ตอนที่34 จู๋จี๋กันในอ่าง

ต๭นที่34 จู๋จี๋กันในอ่าง ดังนั้นซือถิงเซวียนจึงยังคงก้าวเท้าเดินไปตรงหน้าปั๋ยหลิงอย่างต่อเนื่อง ในตอนที่มือของเขาสามารถเอื้อมไปถึงตัวหญิงสาวได้ ทันใดนั้นก็มีแรงกระแทกตัวเขาไปด้านหน้า วินาทีต่อมา เขาก้ล้มลงไปในถังอย่างไม่สามารถควบคุมได้ “แค่กแค่กแค่ก” ซือถิงเซวียนจมน้ำอาบลงไปจนหายใจไม่ออก ต้องงเยหน้าขึ้นมาไอ “ปั๋ยหลิง คุณกล้าดียังไงทำให้ผมต้องดื่มน้ำอาบของคุณ!” ในเวลานี้ซือถิงเซวียนถูกลากลงมาในถังน้ำ และตัวแทบจะแนบติดกับปั๋ยหลิง สิ่งที่คิดไม่ถึงก็คือผู้หญิงคนนี้ ถึงแม้จะอาบน้ำแต่ก็ยังใส่ชุดชั้นอยู่ และยังเป็นชุดในแบบอนุรักษ์นิยม ถึงแม้ว่าจะเปียกชุ่มโชกแนบกับตัว แต่กลับพันรัดแน่นไม่มีอะไรโผล่ออกมาเลย แม้ในขณะที่เธอเพิ่งจะลุกขึ้นแล้วลากเขาลงมาในถัง เธอก็พันตัวเองจนแน่นเสียยิ่งกว่าสาวที่ใส่บิกินี่บนชายหาดตามที่พบเจอได้ทั่วไป แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่สนใจเรื่องนี้แล้ว เขาโกรธที่ผู้หญิงคนนี้ชักจะเข้มแข็งและกล้าหาญเกินไปแล้ว! “ฉันก็เป็นคนจิตใจดีไงล่ะ ตอนที่คุณอยู่บ้านโตวม่าไม่ได้อยากอาบน้ำงั้นเหรอ ตอนนี้ฉันดึงคุณลงมา คุณก็สามารถอาบน้ำได้แล้วคุณไม่ควรจะขอบคุณฉันหรือไง?” ปั๋ยหลิงไม่ใส่ใจความเจ็บแค้นในแววตาของซือถิงเซวียนเลย น้ำเสียงมีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่นอีกต่างหาก ซือถิงเซวียนมองเธออย่างโกรธเคือง “ฉันเตือนคุณได้เลยนะว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้น้ำร้อนแบบนี้มา แล้วยังเยอะชนาดนี้ ถ้าคุณไม่อาบก็น่าเสียดายมากนะ ไม่งั้นก็อย่ายุ่งเลยดีที่สุด” ทั้งสองคนแช่อยู่ในถัง โดยที่ระดับน้ำสูงอยู่ที่ระดับหน้าอกของปั๋ยหลิง “พูดอย่างนี้แล้ว แปลว่าคุณลากผมลงมาเพื่ออาบน้ำด้วยกันงั้นเหรอ?” ซือถิงเซวียนเลิกคิ้วถามปั๋ยหลิง “คุณใจดีขนาดนี้เชียว?” “ฉันแค่คิดว่าคุณถูกตัวเล็กฉี่รดตัวคุณ คิดว่าเพราะคุณเป็นคนรักความสะอาดคนหนึ่งจะต้องอยากอาบน้ำแน่ๆ ดังันั้นถึงให้คุณเข้ามาไง! แต่ถ้าใจดีแบบนี้แล้วคุณไม่อยากรับ ก็ช่างมันเถอะ คุณออกไปเลย!” ปั๋ยหลิงพูดบ่ายเบี่ยงไม่ยอมรับ ที่จริงตอนนี้ในใจของเธอเขินอายถึงขีดสุดแล้ว แต่ว่าเพื่อปกปิดความอายและความอึดอัดใจ จึงต้องพูดอะไรไม่ตรงกับใจ “ถ้าหากว่าเป็นเช่นนี้ ผมก็ไม่เกรงใจล่ะนะ! นับว่าคุณยังมีจิตสำนึกนะ! แน่ล่ะ ผมคงอาบน้ำกับคุณไม่ได้ แต่ว่านะพอคุณอาบน้ำสร็จมันก็จะไม่มีน้ำแล้ว น้ำก็จะเย็นแล้วสกปรก ดังน้นอาบด้วยกันตอนนี้เลยดีกว่า!” ซือถิงเซวียนพูดแล้วจากนั้นยังขยับเข้าไปหาปั๋ยหลิงอย่างจงใจ ปั๋ยหลิงรีบขยับถอยหนี แต่ก็ถอยไปจนสุดแล้วและไม่มีที่จะไป เธอทำได้เพียงจ้องเขม็งไปยังซือถิงเซวียน “ซือถิงเซวียน คุณอย่ามากเกินไปนัก นี่คือน้ำอาบที่คนในบ้านเตรียมไว้ให้ฉัน ฉัน…ฉันใจดีให้คุณมาอาบด้วย แล้วดูคุณสิจะบีบให้ฉันไปที่ไหนกัน” “ให้ทำยังไงล่ะ ผมตัวสูง แขนขาก้ยาว ถังไม้นี่มันเล็กขนาดนี้ ก็ต้องทำแบบนี้แล้ว! คุณหมอปั๋ยใจดีมาขนาดนี้แล้ว ก้ทนไปอีกสักพัก…” ซือถิงเซวียนพูดพลางจงใจเบียดปั๋ยหลิงที่อยู่ในน้ำมากขึ้น ปั๋ยหลิงนั้นแทบจะเอาตัวแนบกับถังแล้ว พอมองเห็นใบหน้าที่น่ารำคาญของซือถิงเซวียนแล้ว เธอรู้สึกเสียใจมากที่ปล่อยให้เขาเข้ามา! เธอไม่ควรเดิมพันเรื่องนี้กับเขา ด้วยการดึงเขาลงมาในถังอาบน้ำ! มองดูคนหลับตาเรียกขวัญและกำลังใจแล้ว ก็ดูเหมือนจะภาคภูมิใจมาก มือที่อยู่ใต้น้ำในตอนนี้ยังไม่ได้เคลื่อนไหวไปกวนประสาทซือถิงเซวียน ปั๋ยหลิงคิดๆดูแล้วทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา และเอ่ยว่า “ดูไม่ออกเลยนะ ตอนที่คุณใส่เสื้อผ้า ฉันรู้สึกว่ารูปร่างของคุณไม่เลวเลยทีเดียว แต่ตอนนี้เมื่อดูแล้ว ตอนนี้ดูเหมือนท้องของคุณจะมีไขมันนูนขึ้นมาหรือเปล่า?” ปั๋ยหลิงพูดแล้วจงใจหัวเราะออกมา พูดล้อเล่น? แต่พูดแล้วดูเหมือนท้องเขาจะมีไขมันจริงๆ ซือถิงเซวียนลุกขึ้นยืนอยู่ภายในถัง ร่างกายที่แข็งแรงปรากฏออกมาทันที ปั๋ยหลิงสะดุ้งตกใจ รีบเอามือปิดตาทันที ผู้ชายคนนี้ไม่สนไม่แคร์อะไรจริงๆ เธอเป็นหญิงสาวสะพรั่งอยู่นะ? “คุณดูสิ ผมเป็นที่มีกล้ามท้องซิกส์แพคนะ จะมีไขมันได้ยังไง!” ซือถิงเซวียนโชว์กล้ามเนื้อหน้าท้องของตัวเอง เขาเองก็เป็นคนที่ไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสบ่อยๆ พูดถึงรูปร่างของเขา มันคือทรงสามเหลี่ยมคว่ำแบบมาตรฐาน คือไหล่กว้าง เป็นสัดส่วนทองคำ แต่กลับถูกผู้หยิงคนนี้ดูถูกได้ขนาดนี้ มันทำให้เขาทนไม่ได้! “อะไรคือกล้ามเนื้อหน้าท้องซิกส์แพค คนที่ออกกำลังกายจริงๆต้องมีแปดแพค! นอกจากนี้ ฉันเองก็เป็นหมอร่างกายของผู้ชายฉันก็เคยเห็น คุณเป็นแบบนี้ไม่นับว่ารูปร่างดีหรอกนะ!” ปั๋ยหลิงพูดเพื่อให้ซือถิงเซวียนเอามือลง และมองกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เขาภาคภูมิใจ จริงๆแล้ว เธอประหม่ากับซือถิงเซวียนคนนี้ เธอรู้ว่ารูปร่างของชายคนนี้ดีมาก แต่ไม่คาดคิดว่าจะดีถึงขั้นนี้ เขาสามารถไปเป็นนายแบบได้เลย