ตอนที่23ความปรารถนาของซือถิงเซวียน

ต๭นที่23ความปรารถนาของซือถิงเซวียน เธอตัดสินใจแล้วถ้าหากว่าเธอกลับไปแล้วซือถิงเซวียนกล้าที่จะสร้างความยุ่งยากให้กับเธอเธอก็จะไล่เขาออกมา! “ไม่รบกวนเลยไม่รบกวน!”ปาตูนยิ้มแย้มเบิกบานใจเขามีความสุขมากที่ได้เดินไปส่งคุณหมอปั๋ยเช่นนี้! ยิ่งไปกว่านั้นคุณหมอปั๋ยยังเป็นคนช่วยชีวิตลูกพี่ลูกน้องของเขาทางด้านนี้ปั๋ยหลิงกลับบ้านภายใต้การคุ้มครองดูแลของปาตูนและทิ้งซือถิงเซวียนให้นั่งดูแผลบนลิ้นของตัวเองอยู่ในบ้านด้วยอารมณ์ถึงขีดสุแล้ว บ้าเอ๊ยผู้หญิงคนนั้นเกิดปีหมาแน่ๆนอกจากจะกัดเขาแล้วยังกัดแรงขนาดนี้! เขาเพียงแต่อยากจะทำให้เธอตกใจเท่านั้นจงใจที่จะแสดงความใกล้ชิดสนิทสนมด้วยใครจะรู้ว่าจะโดนผู้หญิงคนนี้โจมตีกลับ! เขาเป็นถึงประธานของบริษัทซือซื่อที่ยิ่งใหญ่ ผู้หญิงตั้งมากที่ต้องการจะปีนขึ้นมาบนเตียงของเขาเขาเพียงแค่หยอกล้อเธอเล่นแต่กลับถูกเธอรังเกียจได้ถึงขนาดนี้มันเป็นการดูหมิ่นความนับถือตนเองของเขาอย่างมาก ผู้หญิงคนนี้ถ้าหากเธอไม่ลืมว่าตัวเองเป็นภรรยาของซือถิงเซวียนถึงแม้ว่าเขาจะตัดขาดจากเธอมาเป็นเวลาสามปีและไม่เคยที่จะสนิทสนมกับเธอมาก่อนเลยแต่จากมุมมองของกฎหมายที่กล่าวไว้เนื่องจากเธอเป็นภรรยาของเขาดังนั้นเธอก็ควรจะพยายามทำหน้าที่ของภรรยาแม้ว่าพวกเขาจะทำอะไรขึ้นมาจริงๆมันก็เป็นหลักการตามธรรมชาตินี่! ซือถิงเซวียนเดินไปเดินมาอยู่ในห้องยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธและเสียความสมดุลในจิตใจ รอสักพักให้ผู้หญิงคนนั้นกลับมาก่อนเถอะแล้วคอยดูว่าฉันจะจัดการเธอยังไง! ขณะที่เกิดความคิดขึ้นในใจมือถือของซือถิงเซวียนก็ดังขึ้น พอหยิบขึ้นมาดูเป็นสายจากคุณปู่โทรมาซือถิงเซวียนรีบร้อนต่อสาย “ถิงเซวียนหลิงหลิงล่ะ?ปู่โทรหาเธอไม่ติดเลยเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?!” ทันทีที่รับสายเสียงคุณปู่ก็ดังขึ้นมาทันที ในใจของซือถิงเซวียนรู้สึกไม่แฟร์เลยจริงๆแล้วคุณปู่เป็นปู่ของใครกันแน่เนี่ย! ที่โทรมาหาไม่ใช่เพราะเป็นห่วงเขาที่เป็นหลานเลยแต่กลับกลายเป็นห่วงใยปั๋ยหลิงคนนั้น! หลิงหลิงหลิงหลิงจะต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ตลอดเขาสงสัยแล้วว่าเขากับปั๋ยหลิงสลับตัวกันหรือเปล่า! “ปั๋ยหลิงเธอ...เธอออกไปข้างนอกครับ” ซือถิงเซวียนลังเลอยู่ชั่วครู่ถึงเอ่ยตอบ ถ้าหากให้คุณปู่รู้ว่าปั๋ยหลิงตกใจกลัวเขาจนหนีไปแล้วคาดการณ์ได้เลยว่าคืนนี้เขาอย่าคิดว่าจะได้นอนอย่างเป็นสุขเลย! “ออกไปข้างนอก?ถ้าอย่างนั้นแกไม่ได้อยู่กับหล่อนงั้นเหรอ?” เมื่อชายชราได้ยินก็มีน้ำเสียงร้อนใจทันที! “คุณปู่ครับปั๋ยหลิงโตเป็นผู้ใหญ่ขนาดนั้นแล้วออกไปข้างนอกสักเดี๋ยวคงไม่มีใครคิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรหรอกมั้งครับ?”