ตอนที่ 47 บังคับให้เธอกินยาคุม

ต๭นที่ 47 บังคับให้เธอกินยาคุม ในใจของปั๋ยหลิงคิดอย่างไม่พอใจ “ยังลังเลอะไรอยู่ รีบกินยาเร็ว!” เห็นว่าปั๋ยหลิงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ ซือถิงเซวียนรีบเข้ามาแล้วเอายายัดใส่ปากเธอ มองดูยาเม็ดนั้น แล้วมองดูการแสดงออกบนใบหน้าของซือถิงเซวียน ดูเหมือนจะเป็นการยืนยันการคาดเดาของเธอ เขาตั้งใจที่จะทำเรื่องไม่กับเธอจริงๆ! ในใจของปั๋ยหลิงเย็นชาทันที และไม่เกรงใจแล้ว เธอผลักไหล่ซือถิงเซวียนล้มลงกับพื้น “คุณ…ผู้หญิงคนนี้นี่ คุณต้องการที่จะฆ่าสามีตัวเองใช่ไหม คุณอยากให้ผมตายแล้วคุณจะได้รับมรกดกของตระกูลซือใช่ไหม? ผมจะบอกให้ ไม่มีทาง คุณก็จะต้องตายด้วย!” ซือถิงเซวียนไม่ได้เตรียมการป้องกันตัว และไม่คิดด้วยซ้ำว่าปั๋ยหลิงจะทำรุนแรงเช่นนี้ด้วย เขานอนที่พื้น ใช้มือลูบหน้าอกแล้วตะโกนกัดฟันกรอด “คุณพูดเหลวไหลออะไรเนี่ย ฉันอยากได้ทรัพย์สินของตระกูลซือตอนไหนกัน! แต่คุณนั่นแหละ สิ่งนี้ของคุณมันคืออะไรมันไม่ใช่ยาพิษหรือไง คุณต้องการจะวางยาฆ่าฉันใช่ไหม?!” ปั๋ยหลิงพูดถึงยาเม็ดที่อยู่บนหน้าของซือถิงเซวียน ซือถิงเซวียนโกรธมากขึ้นอีก “นี่มันเป็นแค่ยาคุมกำเนิด ผมแค่ไม่อยากให้คุณมีลูก!” เพื่อไม่ให้เป็นการสร้างปัญหายุ่งยากกับคุณในอนาคต เพื่อไม่เป็นการทำผิดกับคุณถ้าหากคุณตัดสินใจที่จะจากไปในภายหลัง ก็อย่าปล่อยให้เธอมีความกังวลใจใดๆที่ไม่ควรมี! ดังนั้น เขาจึงช่วยเธอกำจัดความกังวลใจใดๆทั้งหมดออกไปก่อน! “ยาคุมกำเนิด?” ใบหน้าของปั๋ยหลิงเป็นสีแดงทันที ภายในใจรู้สึกไม่พอใจ เธอจะคิดไปถึงได้ยังไง ท่านประธานจะเดินไปซื้อยาคุมด้วยตัวเองบนถนนที่สูงหนาวเย็น ยิ่งไปกว่านั้นยานี้ยังแกะออกมาจากกล่องให้เลยด้วย เพียงแค่มองเม็ดยาสีขาวในมือ ภายในใจของปั๋ยหลิงรู้สึกอึดอัดขึ้นมา เธอเป็นภรรยาของเขานี่นา หน้าที่รับผิดชอบในการมีทายาทสืบทอดตระกูลซือเป็นของเธอใช่ไหม? ตอนนี้มองเห็นเขาถือยาคุมกำเนิดในมือแล้ว โดยไม่หวังให้เธอมีทายาทให้ตระกูลซือ ภายในใจก็รู้สึกไม่ดี แล้วเธอก็คิดถึงเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจเหล่านี้อย่างรวดเร็ว ทำไมเธอถึงต้องสนใจเรื่องพวกนี้ด้วย เดิมทีเธอกับซือถิงเซวียนก็ไม่มีวันพรุ่งนี้ต่อกันอยู่แล้ว ตอนนี้เขาให้เธอกินยาคุม อย่างนั้นแล้วเธอกับเขาก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันจริงๆ เรื่องนี้เธอเห็นว่ามันดีต่อเธอและซือถิงเซวียนในระยะยาวนับจากนี้อย่างมาก! ปั๋ยหลิงหยิบยาเม็ดนั้นขึ้นมา แล้วกลืนมันลงไป