ตรงที่ควรมีเยอะก็เยอะ ที่ควรมีน้อยก็น้อย พอเหมาะพอเจาะเลยทีเดียว แต่เพื่อให้ซือถิงเซวียนรีบๆจากไปในตอนนี้ เธอทำได้แค่หลอกลวงเขาด้วยคำพูดที่เลวร้าย “คุณ…คุณพูดว่าอะไรนะ คุณเคยเห็นรูปร่างของผู้ชาย!” เธอเป็นภรรยาของเขา แล้วจะเที่ยวไปเห็นรูปร่างผู้ชายตามใจได้ยังไง! “นั่นมันแน่อยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเคยพูดแล้วนี่คะว่า ฉันเห็นมามากเลยล่ะ! ประธานซือคะ คุณคงไม่คิดว่าในฐานะแพทย์ ฉันจะมีแต่ของนารีเวชวิทยาเท่านั้นหรอกนะคะ ตอนฉันอยู่โรงเรียนแพทย์ ไม่เพียงแต่จะเคยเห็นรูปร่างของผู้ชายเท่านั้น แต่ยังเคยผ่าศพผู้ชายด้วยตัวเอง ศพนั้นเปลือยเปล่าไม่ใส่อะไรเลย ฉันย่อมต้องเคยเห็นอยู่แล้ว!” ปั๋ยหลิงแสร้งทำเป็นพูดอย่างไม่สนใจ “คุณ…ผู้หญิงคนนี้นี่! จริงๆเลย…” ซือถิงเซวียนโกรธจนพูดไม่ออก ความรู้สึกที่เธอยกเอาศพมาเปรียบเทียบกับเขา เขาโกรธสุดๆแล้ว โกรธมากจริงๆ ซือถิงเซวียนก้าวเท้ายาวๆเดินออกจากถัง หยิบเสื้อผ้าของเขาขึ้นมาแล้วเดินออกไปจากประตู ปั๋ยหลิงมองดูซือถิงเซวียนที่เดินออกไป ในใจก็ถอนใจยาวอย่างโล่งอก คิดจะอาบน้ำต่อ แต่สายตาตรงหน้ากลับมองเห็นฉากที่เธอกับเขาต่างอยู่ในถังด้วยกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งนึกถึงตอนที่เขาอวดกล้ามเนื้อหน้าท้องของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ ในความเป็นจริงแล้วมันคือกล้ามเนื้อหน้าท้องที่กล้ามชัดเจน อันีที่จริงเธอเองก็อยากที่จะสัมผัส… มือที่สัมผัสนั้นคงจะรู้สึกดีมาก… พอรู้ตัวว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่ ปั๋ยหลิงก็รีบตบหน้าตัวเองอย่างรวดเร็ว บ้าไปแล้วเธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ทำไมถึงรู้สึกหวั่นไหวกับชายหนุ่มคนนั้นแล่วยังอยากจะสัมผัสอีกด้วย! “ปั๋ยหลิงเธอต้องตื่นได้แล้วนะ! ตอนนี้เธอกับซือถิงเววียนอยู่ด้วยกันก็เพื่อคุณปู่! รจนคุณปู่จากไปแล้ว เอกับเขาแม้แต่ความสัมพันธ์เล็กๆน้อยๆก็ไม่มี! เธอกับชายหนุ่มคนนั้นถูกกำหนดให้มาพบกันแต่ไม่มีวาสนาจะอยู่เคียงกัน ยิ่งไปกว่านั้นมันคือชะตากรรมที่ถูกลิขิตไว้!” ภายในใจของปั๋ยหลิงเตือนสติตัวเอง แต่ไม่รู้ว่าทำไม ภายในใจถึงรู้สึกแปลกๆ เป็นครั้งแรก ที่ซือถิงเซวียนเป็นเหมือนดังเงาที่ยังลอยเอ้อระเหยผ่านหน้าเธอไปมาไม่หายไปไหน ในขณะที่อีกด้าน ซือถิงเซวียนกลับไปที่ห้องของตัวเองด้วยอารมณ์ขุ่นคือง ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่พอใจ