ตอนที่ 15 ภายในรถ

ต๭นที่ 15 ภายในรถ ภูษิตไม่ได้อยู่ห่างจากพวกเรา ถ้าเขามองมาก็จะเห็นได้ชัดว่าฉันกำลังถูกศรัณจูบอยู่ ฉันรวบรวมพลังผลักเขาออก “ศะ .....รัณ” จะถูกพบไม่ได้ จะถูกพบไม่ได้แน่นอน ศรัณจูบอย่างรุนแรงมาก กัดเหมือนระบาย กลิ่นของเลือดระหว่างฟันและริมฝีปาก มือของเขากำลังลูบไล้บนตัวฉัน นวด พยายามที่จะกดฉันเข้าไปใกล้ร่างกายของเขาทำให้ฉันขยับไม่ได้ ศรัณปล่อยตัวฉัน มองฉันอย่างงุนงง “เป็นคนในครอบครัวคุณเหรอ คุณเห็นใคร คุณกลัวว่าเขาจะรับรู้ถึงความสัมพันธ์ของเราเหรอ ผมทำอะไรพลาดไปเหรอ” เขาลูบเลือดจากปากของเขา จ้องไปที่ประตูบ้านอย่างหิวโหย “ไม่ใช่”ฉันไม่สามารถอธิบายได้ ศรัณเข้าใจผิดแล้ว เขาคิดว่าฉันไม่อยากให้ฉันเจอคนในครอบครัวของฉัน ฉันหวังว่าวันนั้นจะมาถึงวันที่ฉันจะแนะนำเขาให้คนในครอบครัวฉัน บอกว่าเขาคือคนรักของฉัน ฉันต้องการจะอยู่ด้วยกันกับเขา แต่ฉันไม่มีค่าพอ “ฉันไปก่อนนะ”ฉันทำได้แค่หนีเขาอีกครั้ง ผมจะรอคุณ อย่าพูดว่าความสัมพันธ์ของเราเป็นเหมือนก่อนหน้านี้อีก ----------ศรัณ เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว ฉันถึงพบว่าเขาส่งข้อความมา คนคนนี้ทำไมดีขนาดนี้ ฉันมีคุณสมบัติที่จะอยู่กับคุณไหม ฉันกอดตัวเองและร้องไห้อีกครั้ง ฉันทำได้แค่ร้องไห้เสียงเบาที่สุด ไม่กล้าร้องเสียงดัง เราไม่ได้เจอกันหลายวัน ฉันไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับศรัณยังไง ต้องสารภาพเหรอ แต่ฉันไม่กล้า หลายวันมานี้ฉันเหมือนกับทำงานล่วงเวลา เสแสร้งว่าตัวเองไม่คิดถึงเขา ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะของฉัน จิรสุดาตบโต๊ะด้วยความโกรธ “ ฉันไม่เชื่อว่าจะมีใครบางคนที่ฉันไม่สามารถเชิญเขาได้” คนรอบๆต่างหันมามอง จิรสุดาเป็นแกนนำของนิตยสารของเรา ชื่อเสียงข้างนอกก็ไม่รู้ว่ายากแค่ไหนที่จะถาม “ถ้าไม่ใช่ศรัณ แต่ก็ใช่ แต่ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวของตระกูลสิริกันต์ รวยหรือดูแพง ยิ่งกว่านั้นยังเป็นทายาทในอนาคตของตระกูลสิริกันต์” จิรสุดาและเพื่อนร่วมงานอีกเจ็ดแปดคนก็คุยกัน ได้ยินชื่อศรัณแค่สองคำ หัวใจของฉันก็หล่นลงตาตุ่มแล้ว ไม่ว่าจะเขาไหนเขาก็เป็นคนที่ฉันไม่สามารถปล่อยวางได้ “ข่าวใหม่ของศรัณ ไม่ว่าจะเป็นอะไร ทุกคนอยากรู้อยากเห็นจะตาย ฉันเชื่อว่าถ้าฉันได้สัมภาษณ์ศรัณ รับรองว่านิตยสารของเราจะต้องขายดี” จิรสุดากำหมัดอย่างตื่นเต้น กระตือรือร้นมาก “ฉันได้ข่าวมาว่าก่อนหน้านี้ศรัณเป็นลูกนอกสมรส แต่ภายหลังเพราะว่าลูกชายตระกูลสิริกันต์จากไป ลูกชายอย่างเขาถึงได้กลับมาอยู่ในครอบครัว ดังนั้นศรัณถึงดื้อรั้น สามารถสร้างปัญหาได้” ลูกนอกสมรสเหรอ เมื่อก่อนศรัณเป็นลูกนอกสมรสเหรอ “ฉันก็รู้ ถึงแม้ตระกูลสิริกันต์จะยอมรับเขาแล้ว แต่กลับไม่ยอมรับแม่เขา