เป็นเพราะว่ารีบกินยา เธอจึงหายใจไม่ออกในทันที เธออดกลั้นเอาไว้ แล้วก้มหน้าเดินผ่านซือถิงเซวียนออกไป ซือถิงเซวียนหันไปมองตามแผ่นหลังของเธอแล้วคิดว่าเธอไม่พอใจอยู่แน่ๆ หรือว่าเขาจะเข้าใจผิดไปเอง? ปั๋ยหลิงเดินออกไปหาอาหารเติมความอิ่มให้ตัวเองเสร็จแล้ว ตอนที่คิดจะเดินกลับไป มองเห็นซือถิงเซวียนกำลังเดินเขาไปในห้องน้ำ ด้านหลังของเขาคือเจ้าของบ้าน ถือท่อนไม้ขนาดใหญ่ที่กำลังไหม้ไฟอยู่ ต้องการจะอาบน้ำ? ผู้ชายคนนี้ช่างอนามัยจริงๆเลย! ปั๋ยหลิงต้องการจะก้มหน้าเดินผ่านไป แต่ซือถิงเซวียนเรียกให้หยุดเอาไว้ “คุณต้องการจะทำอะไร!?” ปั๋ยหลิงถามด้วยใบหน้าเย็นชา “มาช่วยถูหลังให้ผม!” ซือถิงเซวียนแสดงท่าทางกวนอารมณ์ด้วยการดูถูกใช้ให้มาถูหลังให้ อะไรนะ จะให้หล่อนไปถูกหลังให้ ผู้ชายคนนี้มันจะยกตัวเองสูงเกินไปแล้ว “ทำทำไม?” ปั๋ยหลิงปฏิเสธอย่างเย็นชา แล้วจะเดินไป ก็ถูกมือใหญ่คว้าหมับเข้าที่ข้อมือ “ผมรู้ว่าคุณไม่อยากให้คุณปู่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ขอเพียงแค่คุณไม่พูด ผมไม่พูด คุณปู่ก็จะไม่มีทาได้รู้ตลอดไป! อย่างนั้นแล้วคนอื่นก็ไม่มีทางรู้ด้วยเช่นกัน! ถ้าคุณต้องการผมปิดปากไว้ให้สนิทเข้าไว้ ก็ต้องเชื่อฟังผม!” ซือถิงเซวียนพูดขู่ ที่จริงในใของเขาไม่ได้คิดเช่นนี้ จริงๆแล้วเขาเพียงแค่ต้องการที่จะมีเวลาได้ใกล้ชิดกับเธอให้มากขึ้น แต่ว่าเหตุผลที่ปากได้พูดออกไป เป็นเช่นนี้แล้ว ใครก็คงจะรับไม่ได้ เขารู้สึกว่าตัวเองโง่สิ้นดี! แต่ถ้าไม่พูดอย่างนี้ เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดอย่างไรให้หญิงสาวยอมเชื่อฟังเขา ปั๋ยหลิงหัวเราะเย้ยหยัน เอาเถอะ ถือว่าเขาประสบความสำเร็จแล้ว พูดตามตรงแล้วตอนนี้ตัวเธอเองยังยากที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของเธอกับซือถิงเซวียนเลย ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องที่จะยอมให้คุณปู่รู้! เธอยังไม่ต้องการให้มีการปลี่ยนแปลงใดๆเกิดขึ้นกับชีวิตของเธอ! และคุณปู่ที่อยู่ทางนั้น ต่อให้เธอต้องการเธอก็จะไม่ยอมให้คุณปู่รู้ “ตกลงค่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้ฉันก็จะถูหลังให้คุณ แต่คุณเองก็จำคำพูดของตัวเองเอาไว้ให้ดี ห้ามบอกเรื่องเมื่อคืนนี้กับใครทั้งนั้น โดยเฉพาะคุณปู่! คุณเข้าใจแล้วนะ!” ปั๋ยหลิงพูดเสียงดัง ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงตอบตกลงเร็วแบบนี้ ใจอขงเขารู้สึกวุ่นวายใจ หรือว่าจะเป็นวิธีการของหล่อนที่ต่อต้านเขาใช่หรือเปล่า? อากาศที่ร้อนอบอวลไปทั่วห้องน้ำ ซือถิงเซวียนรู้สึกเพลิดเพลินกับการแช่น้ำ ปั๋ยหลิงหยิบผ้าเช็ดตัวมาถูหลังให้เขา เวลาที่ซือถิงเซวียนอาบน้ำโดยส่วนใหญ่แล้วมักจะมีคนคอยรับใช้เขา แม้ว่าครั้งหญิงสาวให้เขาอาบน้ำเองเป็นครั้งแรก ทว่าเขากับรู้สึกดีไม่น้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้หญิงในตอนนี้ของเขาคือปั๋ยหลิง ในใจของเขารู้สึกสนุกสนานเพลิดเพลินมากยิ่งขึ้น ปั๋ยหลิงถูหลังให้เขาอย่างแรง แม้จะถูอย่างรวดเร็วแต่ก็ใช้แรงอย่างยิ่ง ในไม่ช้าซือถิงเซวียนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง “หยุด! หยุดก่อน!” ซือถิงเซวียนตะโกนเสียงดัง ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆเขาก็รู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่หลังของเขาขึ้นมา “เป็นอะไรล่ะ คนที่อยากจะให้ฉันขัดถูให้ก็คือคุณ แล้วไม่ยอมให้ทำก็คือคุณนั่นแหละ! คุณชายคนนี้มีปัญหามากจริงๆ รับใช้ลำบากมากเลยนะ!” ปั๋ยหลิงจงใจพูดำพูดแบบนี้เพื่อยั่วเขา “ผู้หญิงคนนี้นี่ ทำไมมือถึงได้หนักขนาดนี้ คุณถูหลังเป็นจริงๆใช่ไหม! ผิวหนังของผมจะหลุดออกเพราะอยู่แล้ว!” ซือถิงเซวียนรู้สึกเจ็บที่ด้านหลัง และเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมองเห็นสีหน้าของหญิงสาวที่แสดงออก เขาก็เข้าใจแล้ว ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้หญิงคนนี้จะใช้คำพูดดีขนาดนี้ บอกให้เธอมาอาบน้ำให้ก็เชื่อฟัง ที่แท้ก็มีความคิดที่จะทำแบบนี้! “ฉันทำอะไร ฉันทุ่มเทอย่างสุดความสามารถเพื่อที่จะรับใช้คุณ แต่กลับถูกคุณต่อว่า! จากนี้คุณก็อาบน้ำเองเถอะ ไม่ต้องมารบกวนฉัน ฉันไม่อยากรับใช้คุณชายอย่างคุณแล้ว!” ปั๋ยหลิงพูดแล้วเดินออกไปอย่างโกรธจัด ซือถิงเซวียนได้แต่โกรธอยู่คนเดียว เขาล้างตัวเสร็จก็เดินออกมา ตอนเที่ยง เจ้าของบ้านก็เรียกพวกเขาออกมากินข้าว ซือถิงเซวียนกับปั๋ยหลิงนั่งด้วยกัน แต่ท่าทางที่แสดงออกไม่ดีเลย! ต่างมองกันและกันอย่างขัดขัดตาซึ่งกันและกัน “กริ๊งกริ๊งกริ๊ง---” โทรศัพท์ของปั๋ยหลิงดังขึ้นและเมื่อหยิบขึ้นมาดูเป็นคุณปู่โทรมา! ปั๋ยหลิงรีบวิ่งไปอยู่ข้างๆซือถิงเซวียน ซือถิงเซวียนเห็นลักษณะการรังเกียจรังงอนเช่นนั้นแล้ว ก็คิดจะเอ่ยปากพูดจาถากถาง แต่กลับเห็นเธอมองเขาอย่างประหม่า แล้วชี้ไปที่โทรศัพท์ ทันที่ซือถิงเซวียนมองดู ที่หน้าจอก็ปรากฏชัดเจนว่าเป็นเบอร์คุณปู่ เขาก็รีบปิดปากทันที ตั้งแต่ครั้งก่อนที่คุณปู่สามารถเรียนรู้วิธีใช้วิดีโอคอลได้แล้ว ก็จะขอให้เปิดวิดีโอคอลทุกครั้งที่โทรมา ยากที่จะป้องกันจริงๆ