ตอนที่ 13 พายุที่ประตูโรงพยาบาล

ต๭นที่ 13 พายุที่ประตูโรงพยาบาล ปั๋ยหลิงก็หันไปมอง นั่นคือหยางเช่นเช่น! เธอสวมใส่ชุดสีขาว เส้นผมถูกมัดหลวมหลวม บนใบหน้ามีแป้งบางเบา การแท้งทำให้เธอมีเลือดออกเป็นภาวะโลหิตจาง บวกกับการแต่งตัวอย่างตั้งใจ ทำให้เธอดูน่าสงสารมาก เห็นนักข่าวพบตัวเอง หยางเช่นเช่นดูเหมือนตกใจเล็กน้อย อยากเดินหนี นักข่าวเหล่านี้ก็เหมือนแมลงวันที่ได้กลิ่นเนื้อเหม็น บรรดาฝูงชนวิ่งไปทันที “คุณหยาง โรงพยาบาลนี้ก็คือโรงพยาบาลที่ทำให้คุณแท้งใช่ไหม” “ใครเป็นหมอที่รับผิดชอบเหรอ” หยางเช่นเช่นมองพวกนักข่าวที่อยู่ในความสับสนวุ่นวาย ทันใดนั้นสายตาของเธอเบนไปทางปั๋ยหลิง เธอชี้ไปที่ปั๋ยหลิงทันทีและตะโกนเหมือนคนบ้า “เธอ ก็คือเธอ เธอเป็นฆาตกรที่ฆ่าลูกของฉัน ก็คือเธอ จงใจฆ่าลูกของฉัน คุณคืนลูกฉันมานะ คืนลูกของฉันมา!” หย่งเช่นเช่นคุ้มค่าของการเป็นดารา การแสดงยังคงเป็นไปโดยอัตโนมัติได้ทันทีทันใด เสียงตะโกนนี้มาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพรั่งพรู ลักษณะของน้ำตาที่ไหลอาบหน้านั้นอดไม่ได้ที่ผู้คนจะรู้สึกสงสาร พวกนักข่าวที่ทิ้งปั๋ยหลิงไปเมื่อครู่ได้ยินหยางเช่นเช่นพูดเช่นนั้นก็มาล้อมรอบทันที ชั่วขณะมีเสียงโห่ร้องประณามต่อเนื่อง หนึ่งประโยคเป็นมากกว่าประโยครุนแรงเจ็บแสบ หนึ่งประโยคเป็นมากกว่าประโยคที่เจาะทะลุเข้าไปในจิตใจ “คุณเป็นหมอที่ผ่าตัดคุณหยาง หัวใจความเป็นพ่อแม่ของคนเป็นหมอขอถามว่าหัวใจของคุณเป็นสีดำหรือสีแดง เด็กตัวเล็ก ๆ คุณสามารถทำได้ลงคอ” “คุณเป็นหมอแบบนี้ได้ยังไง ไม่รู้เลยว่าในเวลานั้นคุณคิดยังไง” “มิทราบว่าหมอเถื่อนทำเด็กไร้เดียงสาตายในมือของคุณไปแล้วกี่คน ยังมีเด็กอีกกี่ชีวิตที่คุณแบกไว้!” ……….. หัวของปั๋ยหลิงส่งเสียงพึมพำ คำพูดของนักข่าวเหล่านี้ทำให้เธอหงุดหงิดมาก หมอเถื่อน เพชฌฆาต ฆาตกร... หมวกใบใหญ่กระแทกลงมาใส่หัวของเธอ ปั๋ยหลิงหมดหนทางและโกรธจัด! และคำพูดของหยางเช่นเช่นในตอนนี้เห็นได้ชัดว่าต้องการที่จะผลักเธอไปสู่จุดสูงสุดของคลื่นพายุ ที่สำคัญกว่านั้น ทำไมมีเหตุบังเอิญ ที่นักข่าวมาออกันอยู่ที่ประตูโรงพยาบาล และหยางเช่นเช่นยังปรากฏตัวขึ้นที่นี่เวลานี้! ตอนนี้เธอควรพักผ่อนอยู่ที่บ้านไม่ใช่มาอยู่ที่นี่! มีบางอย่างแวบเข้ามาในสมองของปั๋ยหลิง