ตอนที่ 11 เข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ

ต๭นที่ 11 เข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ “โอ้พระเจ้า!”ฉากที่ตัวเองหนีออกมาจากร้านกาแฟโอเก้อแวบผ่านเข้ามาในสมอง พิมพ์ลดารู้สึกตนเองไม่ค่อยดีไปหมดทั้งตัว เธอยักไหล่ขึ้น วางกระเป๋าทิ้งลงบนพื้นแล้วเอนหลังนอนลงไปข้างหลัง ดันเอาศีรษะตัวเองทั้งหัวมุดเข้าไปในผ้าห่ม พิมพ์ลดารู้สึกเธออับอายไม่มีหน้าพบผู้คนแล้ว เดทผิดคนแถมยังขอแต่งผิดงาน! “ว้าวว้าวว้าว...ทำอย่างไรดี!”ดึกสงัดแล้ว ภายใต้แสงจันทร์ บนที่นอนเล็ก ๆในบ้านหลังน้อยนั้น มีสาวน้อยคนหนึ่งยังกระสับกระส่ายพลิกตัวไปมา แต่ว่า การไตร่ตรองก็ยังต้องใช้พลัง ฉากแต่ละฉากเมื่อตอนนัดบอดในกลางวันย้อนซ้ำไปซ้ำมาในสมองนับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดพิมพ์ลดาหลับไปแล้ว รุ่งเช้า ในอพาร์ทเมนต์น้อยบริเวณสวนหย่อมของเมือง จิรฐาล้างหน้าล้างตาอาบน้ำเสร็จ รับอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ยืนอยู่หน้ากระจกผูกเน็คไท วันนี้เป็นวันที่เขาไปเมืองsเข้ารับตำแหน่งผู้ว่าฯอย่างเป็นทางการ จิรฐาเป็นคนตรงต่อเวลาเสมอ เมื่อถึงเวลาก็เตรียมทุกอย่างแล้วพร้อมออกจากบ้านไป เมื่อรถหยุดลงที่หน้าประตูสำนักงานเขตเทศบาล จิรฐาไม่รีบลงจากรถแต่หันไปมองที่ประตูใหญ่ ปรัณยังคงไม่สามารถยับยั้งคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลไว้ได้ตามความคาดหมาย เขากำลังพาลูกน้องคนสนิทของเขา คณะกรรมการบริหารฯหลายท่านและผู้อำนวยการยืนอยู่หน้าประตูรอจิรฐาลงจากรถ ขณะจิรฐาเปิดประตูลงจากรถ ปรัณก็เพิ่งมาถึงประตูพอดี “ท่านจิ...” เขากำลังคิดจะอธิบายไม่กี่คำ ด้านข้าง คุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลก็ได้นำคณะเข้ามาต้อนรับ “โอ้! ท่านผู้ว่าจิ! ยินดีต้อนรับครับ! ยินดีต้อนรับคุณเข้ารับตำแหน่งผู้ว่าฯเมืองsครับ” และแล้วคนที่คลุกคลีตีโมงในสนามราชการมานาน แต่ละคน ๆ ต่างเป็นหมูอ้วนลงพุงหูบาน เวลาพูดก็พูดอย่างเป็นทางการได้เต็มปากเต็มคำ เห็นคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลยื่นมือออกมา จิรฐาก็เอื้อมมือไปจับมือเขาเขย่าอย่างมีมารยาท“สวัสดี คุณรองฯถิรพล!ทุกท่านสบายดีน่ะครับ”เขาพูดและมองไปที่ผู้นำหลายๆคนซึ่งติดตามอยู่ข้างหลังคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพล “ผู้ว่าจิครับ เพื่อแสดงให้เห็นการยินดีต้อนรับคุณ เราเพื่อนร่วมงานสำนักงานเทศบาล จึงได้มาเข้างานเช้ากว่าปกติในวันนี้ ต่างมารวมตัวกันเองที่ชั้น 3 ห้องประชุมอเนกประสงค์เพื่อรอการมาถึงของท่านน่ะครับ!”