ตอนที่ 37กระหังโหยวโกว

ต๭นที่ 37กระหังโหยวโกว คุณโจวคิดได้ว่าฮวงจุ้ยในหลุมศพพ่อของเขาอาจมีปัญหา ดังนั้นเขาจึงถามคนอื่นไปทั่วเกี่ยวกับซินแสที่น่าเชื่อถือได้ เพื่อมาดูที่บ้านของเขาว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตระกูลเซียวทำธุรกิจเกี่ยวกับหยินหยางที่เจียงเหมิน ก่อนหน้านี้เซียวเหย่ก็เคยพูดถึง เกี่ยวกับการจับผีเพื่อแสวงหาโชคและหลีกเลี่ยงความหายนะพวกเขาก็ทำ ทั้งยังที่สำนักงานของเซียวเหย่อีก ฉันก็รู้ได้ว่าเขาทำธุรกิจมากมาย แต่ว่าคุณโจวไม่รู้ว่าเครือข่ายไม่กว้างขวางนี้คิดค่าใช้จ่ายแพง อย่างไรก็ตามเมื่อแรกเริ่มซินแสที่เขาหาไม่มีตระกูลเซียว หลังจากที่ซินแสคนอื่นๆได้ฟังเรื่องของเขาก็ตามเขาไปยังหลุมศพเพื่อตรวจดู เพียงแค่มองก็บอกได้ว่าหลุมศพบ้านเขานั้นเป็นหลุมศพที่ชั่วร้าย ตามที่ซินแสกล่าว มันคือกระหังโหยวโกวที่มีชื่อเสียง ตอนนี้คุณโจวได้เรียนรู้แล้ว ไม่กล้าเชื่อคำพูดใดๆอีก ลับหลังซินแสคนนั้นเขาก็พาซินแสคนอื่นไปดูที่หลุมศพ ครั้งนี้ความสามารถของทุกคนเป็นไปในทางเดียวกัน ข้อสรุปทั้งหมดคือหลุมศพของบ้านเขานั้นเป็นหลุมศพอัปมงคล ต้องย้ายหลุมฝังศพ ตามประเพณีของประเทศจีน หลังจากที่คนแก่เสียชีวิตจะหาหลุมศพที่งดงามและสงบ โดยปกติแล้วจะไม่สามารถย้ายหลุมฝังศพได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้คุณโจวกำลังโดนหลอก สิ่งที่พ่อของเขาพูดกับเขาก็เกิดขึ้นจริง เขาจึงต้องย้ายหลุมฝังศพเท่านั้น แต่ในขณะนั้นก็เกิดเรื่องขึ้นอีก คนงานที่คุณโจวจ้างให้ขุดหลุมฝังศพแล้วย้ายไปสุสานเกิดท้องเสียพร้อมกัน หลังจากที่เด็กหนุ่มหายจากอาการท้องเสียและเริ่มทำงาน จู่ๆก็เหมือนโดนสิ่งชั่วร้ายเข้าสิงให้ถือพลั่วเหล็กตีไปที่เท้าของอีกฝ่าย สุดท้ายไม่ได้ขุดหลุมฝังศพเพราะว่าคนงานบาดเจ็บ อีกทั้งยังมีคนงานหนึ่งในนั้นที่นิ้วหัวแม่เท้าถูกตัดด้วยพลั่วจนหลุดออก นี่ทำให้ซินแสคนนั้นสติแตก ทั้งกลิ้งทั้งคลานวิ่งกลับไป เมื่อคุณโจวกลับไปหาซินแสอีกครั้ง เขาถอนเงินออกไปและบอกว่าเขารับมือกับมันไม่ได้ ให้คุณโจวไปหาคนอื่นแทน หลังจากที่คุณโจวเล่าจบ ใบหน้าเขาดูกังวล มองมาที่เซียวเหย่ เดาว่าเขาเห็นว่าเซียวเหย่ยังดูวัยรุ่น ดูไม่เหมือนคนที่เป็นมืออาชีพ “กระหังโหยวโกว” เซียวเหย่พูดคำนี้ซ้ำๆแล้วก็ยิ้มออกมา พูด “เรื่องนี้ผมรับมือได้ แต่ผมต้องรู้ค่าตอบแทนก่อน” เขาพูดพรางตาเป็นประกายมองมาที่ฉัน สีหน้าเต็มไปด้วยการยั่วยุ อวดอะไรของเขา ไม่ใช่ว่ามีลูกค้ามารอหน้าประตูอยู่แล้วรึไง ฉันเบ้ปาก แกล้งทำท่าเหยียดหยาม แต่ข้างในใจดีใจจนแทบบ้าแล้ว เขาพูดว่าเขารับมือได้และยังพูดเรื่องค่าตอบแทนก่อนอีก เขาทำเงินได้ง่ายมาก！ “แน่นอน ขอเพียงแค่ท่านสามารถปกป้องชีวิตคนในของครัวของผมได้ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา เพียงแค่คุณบอกมาเท่านั้น！ ” คุณโจวพูดด้วยความตื่นเต้น “เรื่องค่าตอบแทนคุยกับภรรยาของผมนะ เท่าที่เธอมีความสุขก็พอแล้ว” เขาโบกมือ ผลักคุณโจวมาให้ฉัน ราวกับว่าเป็นเพียงแค่สายลม อย่างกับว่าเงินนั้นไม่ใช่เงินอย่างไรอย่างนั้น ข้าวในปากฉันเกือบติดคอ ทำไมต้องมาคุยกับฉันแล้วเอาที่ฉันมีความสุขอย่างนั้นเหรอ？ ไม่แน่ว่าเขาวางแผนจะยกเงินก้อนนี้ให้กับฉัน？ ทันใดนั้นก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที ฉันรีบกลืนข้าวในปาก มองคุณโจวอย่างประหม่า “นายหญิงเซียว คุณบอกตัวเลขมาเถอะ ตราบใดที่โจวทงผู้นี้สามารถจ่ายได้ ผมยินดีทั้งนั้น！” คุณโจวพูด ดูๆแล้วเขาเองก็ไม่ติดปัญหาจริงๆ คำพูดของเขาตรงไปตรงมาพอสมควรเลย “อืม.......” ฉันเกิดลำบากใจขึ้นมา ฉันเป็นแค่บัณฑิตจากมหาวิทยาลัยธรรมดาๆ ไม่มีงานวิจัยเกี่ยวกับฮวงจุ้ย ทั้งยังไม่รู้เรื่องการตลาดด้วยซ้ำและนี่เป็นการช่วยเรื่องขุดหลุมฝังศพ เขาก็ไม่ควรจะต้องจ่ายแพงจนเกินไปใช่ไหม ？ เขายังพูดถึงกระหังโหยวโกวอะไรนั้นอีก ฟังดูเป็นเรื่องที่อันตรายมากๆ ยิ่งไปกว่านั้นการย้ายหลุมฝังศพก็เกี่ยวข้องกับชีวิตคนในครอบครัวของเขา เหมือนมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เมื่อมาคิดๆดู ฉันพูด“หมื่นห้า คุณตกลงไหมคะ？” หมื่นห้าคือเงินในบัตรธนาคารของฉัน ตอนนี้เซียวเหย่ใช้เงินในบัตรฉันหมดแล้ว ให้เขาเอามาคืนมันก็ไม่นับว่ามากเกินไป หลังจากที่ฉันเสนอตัวเลขออกไป จู่ๆเซียวเหย่เกิดไอขึ้นมาอย่างรุนแรง........เขาดื่มน้ำไปยกใหญ่ คุณโจวเองก็มองฉันด้วยความตกใจ ถึงแม้เขาจะแสดงสีหน้าสงสัยออกมา แต่ไม่นานก็กลับสู่สภาวะปกติ เขายิ้ม“ครับ ผมจะให้เงินมัดจำคุณตอนนี้เลย หลังจากเรื่องหลุมฝังศพ ผมจะส่งให้คุณเป็นการส่วนตัวอีกครั้งครับ” เขาบอกว่าถอนเงินหยวนออกมาแล้วสองก้อน มอบให้ฉันอย่างสุภาพ ใจฉันเริ่มเต้นแรงขึ้น เงินหยวนสองก้อนถูกประทับด้วยตราของธนาคาร ก้อนละหมื่นหยวน อย่างนั้นสองก้อนก็สองหมื่นหยวนสิ ฉันต้องการแค่หมื่นห้า เขาให้เกินมาห้าพันนี่！ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังพุดอีกว่านี่เป็นแค่เงินมัดจำและเขาจะให้อีกเมื่อเสร็จธุระ หรือฉันขอน้อยไปรึไง？ ฉันนำเงินมาวางตรงหน้าอย่างตื่นเต้น ต้องถอนห้าพันหยวนเพื่อคืนคุณโจว แต่คุณโจวบอกว่าปฏิเสธที่จะรับ เขาบอกว่าเงินห้าพันหยวนนั้นเป็นเงินสำหรับการดำเนินการของพวกเรา ซื้อของต่างๆที่จำเป็นต้องใช้ หากไม่พอให้บอกเขา ฉันไม่คาดคิดจริงๆ นี่คือเงินสองหมื่นหยวน ฉันนึกถึงตอนเรียนปีสามที่ฉันทำงานระหว่างเรียนแล้วเก็บเงินได้หมื่นกว่าๆ ตอนนี้เงินสองหมื่นหยวนมาอยู่ในมือฉันอย่างง่ายดาย ถึงแม้จะไม่มาก แต่สำหรับฉันแล้ว เงินหนาสองก้อนนี้ก็ทำให้ฉันตื่นเต้นได้แล้วละ เซียวเหย่ที่นั่งข้างๆทำหน้าโกรธมองมาที่ฉัน พูดอย่างไม่พอใจ“ไม่ได้เรื่อง” ตอนนี้ฉันกำลังดีใจ ถึงเขาจะว่า ฉันก็ไม่สนใจแล้ว ฉันเก็บเงินไว้อย่างดี อารมณ์ดีแล้ว จู่ๆความอยากอาหารก็มากขึ้นจนฉันกินข้าวไปอีกเยอะ หลังจากกินข้าวเสร็จ คุณโจวถามเซียวเหย่ว่าต้องเตรียมอะไรไหม เซียวเหย่ตอบว่าไม่ต้อง ไปที่หลุ่มฝังศพก่อนค่อยว่ากันอีกครั้ง พูดจบก็ให้คุณโจวขับรถพาพวกเราเดินทางไป คุณโจวพยักหน้าทันทีและพาเราไปที่หลุมศพพ่อของเขาโดยไม่หยุดพักระหว่างทาง เห็นได้ว่าคุณโจวกังวลมากจริงๆ คาดว่าอาการป่วยของลูกชายเขารุนแรงมาก ฉันที่ยิ้มกับเงินเป็นเวลานาน ในที่สุดก็สงบลง ถามเซียวเหย่ว่าแท้จริงแล้วกระหังโหยวโกวเป็นตัวอะไรกันแน่ ทำไมถึงส่งผลรุนแรงกับคนหนุ่มๆได้มากขนาดนี้ ก่อนที่จะรู้จักกับเซียวเหย่ ฉันไม่เชื่อเรื่องเทพเจ้าและภูตผีมาโดยตลอด ยิ่งไม่เชื่อเรื่องฮวงจุ้ยอะไรนั้นด้วย แต่ตอนนี้ฉันได้เจอผีจริงๆแล้ว และมองเรื่องฮวงจุ้ยเปลี่ยนไป กระหังโหยวโกวนั้นก็สามารถทำให้เด็กหนุ่มธรรมดาเกิดบ้าขึ้นมาในชั่วพริบตา ฟังดูเป็นเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้ “กระหังโหยวโกวเป็นคำนามในฮวงจุ้ย หมายถึงอาณาเขตที่เป็นแอ่งสูงแต่ตรงกลางเป็นที่ราบลุ่มต่ำ รูปร่างเหมือนแอ่งกระทะ โดยทั่วไปพื้นที่ประเภทนี้จะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ประเภทที่หนึ่งคือเป็นมงคล ประเภทที่สองคืออัปมงคล ความแตกต่างให้ดูที่ว่าบริเวณพื้นที่ด้านบนั้นมีต้นไม้หรือไม่” เซียวเหย่พูด เขาเพิ่งพูดจบ คุณโจวที่ขับรถอยู่ด้านหน้าก็พยักหน้า พูด“ท่านอาจารย์เซียวทรงพลังจริงๆ พูดไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย หลุมฝังศพของพ่อผมนั้นเป็นแอ่งสูงที่ตรงกลางเป็นที่ราบลุ่มต่ำและรอบหลุมศพในรัศมีห้าสิบเมตรไม่มีวัชพืชเลยแม้แต่ต้นเดียว ” “คุณลำบากแล้วละ พื้นที่อย่างนั้นถือว่าหายากมากแต่ก็ยังถูกคุณพบเข้า เป็นเซนส์ในทางฮวงจุ้ยที่ถ้าเจอพื้นที่แบบนี้ถือเป็นฮวงจุ้ยที่ไม่ดี ซินแสที่คุณเชิญมายังเลือกที่นี่ให้กับคุณอีก คุณไปทำอะไรให้ใครขุ่นเคืองรึเปล่า？” คุณโจวฝืนยิ้ม“ผมเองก็แปลกใจ ผมไม่รู้จักเขาเลยและผมก็จ่ายเงินตามคำขอของเขาแล้วด้วย ทำไมเขาต้องทำกับผมแบบนี้？