ซือถิงเซวียนไม่ได้ตั้งใจแสดงท่าทีจะกวนประสาทคุณปู่ “แกไม่รู้เหรอว่าตอนนี้พวกแกอยู่ที่ไหน?ธิเบตนะ!ดึกขนาดนี้แล้วหลิงหลิงออกไปข้างนอกคนเดียวถ้ามีอันตรายจะทำยังไง?แกยังไม่รีบออกไปตามหาอีก!หรือว่า—” ทันใดนั้นชายชราก็มีปฏิกิริยารับรู้ว่า“ดึกขนาดนี้แล้วหลิงหลิงจะออกไปคนเดียวได้ยังไง!แกทำตัวเป็นอันธพาลรังแกหล่อนใช่ไหม?!” น้ำเสียงของคุณปู่เปลี่ยนเป็นรุนแรงมากขึ้น “เปล่านะครับผมไม่มีอะไรแล้วจะไปรังแกเธอได้ยังไง?”ภาพปั๋ยหลิงตกลงจากเตียงก่อนหน้านี้ผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของซือถิงเซวียนคำพูดนั้นมีความละอายปนอยู่ คุณปู่ก็คาดเดามากเกินไปแล้วเขากับปั๋ยหลิงมีหัวใจที่สื่อถึงกันได้หรือไง!คุถณปู่ถึงได้รู้ถึงสาเหตุอย่างรวดเร็วขนาดนี้! “ไอ้ตัวแสบแกจะต้องรังแกหลิงหลิงแน่ๆ!ฉันจะตรวจสอบความจริงกับหลิงหลิงเอง!ตอนนี้แกรีบออกไปพาเธอกลับมาดึกขนาดนี้แล้วถ้าเธอเกิดเรื่องขึ้นล่ะก็ฉันจะเป็นคนแรกที่เอาเรื่องแก!” พูดจบชายชราก็วางสายอย่างหงุดหงิด ซือถิงเซวียนรู้สึกปั่นป่วนในท้องจนแน่นไปหมด มองไปด้านนอกหน้าต่างที่มี่แต่ความมืดแล้วก็คิดถึงรายงานที่เคยเห็นก่อนหน้านี้พูดว่าที่นี่มีอันตรายมากซือถิงเซวียนก็รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมาเช่นกัน ดึกขนาดนี้แล้วผู้หญิงคนนั้นออกไปตั้งนานแล้วยังไม่กลับมาตอนนี้ลมด้านนอกหนาวเย็นขนาดไหนเขาเองก็มีประสบการณ์ส่วนตัวผู้หญิงคนนั้นดื้อรั้นจริงๆถ้าหากว่าหล่อนไม่กลับมาเพราะเกิดเรื่องขึ้นมันยากมากที่จะอธิบายกับคุณปู่ที่อยู่ทางนั้น! เขาเลียปลายลิ้นที่ยังรู้สึกชาแล้วซือถิงเซวียนก็ลุกขึ้นหยิบเสื้อแจ๊คเก็ตแล้วออกไปที่ประตู ช่างมันช่างมันนี่เห็นแก่คุณปู่เขาไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนั้น! ใครจะรู้ว่าเพิ่งออกจากประตูซือถิงเซวียนก็เห็นปั๋ยหลิงกลับมาโดยมีผู้ชายคนหนึ่งมาเป็นเพื่อนด้วย เธอกับชายคนนั้นทั้งยิ้มทั้งหัวเราะดูเหมือนจะพูดคุยกันอย่างมีความสุขมาก ความไม่พอใจในใจของซือถิงเซวียนปะทุออกมาอีกครั้ง ฉันคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะต้องทนทุกข์ทรมานกับการถูกแช่แข็งอยู่ด้านนอกคนๆหนึ่งตกใจไม่กล้าขยับตัวสั่นอยู่ในมุมใครจะรู้ว่าที่แท้คนที่นี่ก็เป็นพวกหัวสมัยใหม่เพิ่งจะออกไปข้างนอกได้แป๊ปเดียวก็กลับมาพร้อมกับหนุ่มชาวธิเบตที่ดูเหมือนจะเป็นคนมีจิตใจซื่อตรงเลยทีเดียว ผู้หญิงคนนี้ลืมสถานภาพของตัวเองไปแล้วใช่ไหม! ซือถิงเซวียนปิดไฟฉายบนมือถือของตัวเองแล้วยืนรอที่ประตูรอปั๋ยหลิงและหนุ่มคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ “ถึงแล้วล่ะปาตูนขอบคุณมากนะที่มาส่งฉันฉัน…” เดินมาถึงประตูปั๋ยหลิงยิ้มและกล่าวขอบคุณปาตูนยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบทันใดนั้นก็มีเงาดำสูงใหญ่ปกคลุมเธอ ทันที่ที่เธอเงยหน้ามองก็มองเห็นซือถิงเซวียนเดินเข้ามาแล้วใช้มือคว้าที่เอวของเธอไว้ “ขอบคุณที่ช่วยมาส่งภรรยาของผมนะ!” ซือถิงเซวียนยิ้มมอย่างผู้ดีความเย็นชาและท่าทางน่าเกรงขามที่ทะลุออกมาจากกระดูกทำให้ปาตูนตะลึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่เขาประกาศความเป็นเจ้าของปั๋ยหลิงเช่นนี้ทำให้ปาตูนรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ได้ยินคนพูดกันว่าปั๋ยหลิงคือภรรยาของเขาปาตูนก็เลยไม่กล้าจะพูดอะไร “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับยังไงคุณหมอปั๋ยก็ถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้วถ้าอย่งานั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ!ลาก่อน!” ปาตูนกล่าวอำลาเขากับปั๋ยหลิงอย่างสุภาพปั๋ยหลิงฉีกยิ้มออกแล้วปาตูนโบกมือลา ท้ายที่สุดแล้วปาตูนก็เป็นคนนอกต่อหน้าคนนอกถ้าหากไม่ไว้หน้าซือถิงเซวียนน่ากลัวว่าผู้ชายคนนี้จะคิดบัญชีทั้งเก่าและใหม่กับเธอซึ่งมันมากเกินพอแล้วสำหรับเธอ ทันทีที่ปาตูนไปแล้วปั๋ยหลิงก็ผละออกจากมือของซือถิงเซวียนทันทีแล้วถอยไปข้างหลังอย่างรวดเร็วสองสามก้าวเพื่อรักษาระยะที่ปลอดภัย และซือถิงเซวียนอยู่ในความมืดชั่วขณะเห็นว่าเขาไม่มีท่าทีใดๆปั๋ยหลิงจึงรีบเผ่นหนีเข้าห้องของตัวเองอย่างรวดเร็วราวกับเป็นกระต่าย ครั้งนี้เธอเรียนรู้ที่จะฉลาดมากขึ้นแล้วทันทีที่เข้าไปในห้องก็รีบล๊อคประตูทันทีจากนั้นก็กระโดดขึ้นไปบนเตียงแล้วห่อตัวเองด้วยผ้าห่ม คงมีแต่ฟ้าเท่านั้นที่รู้ว่าตอนนี้เธอเกือบจะแข็งไปหมดทั้งตัวแล้ว! มองไปที่ประตูที่ล๊อคไว้อย่างแน่นหนาแล้วปั๋ยหลิงถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอล๊อคประตูแล้วซือถิงเซวียนไม่น่าจะเข้ามาได้แล้วนะ! เพิ่งจะคิดถึงเรื่องนี้บนประตูก็มีเสียงเคลื่อนไหวดังขึ้นในตอนที่ปั๋ยหลิงยังไม่ทันได้มีปฏิกิริยาตอบสนองประตูก็ถูกเปิดออกแล้วซือถิงเซวียนเดินเข้ามาพร้อมใบหน้าที่เย็นชา “คุณคุณเข้ามาได้ยังไง!” เห็นอยู่ชัดๆว่าเธอล๊อคประตูแล้ว! ซือถิงเซวียนทำเสียงฮึมฮำออกมาสายตาของปั๋ยหลิงตกไปอยู่ที่ประตูด้นหลังของเขาทันใดนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองโง่สิ้นดี เธอล๊อคประตูแต่กุญแจยังอยู่ที่รูกุญแจด้านนอกแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับไม่ได้ล๊อคเลย! “คุณอย่าเข้ามาวุ่นวายนะ!ฉันจะบอกคุณไว้ถ้าคุณกล้าเข้ามาฉันจะบอกคุณปู่ว่าคุณรังแกฉัน!” ปั๋ยหลิงตะโกนดังลั่นโดยปกติแล้วเธอมีภาพลักษณ์เป็นผู้หญิงที่มีความสามารถและสติปัญญาแต่ว่าในตอนนี้พอนึกถึงที่ซือถือเซวียนโน้มลงมาบนตัวเธอแบบนั้นในใจของเธอก็เกิดความกลัวขึ้นมา ในที่นี้มีเพียงแค่ชายหญิงสองต่อสองถ้าหากซือถิงเซวียนทำอะไรบางอย่างกับเธอจริงๆเธอต้องไม่มีแรงต้านกลับแน่ๆ!