已经是第一章了
บทที่ 100 เพื่อนกันเสมอ
บ๗ที่ 100 เพื่อนกันเสมอ
“แกไหวไหม?” เมื่อเห็นว่านีรายังคงหน้าซีดอยู่ โมลีก็เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “ไปโรงพยาบาลไหม?ไม่สบายตรงไหนอีกหรือเปล่า?”
นีราคลึงขมับก่อนจะตอบกลับเสียงเรียบ “ฉันไม่เป็นไรแค่รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อย”
“ธียศไปดูบันทึกกล้องวงจรปิดแล้ว” โมลีก้มลงดื่มกาแฟอึกหนึ่งก่
已经是最新一章了
加载中