เมื่อพบกลับไปหาเขาอีกครั้งเขาก็หายไปแล้ว ตอนนี้แม้โทรศัพท์ไปก็กลายเบอร์ที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว เขายังทำเรื่องเลวร้ายกับครอบครัวผมไว้อีก จะเจออีกครั้งได้อย่างไร” คุณโจวพูดจบ เขาถอนหายใจอย่างหนัก ไม่พูดอะไรต่อและจดจ่อกับการขับรถ สองชั่วโมงต่อมา ในที่สุดรถก็มาหยุดที่ภูเขาลุกใหญ่ นี่คือชานเมืองทางฝั่งตะวันตกของเจียงเหมิน ล้อมรอบไปด้วยภูเขาและมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมายในบริเวณใกล้เคียง แต่หลุมฝังศพของที่บ้านคุณโจวไม่ได้อยู่ที่จุดชมวิว นี่เป็นเนินเขาที่แห้งแล้ง ฉันเข้าใจกระหังโหยวโกวหลังจากที่ตั้งใจสังเกตพื้นที่โดยรอย เป็นอย่างที่เซียวเหย่พูด ภูเขาทับซ้อนกัน ที่ที่เรายืนอยู่นั้นเป็นหลุม พื้นที่รอบๆล้วนเป็นเนินเขาแห้งแล้ง เดิมที่บนภูเขานี้มีต้นไม้มากมายแต่มันถูกตัดออก มีเพียงตอต้นไม้ที่ตายแล้วเหลืออยู่เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น ถึงแม้ว่าจะไม่มีต้นไม้ใหญ่บนเนินเขานี้ แต่ยังนับว่ามีดอกไม้ใบหญ้าเจริญเติบโตอยู่ ที่หลุมฝังศพพ่อคุณโจวล้วนเป็นหินทั้งหมด มันดูรกร้างที่แม้แต่วัชพืชก็ไม่มีเลย แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยเข้าใจ ฉันก็ดูออกว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ดีนัก เซียวเหย่ดูเหมือนจะรู้นานแล้วว่าที่นี่จะเกิดผลแบบนี้ตามมา เขาไม่รอช้าตรงไปที่หลุมศพของพ่อคุณโจวแล้วเดินไปรอบๆ จากนั้นเขาก็ยกมือแตะสองครั้งบนหลุมฝังศพ ทันใดนั้นก็เกิดเป็นพายุหมุนขนาดเล็กบนหลุมฝังศพ บริเวณโดยรอบเกิดลมพัด เมื่อพายุสงบลง บนหลุมศพก็กลายเป็นชายชราอายุราวเจ็ดสิบแปดสสิบปี！ ฉันมองไปที่ดวงตาของชายชรา ไม่ต้องถามเลย เขาคือพ่อของคุณโจว เขาเป็นเหมือนอย่างที่คุณโจวเล่า ผอมเหมือนโครงกระดูก ผิวหนังเป็นรอยย่นเหมือนผิวของเปลือกไม้ บนร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยหยินสีดำ สายตาดูเบื่อมากๆ เมื่อเขาเห็นเซียวเหย่ก็รีบงอเข่าทันที เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเซียวเหย่ ฉันยิ่งแปลกใจมากขึ้น มองดูเซียวเหย่และคุณลุงโจวอย่างโง่ๆ แต่คุณโจวที่อยู่ข้างๆเมื่อเห็นเซียวเหย่เคาะประตูก็ถามฉัน“ท่านอาจารย์เซียวเป็นอะไรไป ทำไมมองที่ป้ายหลุมศพอยู่อย่างนั้นละ？”