บทที่ 39 แต่ฉันมีเงื่อนไข

บ๗ที่ 39 แต่ฉันมีเงื่อนไข ประธานโตษณ นีรามาแล้วค่ะ ต่อหน้าโตษณ ชาลินีคืนสู่สภาพเดิม เป็นใบหน้าปกติของเธอ ทิ้งระยะห่างและดูเพิกเฉย มันน่ากลัวจริงๆ โตษณโบกมือให้ “ไง”ชาลินีจงใจใช้ข้อศอกดันนีราและเดินออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ ฉากนี้เพียงแค่เกิดขึ้นอย่างเงียบๆ โดนที่โตษณไม่ได้สังเกตเห็นเลยสักนิด “นั่งลงสิ” เมื่อห้องทำงานเหลือเพียงพวกเขาสองคน โตษณโบกมือให้เธอเบาๆ “ผมมีธุระต้องการพูดกับคุณ” “ไม่เป็นไร ฉันยืนแหละดีแล้ว” อยู่ต่อหน้าโตษณ นีรารู้สึกค่อนข้างเคร่งครัดขึ้นมาทันที มือทั้งสองข้างบีบอยู่ด้านหน้าของเธออย่างไม่เป็นธรรมชาติ โตษณพยักหน้า：“ ได้สิ ใช้เวลาไม่นาน” “อืม” เธอเหมือนกับแมวตัวน้อยที่น่าเอ็นดู แม้แต่เสียงพูดก็เบาจนไม่สามารถจะเบาได้มากกว่านี้ มองดูท่าทางของนีรา ลึกๆในใจของโตษณมีบางอย่างเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน เพียงยี่สิบวัน เขามองดูเธอผอมลง จากที่มีชีวิตชีวาก็เปลี่ยนเป็นเซื่องซึมไปมาก “เธอรู้แล้วสินะ ช่วงนี้บริษัทของเรากับคุณทยุติกำลังเจรจาเรื่องโครงการของโกลเด้นซิตี้” โตษณหยุดชั่วคราว จู่ๆเขาก็รู้สึกว่าบางอย่างไม่รู้จะพูดออกมายังไง ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาและนีราก็คือคู่สมรสตามกฎหมาย แต่อยู่ดีๆเขาต้องส่งเธอให้ไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของทยุติ คำพูดนั้นติดอยู่ที่ริมฝีปากของเขา หัวใจของนีราหยุดเต้นไปชั่วขณะ คำพูดที่ทยุติพูดกับเธอเมื่อตอนกลางวันปรากฏขึ้นมาในสมองเธอทันที เธอคิดไม่ถึงว่าโตษณเพื่อโครงการของโกลเด้นซิตี้จึงได้ส่งเธอไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของเขาอย่างกระทันหัน “นีรา คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？” เขาสังเกตสีหน้าเธอตลอด เขามองเห็นเธอก้มหัวลงและสีหน้าเปลี่ยนเป็นขาวซีด หัวใจเต็มไปด้วยความเศร้าโศก เขาเป็นห่วงเธอหรอ？ นีราปฏิเสธในใจทันที “เปล่าค่ะ” ถึงแม้จะรู้ถึงสิ่งที่โหดร้ายที่เขาจะพูดต่อไป แต่เธอก็ส่ายหน้าอย่างชาญฉลาด “คุณพูดเถอะ ฉันกำลังฟัง” “บริษัทKU-CooperationกับบริษัทM.D.ได้ตกลงเงื่อนไขพื้นฐานกันแล้ว” โตษณสัมผัสคอของตนเองโดยไม่รู้ตัว เขารู้สึกหายใจไม่ออก “แต่ว่า ในตอนสุดท้ายเขาก็เสนอเงื่อนไขอื่นมาอีก” โตษณพูดรวดเดียวจบด้วยใจลึกๆที่วุ่นวาย “เขาขอให้คุณเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของเขาหนึ่งเดือน” นีราเงียบไปนานมาก สุดท้ายเขายังคงทอดทิ้งเธอ เข้าใจว่านีราไม่ยินยอม โตษณอธิบายเสียงต่ำ ：“เวลาหนึ่งเดือน การทำงานของคุณเหมือนกับชาลินี แค่ดูแลกิจธุระของเขาแค่นั้น” เหมือนกับชาลินี？