ฉับพลันเธอก็รู้ว่า เรื่องทั้งหมดนี้เต็มไปด้วยกลิ่นของการสมรู้ร่วมคิด ผ่านฝูงชน เธอพบหยางเช่นเช่นยืนอยู่ไม่ไกล ตอนนี้ทุกคนกำลังมุ่งเน้นไปที่ปั๋ยหลิง ไม่มีใครเห็นสีหน้าของหยางเช่นเช่นในเวลานี้ที่ทั้งภูมิใจและร้ายกาจ! ดวงตาของเธอยังสัมผัสชัดเจนว่ากำลังคำนวณความสำเร็จในการทำร้ายผู้อื่นเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์และชั่วร้าย! ดูเหมือนว่า เธอเดาไม่ผิด! สำหรับการแสดงในวันนี้ ก็คือหยางเช่นเช่นที่เติมแต่งขึ้นมาเอง! ปั๋ยหลิงจำเอกสารของซือถิงเซวียนที่เธอได้เห็น คำพูดประโยคเหล่านั้นต้องการเพียงคำให้การของเธอ มีหลายเรื่องที่เธอพูดเมื่อตอนเธอผ่าตัดหยางเช่นเช่น ตอนนั้นมีผู้ช่วยอยู่ข้าง ๆ แต่ผู้ช่วยที่เธอไว้ใจ อย่างน้อยที่สุดมีจรรยาบรรณวิชาชีพทั้งนั้น แต่คำพูดเหล่านั้นที่ปรากฏในการตรวจสอบของซือถิงเซวียน นั่นอธิบายได้ว่าอะไร นั่นอธิบายว่า คำพูดเหล่านั้นถูกเปิดเผยโดยคนที่อยู่ในห้องผ่าตัด ถ้าอย่างนั้นนอกจากผู้ช่วยที่อยู่ที่นั่น ส่วนที่เหลือมันมาจากหยางเช่นเช่น มันเกี่ยวข้องเชื้องโยงกัน ปั๋ยหลิงคิดถึงปัญหาทั้งหมดที่ผ่านมาทันที เธอมองไปที่หยางเช่นเช่นด้วยสายตาเฉียบคมและดุดัน กับหยางเช่นเช่นที่สายตาโหดร้ายและร้ายกาจจ้องมองกัน เสือที่ไม่มีอำนาจ หยางเช่นเช่น เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าสามารถปิดท้องฟ้าด้วยฝ่ามือเดียว! มองอย่างเย็นชากับหยางเช่นเช่นอยู่สักพัก ริมฝีปากปั๋ยหลิงยกขึ้น แสดงออกทางสีหน้าส่งให้หยางเช่นเช่น “มันเร็วเกินไปสำหรับเธอที่จะภูมิใจ” โดยทันที เธอตะโกนใส่นักข่าวที่กำลังคุยกันอยู่ “ทุก ๆ คน กรุณาเงียบและฟังฉัน ทุกคนมาที่นี่ แค่อยากได้รับการสัมภาษณ์พิเศษ ฉันจะทำตามจุดประสงค์ของทุกคน ขอเวลาฉันสิบนาที สิบนาทีต่อจากนี้ ฉันจะจัดแถลงข่าวให้ในห้องประชุมของโรงพยาบาล ฉันสัญญาว่าจะทำให้ทุกคนได้รับระเบิดลูกใหญ่ ทำให้ทุกคนคิดว่าการเดินทางมาที่นี่ครั้งนี้นั้นคุ้มค่า” เสียงที่เพิ่งเปล่งออกมาของปั๋ยหลิง ทำให้พวกนักข่าวที่กำลังเสียงดังเงียบลง พวกเขามองหน้ากัน ไม่เข้าใจว่าปั๋ยหลิงต้องการจะทำอะไรกันแน่! “อย่าให้เธอหลอกทุกคน ผู้หญิงคนนี้พูดไร้สาระ นั่นคือวิธีที่เธอต้องการที่จะออกไปจากตรงนี้ ผู้หญิงที่มีจิตใจชั่วร้ายแม้แต่เด็กตัวเล็ก ๆ ก็ไม่ปล่อย