ตอนที่18นี่คิดจะไต่เต้าหรอ

ต๭นที่18นี่คิดจะไต่เต้าหรอ พลอยทำอะไรเธอไม่ได้เลยไปถามผู้กำกับผู้กำกับมีความร้อนรนใจตรงไปเอากล้องให้เธอเช็ค“จริงๆก็คือเกสรเล่นตามบททุกอย่างตั้งแต่ต้นแต่คุณพลอยบอกว่าคุณว่ายน้ำไม่เป็นก็คงไม่แปลกอะไรที่จะจมน้ำ” “......” เกสรเอาผ้าเช็ดผมเธออย่างใจเย็นเหมือนอารมณ์ดีอย่างไงอย่างงั้น ทั้งสี่ฉากของช่วงบ่ายไม่ว่าแสดงบทไหนพลอยก็พยายามแขวะเกสรให้ผู้กำกับรู้แต่เกสรก็รับอย่างจริงใจสุดท้ายก็เป็นพลอยเองที่ทำให้ตัวเองแย่ สุดท้ายพลอยก็หาวิธีแก้มือได้ พลอยกำลังแสดงว่ากำลังทะเลาะกับแม่อยู่ในฉากเกสรสรก็เข้ามาห้ามพลอยเลยจงใจสาดน้ำชาไปที่หน้าเธอเต็มแรงแล้วพูดด้วยความโกรธว่า:“เธอมีอะไรพูดออกมา!” ก่อนถ่ายพลอยให้ผู้ช่วยเปลี่ยนน้ำชาที่เย็นให้มันร้อนน้ำชาที่ร้อนถูกสาดไปเต็มหน้าเกสรร้อนจนเธอสั่นไปทั้งตัว พลอยมีความสุขมาก เกสรเป็นแค่ตัวประกอบถ้าเธอเล่นไม่ดีก็ต้องเล่นใหม่พลอยก็จะสาดเธอได้อีกครั้ง แต่เกสรทนได้กว่าที่พลอยคิดไม่ร้องออกมาเล่นไปตามน้ำพลอยโกรธจนหน้าดำหน้าแดง “คัท!”ผู้กำกับถอนหายใจผ่านไปได้เลยให้ทุกคนพักผ่อน เกสรไม่ได้พูดอะไรแต่ดพราะโดนน้ำร้อนสาดหน้าทำให้หน้าเธอเป็นสีแดงทุกคนจ้องไปที่หน้าของเธอแล้วก็ซุบซิบคุยกัน หลังถ่ายเสร็จเกสรรีบเอาน้ำมาล้างหน้าหน้าเกสรที่ปกติก็ขาวอยู่แล้วพอใช้มือจับไปตอนนี้ก็เจ็บไปทั่วหน้า ป้องกันตัวเองขนาดนั้นแล้วคิดไม่ถึงว่าจะโดนพลอยเล่นงานเข้าจนได้ “เอ๋?นะนั่นมันคุณเยอรมันเจ้าของบริษัทH.Yไม่ใช่หรอ?เขาทำไมมานี่ได้ล่ะ?” เสียงออกมาจากคนคนหนึ่งท่ามกลางฝูงชนชื่อที่คุ้นเคยทำให้เกสรใจเต้นรัวเงยหน้าไปเห็นผู้ชายสี่ห้าคนตรงทางเดินวงแหวนตรงนั้น แค่พริบตาเดียวเท่านั้นเกสรก็ก้มหน้าล้างหน้าต่อ ฟิลาเดเฟียไม่ได้กว้างใหญ่แต่เธอก็ไม่คิดว่าจะได้เจอเยอรมันในที่แบบนี้ทั้งที่ผ่านมาแค่ครึ่งเดือน ทุกคนในกองรู้จักเยอรมันไม่มากก็น้อยรู้อะไรบางอย่างเลยไปลากพลอยมาถาม:“ได้ยินว่าคุณเยอรมันกำลังจะแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องเธอใช่เรื่องจริงไหม?” “แน่นอนอยู่แล้ว”พลอยพูดด้วยรอยยิ้มน้ำเสียงภูมิใจ“ก็ดูละกันว่าคุณเยอรมันรักพี่ฉันขนาดไหนเมื่อรู้ว่าพี่ฉันป่วยก็รีบไปสิงคโปร์เพื่อรับกลับมาพอผ่าตัดเสร็จก็อยู่ดูแลข้างเตียงตลอดเวลา” มีคนถอนหายใจออกมา“ลูกพี่ลูกน้องเธอวาสนาดีจริงๆทำให้ผู้ชายแบบนั้นมาดูแลได้นั่นคือคุณเยอรมันเลยนะอย่างกับนิทานของเด็กแหนะ” เกสรอยู่ข้างๆทำให้ได้ยินคำพูดพวกนี้แน่นอนเธอยู่ปาก ถึงว่าที่เขาไปสิงคโปร์ครั้งก่อนถึงไปนานขนาดนั้นที่แท้ก็อยู่กับคู่หมั้น พูดไปพูดมานักแสดงพวกนั้นเร้าให้พลอยพาไปทักทายคุณเยอรมัน“ยังไงเขาก็จะเป็นพี่เขยเธอในอนาคตหรือพี่เธอจะบอกเขาว่าเธอแสดงอยู่ที่นี่!” พอเริ่มบ้ายอพอมีคนส่งเสริมให้ทำเยอะแบบนี้เธอเลยไม่อยากขายหน้าจัดแจงเสื้อผ้าเดินตรงไปหาคุณเยอรมันตะโกนเรียกด้วยความเขินอาย เกสร：“......” เกสรขนลุกไปทั้งตัวหากเป็นเยอรมันแล้วเธอก็กลัวตัวเองจะหายใจไม่ออก เยอรมันไม่พอใจเมื่อถูพูดแทรกตอนที่คุยกับคนอื่นอยู่พลอยเดินมาอยู่กลางวงสนทนาเขาได้แต่ยืนนิ่งแล้วถามอย่างเย็นชาว่า:“มีอะไร?” “คะคุณจำฉันไม่ได้หรอ?”ความเย็นชาของเขาทำให้พลอยโกรธตัวสั่นแต่ก็ต้องแบกหน้าถามออกไป:“ฉันพลอยลูกพี่ลูกน้องของพี่แขไขไงอาทิตย์ก่อนฉันไปเยี่ยมพี่แขไขคุณยังทักทายฉันอยู่เลย!” “อื้ม”นักแสดงต๊อกต๋อยแบบนี้เยอรมันไม่อยากจะจำหรอกแต่ก็ต้องตอบตามมารยาท พลอยแอบดีใจเพราะคิดว่าเขาจำเธอได้ จากนั้นเธอก็ส่งชานมในมือเธอให้เยอรมันพูดด้วยน้ำเสียงกระมิดกระเมี้ยน:“ลำบากคุณที่ต้องดูแลพี่แขไขตอนที่คุณกับพี่แขไขแต่งงานกันฉันจะไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวแน่นอน” “......” เกสรทนฟังต่อไปไม่ไหว ถ้าเธอไม่เคยสู้รบปรบมือกับพลอยแล้วเธอคงคิดว่าพลอยคงจะเป็นโรคจิตคุยกับพี่เขยตัวเองยังใช้เสียงกระมิดกระเมี้ยนไม่รู้ว่าเธอคิดว่าตัวเองจะได้เลื่อนขั้นหรือยังไง?