ตอนที่30 คุณโง่บรม   1/    
已经是第一章了
ตอนที่30 คุณโง่บรม
ต๭นที่30 คุณโง่บรม “อา?”เปิดประตู? พิมพ์ลดามึนงงอยู่กับที่ทันที ตอนนี้เธอเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ทั่วกายไม่ได้สวมอะไร เปิดประตูได้อย่างไร? แต่ญาติมาแล้ว เรื่องนี้เธอก็ลากไม่ได้นานมากนัก! โยนกระดาษชำระในมือทิ้งลงในถังขยะที่อยู่ด้านข้าง พิมพ์ลดาเงยหน้าขึ้นรื้อหาบนชั้นเสื้อผ้า ด้านบนเป็นเสื้อผ้าที่จิรฐาเตรียมไว้ให้เธอ “โอ้ว!มีแล้ว!”เขย่งปลายเท้า เธอรื้อพลิกไปมา และพบว่าล่างสุด เป็นผ้าขนหนูที่พับซ้อนอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย “พิมพ์ลดา?”เสียงของจิรฐาที่นอกประตูดังขึ้นอีกครั้ง “รอเดี๋ยว เดี๋ยวก่อน...”พ่นลมหายใจออกมา พิมพ์ลดาจัดแจงผ้าเช็ดตัวที่หน้ากระจกครั้งหนึ่งแล้วเดินไปยังประตู เธอใช้มือข้างหนึ่งกุมผ้าเช็ดตัวไว้แน่น อีกมือยื่นออกไปค่อย ๆ เปิดประตูห้องน้ำออกเป็นช่องเล็ก ๆ มองผ่านซอกประตูเล็กๆนั้น จิรฐาได้เห็นศีรษะของพิมพ์ลดาโผล่ออกมาจากในห้องน้ำ เพิ่งได้อาบน้ำ แก้มทั้งสองของเธอมองแล้วยิ่งเนียนนุ่มอมสีชมพูราวกับลูกท้อที่เพิ่งเด็ดลงมาน่าเย้ายวนใจแก่ผู้คน ดูไหล่หอมที่เผยน้อย ๆ ของเธอบนร่างซึ่งห่อไว้ด้วยผ้าขนหนู จิรฐาก็รู้สึกตนเองทั้งร่างราวกับถูกไฟเผา ความร้อนกระแสหนึ่งพรั่งพรูพลุ่งขึ้นสู่ที่ใดที่หนึ่งโดยตรงจากภายในร่างกาย รู้สึกว่าสายตาจิรฐาดูแปลก ๆ เล็กน้อย พิมพ์ลดากัดริมฝีปาก รีบย้ายร่างไปอยู่หลังประตู โผล่เพียงศีรษะมาประสานสายตากับเขา “คุณ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”จิรฐาเปิดปาก เสียงดูเหมือนจะแหบแห้งกว่าเดิมมาก เกิดอะไรขึ้น? เอ่อจะพูดยังไงดี? คิดแล้วคิดเล่า พิมพ์ลดาเปิดปาก“อันนั้น ฉัน...ฉัน ฉันมีญาติมา!” “ญาติ?”จิรฐารู้สึกสับสนบ้างย้ำอีกครั้ง เขาเพิ่งวางสายโทรศัพท์จากคุณอรัญญา ยังไม่ได้ยินว่าบ้านพวกเขามีญาติมา แย่แล้ว เขาฟังไม่เข้าใจ! ในใจพิมพ์ลดายุ่งเหยิงปานปอกลุ่มหนึ่ง“ก็คือ ก็คือเป็นป้าใหญ่น่ะ!” “ป้าใหญ่?”มองสีหน้าของพิมพ์ลดา จิรฐาไม่ค่อยเข้าใจความหมายของเธอ “ก็ ก็คือแดงน้อย!”เธอพยายามใช้แววตาเพื่อให้เขาเข้าใจ แต่เมื่อมองจิรฐาที่ย่นคิ้วเล็กน้อยนั้น พิมพ์ลดารู้ว่าเขายังไม่เข้าใจ! ว้าว ว้าว ว้าว ในใจของพิมพ์ลดาเริ่มร้องไห้แล้ว! หรือว่าต้องให้เธอพูดเรื่องที่น่าอายนี้อย่างตรงไปตรงมา เขาจึงจะเข้าใจหรือ? “จิรฐา!แกนี่ โง่บรม!”อีนุงตุงนังกันมานาน พิมพ์ลดายังอับอายที่จะเอ่ยคำว่าประจำเดือนคำสามพยางค์ต่อหน้าเขาโดยตรง ทิ้งท้ายคำบ่นประโยคหนึ่งไว้ เธอหดศีรษะกลับมาแล้วปิดประตูห้องน้ำออกไปอีก “เฮ้ พิมพ์ลดา...”มองดูประตูห้องน้ำกระจกฝ้าที่ถูกปิดลงไปอีกครั้งตรงหน้า จิรฐาชะงักไป เมื่อครู่ เธอด่าเขาว่าโง่บรม? ทำไมเมื่อเขาได้ยินเธอว่าเขาโง่บรม ในใจกลับรู้สึกมีความสุขอย่างไร้สาเหตุ? คิดแล้ว มุมปากของจิรฐาได้ดัดโค้งขึ้นสวยงาม แต่ว่า...ญาติ ป้าใหญ่ แดงน้อย แท้จริงหมายถึงอะไร? ในห้องน้ำ พิมพ์ลดามือทั้งคู่จับผ้าขนหนูไว้แน่นพิงขอบประตูไว้ ไม่ได้แล้ว ลากนานเข้าไปอีก เดี๋ยวเธอจะทำให้ผ้าเช็ดตัวสกปรกเลอะเทอะไปหมด “คุณ...”เศร้าใจสักพัก เธอตัดสินใจที่จะขอให้จิรฐาช่วยอีกครั้ง ตอนนี้อับอายผู้คน ก็ยังดีกว่าทำให้ผ้าเช็ดตัวของเขาเสียหายไปหมด“คุณยังอยู่ไหม?” ได้ยินในห้องน้ำส่งเสียงมาอีกครั้ง จิรฐาไอเบา ๆ ครั้งหนึ่ง“แค๊ก...” ตอบว่า“ยังอยู่ครับ” กัดฟันแล้วกัดฟันอีก พิมพ์ลดาเอ่ยปากอย่างจนใจ“ฉัน ฉันประจำเดือนมา แต่ไม่มีผ้าอนามัยสำรอง” 
已经是最新一章了
加载中