ตอนที่2 ความสามารถในการปราบผี

ตอนที่2 ความสามารถในการปราบผี พอเก็บกวาดโต๊ะอาหารเสร็จฉันก็กลับไปเก็บกวาดข้าวของของฉันในห้อง ไม้เท้ากำจัดวิญญาณของตระกูลหวง กระจกกำจัดวิญญาณ แว่นตาหยินหยาง ดาบไม้ต้นท้อ ยันต์นำโชค สเปรย์เลือดหมาดำ สเปรย์น้ำตาควาย....เมื่อเก็บข้าวของทั้งหมดเสร็จฉันก็ใส่มันลงไปในกระเป๋าเครื่องสำอาง เปลี่ยนชุดและยกกระเป๋าเครื่องสำอางไปที่ห้องนั่งเล่น ทุกครั้งที่มีคนติดต่อให้ฉันไปทำความสะอาด ฉันจะไปเคารพรูปของย่าเสี่ยวฟังและย่าหวงตันน่าพร้อมจุดธูปหอมสามดอก นี่เป็นขนบธรรมเนียมของบรรพบุรุษ ตั้งแต่ที่ก่อตั้งสำนักหลิงหลิงขึ้นมาฉันก็ได้เคารพธรรมเนียมนี้มาโดยตลอด ฉันหยิบธูปออกมาสามดอกคล้ำหัวธูปลงและหันกลับอย่างรวดเร็ว แค่นี้ธูปก็จะติดไปขึ้นมาเอง ฮิฮิ อย่าพึ่งตกใจนะ! นี่ไม่ใช่เวทมนต์ แต่เป็นกลวิธีจุดธูปฉบับตระกูลหวง! “คุณย่า ฉันไปหาเงินก่อนนะคะ! พวกคุณย่าจะต้องอวยพรให้ฉันด้วย! แล้วฉันจะเอามาร์คหน้ารุ่นใหม่ล่าสุดกลับมาฝาก! “ พูดเสร็จฉันก็หยิบกระเป๋าเครื่องสำอางสีแดงออกไป จนมาถึงที่อยู่ตามที่แจ้งบนอีเมล์ ฉันเคาะประตูเบาๆ และหญิงสาวหน้าซีดที่ดูอายุยังน้อยก็เปิดประตู “สวัสดี คุณคือ? “ “ฉันคือหวงเชี้ยวหยู่จากบริษัทเก็บกวาดสำนักหลิงหลิง นี่คือนามบัตรฉัน คือว่ามีคนส่งอีเมล์บอกว่าบ้านหลังนี้มีของสกปรกก็เลยติดต่อให้ฉันมาเก็บกวาด” พอเธอได้ยินดังนั้นก็รีบให้ฉันเข้าไปในบ้าน “อ่อ! เข้ามาสิ รีบเข้ามาเลย! “ ฉันเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับสำรวจซ้ายขวา “คุณหวงจะดื่มอะไรดีคะ? ฉันจะไปเตรียมมาให้” “ไม่เป็นไรค่ะ เรามาเริ่มคุยเรื่องงานกันเลยดีกว่า! คุณคือแขกของฉัน ฉันจะอธิบายเรทราคาค่าบริการให้ฟังนะคะ ค่าปรึกษาของฉันอยู่ที่ 800 หยวนต่อชั่วโมง โดยไม่คำนึงถึงการดำเนินการขั้นสุดท้ายฉันก็ยังจะเก็บค่าปรึกษาในราคา 8000 หยวน ถ้าหากต้องการดำเนินการก็จะแบ่งเป็น 5 ขั้นตอน โดยเริ่มจากหนึ่งหมื่นหยวนขึ้นไปแต่ละขั้นจะเพิ่มขั้นละหนึ่งหมื่นหยวนและสำหรับกรณีพิเศษอย่างเช่นการจับเจียงซือหรือต้องใช้อาร์เรย์พิเศษก็จะมีค่าใช้จ่ายอีกต่างหากแล้วก็ในระยะเวลาทำงานค่าใช้จ่ายต่างๆ เช่น ค่าน้ำมันรถ ค่าอาหาร ค่าที่พัก คุณจะเป็นคนจ่าย อ่อ แล้วก็ฉันจะบอกว่าสำนักหลิงหลิงของเรามีบริการหลังการขายด้วย” “อืม ตามนั้น ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ฉันก็โอเคขอแค่คุณช่วยฉันจัดการเรื่องนี้ เงินก็ไม่ใช่ปัญหา” “ดีค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะเริ่มงานตอนนี้เลย” ฉันเปิดกระเป๋าเครื่องสำอางสวมแว่นตาหยินหยางเริ่มค้นหาตั้งแต่ห้องนั่งเล่น ห้องครัวแล้วก็ห้องนอน แต่ฉันพบว่าไม่มีบรรยากาศแปลกๆ ในสามห้องนี้ ฉันถอดแว่นแล้วมองไปที่หญิงสาว “ที่นี่ยังมีห้องไหนที่ฉันยังไม่ได้ไปอีกมั้ยคะ? “ หญิงสาวคิดสักครู่ก่อนจะพูดขึ้น “ยังมีห้องของลูกฉัน