ตอนที่4เวลาครึ่งปีนี้เหมือนเลี้ยงข้าวหมาไปฟรีๆ

ต๭นที่4เวลาครึ่งปีนี้เหมือนเลี้ยงข้าวหมาไปฟรีๆ รถกำลังมุ่งหน้าไปยังบริษัทเกสรที่นั่งอยู่เบาะหลังกินข้าวเช้าพร้อมกับเล่นเวยป๋อไปด้วยข่าวของชยนว่อนไปทั่วที่ไหนๆก็เต็มไปด้วยหน้าซีดของชยน หลังจากเกสรอ่านข่าวอย่างละเอียดอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย ถึงเธอรู้ว่าชยนไม่ได้ใสสะอาดแต่ก็ไม่รู้ว่าเขามีนิสัยอื่นๆยังไงอีกด้วยข้อกล่าวหาเหล่านี้เกรงว่าเขาจะต้องอยู่ในคุกถึงสองสามปีเลยล่ะ คิดไปถึงผู้ชายที่มีรอยยิ้มอันอบอุ่นแต่การกระทำร้ายกาจเกสรโน้มตัวเธอไปพิงกับชยานีพูดเสียงเบาว่า“พี่ชยานีคุณเยอรมันเขามีคู่หมั้นแล้วใช่ไหม?” หลังจากที่ได้ยินที่เกสรพูดชยานีก็หันมามองหน้าเกสร“ได้ยินเรื่องนี้มาจากไหน?” “น่าจะจากปากพวกนักข่าว”เกสรกัดช้อนแล้วพูดประเด็นหลักว่า“ได้ยินว่าคู่หมั้นของคุณเยอรมันเป็นมหาเศรษฐีแต่เพราะเป็นความสัมพันธ์ทางธุรกิจทั้งสองเลยไม่มีความสุขคุณเยอรมันก็เป็นผู้ชายมีความต้องการดังนั้น…….” คิดได้ว่าในรถยังมีคนขับรถอีกคนเกสรเลยไม่ได้พูดสองประโยคหลังออกมาแต่เธอรู้ว่าชยานีเข้าใจ ชยานีได้เพียงแค่จ้องหน้าเกสรไม่ได้พูดอะไรออกไป “พี่ชยานีพี่ไม่ไปลองมองหาสาวคนอื่นดูล่ะ?สองปีแล้วฉันเดาว่าคุณเยอรมันจะต้องเบื่อฉันแล้ว” “คุณเยอรมันใจป้ำกับเธอขนาดนั้นทำไมเธอไม่อยากอยู่กับคุณเยอรมันแล้วหรอ” เกสรจะกล้าเบื่อเขาได้อย่างไร คุณเยอรมันออกจะใจป้ำไม่เคยถามเธอว่าใช้เงินไปเท่าไหร่สองปีมานี้เธอขโมยเก็บไว้ไม่น้อยสามารถเอาเก็บไว้ใช้ได้หลายปีเลยยังพอที่จะให้น้องชายไปรักษาตัวที่ต่างประเทศได้ถึงได้มีความคิดนนี้เกิดขึ้น อีกอย่างที่อยู่กับเขามาสองปีนี้จะพูดว่าสั้นก็ไม่สั้นแต่ในใจเกสรก็กลัวมาตลอดถ้าเธอพูดอะไรพูดไปคงได้เจอดีแน่ชีวิตคงบัดซบแน่สู้รีบหนีหายไปก่อนจะดีกว่า หลังจากปล่อยความคิดพลั่งพลูออกมาเกสรก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า“ฉันรู้สึกน่าไม่อายอยู่กับคุณเยอรมันมานานขนาดนี้อะไรก็ไม่ทำยังได้เงินจากเขามากขนาดนี้พี่ชยานีมีเวลาก็ช่วยฉันมองหาหน่อยละกัน!” ชยานีไม่ได้ตอบอะไรไปทำแค่เปิดประตูรถแล้วก็เดินลงไป“รีบลงมาพาร์ทเนอร์กำลังรออยู่!” เกสรอยากถามความหมายของชยานีแต่เห็นสีหน้าตึงของเธอแล้วใบหน้าที่เอาจริงเอาจังรู้ว่าไม่ควรถามเลยไม่ถามออกไปได้แต่หยิบกระเป๋าลงรถไป