ภายในใจของนีรายิ้มเยาะ เห็นใบหน้าไร้อารมณ์ของนีรา โตษณไม่สามารถอ่านความคิดของเธอในตอนนี้ ริมฝีปากของเธอปิดสนิทราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ “นีรา？” เขาลองเรียกเธอ “โตษณ” นีราหลับตาลงแล้วหายใจเข้าลึกๆ “พวกเราตอนนี้ยังมีความสัมพันธ์เป็นสามีภรรยาอยู่หรือเปล่า？” “เป็น” เขาตอบโดยไม่ลังเล ในไม่ช้า แววตาของนีราก็ไร้ความรู้สึก เธอผิดหวังอย่างสิ้นเชิง สำหรับโตษณ เธอไม่ได้สำคัญเท่าบริษัทKU-Cooperation อีกอย่าง มันเป็นสัญญาความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา “ได้” ครู่ใหญ่ๆ นีราพยักหน้า เมื่อโตษณรู้สึกโล่งใจ นีราก็ทำให้เขาผิดหวังอีกครั้ง “แต่ว่าฉันมีเงื่อนไข” นีราจ้องมองไปที่เขากล่าวด้วยสายตาที่ผ่อนคลายและเด็ดเดี่ยว “ระยะเวลาสัญญาของพวกเราลดเหลือครึ่งปี” “นีรา！” โตษณลุกขึ้นยืนทันที เธอกำลังพูดกับเขาเรื่องเงื่อนไขหรอ？ แถมยัง มาควบคุมระยะเวลาสัญญา！ “โตษณ นี่คือเงื่อนไขเดียวของฉัน” นีราพูดอย่างไม่ลังเล “ฉันไม่รับเงินเดือนก็ได้ ถ้าคุณไม่ตกลงกับฉัน งั้นฉันก็จะไม่ตกลงกับคุณ” เธอรู้ว่า ทยุติตั้งใจทำแบบนี้ ส่วนโตษณเพื่อที่จะได้โครงการของโกลเด้นซิตี้ แน่นอนว่าจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอยอมรับ “นีรา！”ลูกตาดำของโตษณเผยให้เห็นความโกรธ นีราก้มหัวไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ ถ้าหากเขาเปิดปากพูดสักหน่อย แน่นอนว่าเธอจะตกลงแบบไม่ต้องคิด เพียงแต่ เธอรู้นิสัยของโตษณ เขาไม่สามารถยอมแพ้ได้ “ฉันจะรอคำตอบจากคุณ” นีราก้มหัวให้เขาเบาๆแล้วเดินออกมาจากห้องประธาน เพิ่งจะออกมา เธอกระแทกกับชาลินีโดยไม่คาดคิด “ขอโทษ ช่วยหลีกทางด้วย” นีรามองชาลินีอย่างไม่พอใจ เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้กำลังหาเรื่องเธอ “คุณหนูตระกูล……ภูลพิพัฒน์”ชาลินีจงใจยืดเสียงยาว เธอชายตามองนีราและพูดด้วยมุมปากอย่างเย็นชา “นีรา เธออย่าคิดนะว่าจะสามารถใช้โอกาสครั้งนี้คุกคามประธานโตษณได้ ให้เขาขยายช่วงเวลาออกไป เธอคงไม่รู้สินะ จริงๆแล้วประธานโตษณรังเกียจเธอแค่ไหน” สายตาของนีราเปลี่ยนเป็นดุดันอย่างรวดเร็ว “ชาลินี” เธอก้าวออกมา “โตษณเขาหลับหูหลับตามองไม่เห็นความตั้งใจของเธอ เธอคิดว่าคนอื่นเขามองไม่เห็นหรอ？ คุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์จะมองไม่ออกเลยหรอ？” “เธอ！” ใบหน้าของชาลินียุ่งเหยิง เธอจับมือนีราเตือนอย่างโหดเหี้ยม “นีรา ฉันเตือนเธอนะ ไม่ต้องเอาคุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์มาขู่ฉัน เธออยู่บ้านตระกูลภูลพิพัฒน์ต่อไปเถอะ！” นีราไม่สนใจมือเล็กๆของชาลินี เธอมองเข้าไปในดวงตาของเธอและพูดช้าๆ：“ ชาลินี ฉันใช้คุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์มาขู่เธอเป็นยังไงละ？ เผื่อใครไม่รู้ ตอนนี้คนที่มีอำนาจสูงสุดในตระกูลภูลพิพัฒน์ก็คือคุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์ อย่างน้อยตอนนี้ ฉันเป็นผู้ชนะไม่ใช่เหรอ？” เธออดทนมาพอแล้วทุกครั้งที่ชาลินีเยาะเย้ยเธอ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามตอนนี้เธอคือคุณหนูของตระกูลภูลพิพัฒน์ มันยังไม่ถึงคราวที่ผู้ช่วยกระจอกๆจะมาสั่งเธอ！ “นีรา เธอยังไม่รู้ถึงความยากลำบาก！” เห็นได้ชัดว่าชาลินีโกรธ เธอนึกถึงตอนที่คุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์เตือนเธอ ให้เธอต้องรักษาหน้าที่ของเธอ！ แรกเริ่มเดิมที หลังจากชิตชไมออกนอกประเทศ คนที่มีโอกาสมากที่สุดคือเธอ เธอตามโตษณมาหลายปี คุ้นเคยกับเขามานานอย่างมาก เธอเชื่อว่าถ้าให้เวลาเธอเพียงพอ เธอจะสามารถได้หัวใจของโตษณ ตอนนี้ โดนนีราชิงตัดหน้า เธอโกรธแค้นจนแทบจะกินเลือดกินเนื้อมานานแล้ว “ชาลินี คนที่อยู่ในฐานะที่ไม่ถูกต้องคือเธอ！” นีราใกล้เข้ามาอีกก้าว ตั้งแต่ออกมาจากห้องทำงาน เธออดกลั้นอารมณ์ ตอนนี้ชาลินีกำลังขวางทางเธอ ยิ่งทำให้เธอโกรธ！ “อ่า คุณหนู คุณทำให้ฉันกลัว” ชาลินีอยู่ๆก็หน้าบึ้ง เธอมองดูเธอกระซิบอ้อนวอน “ฉันรู้ว่าเมื่อสักครู่ฉันพูดผิดไป คุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์เคยเตือนฉันแล้วจริงๆ ขอโทษค่ะ ฉันผิดเอง” นีรามึนไปหมด เกิดอะไรขึ้นกับชาลินีคนนี้ “ถึงแม้ว่าตอนนี้คุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์เป็นคนที่มีอำนาจสูงสุด แต่ว่าฉันก็ไม่สามารถฝ่าฝืนความคิดเห็นของประธานโตษณ” ชาลินีพูดอย่างระมัดระวัง “ฉันรู้ว่าคุณยายไม่เห็นด้วยกับฉัน แต่ว่าฉันเป็นผู้ช่วยของประธานโตษณมีหลายอย่างที่ต้องทำ คุณหนูอย่าเอาคุณยายแห่งตระกูลภูลพิพัฒน์มากดดันฉันเลย” นีรา：“ ชาลินี นี่เธอกำลัง……” “นีรา！” น้ำเสียงที่เย็นชาดังขึ้นด้านหลังของนีรา