บทที่244 เกลียดชังอิจฉาและริษยา【6】

บ๗ที่244 เกลียดชังอิจฉาและริษยา【6】 หนึ่งประโยคเบาๆทำให้เลือดในร่างกายของคังเสว่มี่พุ่งเข้าสู่หัวใจใจเต้นรัวเป็นกลองหูอื้อชั่ว ขณะนางกำมือจิกนิ้วเพื่อไม่ให้ออกอาการ ท่าทางโมโหมองจี้อี้เอ่ยด้วยความโกรธ:เจ้าพูดมั่ว ข้า เหมือนคังเสว่มี่ปลอมหรือมาพูดว่าข้าถูกทิ้งคิดได้อย่างไร?!