ตอนที่ 80 ฉันชนะอีกแล้ว 2

ต๭นที่ 80 ฉันชนะอีกแล้ว 2 “คุณป้าคะ พวกเธอล้วนเป็นคุณหญิงที่มีกิจการเล็กๆ อีกหน่อยไม่ต้องมาเล่นกับพวกเธอแล้วนะ...” “เล่นต่อเลย ฉันหายเหนื่อยแล้ว!” คุณหญิงนิมมลกลัวเสียหน้า พูดเป็นเล่น เงินแค่ไม่กี่แสนทำไมเธอจะจ่ายไม่ได้! “ฉันก็เล่นต่อ ถ้าไม่ชนะวันนี้ฉันไม่กลับ!” …… พวกคุณหญิงที่กลัวเสียหน้าถูกนารายุแยงจนต้องกลับคำบอกว่าจะเล่นต่อ นาราเล่นไพ่ต่ออย่างใจเย็น ผ่านไปหลายรอบเงินสดในมือของบรรดาคุณหญิงก็หมดลง “คุณหญิงนิมมล คุณจะให้คนขับรถกลับไปเอาเงินหรือว่าจะเอาแหวนเพชรบนมือมาจ่ายแทน?” แน่นอนว่าไม่สามารถให้คนขับรถกลับไปเอาเงินได้แล้ว ถ้าสามีเธอรู้เข้าเธอต้องตายแน่ๆ! คุณหญิงนิมมลมองท่าทางได้ใจของนาราก็ถอดแหวนออกมาด้วยความโมโห “เอาไป!” นาราหยิบแหวนขึ้นมาดู “เพชรนี่ด้านไปหน่อยแต่เอามาจ่ายแทนหนี้ของคุณก็ถือว่าเพียงพอแล้ว” นาราหันไปมองคนที่เหลือ “แล้วคุณหญิงช่อทิพย์กับคุณหญิงนนทรีล่ะคะ?” เงินที่พวกเธอเอามาตอนนี้อยู่ในกระเป๋าคุณหญิงเพ็ญรดีทั้งหมดแล้ว ทั้งสองคนต่างก็มองหน้ากันไปมาก่อนจะหันไปมองคุณหญิงนิมมลที่ถูกกดดันเมื่อสักครู่พวกเธอที่ไม่อยากเดินตามรอยก็ถอดเครื่องประดับออกมาใช้หนี้โดยอัตโนมัติ คุณหญิงเจนอารีที่นั่งมองอยู่ด้านข้างก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ถอนตัวออกมาก่อน เธออดที่จะหันไปถามคุณหญิงเพ็ญรดีไม่ได้ “คุณหญิงเพ็ญรดีไปเอายัยหนูนี่มาจากไหนกัน เล่นเก่งเหลือเกิน!” คุณหญิงเพ็ญรดีตอบกลับอย่างภาคภูมิใจ “นาราเพิ่งกลับมาจากเรียนเมืองนอก ตอนนี้เป็นทนาย สมองยังทำงานได้ดีเยี่ยม!” คุณนายเจนอารีกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ที่แท้ก็เป็นทนายนี่เองถึงว่าทำไมเก่งขนาดนี้ นาราถือว่าเป็นผู้ฆ่าคุณหญิงทั้งสาม เธอสามารถลิดรอนเอาเครื่องประดับของพวกคุณหญิงมาได ทั้งหมด คุณหญิงนิมมลสลดใจถอดเอาต่างหูเพชรเครื่องประดับชิ้นสุดท้ายออกก่อนจะยื่นให้นารา หมดตัวแล้วจริงๆ “สิ่งของมีค่าบนตัวฉันให้เธอไปหมดแล้ว ฉันไม่เล่นแล้ว จะกลับแล้ว” ด้านคุณหญิงนนทรีก็ถอดสร้อยไข่มุกของตัวเองยื่นให้นาราก่อนจะเอ่ยขึ้น “ฉันก็ไม่เหลืออะไรแล้ว” …… นาราถือเครื่องประดับต่างๆเต็มมือก่อนจะหันไปถามคุณหญิงเพ็ญรดี “คุณป้าหิวหรือยังคะ?” “เริ่มหิวแล้ว ไหนๆพวกนั้นก็หมดตัวแล้ว วันนี้ก็พอเท่านี้แล้วกัน!” นาราเพ่งมองสร้อยไข่มุกในมือก่อนจะจิ๊ปาก “คุณป้าดูสีไข่มุกนี่สิคะเกรดไม่ดีเลย สงสัยจะทำธุรกิจเล็กจริงๆ ไม่รู้ว่าเป็นของปลอมหรือเปล่า” คุณหญิงนนทรีหน้าเขียวคล้ำด้วยความโมโห “นังหนูอย่ามาพูดพร่อยๆนะ!” “ยังไงก็ขอบคุณเงินของคุณน้าทุกคนนะคะ เงินพวกนี้คงพอที่จะให้ฉันไปทำศัลยกรรมได้แล้ว!” นาราเอาคืนอย่างสาสม ไม่มีความเกรงใจพวกเธอเลยสักนิด คุณหญิงนนทรีอยากจะพูดต่อแต่ก็ถูกห้ามไว้โดยคุณหญิงนิมมล ความร้ายกาจของผู้หญิงคนนี้พวกเธอเคยเห็นมาแล้ว ถ้าต่อปากต่อคำกับเธอต่อคนที่จะเสียเปรียบคือพวกเธอเอง คุณหญิงเพ็ญรดีและนาราเก็บของก่อนจะจากไปด้วยความอารมณ์ดี หลังจากเดินออกมาคุณหญิงเพ็ญรดีก็ยิ้มหน้าบาน “นารา เธอทำไมเล่นเก่งแบบนี้ ตอนแรกฉันนึกว่าเธอเล่นไม่เป็นเสียอีก!” “วันนี้มือขึ้นเฉยๆ!” นาราตอบกลับอย่างถ่อมตน “ของแบบนี้พึ่งดวงอย่างเดียวไม่ได้หรอก ครั้งหน้าถ้าได้เล่นอีกฉันจะพาเธอมาด้วย!” คุณหญิงเพ็ญรดีลูบกระเป๋าตุงๆของตัวเอง “ถ้าฉันว่างฉันมาเป็นเพื่อนคุณป้าได้เสมอ!” หาเงินได้เป็นเรื่องดี แต่ช่วยแก้แค้นแทนคุณหญิงได้เป็นเรื่องดีกว่า! “ปกติพวกเธอมักจะหัวเราะเยาะฉันว่าเล่นแพ้ตลอด วันนี้ช่างสะใจฉันเสียจริง” ตาของคุณหญิงเพ็ญรดีเป็นประกาย ตั้งแต่เกิดมาวันนี้เป็นวันที่เธอเล่นไพ่นกกระจอกอย่างมีความสุขที่สุด “ถ้าไม่เห็นว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ฉันจะทำให้พวกเธอแพ้จนเหลือแต่ชุดชั้นในแน่นอน!” นารายิ้มจางๆ คุณหญิงกลุ่มนี้เห็นว่าคุณหญิงเพ็ญรดีน่ารังแกจึงร่วมมือกันรังแกคุณหญิงเพ็ญรดี พอออกจากร้านหลานถิงทั้งสองคนก็ขึ้นมานั่งบนรถส่วนตัว คุณหญิงเพ็ญรดีบอกคนขับรถอย่างอารมณ์ดี “ไปเจ้าชายพลาซ่า” “คุณป้าเราไม่กลับบ้านเหรอคะ?” ทำไมถึงไปศูนย์การค้าล่ะ? “ได้เงินเยอะขนาดนี้ เราต้องไปช้อปปิ้งสิ!” คุณหญิงเพ็ญรดีคิดว่าจะใช้เงินพวกนี้ให้หมดเลย นาราก็ไม่ได้คัดค้าน ยังไงเงินแบบนี้ก็ไม่ควรจะเก็บเอาไว้อยู่ดี