ทักทายกันอย่างง่าย ๆ ในที่สุด คุณรอง นายกเทศมนตรีถิรพลพูดกับเขาถึงวัตถุประสงค์หลักของเขาในวันนี้“เชิญทางนี้ครับ!”พูดแล้ว เขาก็เดินเลี่ยงไปข้าง ๆ แสดงท่าผายมือเชิญท่านจิรฐา เห็นเขาในสภาพนี้ จิรฐาเดินไปเองข้างหน้าพร้อมรอยยิ้มทั้งหน้า ในห้องประชุมอเนกประสงค์ชั้น 3 ผู้ร่วมงานเมื่อเห็นชายหนุ่มคนนั้นเดินเข้ามาหลังคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลต่างหยุดหัวข้อการสนทนาลง จิรฐารูปร่างผอมสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลาคมคาย มีดวงตาดำขลับเฉียบแหลมสดใสคู่หนึ่ง เป็นที่ดึงดูดทุกสายตาของผู้ร่วมงาน แม้ว่าทุกคนจะได้ยินกับหูมาแต่เนิ่น ๆ ว่าจิรฐาที่มาเข้ารับตำแหน่งคนนี้ เป็นผู้นำที่มีอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของเมืองS อายุยังน้อย แต่ก็ประสบความสำเร็จมานาน แต่สิ่งที่ทุกคนต่างคิดไม่ถึงคือผู้นำท่านนี้ไม่เพียงหนุ่มแน่น ยังมีสภาพผิวที่ผู้คนไม่อาจคุ้นหาปัญหาใด ๆได้เลยเช่นนี้ หลังจากที่คุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลได้แนะนำสถานะของท่านจิรฐาแล้ว ท่านได้ก้าวเท้าขึ้นไปบนเวทีกล่าวปาฐกถาหน้าห้องประชุม บอกตามตรงจริง ๆ จิรฐาไม่ชอบสภาพนี้สักนิด เขาคือผู้นำ คนที่ต้องเป็นแบบอย่างในการทำงานควรเป็นผู้ที่เข้มงวดจริงจังกับงาน เขาไม่ได้เป็นประธานบริษัทกรุ๊ปใด ๆ เพลย์บอยที่สามารถจัดงานปาร์ตี้ตามสบาย กอดสาวสวย ยืนถือไมโครโฟนพูดฮัลโหลไปเรื่อยเปื่อยกับผู้คนระดับล่าง ยืนบนเวทีปาฐกถา เขาเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆช้า สายตากวาดอย่างช้า ๆ แต่ไม่หยุดนิ่งไปยังฝูงชน ยิ้มให้กับทุกคนอย่างสุภาพ เขากล่าวว่า “สวัสดีครับ ผมจิรฐา วันนี้จะเริ่มทำงานในเขตเทศบาลเมืองS ผมหวังว่าในวันข้างหน้า เราจะร่วมงานกันอย่างดี ขอบคุณครับ” เพียงไม่กี่คำเท่านั้น จิรฐากล่าวจบก็รีบลงเวทีปาฐกถา ก่อนคุณรองนายกเทศมนตรีถิรพลจะได้เปิดปากพูด ก็เดินไปที่ประตูเองและเดินออกจากห้องประชุมไปแล้ว เห็นจิรฐาไป ปรัณก็รีบตามไปทันที ชั่วพริบตาเดียว สุดหล่อสมาร์ทร่ำรวย รอยยิ้มตวัดรัดตรึงดวงจิตวิญญาณผู้คนของผู้นำคนใหม่ ก็กลายเป็นเทพบุตรของพนักงานหญิงทุกคนในอาคารใหญ่ของตึกที่ทำการรัฐบาลแห่งนี้ไปแล้ว