ลูกของฉันเสียงดังมากห้องของเขาก็เลยอยู่ข้างในสุดเดี๋ยวฉันพาไปค่ะ! “ พูดเสร็จเธอก็นำทางฉันไปที่ห้องของเด็กน้อย พอไปถึงประตูห้องฉันก็รับรู้ได้ถึงลมเย็นที่พัดออกมา ฉันบอกให้หญิงสาวถอยห่างและค่อยๆ เปิดประตู พอเปิดประตูก็ยิ่งรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ชัดเจน ฉันค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องสำรวจดูรอบๆ จนได้รู้ว่าปัญหามันอยู่ที่ผีที่กำลังดูดเอาพลังของเด็กบนรถของเล่น ฉันหยิบยันต์โชคดีและโยนไปที่ผีตนนั้น “หลงเหซิงซื่อลิ่ง ขอยืมพลัง เก็บ! “ ยันต์โชคดีติดอยู่บนตัวของผีตนนั้นและดูดวิญญาณเข้าไปจากนั้นก็กลับมาอยู่บนมือของฉัน “ปิดจ๊อบ! “ พูดจบฉันก็เอายันต์โชคดีใส่ลงในขวดและเก็บเข้ากระเป๋าเครื่องสำอาง “เรียบร้อย ฉันจัดการกับผีตนนั้นแล้วพวกคุณไม่ต้องกังวลอะไรอีก” หญิงสาวรีบจับมือฉันด้วยความดีใจ “อา! คุณหวงขอบคุณมากๆนะคะ” “ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะเพราะฉันคิดเงิน ผีแบบนี้นับว่าเป็นระดับเบสิคบวกกับค่าน้ำมันรถแล้วก็ค่าปรึกษาทั้งหมดหนึ่งหมื่นแปดพันสองร้อยหยวน” “โอเคค่ะ เดี๋ยวฉันไปหยิบเงินมาให้” พูดจบเธอก็เดินเข้าไปในห้องนอน แป๊บเดียวหญิงสาวก็ถือซองตุงๆ ออกมาวางบนมือฉัน “คุณหวงนี่คือเงินสองหมื่นหยวนส่วนต่างที่เหลือก็ถือว่าเป็นค่าแรงของคุณเลยแล้วกัน” “ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้วนะคะ” พูดจบฉันก็เก็บเงินใส่ในกระเป๋าเครื่องสำอาง ก่อนกลับฉันเห็นต้นยูคาไม่กี่ต้นที่สวนหลังบ้านของพวกเขา “ต้นยูคาที่สวนหลังบ้าน คุณปลูกเองหรอคะ? “ “อ๋อ! ไม่ใช่ค่ะ ตอนย้ายมามันก็มีอยู่แล้ว” “ถ้าอย่างนั้นฉันขอแนะนำให้ตัดทิ้งนะคะ” “ทำไมล่ะคะ? “ “คุณไม่เคยได้ยินประโยคที่ว่าหน้าบ้านอย่าปลูกต้นหม่อนหลังบ้านอย่าปลูกต้นหลิว ในสวนอย่าปลูกผีตหมือแล้วก็ห้ามปลูกต้นยูคาไว้หลังบ้าน นี่เป็นหนึ่งในข้อห้ามทำในบ้านที่ถูกเล่าต่อกันมาของเมืองเหอหนาน “เพลงพื้นบ้านไจ่จี้” หน้าบ้านไม่ควรปลูกต้นหม่อนหลังบ้านไม่ควรปลูกต้นหลิว ประตูบ้านอย่าโบกมือเรียกผี” ซึ่งชื่อของต้อนหม่อนเป็นคำพ้องเสียงกับคำว่า " หลิว " ซึ่งหลังจากการตายของพ่อแม่พวกเขาก็จะใช้ต้นหลิวมาทำไม้เท้าแห่งน้ำตา ธงวิญญาณ ส่วนผีตกมือคือต้นหยางที่ส่วนมากลำต้นจะอยู่ในพื้นดินและใบส่วนใหญ่เมื่อถูกลมพัดปลิวจะทำให้เกิดเสียงที่คล้ายกับเสียงตบมือและพวกเขายังบอกด้วยว่า "ไม่ควรปลูกต้นยูคาไว้หลังบ้าน" ว่ากันว่ามันเป็นที่เคารพในสมัยโบราณและยังเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นมงคล อายุยืนและหน้าที่การงาน ดังนั้นจึงไม่ควรปลูกไว้ด้านหลังบ้านและคนเหอหนานยังห้ามปลูกต้นสะเดาไว้ในสวนเพราะว่าผลของมันมีรสขมเปรียบเสมือนความขื่นขมในชีวิตดังนั้นเธอควรจะทำตามที่ฉันบอกตัดต้นยูคาพวกนี้ทิ้งไปซะ! อ่อใช่แล้วและนี้ถือว่าเป็นบริการหลังการขายของสำนักหลิงหลิง พูดจบฉันก็เดินออกจากบ้านของเธอไป