。 “พ่อของคุณปรากฏออกมา คุณมองไม่เห็นเขาเหรอ？” ฉันมองคุณโจวและพูดด้วยความแปลกใจ คุณโจวส่วยหัวด้วยความสับสน ฉันตกใจขึ้นมาทันที คิดว่าเมื่อครู่คงตาพร่ามัว แต่เมื่อฉันกระพริบตาและมองไปที่เซียวเหย่อีกครั้ง มีชายชราคนหนึ่งอยู่ต่อหน้าเซียวเหย่จริงๆ เขากำลังสะอื้นและพูดบางอย่างอยู่ ฉันมั่นใจได้ว่าชายชราคนนั้นคือพ่อของคุณโจวและเขาก็เป็นผีด้วย แต่คุณโจวมองไม่เห็นผี ทำไมฉันถึงมองเห็นผีได้ละ？ เพราะว่าเซียวเหย่อย่างนั้นเหรอ？ นอกจากนี้ฉันยังสามารถมองเห็นหยินได้อย่างชัดเจน หยินบนร่างกายของดูอ่อนแอมาก เป็นเพียงชั้นสีเทาบางๆเท่านั้น ถ้าเซียวเหย่เอาหยินสีดำเข้มบนตัวของตัวเองทะลุเข้าไปในร่างคนชราละก็ เดาว่าเขาคงไม่กล้าปรากฎตัวต่อแสงอาทิตย์ น่าเสียดายที่ฉันเห็นเพียงแค่ร่างของเขา ฟังไม่รู้เรื่องว่าเขากำลังพูดอะไร ตอนที่ลูกพี่ลูกน้องไม่ได้ถูกควบคุมแล้วอยากสื่อสารกับฉันก็ต้องพึ่งเซียวเหย่ถึงจะสื่อสารกันได้ ดูเหมือนว่าผีที่อ่อนแอกว่าจะไม่มีทางสื่อสารกับผู้คนได้โดยตรง หลังจากชายชราพูดอะไรบางอย่างกับเซียวเหย่ ตอนแรกใบหน้าของเซียวเหย่มีรอยยิ้มแล้วจึงค่อยๆจริงจังขึ้น หลังจากนั้นเขาก็คุยกับชายชราอีกสองสามประโยคก็ให้ชายชรากลับไป เมื่อเขากลับมาหาเรารอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปและขมวดคิ้วจ้องไปที่คุณโจว เขาถาม “คุณยังมีเรื่องที่ปิดบังผมอยู่ใช่ไหม？” คุณโจวตกใจไปชั่วขณะ จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป พูดด้วยความประหม่า“ไม่มีนี่ครับ？สิ่งที่ควรพูดผมก็พูดไปหมดแล้ว” “คุณแน่ใจเหรอ？กระหังโหยวโกวนี้เห็นได้ชัดว่าทำขึ้นมา ยิ่งไปกว่านั้นพ่อของคุณก็เพิ่งพูดไป ตอนนี้เขาถูกย่างไฟทุกวัน ถูกโยนลงไปในกระทะน่าสังเวช คุณเกลียดชังใครกันแน่？ทำให้คนมากมายเกลียดคุณ เสี่ยงดวงชะตาของตัวจนทำให้คนในครอบครัวต้องตาย？” เซียวเหย่พูดด้วยน้ำเสียงเกลียดชัง “ผมไม่รู้เรื่องจริงๆ อาจมีคนอิจฉาที่ผมมีเงินทอง เพราะอย่างนั้นจึงขัดขวางผม？ท่านอาจารย์เซียว ขอแค่ท่านช่วยผมย้ายหลุมศพ เท่าไหร่ก็ตามที่คุณต้องการตราบใดที่ผมมี ผมจะให้ทั้งหมด！” คุณโจวยิ่งเลิ่กลั่กมากขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของเซียวเหย่ไม่ดีขึ้นเลย เขาจึงหันหน้ามาพูดกับฉัน“นายหญิงเซียว เราคุยราคากันได้ เมื่อจัดการเรื่องนี้แล้ว ผมยินดีให้อีกสองแสน ไม่สิ ห้าแสน！”