ตอนที่ 68 ความอ่อนโยนที่เขาให้

ตอนที่ 68 ความอ่อนโยนที่เขาให้ "ฉันก็ว่าละ นักแสดงหญิงสักกัดเราก็เยอะ ประธรานกลับไม่สนเลย ที่แท้ก็มีแฟนแล้วนี่เอง！" "ถึงไม่เห็นหน้าเต็มๆ แต่มั่นใจได้เลยว่าสวยแน่！" จิตาภาแค่เผยด้านหลังออกมา ก็เป็นกระแสข่าวดังแล้ว ดินเนอร์ตามที่จิตาภาเสนอ คือจิรภาสลงทุนทำอาหารให้เธอ ซึ่งเธอกินอย่างเอร็ดอร่อย พร่ำบอกอร่อยเป็นระยะๆ ทำให้ผู้ชายที่นั่งทานอาหารตรงหน้าเธอยิ่งยิ้มกว้างขึ้น "ช้าๆหน่อย เดี๋ยวติดคอหรอก" เขาเติมซุปให้เธอ สายตาอ่อนโยน "งานประกาศรางวัลนักแสดงหญิงยอดนิยมกล้าจะเริ่มแล้ว คู่ที่่จะเดินพรมแดงด้วยกันหาได้หรือยัง? ฐานะของบริษัทเค.เอฟในวงการนี้ ไม่ว่าข่าวเล็กน้อยแค่ไหนก็ไม่อาจรอดพ้นการควบคุมของจิรภาสไปได้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาเองก็สนใจเรื่องของจิตาภาเป็นพิเศษอยู่แล้วด้วย นี่เป็นการปรากฎตัวหน้าสาธารณะชนครั้งแรกหลังการกลับสู่วงการของจิตาภา ดังนั้นต้องทำให้ดี "ยังไม่มีเลย ข่าวที่พี่นัฎได้มาคือ ต้นสังกัดไม่อยากให้ฉันไป จดหมายเชิญจากกองประกวดไม่ถึงมือฉันด้วยซ้ำ" จิตาภาพูดอย่างราบเรียบ จิรภาสคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนกุมมือจิตาภา เขารู้ดีว่าเทศกาลภาพยนตร์ครั้งนี้มีความหมายอะไรกับจิตาภา "วางใจเถอะ ไว้เป็นหน้าที่ผมเอง" เขาเม้มปากแล้วพูดออกมาแค่นี้ แต่จิตาภากลับใจเย็นตาม" "โอเค" โลกนี้เธอสามารถเชื่อใจเขาได้อย่างไม่มีเงื่อนไข วางใจที่จะยกตัวเองให้เขา ในเมื่อจิรภาสจะจัดการให้ จิตาภาก็จะทำตามที่เขาบอก ไม่ถามชเยศเลยสักคำ ในสายตาพวกเขา จิตาภาไม่รู้ว่าเธอได้รับเชิญจากกองประกวดเหมือนกัน "จิตาภา เธอคิดจะพักผ่อนถึงเมื่อไหร่? ต้นสังกัดเลือกละครให้เธอหลายเรื่องอยู่..." วันต่อมาชเยศก็เรียกเธอเข้าห้องประชุมตั้งแต่ไก่โห่ "ไม่ต้องให้ต้นสังกัดเหนื่อยหรอก ฉันเลือกได้แล้ว" จิตาภาคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุด พวกเขากำลังสนใจอยู่กับชนิศา ไม่มีเวลามายุ่งเรื่องเธอ "เลือกแล้ว? เรื่องไหนบ้างล่ะ?" ชเยศเกิดสงสัยขึ้นมา เขาไม่คิดว่าจิตาภาจะคุมได้ง่ายเหมือนเมื่อก่อนหรอก "เรื่อง(บริษัทเค.