ชยนโดนจับเหมือนโชคร้ายละครเรื่องนั้นเลยถูกทำลายไปด้วยแต่เธอก็ไม่ได้กังวลอะไรมากยังไงก็มีผู้จัดการชยานีช่วยจัดการอยู่แล้ว ชยานีได้นัดเกสรให้เจอกับผู้ขายจิวเวอลี่สองรายไม่ได้เป็นแบรนด์ใหญ่ระดับนานาชาติอะไรแต่ก็มีฐานแฟนคลับหนาแน่นประเด็นหลักคือค่าแอมบาสเดอร์สูง เซ็นสัญญาเสร็จก็ไปอ่านบทละครหลังจากนั้นก็รีบกำหนดวันถ่าย เยอรมันกลับมาไม่ถึงสองวันก็ต้องบินไปดูงานที่สิงคโปร์อีกแล้วเกสรที่กำลังท่องบทละครเรื่องใหม่นั้นไม่รู้จะขอบคุณเขาที่ไปดูงานต่างประเทศยังไงเลยส่งข้อความหวานไปให้ เยอรมันตอบกลับสั้นๆ:รอฉันกลับไปเธอต้องชดเชยให้ฉัน “......” เธอคือคนไม่ใช่หุ่นยนต์จะมาทำอะไรกับเธอก็ได้ไม่ได้ ไม่นานเกสรก็เริ่มถ่ายละครแล้ว เป็นแค่นักแสดงธรรมดาแต่เธอมีคนใหญ่โตอยู่เบื้องหลังเลยได้เป็นนางเอกรวมทั้งนักแสดงคนนี้ยังชอบสร้างข่าวให้ตัวเองเพราะหวังว่าเธอจะดังขึ้นมา เกสรเพิ่งจบจากโรงเรียนการแสดงไม่ค่อยได้ร่วมงานกับคนอื่นมากเพื่อสร้างความประทับใจแรกเธอซื้อขนมมาแบ่งในทุกคนในกองกินพร้อมกับยิ้มทักทายทุกคน “เอ่อทุกคนรู้ธาตุแท้ของเธอดีทำเป็นใสซื่อไปทำไม”หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเกสรโยนขนมบนมือเธอทิ้งไปด้วยท่าทางดูหมิ่น เกสรจ้องมองใบหน้าเธออีกทีถึงจะนึกออก ผู้หญิงคนนี้ชื่อพลอยเรียนที่โรงเรียนสอนการแสดงเดียวกันรู้มาว่ามาแคสตั้งหกครั้งถึงได้รับบทนี้ตอนแรกคิดว่าจะแจ้งเกิดกับละครเรื่องนี้แต่ถูกเกสรแย่งบทนางเอกไป คนที่แย่งบทมาอย่างเกสรก็ไม่ได้ต่างอะไรจากพลอยมากแต่โยนของทิ้งต่อหน้าผู้คนแน่นอนว่าเป็นการทำให้เธอได้หน้าแทน ดวงตาเกสรเป็นประกายก้มลงเก็บขนมในถังขยะมุมปากสีแดงยกขึ้นเผชิญหน้าด้วยรอยยิ้ม:“คุณพลอยทำแบบนี้หมายความว่าอย่างไรหรอคะ?” “ฉันว่าเธอเป็นแค่แจกันดอกไม้ไม่มีทักษะการแสดงเลยเอาพึ่งพาผู้ชาย”พลอยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเธอโดนแย่งบทนางเอกไปในใจลุกเป็นไฟ คนรอบๆตั้งใจดูไม่พูดสักคำ เอิ่มมันไม่เป็นเช่นนั้น นอกจากลูกดาราและลูกคนรวยจะมีคนเข้ามาในวงการบันเทิงจนได้ดีแบบนี้หรอ? เมื่อก่อนยังมีปาปารัสซี่ถ่ายภาพเกสรที่เข้าออกโรงแรมและร้านอาหารนู้นนี้กับผู้ชายบ่อยๆถึงแม้ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือใครแต่เมื่อเห็นท่าทางที่ใกล้ชิดของทั้งสองฟันธงได้เลยว่าคือเสี่ยเลี้ยงดูเกสรอยู่