คุณหญิงสิริกันต์ก็ไม่ใช่แม่แท้ๆของเขา “ห้ะ มิน่าล่ะศรัณถึงได้ชอบคนที่อายุมากกว่า เธอว่าเขาค่อนข้างจะรักแม่ไหม แฟนเก่าของเขาแก่กว่าเขาไม่กี่ปี” ฉันได้ยินเรื่องราวของพวกเขาในความเงียบ เงียบอย่างทำให้เกิดเสียงอะไร พวกเรารู้เรื่องราวของกันและกันน้อยมาก ฉันแก่กว่าศรัณสี่ปี ยิ่งคุณรักใครสักคนยิ่งคุณแคร์ ตราบใดที่มันเป็นเรื่องของเขา ฉันมักจะเป็นแทนเอง ในที่สุดก็ไม่ สุดท้ายหัวหน้าบรรณาธิการพูดขึ้น “ใครสามารถเอาข้อมูลของศรัณมาได้ สิ้นปีนี้จะมีโบนัสเพิ่มให้” เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนต่างกระตือรือร้นขึ้น อยากเสนอตัวเองว่าสามารถเอาขึ้นมูลของศรัณมาได้ แต่มีแค่ฉันที่นั่งอยู่ข้างและไม่พูดอะไร ฉันไม่อยากติดต่อกับเขาในที่สาธารณะ แม้แต่เพื่อนร่วมงานของฉันก็ไม่รู้ว่าฉันแต่งงานแล้ว แต่ฉันก็ยังรู้สึกผิดและละอายใจ มันเหมือนฉันเดินเข้าไปในทางตัน ไม่มีทางที่จะออกมา ตรงข้ามก็เป็นกำแพง ถ้าฉันชนไป หัวคงแตกและเลือดออก แต่ถ้าคุณหันไปรอบๆ คุณสามารถทำได้แค่ทำซ้ำในสิ่งที่คุณเคยทำ ทุกคนในนิตยสารมีความคิดที่แตกต่างกัน ผลสุดท้ายก็กลับผิดหวัง สุดท้ายบรรณาธิการก็ออกหน้าเอง หลังจากที่เขากลับมา เธอเรียกหาฉันอย่างตื่นเต้น “นี ศรัณบอกว่า มีแค่เธอเท่านั้นที่เขาจะยอมให้สัมภาษณ์”หัวหน้าบรรณาธิการมองมาที่ฉัน มีข่าวซุบซิบบางอย่างที่ไม่คาดคิด คำพูดของเธอทำให้ทุกคนตกใจหมดวางสิ่งที่อยู่ในมือของพวกเขาและพวกเขาก็ล้อมรอบเขามา “พวกเธอรู้ไหมว่า ตอนนั้นศรัณพูดมาหนึ่งประโยค” บรรณาธิการใช้เสียงที่มีชีวิตชีวา “อะไร อะไร” พวกเขาล้อมรอบฉันด้วยความตื่นเต้นและไม่เต็มใจ “ให้ภาวินีมา แค่สี่คำนี้”บรรณาธิการปรบมือ “เธอรู้ไหมว่าคุณชายศรัณหล่อมาก” “บอกมา เธอรู้จักกับคุณศรัณเหรอ” จิรสุดาพูดด้วยสีหน้าขรึม “ในเมื่อเธอรู้จักทำไมไม่รีบบอก ทำให้พวกเรางานยุ่ง ทุกคนกำลังรอคุณอยู่ ฉันว่านะ ได้ยินว่ามันถูกปล่อยออกมาทันทีโดยนิตยสารอิตาเลียนใหม่ แต่เมื่อเราเห็นคนที่ไม่ได้ต้องการที่จะเห็นเราออกไปจากที่นี่ ภาวินี ฉันไม่คิดว่าคุณมีความสามารถนี้” “ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ ถึงแม้ฉันจะรู้จักกับคุณศรัณ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็บอกได้ไม่ชัดเจน ฉันก็แค่” ฉันก็แค่ไม่อยากจะเห็นเขาในสถานการณ์แบบนั้น ฉันอายที่จะมองพวกเขา “บางทีคุณชายศรัณอาจจะไม่ได้ชอบเธอ ไม่นานหรอก เธอก็จะแต่งงานกับคนรวยและกลายเป็นย่าเขาแล้ว”มีคนพูดออกมา “ล้อเล่นอะไรกัน เธอคิดว่าแต่งงานกับคนรวยเป็นเรื่องง่ายเหรอ”จิรสุดามองมาที่ฉันดูหมิ่นเหยียดหยาม “ไอ่หยา บางคนยังคงคิดที่จะเป็นเหมือนความฝันที่ดี พวกเขาซุบซิบกันไป ฉันมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น ฉันกับศรัณเป็นฝันที่ดีจริงเหรอ