ตอนที่21 คุณมีความลับมากเท่าใด

ต๭นที่21 คุณมีความลับมากเท่าใด คำพูดของพิมพ์ลดาไม่อาจแลกได้คําตอบจากจิรฐา สิ่งที่แลกมา กลับเป็นเขาเอื้อมมือไปดึงมือเล็กของเธอมากำไว้ในอุ้งมือ อากัปกิริยาเล็กๆน้อยๆของเขาทั้งสนิทสนมทั้งคลุมเครือนี้ ทำให้พิมพ์ลดาอดไม่ได้ที่จะอึ้งไปที แต่คุณอรัญญาที่อยู่ด้านข้างเห็นแล้วกลับมีความสุขเบ่งบานในใจ แต่เช้าตรู่ก็มีหนุ่มสุดยอดหล่อเรียกเธอว่าแม่ เธอก็รู้สึกภาระหัวใจหนักอึ้งไปหน่อยแล้ว ตอนนี้เห็นลูกสาวลูกเขยต่างรักกันมากขนาดนี้ต่อหน้าพวกเขาสองผู้เฒ่า ในใจเธอนี้ยังจะไม่มีความสุขได้เหรอ? อรัญญามักจะคิดอยู่เสมอว่าตัวเองเป็นแม่จอมซ่าทันสมัย เธอไม่รังเกียจที่ลูกสาวแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ในมุมมองของเธอ ต้นปีนี้ สมรสเปลือยก็มีแล้ว แต่งงานแบบสายฟ้าแลบจะนับกะผีเป็นอะไรได้? เพียงแค่อย่าเป็นหย่าร้างแบบสายฟ้าแลบก็ใช้ได้แล้ว การแต่งกายตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าของลูกเขยเธอคนนี้ ยังมีของขวัญตามมารยาทในการพบปะที่นำมามอบให้ผู้เฒ่าทั้งสองในวันนี้ ต่างก็แสดงให้พวกเขาเห็นว่าเขามีภาวะเศรษฐกิจดีอย่างชัดเจน เพียงแต่เรื่องการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบของพิมพ์ลดานี้ ในมุมมองของญาณัท ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาปานนั้นแล้ว วางถ้วยน้ำชาลง เขาเลื่อนสายตาไปจับจ้องมองดูมือของจิรฐาและพิมพ์ลดาทั้งสองคนที่กุมไว้ด้วยกันแล้วถามเสียงเข้มว่า“ใครให้พวกเธอทั้งสองขวัญกล้าบังอาจ ข้ามเราที่เป็นผู้ใหญ่เหล่านี้ไปจดทะเบียนสมรสโดยตรงได้?”ฉับพลันก็มีลูกเขยคนหนึ่งกระโดดออกแบบนี้ ทำให้เขาตกใจไม่น้อยจริง ๆ“คุณ”มองไปที่จิรฐา เขาถามว่า“ชื่ออะไร?ทำอาชีพอะไร?” แม้ว่าตั้งแต่พิมพ์ลดาเกิดมา ญาณัทก็รักเธอมากจนเข้าถึงในกระดูก แต่ยามจำเป็น ความเข้มงวดของการเป็นพ่อของเขาก็ไม่เคยขาดตกบกพร่อง ได้ยินญาณัทถามตนเอง จิรฐาก็ยืดกายนั่งตรงมากขึ้น “พ่อครับ ผมชื่อจิรฐา บรรพบุรุษอาศัยในเมืองs ก่อนนั้นเพราะต้องทำงานจึงได้ดำรงชีวิตอยู่ในเมืองBมาตลอด จนเมื่อเร็วๆนี้จึงได้กลับมาที่เมืองs เรื่องการงานของผม...” เมื่อจิรฐาเอ่ยถึงการทำงานของเขา พิมพ์ลดาก็อดไม่ได้ที่จะหันหน้ามองมาที่เขาแล้ว เพราะเธอจำได้อย่างชัดเจนว่าเมื่อคืนชายที่ชื่อปรัณเรียกเขาว่าศิษยาภิบาล เธอหวังเหลือเกินว่าจะได้ยินเขาเอ่ยปากเองว่าตนเองไม่ใช่ศิษยาภิบาล! ถึงบัดนี้ เธอยังไม่ได้ทำความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่าที่แท้ศิษยาภิบาลคนหนึ่งสามารถแต่งงานได้หรือไม่? แต่คำตอบสุดท้ายของจิรฐาที่ให้กลับมาคือ“คุณพ่อ คุณแม่ ขอโทษครับ ลักษณะคุณสมบัติงานผมมีบางอย่างพิเศษ ยังไม่สามารถบอกพวกคุณได้ชั่วคราว รออีกสักพัก ผมต้องอธิบายแก่พวกคุณอย่างชัดเจนแน่นอนครับ” ลักษณะคุณสมบัติงานที่ค่อนข้างพิเศษ? ไม่สามารถบอกพวกคุณได้ชั่วคราว? โอ้พระเจ้า คำตอบเน่าอะไรแบบนี้ของเขา! หลังจากได้ยินคำพูดของจิรฐา พิมพ์ลดาเพียงรู้สึกในหัวใจตนเองมีอะไรที่ดีดขึ้นมาลั่นเปรี๊ยะปร๊ะขาดผึงไปแล้ว “ดูเหมือนเรื่องที่ที่จริงเขาเองเป็นศิษยาภิบาลคนหนึ่งเรื่องนี้ก็รบกวนจิตใจเขาเอง!” ตอนนี้ ในใจพิมพ์ลดายิ่งมั่นใจเรื่องที่ว่าจิรฐา เป็นศิษยาภิบาล สำหรับคำตอบของจิรฐาไม่เพียงมีพิมพ์ลดาที่ไม่พึงพอใจแน่นอน เมื่อได้ยินเขากล่าวว่าไม่ สามารถเปิดเผยอาชีพของตนเองได้นั้น ญาณัทก็เบนสายตาไปมองพิมพ์ลดา เขาคิดจะถามว่า “หรือว่าหนูก็ไม่รู้ว่าชายคนนี้ที่หนูได้แต่งงานด้วย ทำอาชีพอะไรหรือ?” ประสานสายตาพ่อเฒ่าได้ไม่ถึงสามวินาที พิมพ์ลดาก็รู้ว่าสิ่งใดควรมิควรมาก ๆจนต้องก้มศีรษะต่ำลง ญาณัทกลืนน้ำลายแล้วยังคงถามต่อว่า“พ่อแม่คุณก็อยู่ในเมืองsด้วยเหรอ?” จิรฐายิ้มกล่าวว่า“พ่อแม่ผมต่างอยู่ที่นี่ ยังมีคุณปู่ผม พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่...”เขาพูดพลางหยุดแล้วยั้งไว้ จึงได้กล่าวต่อไปว่า“อยู่ที่หมู่บ้านกลางเมืองครับ” คุณพ่อคุณแม่ต่างยังมีชีวิตอยู่ ยังมีคุณปู่? คราวนี้พิมพ์ลดาศีรษะยิ่งก้มต่ำลงไปอีกจนกระทั่งไม่อาจต่ำได้อีกแล้ว เมื่อคืนเธอยังฝันเฟื่องว่าไม่ต้องปรนนิบัติแม่สามี? สุดท้ายแล้ว บัดนี้กลับกลายเป็นว่าเขาไม่เพียงมีคุณแม่ คุณพ่อ ยังมีคุณปู่ด้วยน่ะ!