เอฟ)ของผู้กำกับจิณณะ" จิตาภาหยิบสัญญาออกมาเลย ชเยศหยิบบทขึ้นมาเปิดดู เขาอยากหัวเราะออกมา "เธอตอนนี้คงหิวมาก ไม่เลือกละครที่เด่นๆ กลับเลือกเรื่องนี้เนี่ยนะ?" "ไม่ได้หรอ?" จิตาภาถามกลับ "เรื่องนี้ค่าตอบแทนน้อยหน่อย แต่ฉันอยากทำ" ชเยศฟังแล้วก็เปิดสัญญาดูหน้าสุดท้ายก่อนตอบรับ "ได้ สังกัดเราเคารพการตัดสินใจของนักแสดง ขอแค่เธอได้เซ็นสัญญากับพวกเขาระหว่างที่ยังไม่มีผู้จัดการ ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้าน ที่ประชุมระดับสูงเองก็ด้วย" ในสายตาเขา วิธีนี้ของจิตาภาเท่ากับฆ่าตัวตายชัดๆ เลือกหนังแบบนี้จะมีอนาคตได้ยังไง? อย่าว่าแต่กลับเข้าวงการ อาจจะทำให้สังกัดต้องเสียเงินด้วยซ้ำ หล่อนกำลังจะทำลายความนิยมที่อุตส่าห์สร้างมา เป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขา "ขอแค่เธอตัดสินใจแล้ว ถ้าเธอเซ็นสัญญาปุ๊บก็จะกลับตัวไม่ได้แล้ว เกิดอะไรขึ้นมา บริษัทไม่ปกป้องเธอหรอกนะ" ชเยศแกล้งเตือนอย่างหวังดี "ฉันคิดดีแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก" สิ่งที่เธอควรพูดก็พูดหมดแล้ว ไม่อยากคุยกับเขาอีก เลยลุกขึ้นเตรียมเดินออก "จิตาภา ตอนนี้เธอกลับตัวยังทันนะ อย่าทำเรื่องอะไรให้มันเกินไปนัก ฉันจะขอให้พี่ทีปินาออมมือให้เธอ" จิตาภาแอบมองบน เธอชะงักฝีเท้ากหันมามองหน้าชเยศ "ฉันไม่ต้องการความสงสารจากคุณ ฉันกลับรู้สึกว่าคุณในตอนนี้น่าสงสารกว่าฉัน" "จิตาภา อย่ามาทำปากดี ฉันบอกเธอเรื่องพวกนี้เพราะเห็นแก่สายสัมพันธ์ในอดีต เธอท้าทายพี่สาวฉันครั้งแล้วครั้งเล่า ท้าทายสังกัดไม่ให้ผลดีอะไรกับเธอ ขอแค่เธอยอมรับผิด ฉันรับปากจะไม่ถือสา และยังให้โอกาสเธอคืนกลับวงการ" ชเยศพูดเร็วขึ้นเรื่อยๆ จิตาภารู้สึกว่าเขาน่าขำมาก เธออยากถามเขามากว่า ตอนพวกเขาเล่นตุกติกลับหลังเธอ เคยคิดว่าจะเก็บกวาดยังไงไหมถ้าเรื่องมันแดงออกมา? เธอรู้สึกอยากอาเจียนใส่ความน่ารังเกียจของพวกเขามากเลย "คนที่ก่อเรื่อง มีแค่ฉันคนเดียว?" สายตาจิตาภาเลื่อนจากหน้าเขา ก่อนหมุนตัวเปิดประตูออกไป แผ่นหลังของเธอแฝงความเด็ดเดี่ยวไว้ ไม่เพียงแต่ทำให้ชเยศกังวลใจ เธอเหมือนจะรู้ว่าพวกเขาแอบเก็บจดหมายเชิญเอาไว้ พอจิตาภาออกไป ก็เจอชนิศาที่ทางเดินพอดี ชนิศาหยิบแว่นดำออกขวางทางจิตาภาไว้ "พึ่งออกมาจากห้องชเยศหรอ? มาหาเขาแต่เช้า เธอนี่ขยันจริงนะ" "ไม่เกี่ยวกับเธอ" จิตาภาตอบกลับแค่สี่คำ กะเดินเลี่ยงชนิศาไป "เธอรีบร้อนจะไปขนาดนี้ ไปทำงาน? ไม่ถูกนี่นา เธอไม่ได้รับจดหมายเชิญจากกองประกวด ไม่มีผู้จัดการคอยนัดงานให้ เธอตอนนี้น่าจะว่างงานนะ" คำพูดแต่ละคำของเธอเหมือนมีเข็มแฝงอยู่ ผลักจิตาภาออกอย่างได้ใจ "ฉันเตือนเธอทำดีกับฉันหน่อย บางทีฉันอาจช่วยพูดให้เธอต่อหน้าชเยศบ้าง" คางคกขึ้นวออย่างชนิศาไม่มีผลกระทบอะไรกับจิตาภา พอหล่อนพูดจบ จิตาภายิ้มมุมปากอย่างเย็นชา "นักแสดงหญิงยอดนิยมที่ใช้เรือนร่างแลกมา ภูมิใจหรอ?" ชนิศาอึ้งไป "ฉันได้รับจดหมายเชิญไหม มีละครถ่ายไหม เป็นเรื่องของฉัน เธอดูแลเรื่องตัวเองเถอะ วงการนี้มันเก็บความลับไม่อยู่หรอก" จิตาภาผลักชนิศาออกเบาๆ มองเห็นแววตาหวาดหวั่นของหล่อน ก่อนเดินออกจากบริษัทs.j ชนิศาโดนคำพูดนี้ทำให้โกรธจนตัวสั่น หล่อนกังวลว่าจิตาภารู้อะไรมา เริ่มหวั่นวิตก พอจิตาภาเข้าที่จอดรถ ก็มีรถหรูจับมาจอดหน้าเธอ คนขับคือจิรภาสน่ะเอง！ "คุณมาได้ไงน่ะ?" จิตาภาทั้งดีใจทั้งประหลาดใจ "ผมรู้สึกเหมือนมีคนคิดถึง ก็เลย..." เขาตบพวงมาลัยเบาๆ "วันนี้ผมทำหน้าที่คนขับรถให้นะ" จิตาภาบ่น "ฉันไม่มีเงินซื้อรถแพงขนาดนี้หรอกไ "ของผมก็เหมือนของคุณแหละ" จิรภาวยิ้มมองเธอ ก่อนหันไปเหยียบเกียร์เตรียมขับรถ จิตาภาชอบใบหน้าด้านข้างของเขาเวลาขับรถเสมอ พอรถออกจากที่จอดรถ เธอถึงถาม "พวกเราจะไปไหนหรอ?" "เข้าไปก็รู้แล้ว" เขาเปิดประตูให้จิตาภาอย่างสุภาพบุรุษ กุมมือเธอเดินเข้าร้านเสื้อผ้าไฮโซ "คุณจิรภาส เตรียมชุดไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ เชิญตามดิฉันมาทางนี้" พอพนักงานเห็นจิรภาวจูงมือจิตาภาเข้ามา ก็ไม่ได้มีสีหน้าประหลาดใจหรืออะไร เหมือนรู้จักจิรภาสอยู่ก่อนแล้ว และรู้ความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วย "พวกเรามาที่นี่ด้วยกัน ไม่เป็นไรหรอ?" จิตาภากระซิบถามข้างหูเขา "อืม" จิรภาสตอบเสียงต่ำ "ร้านนี้มีหุ้นของบริษัทเค.เอฟ" จิตาภาพยักหน้าเข้าใจ เธอรู้ว่าจิรภาสทำอะไรมักคิดรอบคอบเสมอ พวกเขาตามพนักงานไปถึงหน้าห้องลองชุด ทุกห้องมีแค่สองชุด ชุดหนึ่งของผู้ชาย ชุดหนึ่งของผู้หญิง ทุกชุดสวยงาม ดูไฮโซมาก "ลองดูว่าชอบชุดไหนไหม?" จิรภาสตบไหล่จิตาภาเบาๆ ชุดพวกนี้เขาคัดสรรมาเอง แต่การตัดสินใจสุดท้ายยกให้คุณภรรยาเลย