค่ะ ท่านประธานให้ฉันพาคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ" แพรวาก้มหน้าลง เธอรู้ดีว่าเธอหนีไม่พ้น ตอนกลางคืนเวลาแปดโมงกว่า ชนินทร์ขับรถยนต์มาส่งธามกับแพรวาถึงที่หมาย วันนี้แพรวาสวมชุดเดรสกอดอกสีขาวทั้งตัว ส่วนทรงผมถักเป็นเปียก้างปลาไม่แน่นมาก เมื่อมองดูแล้วมีความแปลกใหม่ ส่วนบนใบหน้าแต่งหน้าอ่อนๆ ดูเรียบร้อยและใสบริสุทธิ์ ทำให้ดูหน้าเด็กอ่อนกว่าวัย เมื่อรถยนต์จอด ธามก็ควักกล่องใบหนึ่งในกระเป๋าเสื้อเปิดออกมา ข้างในเป็นต้มหูไข่มุกสวยงามคู่หนึ่ง ธามยื่นมือหยิบต้มหูขึ้น และก็วาดตามองเธอแวบหนึ่งก่อนพูดว่า "เข้ามา" แพรวาเม้มปาก "ท่านประธานธาม ฉันไม่ได้เจาะหูค่ะ" "ผมรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เจาะหู นี่เป็นต้มหูแบบเสียบ" ขณะที่พูดออกมา ธามก็ขมวดคิ้ว เหมือนกับยังมีอารมณ์ไม่พอใจอยู่ แพรวาก้มหน้าลง และพูดอย่างเหนื่อยใจว่า "ฉันไม่คุ้นชินกับการสวมต้มหู" "ไม่คุ้นชินก็ต้องฝึกไว้" ธามเผยสีหน้าเย็นชา และดึงเธอเข้ามา จากนั้นก็หยิบต้มหูเสียบที่หูของเธอ ท่าทางของเขาหยาบคายมาก เขาออกแรงเสียบบนหูอย่างหนัก ทำให้แพรวาต้องขมวดคิ้ว เพราะรู้สึกเจ็บปวด หลังจากที่ธามสวมต้มหูให้เธอเสร็จก็ประเมินตรวจสอบความเรียบร้อย ก่อนจะเปิดรถแล้วลงไป แพรวาพยายามปรับอารมณ์ให้สงบลงบนรถยนต์ ก่อนจะลงรถตามไป งานเลี้ยงจัดขึ้นชั้นหนึ่งของทุกห้อง ก่อนเดินเข้าไป มีพนักงานรักษาความปลอดภัยอยู่ตรงประตูตรวจสอบบัตรเชิญ แพรวาประคองแขนของธามเดินเข้าไป ไม่นานก็เป็นที่สนใจของคนจำนวนมาก ทั้งหน้าตาและรูปร่าง ทั้งสองคนเหมาะสมกันมากดั่งกิ่งแก้วใบหยก ตอนที่ธามเพิ่งกลับประเทศ ในวงการนักธุรกิจหลายคนยังไม่รู้จักเขา แต่สำหรับแพรวา เขาคือคนคุ้นหน้าคุ้นตา หลังจากเขากลายเป็นประเด็นร้อนบน เว่ยป๋อ หนึ่งสัปดาห์ติดต่อกัน ถึงแม้จะเป็นแปลกหน้า แต่ทุกคนก็จดจำใบหน้าได้ "คุณดูสิ ทุกคนกำลังมองคุณอยู่" ธามยื่นหน้าพูดข้างหูของเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "คุณถูกเลี้ยงดูมาตั้งแต่นาน เขายังไม่เคยให้โอกาสคุณเฉิดฉายเลย แต่ผมสามารถมอบชื่อเสียงให้คุณได้ภายในไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ การทำข้อตกลงนี้คุณไม่เสียเปรียบ ว่ายังไง อยากลองไตร่ตรองเลิกคบกับคนๆนั้นไหมล่ะ แล้วให้ผมเลี้ยงดูแน่? จากนั้นผมจะทำให้คุณมีชื่อเสียงมากกว่านี้?" ด้วยวิธีการแบบก่อนหน้านี้หรอ? แพรวาก้มหน้าลง "ท่านประธานธามค่ะ คนเรามักจะต้องมีทางหนีทีไล่เสมอ ถ้าหากวันหนึ่งคุณไม่ต้องการฉันแล้ว แล้วฉันจะทำยังไงล่ะ?" ธามตะคอกเบาๆว่า "ถึงแม้ร่างกายจะถูกเล่นจนบนบี้ แต่ใบหน้านี้ยังคงงดงามอยู่เสมอ ผมยังเชื่อว่าต้องมีคนยอมทุ่มเงินเพื่อใบหน้าสวยงามนี้ของคุณ" แพรวากำหมัดไว้อย่างแน่น และฉีกปากยิ้ม "ขอบคุณท่านประธานที่ชื่นชม" ธามถูกสะบัดมือออก และใบหน้าก็เผยสีหน้ามืดครึ้มเล็กน้อย เหมือนเขายังอยากพูดอะไรอีก ทันใดนั้นท่านประธานกรดลของบริษัทเทคโนโลยี H.A ก็เดินเข้ามา "ท่านประธานธาม ไม่ได้เจอกันนานเลย ผมยังนึกว่าคุณจะไม่มาแล้ว" บริษัทเทคโนโลยี H.A เป็นบริษัทใหญ่ของเทคโนโลยีอิเล็กทริคของเมืองตะวัน ในวงการธุรกิจล้วนไม่มีใครไม่เกรงใจเขา แม้แต่ธามก็ไม่ละเว้น เขายื่นมือจับมือทักทายกับคุณกรดล ยิ้มและพูดว่า "ท่านประธานกรดลโทรมาเชิญชวนด้วยตัวเอง และยังส่งบัตรเชิญมาด้วย แล้วผมจะไม่มาได้ยังไงกัน" เขาหยุดชั่วครู่ และพูดต่อว่า "ท่านประธานกรดลดูสีหน้ายิ้มแย้ม ไม่ทราบว่าช่วงนี้เกิดเรื่องน่ายินดีอะไรขึ้นมาครับ?" "ฮ่าฮ่าฮ่า" คุณกรดลหัวเราะสักพัก ก่อนจะตบบนบ่าของเขา และพูดว่า "สุดท้ายก็ถูกคุณเดาถูก อีกไม่กี่วันผมจะแต่งงานแล้ว ส่วนงานแต่งงานไม่ได้จัดใหญ่โตอะไร ดังนั้นเชิญทุกคนเข้าร่วมงานด้วย และผมก็อยากแนะนำเธอให้กับทุกคนรู้จักด้วย" ธามถอนหายใจออก "ท่านประธานกรดลนี่แข็งแรงมากจริงๆ นี่เป็นการแต่งงานครั้งที่เท่าไหร่แล้วครับ?" เมื่อแพรวาได้ยินน้ำเสียงของธามก็รู้ว่าเขากับท่านประธานกรดลน่าจะรู้จักกันมาก่อน และยังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันด้วย ไม่เช่นนั้นคงไม่กล้าถามแบบนี้ต่อหน้าแน่ "ครั้งที่สี่แล้ว" ท่านประธานกรดลไม่ถือสา ยิ้มและพูดต่อมา "แต่ผมรู้สึกว่าครั้งนี้คงเป็นการแต่งงานครั้งสุดท้ายของผมแล้ว เพราะเธอเป็นคนดีมาก" ผู้ชายพูดคุยกันอย่างโผงผาง เพราะย่อมเข้าใจผู้ชายด้วยกัน ธามยิ้มและพูดว่า "ดูเหมือนว่าครั้งที่แล้วก่อนจะแต่งงาน คุณก็พูดแบบนี้นะ แต่ผลปรากฏว่าไม่ถึงหนึ่งปีก็หย่ากันแล้ว ท่านประธานกรดล การรักษาความรักของคุณสั่นเกินไปหรือเปล่า?" ดูเหมือนท่านประธานกรดลทำอะไรไม่ได้ "ตอนที่ผมแต่งงานกับพวกเธอ ทุกคนต่างก็รักผมจากใจจริง เพียงแต่หลังจากวันเวลาผ่านไป ความรักก็ถูกบั่นทอนจนหมดสิ้น ไม่มีความรู้สึกหลงเหลืออยู่ ดังนั้นแทนที่จะเกลียดต่อกัน สู้หย่ากันเลยดีกว่า ต่อไปในอนาคตยังสามารถเป็นเพื่อนกันได้อีก" แพรวา.... นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบกับผู้ชายที่ใจกว้างมากถึงขนาดนี้ เมื่อรักกันก็แต่งงาน เมื่อหมดรักก็หย่ากัน หากพูดด้วยคำพูดสวยหรูก็คือคนเจ้าชู้ แต่หากพูดด้วยคำหยาบก็คือคนเลว ข่าวของท่านประธานคนนี้ อันที่จริงแพรวาก็ได้ยินมามากพอสมควร เขาอายุยังไม่ถึงสี่สิบก็กลายเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลในแวววงธุรกิจแล้ว และยังนักธุรกิจจีนที่เคยลงในหนังสือพิมพ์ถนนวอลสตรีทในประเทศด้วย ความสามารถเก่งโดยไม่ต้องบรรยาย แต่สิ่งที่ทุกคนชอบพูดคุยเรื่องของเขาคือชีวิตส่วนตัวของท่านประธานท่านนี้มากกว่า สามครั้ง อ๋อ ไม่ถูก แต่งงานสี่ครั้ง ลูกชายสามคน ลูกสาวสองคน แม่เจ้าเหมือนกับฮ่องเต้ในสมัยนั้นเลย ประเด็นสำคัญคือเขายังสามารถพบปะพูดคุยกับภรรยาเก่าที่เคยหย่ากันได้ ซึ่งนี่มันฟังดูแปลกๆ เธอไม่กล้าพูดว่าเป็นเพราะเงิน ผู้หญิงเหล่านั้นเลยปฏิบัติเช่นนั้น แต่ถ้าหากรักคนๆหนึ่งจริง จะสามารถลืมเลือนอดีตของเขาได้หรอ? อย่างน้อยแพรวาคนหนึ่งที่ทำไม่ได้ มีคนบอกว่า คนเจ้าชู้เป็นเพราะยังไม่เจอคนที่สามารถหยุดเขาได้อีก แต่แพรวาคิดว่า นี่เป็นข้ออ้างของคนเลวที่หาข้อแก้ตัวให้ตัวเองเจ้าชู้ต่อไปมากกว่า แต่กรณีของคุณกรดลแบบนั้น อย่างเมื่อเจอและรักคนหนึ่งก็แต่งงานกันเลยก็ยังถือว่าเป็นการเจ้าชู้แบบหนึ่งเหมือนกัน แต่อย่างน้อยเขาก็ให้เกียรติกับผู้หญิงที่เขาเคยรักมาก่อน "กลับประเทศมาตั้งนาน ยังไม่มีเวลามาทานข้าวกับคุณเลย ไว้มีโอกาสเดี่ยวผมเลี้ยงข้าวคุณกับภรรยาของคุณนะครับ" คุณกรดลยิ้มและพูดขึ้น จากนั้นเขาก็เพิ่งสังเกตเห็นแพรวา "คุณคือ..."