แล้วจะพูดอย่างซื่อสัตย์ได้ยังไง” หยางเช่นเช่นร้องตะโกนทันที เธอวางแผนอย่างรอบคอบมานาน เธอจ่ายราคาสูงเพื่อจ้างพวกรับจ้างโพสต์จำนวนมากเพื่อสร้างอำนาจในความคิดเห็นของสาธารณะชน เธอไม่แม้แต่จะลังเลที่จะปรากฎตัวที่นี่ ก็เพื่อที่จะล้มปั๋ยหลิง ให้ซือถิงเซวียนรู้สึกผิดเกี่ยวกับเด็กที่เขาสูญเสียไป แล้วก็หย่ากับปั๋ยหลิง ให้เธอเป็นคุณนายน้อยของตระกูลซือ! ตอนนี้ก็เป็นขั้นตอนสุดท้ายแล้ว เธอจะปล่อยปั๋ยหลิงไปง่าย ๆ ได้ยังไง! ไม่ว่าสิ่งที่ปั๋ยหลิงต้องการจะทำวันนี้คืออะไร เธอต้องทำลายชื่อเสียงของเธอให้ได้ ให้ไม่มีโอกาสได้ตั้งหลักในเมืองนี้อีกต่อไป! แล้วก็ต้องทำให้ครอบครัวตระกูลซือรู้สึกอับอายในตัวเธอ ไล่เธอออกจากประตูบ้านตระกูลซือ! ทันทีที่หยางเช่นเช่นร้องไห้ นักข่าวก็เคลื่อนไหวอีกครั้งทันที “คุณหยางพูดถูก ถ้าคุณหนีไปจะทำยังไง พวกเราไม่เชื่อคำพูดของคุณ!” มีคนตะโกนในกลุ่มนักข่าว หยางเช่นเช่นยิ้มใส่ปั๋ยหลิงอย่างภาคภูมิใจทันที อยากสู้กับเธอเหรอ ปั๋ยหลิงเธอยังห่างไกลนัก! “ถ้าเป็นอย่างนั้น งั้นทุกคนมากับฉัน ตามฉันมา ไม่ต้องเป็นห่วงว่าฉันจะหนี” ปั๋ยหลิงยักไหล่อย่างไม่แยแส เธอมองหยางเช่นเช่นอย่างดูถูกเหยียดหยาม จะพบจุดจบอยู่แล้วยังคงภูมิใจ หยางเช่นเช่นคนนี้โง่มาก! ไม่รู้ว่าซือถิงเซวียนใช้สายตาอะไรมองผู้หญิงคนนี้! ปั๋ยหลิงตัดสินอย่างเด็ดขาด เธอเบี่ยงออกจากนักข่าวที่ขวางทาง ก้าวเดินเข้าไปข้างในโรงพยาบาล เธอตัดสินใจแล้ว เธอตั้งใจจะทิ้งใบหน้าของปั๋ยหลิง หลังจากที่ผ่านหยางเช่นเช่นเพิ่งสูญเสียลูก พูดได้ว่าก็น่าสงสาร! แต่ไม่ได้คาดหวังว่าหัวใจของผู้หญิงคนนั้นจะจิตใจชั่วร้ายมาก มันเหมือนกับคางคกที่กระโดดบนหลังเท้าของเธออย่างน่ารังเกียจ เธอตัดสินใจจะไม่ไว้หน้าอะไรเธออีก เธอต้องการให้ทุกคนรู้ ว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องผ่าตัดวันนั้น ทันทีที่เข้าไปในสำนักงานของตัวเอง ปั๋ยหลิงเรียกผู้ช่วยของตนมา แล้วกระซิบบางอย่างที่หูของเธอ ผู้ช่วยพยักหน้าหลายครั้ง หันหลังแล้วเดินออกไป “ตอนนี้กรุณาตามฉันเข้าไปรวมกันในห้องประชุม!” ปั๋ยหลิงทำท่าทางเชื้อเชิญ จากนั้นตัวเองก็เป็นผู้นำเดินไป กลุ่มใหญ่ของนักข่าวดึงดูดความสนใจของผู้คนอย่างมากทันที แม้แต่ครอบครัวของผู้ป่วยและผู้ที่มาเยี่ยมผู่ป่วยก็ตาม